FLE . C ; 0n a Wiijjmtr Crtc IN THE VICEREGAL GROUNDS, THE EARL OF CARLISLE. IMITATED IN (Smh, Jrent^, (fitrman, Italian, Spmsfr, anb PRIVATELY PRINTED. D UBLIN: MDCCCLXX. }9r(ntetJ at tlje anibersity BY M. H. OILL. CONTENTS. PAGE. Prefatory Note, v Ad Libtllum Profecturum, vii 2The JEnscripiton, BY LORD CARLISLE, ... 3 TRA SSL A TIONS: LATIN. II. Montagu Butler, D. D., . . . . 5 Joseph Lentaigne, S. J., M. A., . 6 J. Bernard Burke, LL.D., Ulster, . . 7 Richard C. Jebb, M. A., * Arthur Holmes, M. A., 9 Cecil F. Holmes, M. A., 10 George \V. Abraham, M. A., LL. I)., . 11 Court enay Boyle, 12 Peter Burke, Serjeant-at-Law, . . . 13 H. Montagu Butler, D. D. (Sapphict), . 14 II. Montagu Butler, D. D. (Alcaiet), . 15 Charles S. Calverley, M. A. , ... 16 Charles S. Calverley, M. A. (Htwkeagyl- lables), 17 Edward M. Young, M. A 18 R. Y. Tyrrell, F. T. C. D. (Hmdecasyllabfa), 19 GREEK. Lord Lyttelton, 20 Joseph Lentaigne, S.J-, M. A n . . . 21 A 2 2091 1 G7 GREEK continued. PAGE. Eichard C. Jebb, M. A., 22 Arthur Holmes, M. A., 23 William Johnson, M . A 24 George W. Abrahmn, M. A., LL. D., . 25 H. Montagu Butler, D. D. {Anacreontics), 26 Edward M. Young, M. A. (Anacreontics), 27 H. Montagu Butler, D. D. (Iambic*), . 28 FKENCH. V. Legentil, 29 GERMAN. Max Miiller, M. A., 30 George W. Abraham, M. A., LL. D , . 31 H. B., 32 ITALIAN. Sir James P. Lacaita, K. C. M. G., . . 33 Michael O'Ferrall, S. J., 34 SPANISH. Denis Florence Mac Carthy, .... 35 Victor Lentaigne, S. J., 36 PORTUGUESE. J. C. R., 37 VALE. J. Bernard Burke, LL. D., Ulster, . . 39 CONCLUSION. H. Montagu Butler, D. D., .... 41 TENDER and melancholy interest lingers about a glade in the Viceregal Grounds. In this spot Her Excellency the Countess of St. Germans planted a tree (Pinus in- signis') to preserve a remembrance of her sojourn in Ireland. Within a year, the tree withered and died, the very month of the Lady's own death. Touched by the coincidence, Lord Carlisle wrote a few tributary lines, and had them inscribed on a memorial stone, placed where the tree had been. A short time ago, Dr. Butler, Head Master of Harrow, when visiting Lord Spencer at the Vice- regal Lodge, chanced to read the lines, and, ap- preciating their poetic feeling, translated them into Latin verse. Other translations were contri- buted, and thus these ' ' Nugse" originated. Here collected, they are dedicated to the memory of the good and gentle Countess of St. Germans. J. BERNAKD BURKE, LL. D., Ulster. RECORD TOWER, DUBLIN CASTLF, 1870. An LIBELLUM PROFECTLKUM. VADE, liber, mea cura diu ! pete fortiter altum ; Vade, nee in portu te retinere velim. I pete lectores, queis commenderis, aniicos : Si tibi diffidis, causa det ipsa fidem. Te Dominae meminisse juvet ; quae gratia vivae Contigit, hanc spera te quoque posse sequi. Nee famae premat segra sitis ; sat honoris habeto, Si modo, cui placeas, unus et alter erit. Vade, bonis