- - - - - - - - - Ε : - Ε - - Ε. : : : - - - - - - Ε Ε : - - : : : : : : - : . - - - ... .. - Ε. - ΕΕ - Ε. : - : Ε. -- Ε - Ε. - -- - -Ε : : : : "... Ε Ε. : - - Ε. : - ί Ε Ε. Η: : ΕΗ :: "Τ Ε. --Ε. : ΕΣ Ε. Ε. Ε. - Ν- -Ε. -- Η Ε Ε Ε. ι . . . . . Ε Ε : , . : ---------- - Εξ. Ι- - :::::::::::::::: Ε. ΕΗ ... - ...: .. : : : : - - ΕΕ: - Ε Ο ΣΙΣΣΕΣΟΣΣΟΣο αν ο α α α σ α ανα α ρ ε ο α α ονο αν ο α α ανε ο α as a a a e• • • • • • • - "ΑΕ 2.Ε. ό έναν 4 & • • «ο σ - α σ σ σ • «ώ α'Ακο και αν η 3η ωφ" Φ ΨΝΠΜΕΚ Κ." 4Κ.Ν.ΑΥ 2 . . . . . . . . . ..σα" , <ΝΝ * . . " " . . . . ." , " ,ε-- - -Η 24. Ρr" τηα " ΕΕΕΕΕΕΨΕΨ.ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΕΕΕ Ε Εω ζωο Ε" * < & Κ - 7 £ ζω &...» &Δ. και riξΠ ΗΨΙΕΗ oF ΤΗΕ ΕΜΙGiίς δs ΩΣ" ΕΞΕ"ΗΕ"5-2Εξ: - ή εξή και Άκ. SΙΤΥ ΙΙΙΙΙΖΑ ΠτΠΙΤΤΙΡΡΙΠΤΕμμ. ΕΠΕΙΠΙΠΤΠΕΠΙΠΤΕΜΠΜΕ & - ο ο αμο ο α σ σ σ σ σ σ σ ε ρ ο σ σ αν ο ζω αν ο ο o o o o o oso o o o o o o o o o o o o o o o o o o o αν ο Ε": "Ξ: Ε.., ΑΞ :", Σφ Ε3Άή ΕΆΝ: ΕΕΙΆΆμίWiΝΕξ ΕΕΕΜΕΙΜΕΝΗΜΜΕΕΜήλΜήπή Η ερ, " - Σ Υ Ν Θ Ε Ω Α Τ Ι Ω ΕΟΡΤΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΛΛΑΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ, ΣΥΝΤΑΧΘΕΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΙΕΡΕΥΣΙ Ν Υ Ν Δ Ε Κ Α Ι Α Υ Θ ΙΣ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΠΟΛΑΩΝ ΑΝΤΙΦΩΝΩΝ Ε Κ Δ 0 θ Ε Ν. Β Ε Ν Ε Τ Ι Α. Ε Κ ΤΟΥ ΕΑ ΑΗΝΙΚΟΥ ΤΥΗ 61' Ρ Α.Είο γ ρ φθ: Νις 4 8 9 1 ΠΕΡΙΕΧΟΝ ΤΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΙΕΡΑΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙΣ ΕΙΣ ΤΑΣ Χ Ρ Ι Σ Α Ν θ0 η Τον Μο Σχοπο για ΠΡΟΣ ΧΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΨΑΛΤΩΝ, Εν οε -" ΠΑΝΕΥ ΑΛΒΕΣΤΑΤΟΙ ΙΕΡoΥΡΓΟΙ. Κ Α Ι Λ Ο Γ Ι Ω Τ Α Τ Ο Ι Ψ Α Λ Τ Α Ι . Η θεόπνευστος παραγγελία του πανενδόξου Αποστόλου Παύλου, η λέγουσα « Ε- κάστω δίδοται η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον » , με παρεθάρρυνε να συν- τάξω την παρούσαν Ιεραν Βίβλον, προς ευχέρειαν και λυσιτέλειαν της υμών Λογιότητος, και του πλησίον. Επωνομάσθη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΝ, επειδή περιλαμβάνει τα ψαλλόμενα εν ταίς Ιεραίς Λειτουργίας εις τας Εορτας, και εις άλλας Επισήμους Ημέρας, συλλε. χθέντα εκ διαφόρων Εκκλησιαστικών Βιβλίων, ως εν τω Πίνακι σαφέστατα φαίνεται. Είναι γνωστόν και ασφαλές εις την υμών Λογιότητα, ότι εις πολλας Εορτας ημείς χρείαν έχομεν δύω, και τριών, ή και περισσοτέρων Εκκλησιαστικών Βιβλίων δια τα ολίγα Τρο- πάρια, όπου ψαλλονται εν τη Ιερά Λειτουργία της τυχούσης Εορτής. "Οθεν επενόησα, Θεέ επιπνοία, να τα συναξω όλα εις ένα μόνον Βιβλίον, προς ευχερεστέραν χρήσιν τών Ψαλλόντων, και Κανονάρχων. Αλλ' ο κυριώτερος καρπός τούτου του Ιερού Συντάγματος δέομαι, και επιθυμώ να είναι η κοινή ωφέλεια της ψυχικής σωτηρίας του πλησίον, με την στοχαστικήν αναγνωσιν και μελέτην τών εν αυτώ περιεχομένων. Εις πάσαν Εορτήν, είτε Δεσποτικήν, είτε Αγίg, τα Ιερά Τροπάρια, τα ψαλλόμενα εν τη θεία Λειτουργία, υπάρχουσιν ωσαν τόσα δια- μεριζόμεναι γλώσσα ωσεί πυρός της θείας Χάριτος, όπου φέρoυσιν εις καθένα ταϊς 0υ- ράνιας "Εμπνευσες προς ψυχικήν σωτηρίαν του. Διάφοροι είναι οι Ηχοι, διάφοροι αι Ω- δαι, διάφορος ή γλυκύτης, αλλ' εν και το αυτο Πνεύμα, όπου μάς φωτίζει εις τας Εορ- τας, και πολλώ μάλλον εις την ώραν της Ιεράς Λειτουργίας, να μελετώμεν τα Θεία Μυ- στήρια, τα μεγαλεία της Θεομήτορος, και τα θαυμαστα ανδραγαθήματα των Αγίων, μί- μούμενοι τας αρετάς των προς την αιωνιον σωτηρίαν μας. « Διαιρέσεις χαρισματων εισι, το δε αυτό Πνεύμα », κατα τον θεομακαριστον Ηαύλον. Τούτο είναι, Αδελφοι και Πατέρες, ο σκοπός του Έργου μου τούτος παρακαλώ να είναι και ο καρπός. - - "Ερρωσθε, και Εύχεσθε. Εν έτει Σωτηρίω α ψ οζ. Ο ταπεινός και ελαχιστος. ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΙΕΡΕΥΣ Ο ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ, Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ ΙΣ Εκλιπούσης όλως της από του 1778 εκδόσεως του ιερού τούτου και όντως χρησίμου Βιβλίου, έκρίναμεν δέον όπως εκδώμεν νεωστί, και δη ποιούμεν τούτο μεθ' όσης δυνάμεθα ακριβείας τε και φιλοκαλίας. Επειδή όμως εν τη αλαιά εκδόσει ουχί πάντα τα κατα το Τυπικόν της Μ. Εκκλησίας οριζόμενα περιέχοντος Αντίφωνα (όρα Εκκλ. 7ί y Υ - Α - Α" - - " η "Α Α" - Τυπικόν της εκδ. 1884 έν Βενετία), ημείς αναπληρούντες προστίθεμεν αυτα όπου ελλείπουσι, και τούτο όπως κα- ταστήσωμεν την Βί6λον έτι χρησιμωτέραν . Εν Βενετία τη 23/4 Νοεμβρίου 1891 ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡ. ο ΦοΙΝΙΞ ΧΡ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ . ε εξε:"ss&s"εξεεεεεεεεεε! 3-4εξε και εκ%ss"χθες"sºs"ελεε"ε"εξεές"sºs"sβεβs&sξs&s3:4sξε:4χ4 και ξ*********8 και οδΦΧ 2 & oΧ28 εξ2&ζεξωζs και sώξ2 χΦζΘζεξωζΦξ282333.488 2Χ283 &*& Φξ &ξsΧΑ είχε δεχΧ"ξs23 &3 και Λ Ε Ι Τ ο Υ Ρ Γ ι κ ο Ν Σ Υ Ν Θ Ε Ω Α Τ Ι Ω ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑ ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΙΕΡΑΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙΣ ΤΩΝ ΤΕ ΕΟΡΤΩΝ, ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΗΜΕΡΩΝ . ***isi-θέΆθ» ε"4" Α Κ Ο Λ Ο Υ Θ Ι Α. Καθόσον απέχουσιν Ανατoλαι από Δυσμών, 2 2 & κυ ν 3 η 6 ης εμCχ%ρυνεν α φ ημων τας ανομίας ημων. Τ Ω Ν Τ Υ Π Ι Κ Ω Ν . - Καθως οίκτείρει πατήρ υιούς, ώκτείρησε Κύ- Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον. ριος τους φοβουμ ένος Ε . ότι αυτός έγνω Εύλογητος εί Κύριε. το πλασμα ημών, εμνήσθη ότι χούς εσμέν . γητCS 0 Α"νθρωπος ωσεί χόρτος αι ημέραι αυτού, ωσεί 2 άνθος του αγρού, ούτως εξανθήσει. υλόγει η ψυχή μου τον Κύριον, και παντα Ο τι πνεύμα διήλθεν εν αυτώ, κα ούχ υπάρ. τα εντός μου το "Ονομα το "Αγιον αυτέ. ξει, και 8κ επίγνωσεται επί τον τοπον αυτό; Ευλόγει η ψυχή με τον Κύριον, και μη επιλαν- Το δε έλεος του Κυρίου από του αιώνος, και θαίνoυ πoίσας τας ανταποδώσεις αυτού. έως του αιώνος επί τους φοβουμένες αυτόν. Τον ευίλατεύοντα πάσας τας ανομίας σε, τον Και η δικαιοσύνη αυτ8 επί υΐοίς υιών τοίς φυ: <:5ξ<Ξ- 3% ΕΞ ιωμενον πασας τας νόσους σου. Ι λάσσουσι την διαθήκην αυτό και μεμγημέ- Τον λυτρούμενον εκ φθοράς την ζωήν σου, τον νοις τών εντολών αυτού, το ποίησα αυτά στεφανούντα σε εν ελέει και οικτιρμοίς. Κύριος εν τω Ουρανώ ητοίμασε τον Θρόνον Τον εμπιπλώντα εν αγαθοίς την επιθυμίαν σε αυτού, και η Βασιλεία αυτου παντων δεσ- ανακαινωθήσεται ως αετού ή νεότης σου. πόζει. ο 2) » Ποιών ελεημοσύνας ο Κύριος, και κρίμα πάσι Ευλογείτε τον Κύριον παντες οι Αγγελοι αυ- τοίς αδικουμένοις. τού, δυνατοί ισχύι ποιούντες τον λόγον αυ- Εγνώρισε τας οδούς αυτού τώ Μωυσή, τοίς τού, του ακούσαι της φωνής τών λόγων αυ- υιοίς Ισραήλ τα θελήματα αυτό. τού. Α" Ο " Οικτίρμων και ελεήμων ο Κύριος, μακρόθυμος Ευλογείτε τον Κύριον πασαι αι Δυνάμεις αυ- και πολυέλεος Ουκ εις τέλος οργισθήσεται, τού, λειτουργοί αυτού, οι ποιούντες το θέ- ουδε εις τον αιώνα μηνιεί. λημα αυτού. Υ 9/ 2 Α. Ου κατα τας ανομίας ημών εποίησεν ημίν, 8. Ευλογείτε τον Κύριον πάντα τα έργα αυτού δε κατα τας αμαρτίας ημών ανταπέδωκεν εν παντί τόπω της δεσποτείας αυτού, εύ- ημίν. - λόγει η ψυχή μου τον Κύριον ", Ρ ο τι κατα το ύψος του Ουρανού από της γής, Δόξα Πατρί και Υίω, και Αγίω Πνε". εκραταίωσε Κύριος το έλεος αυτού επί τ8ς | Και νύν, και αεί, και είς τ8ς αίώνας τών αίω- Η νων. Αμήν. φοβουμένους αυτόν. 