placiture ! bonis mandata reserva : Obvia si fuerit turba maligna, tace. Effuge plebeios, vel parcius utere, coetiis ; Est ubi judicibus non placuisse placet Virginia in collo lucet pretiosa smaragdus, Xec viret, immundas si jacis ante sues. Tn quoque vulgari tua munera subtrahe visu : Sacra vehis ; trutina merx eget ista susL Si tamen illustres animas et Apolline dignas Reppereris, totos pande, libelle, sinus. Cui pietatis amor, cui corda experta dolendi, Pectoraque immeritis incalitura mails, Hunc cape censorem ; sed ne notet acrius, ora ; Hie erit, oblatas qui tueatur opes. ( viii ) Si quis erit, tumidum qui quo duce carpseris aequor, Quaeve ministerii sit tibi causa, roget, Omnia fac memores ; qui fons, quae meta, laboris : Quo pia ludebat Silvia, pinge nemus. Die Pinum, properamque necem : turn plura petenti Hsec quoque, nee timido, signifer, ore refer : " Ulsterus, Armorum cui Eegia jure potestas, " Haoc mihi pro Domina signa ferenda dedit. " Scilicet humanis vicibus mansuescere doctus " Viderat hie propriae quod foret artis opus. " Nee voluit crista clypeove carere tuentis " Casus femineos arboreamque fidem." MDCCCLXX. FLEBILIS ARBOR Hit Mltrm accumulem dooli, et fungmr inani am. POOR tree ! a gentle mistress placed thee here, To be the glory of the glade around : Thy life has not survived one fleeting year, And she too sleeps beneath another mound. But mark what difTring terms your fates allow, Tho* like the period of your swift decay : Thine are the sapless root and withered bough ; Her's the green mem'ry and immortal day. IDEM LATINE REDDITUM. II ic ubi te posuit pia Silvia, flebilis arbor ! " Tu nemoris nostri gloria," dixit, " eris." Vix unum tibi vita fugax superavit in annum ; Silvia sub tumulo dormit et ipsa suo. Tabe pan tamen usa pan non uteris aevo, Nee siniilis vitae limps utramque manet. Est tibi truncus mere, tibi membra carentia suc k Illi amor usque virens, et sine morte dies. HENRY MONTAGU BUTLKR, D. D. HAUKOW, June 9, 1870. C 6 ) GLORIA qua? nemoris fieres, arbuscula, quondam, Hie Dominae posuit te generosa manus. Siittiiria tibi vitae brevior quain praepetis anni ; Condita longinquo dormit et Ipsa solo. Ast quam dissimilis vobis fortuna paratiir, Sors immaturi par licet exitii ! bicca tibi radix superest, ramique perusti ; Fama virens Illi, morte carensque dies. JOSEPH LEXTAIGXE, S. J., M.A. DUHI.IN, 1870. HKI mihi ! parva arbos ! ncmoris dccus, umbra vireti (Jure fieres, Dominae te pia cura dedit. Vita tibi permissa brevi non longior anno, Et Domiua in tumulo, morte perempta, jacet Quam pariles casus, quam dispar exitus, uno Funcre mors quam vis visa jugasse duas ! Marcida tu sine fronde peris : viret Ilia superstes ; Illi semper amor, nee moritura dies. J. BEUNAKD BUBKK, LL. D., muter. DUBLIN CASTLE, 1870. Hie placuit miti Dominae, miseranda, vigercs, Hie mediis stares saltibus, arbor, honos. Ah, tibi plus unum non vivere contigit annum ! Ah, Dominae cineres non tua condit humus ! At spatio si fata breves clausistis eodem, Ecce paris dispar lex in utraque vicis ! Sicca tibi radix, tibi bracchia marcida restant ; Fama virens Illi, nee peritura dies. RICHAED C. JEBB, M. A. Tuix. COLL., CAMBRIDGE, 1870. Hie, arbor, Dominae posuit te dextra benigiiae, Te nemoris circum quae decus omne fores. Hei mihi, non unum tibi vita superfuit annum ; Ipsa etiam proprio caespite pressa iacet. Fata tamen vobis quali distantia fine, Abstulerit parili mors ut utramque fuga ! Sicca tibi radix, ramalia marcida tota ; I Hi fama virens et sine nocte dies. AKTHUK HOLMES, M. A, LONDON, 1870. C 10 ) Te maims hie Dominae sevit pia, flebilis arbor, Quas nemoris circum gloria summa fores. Ah ! tibi non unum fuit annum vita superstes ; Hsec quoque sub tumulo pressa sopore iacet. Parcarum arbitrio quam dispar finis utrique, Vos tabe abstulerit par licet hora pari ! Sicca tibi radix, foliis tibi brachia nuda ; Huic et fama virens et sine nocte dies. CKCIL F. HOLMES, M. A. HAUKOW, 1870. 11 ) AHBOK amor Dominae, cingentibus addita sylvis Ipsa manu addiderat quale futura decus ! Unius heu lapsu tibi vita fugacior anni, Ilia procul patria condita dormit humo. Morte pares, fato quam dispare ! sors licet uno Visa sit interitu consociasse duas. Stirps tibi sicca perit, trunco liber aret ; at Illi Laus viret, et nulla nocte prenienda dies. GKOROE WHITLEY ABRAHAM, M. A., LL. D. TRIN. COLL., DIB. DUBLIN, 1870. K 2 JIic generosa mantis Dominse, miserabile lignum ! Gaudebat nemori te posuisse decus. Uno tu celcri vixisti baud amplius anno, Et procul Ilia alia mortua dormit hiimo. Tempore sed quamquam socise periistis eodem, Sorte parum socia fata dedere frui. Tu radicem ares, ramusque peruritur altc, Fama sed Illius non moritura viret. COUHTENAY B'JYLE. VICEREGAL LODGE, 1870. HEU ! miseranda arbos ! nemoris spes lausque futura, Spes etiam Domingo nostris qure to dedit hortis. Omnia vota jacent ; unus te sustulit annus ; Et Domina ipsa solo, festina morte perempta, Longinquo dormit. Quantum diversa videtur Arboris et Dominoe sors, etei vita fuisset Ambabus concessa brevis ! Dissolvitur arbos Interitu toto ; radicibus haeret adustis, Nee folium superest. Aliter memoranda virescit Cordibus in muitis Domina, immortalis et ipsa. PETER BURKK, Serjeant-at-Laic. LONDON, 1870. ( 14 ) FLEBILIS, nam te generosa frtistra Silvia umbrosK dedit esse plebi Principem, fluxos dolituram honores Flebilis arbor! Te brevem cursum fugientis anni Invidae nolunt superasse Farese : Ipsa longinquo tumulata bnsto Silvia dormit. Sed licet velox utriusque eadem Falce cervicem Libitina caedat, NOD pari meta Dea terminandum Destinat sevum. Sieca te radix dedit, arbor, Oreo et Marcidse frondes : viret Ilia nostris Cordibiis, lucemque tuetur atra Nocte carentem. HKNRY MOSTAOU BUTLER, D. D. HARROW, 1870. ( 15 ) QUAM nefasto