6 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον, και πάντα τα εντός μου το "Ονομα το "Αγιον αυτού. Ευ- λογητος εί Κύριε . Δόξα τω Πατρι, και τώ Υιώ, και τώ Αγίω Πνεύματι. ΑΕ η ψυχή μου τον Κύριον, αινέσω Κύ- ριον εν τη ζωή μου, ψαλώ τώ Θεώ μου έως υπαρχω. - Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιους ανθρω- πων, οίς ουκ έστι σωτηρία. Εξελεύσεται το πνεύμα αυτού, και επιστρέ- ψει εις την γήν αυτού. Εν εκείνη τη ημέρα απολένται παντες οι δια- λογισμοί αυτού. Μακάριος, ού ο Θεός Ιακωβ βοηθός αυτού, η ελπις αυτού επί Κύριον τον Θεόν αυτού. Τον ποιήσαντα τον Ουρανόν, και την γήν, την θαλασσαν, και παντα τα εν αυτοίς. Τον φυλάσσοντα αλήθειαν εις τον αιώνα, ποι- ούντα κρίμα τοίς αδικεμένοις, διδόντα τρο- φήν τοίς πεινώσι. Κύριος, λύει πεπεδημένους, Κύριος σοφοί τυ- φλούς, Κύριος ανορθοί κατεββαγμένους, Κύ- ριος αγαπά δικαίους, Κύριος φυλασσει τους προσηλύτους. Ορφανόν, και χήραν αναλήψεται, και όδον α- μαρτωλών αφανιεί. Βασιλεύσει Κύριος εις τον αιώνα, ο Θεός σου Σιων εις γενεαν και γενεαν. Και νύν, και οξει, και εις τ8ς αιώνας των αιω- νων. Αμήν. Ο Μονογενής Υιός και Λόγος τέ Θεέ αθα- νατος υπαρχων, και καταδεξαμενος δια την ημετέραν σωτηρίαν, σαρκωθήναι εκ της Α- γίας Θεοτόκου, και Αειπαρθένου Μαρίας, α- τρέπτως ενανθρωπήσας, σταυρωθείς τε Χριστε ο Θεός, Θανάτω θάνατον πατήσας, είς ών της Αγίας Τριάδος συνδοξαζόμενος τώ Πατρι, και τώ Αγίω Πνεύματι, σώσον ημάς. - Οι Μακαρισμοί. "ν τη Βασιλεία σου μνήσθητι ημών Κύριε, Ε όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου. Μακα- ριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εςιν ή Βασιλεία των Ουρανών. Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακλη- θήσονται. Μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γήν. - ΑΡ Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δι- καιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται. Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται. Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται. Μακάριοι οι ειρηνοποιοι, ότι αυτοί υιοι Θεού κληθήσονται. Ο ("Ι " Μακαριοι, οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η Βασιλεία των Ουρανών. Μακαριοι εςε, όταν ονειδίσωσιν υμάς, και διω- ξωσι, και είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ' υμών, ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθος υμών πολύς εν τοις Ουρανοίς. Δόξα Πατρι, και Υιώ, και Αγίω Πνεύματι. | Και νύν, και αει, και εις τ8ς αιώνας των αιω- νων. Αμήν. Η =ξΣξ3€Ξ -=ξ»ξΘ 3ξ==υ -Ξ£ξ Φξazaas -Ξ: ΒέθΦ"Ξα- Τ Ρ Ο Π Α Ρ Ι Α Α Ν Α Σ Τ Α Σ Ι Μ Α. Εκ της Οκτωήχου, ψαλλόμενα εν ταις Ρ "1εραίς Λειτουργίας. πχ ο Σπ Ρ Ω Τ ο Σ. Εις την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν το παρόντα Αναστασιμα. Δ" βρωσεως εξήγαγε, του Παραδείσου ο εχθρός τον Αδάμ δια Σταυρού δε τον Ληστην, αντεισήγαγε Χριστός εν αυτώ μνή- σθητί μου κραζοντα, όταν έλθης, εν τη Βασι- λεία σου. ΙΙΆ σου τα Παθήματα, δοξολογώ και την Αναστασιν, συν τώ Αδαμ και τώ Ληστή, μετα φωνής αναβοώ σοι λαμπράς Ι λεία σου. Ε Αναμαρτητε, και εν Μνημείω κατετέθης έκών αλλ' εξανέςης ως Θεός, συνεγείρας σεαυτώ τον Αδαμ μνήσθητί μου κραζοντα, όταν έλθης, εν τη Βασιλεία σου. Τ" Ναόν σου τον του Σωματoς, τή τριημέ- ρω αναστήσας Ταφή, συν τώ Αδαμ τ8ς εξ Αδαμ, εξανέςησας Χριςε ο Θεός μνήσθητί με κραζοντας, όταν έλθης, εν τη Βασιλεία σε. / υροφόροι ήλθον κλαίουσαι, επί το Μνήμα Μ σου Χριστε ο Θεός, λίαν πρωί, και εν λευκοίς, εύρον "Αγγελον καθήμενον, τί ζητεί- τε κραζοντα , εξανέστη Χριστός μη θρηνείτε λοιπόν, Ο' Απόστολοί σου Κύριε, επί το "Ορος ού εταξω αυτούς, παραγενόμενοι Σωτήρ, σε Ι Η Ρ " Α 3 φ μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης, εν τη Βασι- Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ 0 Ν. 7 ιδόντες προσεκύνησαν ούς και εξαπέστειλας και 2 Α' «Ο " 2 / είς τα έθνη, διδάσκειν και βαπτίζειν αυτούς. Δόξα. ον Πατέρα προσκυνήσωμεν, και τον Υίον δοξολογήσωμεν, και το Παναγιον όμου, παντες Πνεύμα ανυμνήσωμεν, κραζοντες, και ς λέγοντες Παναγία Τριας, σώσον παντας ή- μάς. Και νύν, Θεοτοκίον. Γ.