constituit die Regina reginam, ut decus adderes Silvis, et umbroso vireres Imperio, miseranda Finns ! Sceptro potitre quam brevis avolat Fno vel anno vita fugacior ! Quin Ipsa, non lapsse superstes, Sub patria jacet exsul berba. Atqui procellffi par licet impetus Yastarit ambas, non parili tamen Fuso, nee sequatis bonores Staminibus tribuere Parcae. Tu marcidarum funera frondium Stirpemque demptis ingemis aridam Succis, at immortalis Illi Laus viret, et sine nube soles. HKNRV MONTAGU BT;TLER, D. D. HAKKOW, 1870. Te Dominae pia cura solo, miseranda, locarat Patentis, arbor, ut fores agri decus. At mansit tua vita brevem non amplius annum, Et Ipsa dormit extero sub aggere. Quam diversa tamon sors est (adverte) duarum ! Fugax utramque vexit hora ; seel tibi, Arbor, truncus iners, frons arida restat ; at Illi Perenne lumen ac virens adhuc amor. CHAKLES S. CALVEHLF.Y, M. A. LONDON, 1870. Mollis hue hera quam tulit caducam Ut saltua decus, arbor, emineres, Anno non superas brevi peracto; Et caespes procul ambit arctus Illam. Pares funere (disparea eodem f Quanto, discite) marcuistis ambae : Frons restat tibi passa, sicca radix ; Illi lux nova jugiter virenti. CIIAULES S. CALVEKLEY, M. A. LONDON, 1870. Ergo mitis herae te posuit manus Euris qu* medii gloria surgeres ? Vix annus miser clauditur occidis, Nee non Ipsa jacet procul. t At, quamvis parili mors tulit impetu, Quam non sequa manent stamina mortuas, Tu si fronde cares stirps putris, Illius Vernat fama superstitis. EDWAKD M. YOUNG, M. A. HAUKOW, 1870. Oh, faetum male ! Quae, miselia pinus, Lydes hie posita es manu tenella, Ft ruri decus addcreris, annus Suffecit brevis unus abstulisse, Quae te several annus abstulisse Suffecit brevis ; at manet gemellas Sors quam non parilis, pari ruina Quas mors consociavit ociore ! Aret marcidulum, miselle trunce, Honoris quod erat tui, sed illi Laus vernat nova, Luxque noctia expers : Oh, faetum bene ! Oh, beata Lyde ! R. Y. TTRKELL, M. A., F.T.C. D. THIN. COM.. Dun., 1870 ^^* C 20 ) jLll!. RODDITUMI- >; ffi, rdXav Sii'Spov, dyavr} ftk ivQdSe, KvSaivuv rr}v irtpi ravra vcurrjv. at) ft tXx ^w) Ta\koq Ppa\v rp/*' ivtavrov, iv Qavar- oi fiiv pia pivu Zijprj, 6ui TI ^apavQti', f>j Si 9a\t~i pvrifiT), TJ/ ^aoc dtiavarov. JOSEPH LEXTAIOKE, S.J., M. A. DUBLIN, 1870. 22 ) tlat at ftti\i%ia, SevSpov raXav, iv9do' Hvaaaa, aiQ irtiiit-atovarjc ofifia ytvoto vdvi)^. ^ti"' [3 > <%v ffol Jwqc dedorai p.trpov tit,- ^ ' irspov Ktlrai rvpflov t\ovaa TriSnv. a\\d xpofov Kctixip q>6i(jiivoit; tf Ofioittv dwpoif OVK "tffov dpoTfpoic MoTjOa ikQttKt vopov. i'l-d fiivti aot fiiv S'/,' )( * Kai K\iiii'fi; u^v.XXot* r fi K\O(,' 9d\\ov Kai fiopfftfi' d$' avTuv oaaa liiffrtf rolv Kttp' &KV(tOpov pqSt Si'iffTafiifoiv ryli fjiiv aOdvarov r' '"man KOI fivija-if atiu, ooi ? ARTHUR HOLMES, M. A. LONDON, Oct., 1870. oi vrov, w TpiTroQarov, dviSpafiig looopivor l>} Ttdai iripipXtTTTOV fiovvov aya/\/(a vairovq- rijva ' a \apiia>Ja rod' fj9t\iv u a iQv fjdtXtv, a\\' IT)C ov8' tviavrbv o\ov. tvQaS' diro9iftivov Ktiaai, QVTOV, a Si aXXoSairac virb yaf TJpi/jia KtKXi/iiva. aXX' OVK apipoTipoiaiv iffof fiopof, il ai> ftiv dXXiu$ dicpifiovaQ %iipoi>G, piav a\ptiov *x*'f> riiva S" a /zaicaptric del TO'IQ fjvdpoffi 9dXXti, tioaQpii r' ai>ydf a/iarof dti'dov. WlLUAM JOHXSON, M. A. ETON, 1870. ffTroric wd', iXitivbv, f0ijiel as irorvta, SivSpov, Totfft 7rtpi vffttuiv KvSoc 'iv' dfjHpiQaXoiQ' ippa aoi ov Zujjs \poviu>Ttpov f) Iviavrov- Kuifta-ai S'avTt) rijA60' v 'AX\' ovS' tiTrtp iffov Spofjiov dfKpoTepoiaiv i yiolpa /3(oto, vo/j'/j rat rov tSwKfv tatf 'Pi'Ja eroi ^J rt 0uX\' laaTr*;, irtpiiari 6' ietivy GEORGE WHITLKY ABRAHAM, M. A., LL. D. DUBLIN, 1870. 'EXfaipofikv fft, SevSpov, on Stvp* tBrjKS a' d/3pd fiaoiXna, yfiTovovvriav 'iva tit) QvrStv dvdffffoif. iviavrbs tic airkirrri, ffit Si, SivSpov, OVK tri {/c, flaffiXfta $' TI p. ai> ydp, S> TaXav, ffictrjirac Trpo9s\v/j.vov q5' aQvXXov ftaaiXtia 5", iv QiXoiffi icXfog kicXaxova' ayqpwv, Afiapavrov iv fiaica Qtarat. HENRY MONTAGU BUTLER, D. D. HARHOW, 1870. ( 27 ) ivopiv at, rfiv (XllVT)l>, flaatXit;, vairovf 'iv' dp\oie eXariuv awrof dicpof, ov St Sapbv oi> riOi)\ac' trof ovXov o^e ITTC ktiQ dp' ye Motpa, ro ^i vfip.a ToinriXotirov iv/iilKlc; OVK tSuxe, ov fiiv (i K\dSo)v dripOt ariXixos aei\t) X\ti>pbv vp'sTTitv ayaXfia rov 7rs ffot 5' ovft' trtiog iZeirXripwdT) KVK\O, KcivT) 9' VTT' dXXy ZvvQavoiiff' tvCti rd0y. dXX' oij yap vfjiiv KOIV'OV jV/iaprni rfXoc, Kotvy irtp apQolv fvpittTpWptvtHV <}>Qopq.- aol fj.tv yap avtj pi%a teat K\wv(g ffairpoi, ry 8' fvOaXfic ri S6Ka icti9irov HENRY MONTAGU BUTLEH, D. D. 1870. TKADUIT EN FRANQAIS. POUR devenir un jour 1'honneur de la clairiere, Gentille Dame ici, pauvre Arbre, te plaqa : Mais tu ne vecus pas meme une annee entiere ; Loin de toi, dans la tombe Elle aussi s'affaissa. Si le Temps vous frappa tous deux d'un seul coup d'aile, Quelle ine'galite' dans ce double destin ! Pour toi, tronc desse'che', rameaux fl^tris ; pour Elle Souvenir toujours vert, jour brillant sans d^clin. V. LBGENTIL. LYCEE IMPERIAL, CAEN, 1870. INS DEUTSCHE UEBERSETZT. Du armer Baum, den Sie mit eignen Handen Im Thai gepflanzt als letzte Liebesgabe, Em Somnier sah Dein Leben hier sich enden, Und Sie auch schlummert schon im kiihlen Grabe. Dooh wie Eur ird'sches Dasein auch sicb gleiche, Ein andres Loos war Dir und Ihr beschieden, Dir bleibt der trock'ne Stamm, das Laub, das bleiche, Ihr, treue Liebe und der ew'ge Frieden. MAX MULLER, M. A. OXFORD, 1870. Armes Baiimchen es hatte Dich hier die Geliebte gepflanzet, Urn des umgiirtenden Hains einst zu erwachsen den Schmuck. Poch nur ein fliichtigcs Jahr des Daseyns war Dir vergonnet, Und die sonst Dich gepflegt schlummert im Grabe nun auch. A her ob beiden der Tod wohl fiibret das ahnliche Schicksal, Dennoch ein anderes Ziel hat