Τ" Μητέρα σου προσάγει σοι, εις ικεσίαν ο Λαός σου Χριστέ ταίς παρακλήσεσιν αυτής, τους οικτιρμούς σου δος ημίν Αγαθέ ίνα σε δοξαζωμεν, τον εκ τάφου ημίν ανατεί- λαντα. - Ιστέον ότι, εαν μη τύχωσι Προεόρτια, ή Με- θέορτα, ή"Αγιος εορταζόμενος, λέγομεν άπαν- τα τα Αναστασιμα. Ει δε, λέγομεν, δ'. Ανα- στασιμα, και την g". ωδήν τών Προεορτίων, ή Μεθεόρτων, ή του εορταζομένου Αγίου. Ει δε παλιν τύχωσι Προεόρτια, η Μεθέορτα, και εορ- ταζόμενος "Αγιος, λέγομεν, δ. Αναςασιμα, τών Προεορτίων, ή Μεθεόρτων την γ' ωδην, και την ς, του Αγίου. Ούτω ποιούμεν εν πασαις ταϊς Κυριακαίς, εν αίς δηλονότι τύχωσι Προεόρτια, "Α Α - Ο ή Μεθέορτα και εορταζόμενος "Αγιος. Τροπαριον Αναστάσιμον του αυτού ήχου. λεία σου, δόξα τή Οικονομία σου μόνε φιλαν- θρωπε. Και η Υπακοή . του Ληστου μετάνοια τον Παράδεισον ε- Η σύλησεν ο δε θρήνος τών Μυροφόρων την χαραν έμήνυσεν ότι ανέστης Χριστε ο Θεός, παρέχων τώ Κόσμω το μέγα έλεος. Χερουβικός Ύμνος. μέριμναν, ως τον Βασιλέα τών όλων υποδεξω- μεθα, τοχής Αγγελικαίς αορατως δορυφορούμε- - νoν Ταίξεσιν. Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλλη- λουία. Κοινωνικόν. Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρα- νών. Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. Τ λίθει σφραγισθέντος υπό των Ιουδαίων, και στρατιωτών φυλασσόντων το άχραν- τόν σου Σώμα, ανέστης τριήμερος Σωτήρ, δω- ρούμενος τώ Κόσμω την ζωήν δια τούτο αι Δυνάμεις των Ουρανών εβόων σοι Ζωοδότα δόξα τή Αναστάσει σου Χριςε, δόξα τη Βασι- ί τα Χερsβιμ μυστικώς εικονίζοντες, και τη ζωοποιώ Τριαδι τον Τρισάγιον "Υμνον προσάδοντες, πάσαν την βιωτικήν αποθωμεθα Ξa===========5=Ε ΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΞεΞεΞεΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕ Η ΧΟ Σ Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο Σ. Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν τα παρόντα Αναστασίμα. "ην φωνήν σοι προσάγομεν, τ8 Ληστού και βοώμέν σοι : Μνήσθητι ημών Σωτήρ, εν τη Βασιλεία σου. - - Τ" Σταυρόν σοι προσαγομεν, εις πταισμα- των συγχωρησιν, ον υπερ ημών κατεδέξω Φιλανθρωπε. - "ροσκυνούμεν σε Δέσποτα, την Ταφήν και " την "Εγερσιν, διών εκ φθοράς έλυτρώσω, τον Κόσμον Φιλανθρωπε. Τ" Θανάτω σου Κύριε, κατεπόθη ο θάνα- τος, και τη Αναστασει σου Σώτερ, τον Κόσμον διέσωσας. Ο' εν σκότει καθεύδοντες, σε το Φώς θεα- σαμενοι, εν τοις κατωτατoις του "Αδου, Χριστε εξανέστησαν - υροφόροις υπήντησας, αναςας εκ τ8 Μνή- ματος, και τούς Μαθηταίς επηγγείλω, εί- πείν σου την Έγερσιν. Ά Τ" Πατέρα δοξασωμεν, τον Υιον προσκυ- νήσωμεν, παντες και το Αγιον Πνεύμα, πίστωS ανυμνΎσωμεν - Και νύν. Θεοτοκίον. ΧΕ Θρόνε πυρίμορφε, Χαίρε Νύμφη α- νύμφευτε, Χαίρε η Θεον τοίς ανθρώποις, Παρθένε κυήσασα. 2 Αυ 3% Τροπαριον του αυτού ήχου. - Ο : κατήλθες προς τον θανατον η Ζωή ή U' αθάνατος, τότε τον "Αδην ενέκρωσας τη αστραπή τής Θεότητος. "Οτε δε και τους τε- θνεώτας έκ τών καταχθονίων ανέστησας, πά- σαι αι Δυναμεις των επουρανίων εκραύγαζoν Ζωοδότα Χριστε ο Θεός ημών, δόξα σοι. Και η Υπακοή. ΜΕ το Πάθος πορευθείσαι εν τώ Μνήμα- τι, προς το μυρίσαι το Σώμα σου αι Γυ- ναίκες Χριστέ ο Θεός, είδον Αγγέλους εν τω Ταφω, και εξέστησαν φωνής γαρ ήκουον εξ αυτών, ότι ανέστη ο Κύριος, δωρούμενος τώ Η Κόσμω το μέγα έλεος. ί 8 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. σ:3GΘΘΘΘΘ€Θ®ΘΘθΘ,ΘΥΘΘ®6Θ, ΕΘθΦSΘΘθ®θέΘΕθ®θ€ξω» Η Χ Ο Σ Τ Ρ Ι Τ Ο Σ. Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν τα παρόντα Αναστασιμα. "θετήσαντα Χριστε την εντολήν σου, τον ίΥΑ προπάτορα Αδαμ, του Παραδείσου εξω- ρισας τον δε Ληστην Οικτίρμον, ομολογήσαν- τα σε εν Σταυρώ, εν αυτώ είσωκισας, κραζον- τα μνήσθητί μου Σωτήρ, εν τη Βασιλεία σου. Α μαρτήσαντας ημάς, τή τ8 θανατου κατε- Η Α δίκασας αρά, ο Ζωοδότης και Κύριος εν δε τώ Σώματίσει, αναμαρτήτως Δέσποτα πα- θων, τους θνητούς εζώωσας, κραζοντας μνή- σθητι και ημών, έντή Βασιλεία σου. ΑΆ εκ των νεκρών, συνεξανέστησας η- μάς εκ των παθών, τή Αναστάσει σε Κύ- ριε τέ δε θανατου πάσαν, την δυναστείαν ώ- λεσας Σωτήρ δια τούτο πίστει σοι κραζομεν Ά και ημών, εν τη Βασιλεία σου. Τ τριημέρωσου Ταφή, τους έντώ "Αδη νε- Η κρωθέντας ως Θεός, ζωοποιήσας συνήγει, ρας και αφθαρσίαν πάσιν, ως αγαθος επήγα- σας ημίν, τοίς εν πίστει κραζουσι παντοτε νήσθητι και ημών, εν τη Βασιλεία σου. αίς Μυροφόροις Γυναιξί, πρωταις εφαίνης, Η αναστας εκ των νεκρών, Σωτήρ βοήσας το, Χαίρετε και διαυτών τούς φίλοις, την σην μηνύεις "Εγερσιν Χρισέ δια τέτο πίστει κραυ- γαζομεν μνήσθητι και ημών, εν τη Βασιλεία σΩυ . Ε "ν τώ"Ορει Μωυσής, χείρας απλώσας, προε- τύπου τον Σταυρόν, τον Αμαληκτροπω- σάμενος ημείς δε πίστει τούτον, κατα δαιμό- νων όπλoν κραταιον, ειληφότες πάντες κραυ- γαζομεν μνήσθητι και ημών, εν τη Βασιλεία "Ο Α . όξα. Τ ον Πατέρα και Υίον, και Πνεύμα "Αγιον υμνήσωμεν Πιστοι, ένα Θεόν, ένα Κύριον, ως εξ ενός Ηλίου τρισσολαμπής γαρ εστιν η Τριας, και φωτίζει παντας τους κραζοντας μνήσθητι και ημών, εν τη Βασιλεία σου. Και νύν. Θεοτοκίον. Χ αίρε η πύλη του Θεέ, διής διήλθε σαρκω- θείς ο Ηλαστουργός, έσφραγισμένην φυ- λ 2 - - Α- Χ ". ΝΤ- έλ κι Θ w. 2) αζ%ς σε . Χαίρε Νεφέλη Xρυφή, τον 9ειον Ομ- βρον φέρεσα Χριςόν. Χαίρε Κλίμαξ και Θρό- νε Ουράνιε. Χαίρε "Ορος σεπτον, πίον αλατό- μ.???? . Τροπαριον Αναστάσιμον του αυτού ήχου, Ε τα Ουράνια, αγαλλιασθω τα Α επίγεια, ότι εποίησε κρατος εν βραχίονι αυτού, ο Κύριος επαίτησε τω Θανατω, τον θά- νατον πρωτότοκος των νεκρών εγένετο εκ κοιλίας "Αδου, εβρύσατο ημάς, και παρέσχε τώ Κόσμω το μέγα έλεος. Και η Υπακοή. κπλήττων τη δρασει, δροσίζων τοίς βήμα- Οι σιν, ο αστράπτων "Αγγελος, ταϊς Μυρο- φόροις έλεγε τον ζώντα τί ζητείτε εν Μνήμα- τι , ηγέρθη κενώσας τα μνήματα της φθοράς αλλοιωτήν γνώτε τον αναλλοίωτον είπατε τώ Θεώ ως φοβερα τα έργα σου, ότι το γέμος έ- σωσας των ανθρώπων. -εεε....εεε==ρο = ====== = εεεεεεεεεεε» και εεε- Η Χ Ο Σ Τ Ε Τ Α Ρ Τ Ο Σ . Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί, Και λέγομεν τα παρόντα Αναστασιμα. Δ" ξύλου ο Αδαμ, Παραδείσου γέγονεν α- ποικος δια ξύλου δε Σταυρού, ο Αηστής Παραδεισον ώκησεν ο μεν γαρ γευσαμενος, εν- τολήν ήθέτησε τέ; ποιήσαντος , ο δε συσταυρg- μενος, Θεόν ωμολόγησε τον κρυπτόμενον μνή- σθητί μου βοών εν τη Βασιλεία σου. - Υψωθείς εν τώ Σταυρώ, και του θανα- Αυ" τ8 λύσας την δύναμιν, και εξαλείψας ως Θεός, το καθ' ημών χειρόγραφον Κύριε Λη- - 1 Μ η ζ. Ρ., Η στου την μετανοίαν, και η μίν παρ%σχΦυ μOνε Φιλανθρωπε, τοις πίστει λατρεύουσί, Χριστε ο Θεός ημών, και βοώσίσοι μνήσθητι και ημών εν τη Βασιλεία σου. - ο χειρόγραφον ημών, εν τω Σταυρώ τη Λόγχη διέρρηξας, και λογισθείς εν τοις νεκρούς, τον εκεί σε Τύραννον έδησας, βυσαμε- νος άπαντας, εκ δεσμών του "Αδου τή Αναςοί- σει σε διής ερωτίσθημεν, Φιλανθρωπε Κύριε, και βρώμέν σοι μνήσθητι και ημών έντή Βα- σιλεία σου. Σταυρωθείς και αναστας, ως δυνατός εκ " τάφου τριήμερος, και τον πρωτόπλαστον Αδαμ, εξαναστήσας μόνε Αθανατε καίμε εις μετονοιαν, επιστρέψαι Κύριε καταξίωσον, εξ "! Γ. 1 2 "Α Α. Α 2 όλης καρδίας μου, και εν θερμή τη πίστει αει κραυγάζειν σοι μνήσθητί με Σωτήρ, εν τη Βα- σιλεία σου. Δ Η σηλωθείς ημάς συνανέστησε διο και δοξαζο- 2 Ο "Ο ς ? 