er Euch beiden gestellt. Dir bleibt nichts, als der trockene Stamm, die saftlosen Zweige ; Ihr bliiht evrige Lieb", glanzet das ewige Licht. GEORGE WHITLET ABRAHAM, M. A., LL.D. DUBLIN, 1870. ( 32 ) Du armer Baum ! Die Edelfrau dir wahlte Den Ort, zu prangen hier im Waldesrund ; Doch nicht ein fliichtig Jahr dein Leben wahrte ; Es schlaft auch sie in eines Hiigels Grund. War auch des Lebens Ziel euch nicht das gleiche, Des Lebens Neige kam zur selben Zeit ; Dir bleibt die trock'ne "Wurzel, diivr' Gezweige, Ihr bliiht Erinn'rung, Ihr die Ewigkeit. H. B. STOXYHURST, 1870. TRADOTTO IN ITALIANO. Alberetto infelice ! Una gentile Qui ti pose, il boschetto a far pito bello. Secco tu sei pria che ritorni Aprile ; Ella riposa in un modesto avello. Ma varie sorti vi concede il fato, Se fugaci del pari aveste 1* ore : Lentamente tu infradici obbliato ; Ella rivive nell, eterno A more ! JAMES P. LACAITA, K. C. M. G. LONDON. 1870. Gentil Signora quivi ti piant6, Pover' arboscel, per esser dell' intorno Fronduta gloria ; aime ! qual breve giorno Strussc la piantafaice man e te schianto ! Gemelli in morte a quai diversi fati Da morte spinti ! non risorgi mai Tu, legno marcio : quella ammanta i rai Di vita non caduca tra i beati. MICHAEL O'FEKUALL, S. J. DUBLIN, 1870. TRADCCIOX ESPANOLO. Una gentil SeSora, pobre arbol ! en este hermoso prado, Para ser la honra del bosque, aqui te coloc6 : Un corto auo, ay de mi ! tu vida no ha durado, Y ella duerme tambien debajo otro terrdn. Pero mirad los fines diversos que la suerte proclama ! Aunque el tiempo de la muerte en loa dos fue veloz e igual : Tuyos son la seca raiz y la mustia rama, Su yo cl verde amor y el dia de la luz immortal DENIS FLORENCE MACCAKTHY. LONDON, 1870. ARBOL que pus6 con su tierna mano Hermosa duena, tan fiero y lozano ; A doce lunas tu vida no llegd, Y ella tambien & otro tumulo paso. Diverso fin os destine la suerte, Que iguales hiz6 la temprana muerte : Tuyo, la seca raiz, marchita gloria ; Suyo, eterna vida, immortal memoria. VICTOR LENTAIGNE, S. J. STONYHURST, 1870. ( 37 ) TKADUC9ifiiva. OVK Ir6( i^c^vBrj roaa ddxpva' Saicpvat Morai/ dXiv icaj TrtraXotcri ppvu. H. M. B. ( 46 ) Now, Lycidas, the shepherds weep no more ; Henceforth thou art the genius of the shore, In thy large recompense. MILTON. " Poor tree" ! nay, happy tree ! " poor tree" no more " Henceforth thou art the genius of the shore." " Large recompense" the kindly Muse hath paid For thy brief wrongs, thou seeming-injured shade. Mourn not the " withered bough," the " sapless root ;" Thy limbs are laden with Hesperian fruit ; And rival lands in divers tongues proclaim The deathless glories of thy radiant name. Eclipsed awhile, now falls its mystic sheen On Spencer's Court and Spencer's Faery Queene ; One with those stars that guard the Emerald Isle, The " gentle" Countess and the good Carlisle. H. M. B. HARROW, 1870. A 000 047 892 5