1 4. 2 Ρ 2) ί ημάς ο Απαθής, παθητος εγένετο άν- θρωπος και εκουσίως εν Σταυρώ, προ- Α Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 9 μεν, συν τώ Σταυρώ το Παθος και την Ανο- στασιν διών ανεπλάσθημεν, διών και σωζό- μεθα ανακράζοντες μνήσθητι και ημών εν τη Βασιλεία σου. Τ" αναστάντα εκ νεκρών, και το τού "Α- δου κρατος σκυλεύσαντα, και οραθέντα Γυναιξί, Μυροφόροις λέγοντα, Χαίρετε, Πιστοι δυσωπήσωμεν, εκ φθοράς λυτρωσασθαι τας ψυχας ημών κραυγάζοντες πάντοτε, Ληστού του ευγνωμονος την φωνήν προς αυτόν μνή- σθητι και ημών εν τη Βασιλεία σου. Δόξα. Τ" Πατέρα και Υιον, και το Πνεύμα παν- τες το "Αγιον, ομοφρόνως οι πιστοί, δοξο- λογείν αξίως ευξώμεθα, Μονάδα Θεότητος, εν τρισίν υπάρχουσαν Υποστασεσιν, ασύγχυτον μένουσαν, απλήν, αδιαίρετον, και απρόσιτον, δί ής εκλυτρούμεθα του πυρός της κολάσεως. Και νύν. Θεοτοκίον. Τ Μητέρα σε Χριστέ, την εν σαρκί ασπό- ρως τεκούσαν σε, και Παρθένον αληθώς, και μετα τόκον μείνασαν άφθορον, αυτήν σοι προσαγομεν, εις πρεσβείαν Δέσποτα πολυέ- λεε . πταισματων συγχωρησιν, δωρησαι παν- τοτε τοίς βοώσί σοι μνήσθητι και ημών εν τη Βασιλεία σου. Τροπαριον τού αυτού "Ηχου. ! ο φαιδρόν τής Αναστάσεως κήρυγμα, εκ του Αγγέλου μαθούσαι αι του Κυρίου Μαθήτρια, και την προγονικήν απόφασιν α- πορρίψασαι, τοίς Αποςόλοις καυχώμενα έλε- γον εσκύλευται ο θάνατος, ηγέρθη Χριστός ο Θεός, δωρούμενος τώ Κόσμω το μέγα έλεος. Και η Υπακοή. Τ" της σής παραδόξ8 Εγέρσεως, προδραμέ- σαι αι Μυροφόροι, τοίς Αποστόλοις έκή- ρυττον Χριστε, ότι ανέστης, ως Θεός, παρέ- χων τώ Κόσμω το μέγα έλεος. Η Χ Ο Σ ΠΛ. Α'. Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν τα παρόντα Αναστασιμα. Α' Ληστής εν τώ Σταυρώ, Θεόν είναι σε πιστεύσας Χριστέ, ωμολόγησέ σε ειλικρι- ς εκ καρδίας μνήσθητί μου Κύριε βοών, εν Βασιλεία σου. Τον εν τώ ξύλω του Σταυρού, ζωην ανθή- Η σαντα τώ γέμει ημών, και ξηραναντα την εκ του ξύλου καταραν, ως Δεσπότην και Δη- μιoυργoν, συμφώνως υμνήσωμεν. Ι.iturgicon. Τ. Φ. νώ τή (Υ 2 rΓώ Θανάτω σου Χριστέ, θανάτου έλυσας την δύναμιν, και συνήγειρας τες απ' αιώ- νος θανέντας, σε υμνέντας τον αληθινόν Θεόν, και Σωτήρα ημών. "πί το Μνήμα σου Χριστέ, παραγενόμενα Γυναίκες σεμναι, επεζήτουν σε Ζωοδότα μυρίσαι και ώφθη ταύταις "Αγγελος βοών α- νέστη ο Κύριος. Νταυρωθέντος σου Χριστέ, εν μέσω δύο κα- Σ ταδίκων Ληστών, ο μεν είς βλασφημών σε, κατεκρίθη δικαίως ο γών, Παράδεισον ώκησε. / Τ". Αποστόλων τον Χορόν, παραγενόμεναι Γυναίκες σεμναι, ανεβόησαν ο Χρίστος ανέστη ως Δεσπότην και Δημιουργόν, αυτόν προσκυνήσωμεν. Δόξα . ΤΕ αμέριστε μονας, η παντουργός και παντοδύναμος, ο Πατήρ, ο Υίος, και το Α'γιον Πνεύμα, σε υμνέμεν τον αληθινόν Θεόν, και Σωτήρα ήμών. Και νύν, Θεοτοκίον. ΧΕ έμψυχε Ναέ Θεέ, και fiύλη αδιόδευ- τε: Χαίρε άφλεκτε και πυρίμορφε Θρό- νε: Χαίρε Μήτηρ του Εμμανουήλ, Χριστού τέ Θεού ημών. Τροπαριον τού αυτού "Ηχου, Τ" συναναρχον Λόγον Πατρί και Πνεύμα- τι, τον εκ Παρθένου τεχθέντα εις σωτη- ρίαν ημών, ανυμνήσωμεν Πιστοι, και προσκυ- νήσωμεν ότι ηυδόκησε Σαρκι, ανελθείν εν τω Σταυρώ, και θανατoν υπομείναι, και εγείρα τους τεθνεώτας, εν τη ενδόξω Αναστασει αυ- τού. Και η Υπακοή, δε άλλος σε ομολο- "γγελική όρασει τον νούν εκθαμβούμεναι, και Θεϊκή Εγέρσει την ψυχήν φωτιζόμε- ναι, αι Μυροφόροι τους Αποστόλοις ευηγγελί- ζοντο αναγγείλατε εν τοις έθνεσι, την Ανα- στασιν του Κυρίου, συνεργούντος τοίς θαύμα- σι, και παρέχοντος ημίν το μέγα έλεος. Η εξΞΕξΘΘΘeΘΘΘΘ,6ΘξxeΘΘ«ΕΕΕ ΘΕΘΘ,5Θ ΘΘθΘΘΘΘΘΘ®έξΞΕΦός Η ΧΟΣ Π. Α. Β'. Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν τα παρόντα Αναστασιμα. Α/νήσθητί μου, ο Θεός ο Σωτήρ μου, όταν ΙΨΗ έλθης εν τη Βασιλεία σου, και σώσόν με ώς μόνος φιλανθρωπος. - ια ξύλου, τον Αδαμ απατηθέντα, δια ξύ- λ8 Σταυρέ παλιν έσωσας, Ληστην βοών- τα μνήσθητί μου Κύριε εν τη Βασιλεία σου. Μ 0 Α Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Γον εν ξύλω, του Σταυρού προσηλωθέντα, Τ και τον Κόσμον εκ πλανης ρυσαμενον, συμφώνως παντες Χριστον ανυμνήσωμεν. "δου πύλας, και μοχλούς συντρίψας Ζωο- δότα, ανέστησας άπαντας, Σωτήρβοών- τας" δόξα τη Εγέρσει σου. νήσθητί μου, ο τον θανατον σκυλεύσας, τη Ταφή σου, και τη Αναστασει σs, χα- ράς τα πάντα πληρώσας ως εύσπλαγχνος. υροφόροι, εν τώ Μνήματι ελθούσαι, τέ; Αγ- ΙΝΗ γέλου κραυγάζοντος ήκουον Χριστός α- Δόξα. νέστη φωτίσας τα σύμπαντα. ην Πατέρα, και Υιον δοξολογούμεν, και το Πνεύμα το "Αγιον λέγοντες , Τριας Α- γία σώσοντας ψυχας ημών. ,,,,, Και νύν Θεοτοκίον, και - Αρρήτως, επ' εσχατων συλλαβούσα, και τεκούσα τον Κτίστην τον ίδιον, Παρθένε σώζε τους σε μεγαλύνοντας. , Τροπαριον τού αυτού Ηχρυ, \ "γγελικα Δύναμεις επί το Μνήμα σε, και οι φυλάσσοντες απενεκρώθησαν και ί- στατο Μαρία εν τώ Ταφω, ζητέσα το άχραν. τόν σου Σώμα έσκύλευσας τον "Αδην, μη πει- ρασθείς υπ' αυτέ, υπήντησας τη Παρθένω, δω- ρούμενος την ζωήν ο αναστας εκ των νεκρών Κύριε δόξα Ο Οζ - Και η Υπακοή, Υών εκουσίω και ζωοποιώ σε Θανάτω Χρι- Τ. πύλας τ8 "Αδου συντρίψας ως Θεός, ήνοιξας ημίν τον παλαι Παραδεισον και ανα- στας εκ των νεκρών, ερρύσω εκ φθοράς την ζωήν ημών. <<ΕΦΘξίΘΘΘθίΘΘΑΘΘΘëΘΘΘΘθé ΘΘΘΘΘξΘθ®ΘΕΘθΘίΘΘ8ΘΘ3. Η ΧΟΣ Β Α Ρ Υ Σ. Εις την Αειτουργίαν, οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν τα παρόντα Αναστασιμα. ιραίος ήν και καλος εις βρώσιν, ο έμε θα- νατώσας καρπός . Χριστός έστι το ξύλον της ζωής, εξ ού φαγώνου θνήσκω αλλα βοώ συντώ Ληστή μνήσθητί μου Κύριε, εν τη Βα- σιλεία σου. Εν τώ Σταυρώ υψωθείς Οικτίρμον, του Α- δαμ το χειρόγραφον, της παλαι αμαρτίας έζήλειψας, και έσωσας εκ πλανης άπαν το γέ- νος τών βροτών όθεν ανυμνούμέν σε Ευεργέτα Κύριε. ροσήλωσας εν Σταυρώ. Οικτίρμον, τας ή- ΙΕ αμαρτίας Χριστέ, και δια του σου τός διο Παρθενoμήτορ, οι θεωθέντες δια σού, - " - Μ) Α στης Χριστε ο Θεός, παρέχων τώ Κόσμω το Θανατου, τον θανατον ενέκρωσας, εγείρας τες τεθνεώτας εκ νεκρών όθεν προσκυνούμέν σου, την σεπτην Αναστασιν. ξέχεε τον ιον ο όφις, ακραίς ταίς της Ε Εύας ποτέ. Χριστός δε εν τώ ξύλωτού Σταυρό, επήγασε τώ Κόσμω της ζωής τον γλυ- κασμόν μνήσθητί με Κύριε εν τη Βασιλεία σε. "ν Μνήματι ως θνητος ετέθης, η ζωή των απαντων Χριστέ, και έθλασας του "Αδου τους μοχλούς και αναστας εν δόξη τριήμερος, ως δυνατός, παντας κατεφωτισας , δόξα τή Ε- γέρσει σ99. ΑΥ Κύριος αναστας τριήμερος εκ νεκρών, ε- δωρήσατο ειρήνην την ίδίαν τούς Μαθη- ταίς και τούτους ευλογήσας, εξαπέστειλεν εί- πων παντας προσαγάγετε εις την Βασιλείαν μου , Δόξα. Α " - Μ 1 Α Φ" ο Πατήρ, φώς ο Υιός και Λόγος, φώς το Πνεύμα το "Αγιον, αλλ' εν φώς τα τρία ". Α η 1 - κ. Ψ., 1 είς γαρ Θεος, εν τρισι μεν προσωποις, μιά δε φύσει και αρχή, άτμητος, ασύγχυτος, πέλων προαιώνιος. Και νύν. Θεοτοκίον. 2 γ Υ Μ Α" 1 κύησας τον Υίον και Λόγον τού Πατρος, εν σαρκί επί γής, ως οίδε Θεοτόκε ο αυ- χαιρέσοι κραυγαζομεν, τών Χριςιανών ή ελπίς. Τροπαριον τού αυτού "Ηχου, ατέλυσας τώ Σταυρώ σου τον θανατον, ήνέωξας τώ Ληστή τον Παραδεισον τών Μυροφόρων τον θρήνον μετέβαλες, και τοίς σοίς Αποστόλοις κηρύττειν επέταξας ότι ανέ- μέγα έλεος. * Ο Φ. Ρ Και η Υπακοή. & 1 » - 1 (. Ημετέραν μορφήν αναλαβων, και υπο- μείνας Σταυρον σωματικώς, σώσόν με τη Αναστασει σε, Χριςε ο Θεός ως φιλανθρωπος. *ΗεξΘΘ =>Θ.Θ => ε"ΞέξύΆ2ξε: «Ε, εξa-εξ Ε= έχεδα- Η Χ Ο Σ Π Α. Δ. Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί, Και λέγομεν τα παρόντα Αναστάσιμα. νήσθητι ημών, Χριστέ Σωτήρ τέ Κόσμου, ΜΕ του Αηστού εμνήσθης επί Ξύλου , και καταξίωσον παντας μόνε Οικτίρμον, της Ουρανίου Βασιλείας σου. "κουε Αδαμ, και Χαίρε συντή Εύα, ότι Α. γυμνώσας πριν τους αμφοτέρους, και Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Μ. 1 δι' απατης λαβων ημάς αιχμαλώτους, εν τω Σταυρώ Χριστού κατήργηται. -υλώ προσπαγείς, Σωτήρ ημών βουλήσει, " ξύλου τον Αδαμ κατάρας έλυτρώσω, α- ποδιδες ως οικτίρμων το κατ' εικόνα, και Πα- αδείσου την κατοίκησιν. - ήμερον Χριστός, ανέστη εκ τέ Τάφου, πά- σι τοις πιστούς παρέχων αφθαρσίαν και την χαραν έγκαινίζει ταίς Μυροφόροις, μετα το Παθος και την "Εγερσιν. αίρετε σοφα, Γυναίκες Μυροφόροι, πρώ- ται, την Χριστέ Αναστασιν ιδέσαι, και τοίς αυτού απαγγείλασαι Αποστόλοις, παν- τος του Κόσμου την ανακλησιν. ίλοι τ8 Χριστέ, Απόστολοι φανέντες, σύν- Ψ θρονοι αυτού εσόμενοι τη δόξη, εν παρ- βησία αυτώ ημάς παραστήναι, ως Μαθηται αυτού πρεσβεύσατε. Αρζα. "ναρχε Τριας, αμέριστε Ουσία, σύνθρονε Μονας, ομότιμε τη δόξη, η υπεραρχιoς φύσις και Βασιλεία, σώζε τ8ς πίστει ανυμνέν- τας σε. Και νύν . Θεοτοκίον. αίρε του Θεού ευρύχωρον Χωρίον. Χαίρε Κιβωτε της Νέας Διαθήκης. Χαίρε ή έγ- χρυσος Σταμνος, εξής το Μάννα, πάσιν εδόθη το Ουρανιον. Τροπαριον τού αυτού "Ηχου. ξ ύψους κατήλθες ο εύσπλαγχνος ταφην 4 κατεδέξω τριήμερον, ίνα ημάς ελευθερω- σης των παθών η Ζωή, και η Αναστασις ή- μών, Κύριε δόξα σοι. Και η Υπακοή. ι Μυροφόροι του Ζωοδότου επιστάσαι τώ Μνήματα, τον Δεσπότην εζήτεν εν νεκρούς τον αθάνατον και χαράς Ευαγγέλια εκ του Αγγέλου δεξαμενα, τοίς Αποστόλοις εμήνυον, ότι ανέστη Χριστος ο Θεός, παρέχων τώ Κό- σμω το μέγα έλεος. τα 886,83386Θ,68/ΕΕ ΘθέΘέ,6ΘθέtΘΕΘ.ΘΕξξξξξξ" ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ, "Ψαλλόμενα εν ταις Ιεραίς Λειτουργίας. ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. Εις την Λειτουργία, οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν, δ. Αναστάσιμα του ήχου, και την g. Ωδην του Τριωδίου εις δ'. Σημείωσαι, ότι εν πάσας ταϊς Κυριακαίς του Τριωδίου, ει τύχη και εορταζόμενος "Αγιος, λέ- γι'Οχ - -ΝΜΟΥ ΔΑΝΖ-Υ.ΔΟΝ ΕΤΥΞΛ ΣΤΥΞ7.Σ Η |ς. Φ γομεν, δ. Αναστάσιμα, δ. του Τριωδίου την γ' Ωδην, και δ. του Αγίου την g. Ωδήν. Εαν δε τύχη η Εορτή της Υπαπαντής, λέγομεν, δ. Αναστάσιμα, και την γ' και g. Ωδην της Υ- παπαντής, τα δε Τροπάρια του Τριωδίου κα. ταλιμπαίνονται, εκτός της Κυριακής της Σταυ ροπροσκυνήσεως. - Ωδη γ'. "Ηχος πλ. β. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. ! ΑΕ κοπρίας και παθών, ταπεινός ανυψού- ται αρετών απο ύψους, καταπίπτει δε δεινώς, υψηλοκαρδιος πάς ού τον τρόπον της κακίας φύγωμεν. Τενοδοξία εκκενοί, πλέτoν δικαιοσύνης, των παθών δε σκορπίζει, ως ταπείνωσις πλη- θύν ήν μιμουμένους ημάς, της μερίδος, δείξον του Τελωνου Σωτήρ. ΑΕ Πιστοί, τον υπέρογκον κόμ- πον, απόνοιαν δεινήντε, και τύφον τον βδελυκτον, και την κακίστην Θεώ, Φαρισαίου απρεπή ωμότητα. Θεοτοκίον. Ε "ν σοί τη μόνη προσφυγή, πεποιθως μη εκ- Η "λ πέσω, της καλής προσδοκίας αλλα τύ- χοιμι της σής, επικουρίας Αγνή, πασης βλάβης δυσχερών βυόμενος, Ωδης'. Τού βίου την θαλασσαν. "Υού βίου το στάδιον, ο Τελώνης εν ταυτώ, L και Φαρισαίος έδραμον αλλ' ο μεν απο- νοία κατενεχθείς, αισχρώς έναυάγησεν ο δε τή ταπεινώσει διεσώζετο. - " ' ού βίου το δίκαιον, διαμείβοντες ημείς, δρόμον εκμιμησωμεθα, του Τελώνου μεν φρόνημα ζηλωτόν φύγωμεν δε φύσημα, βδε- λυκτον Φαρισαίου, και ζησωμεθα. Cζα - ούς τρόπους ζηλωσωμεν, του Σωτήρος Ιη- σού, και την αυτού ταπείνωσιν, oι πoθέν- τες την άληκτον της χαράς, τυχείν κατασκή- νωσιν, εν τή Ά ζώντων αυλιζόμενοι. αι νύν. Θεοτοκίον. ΓΕ τή απλότητι, τή ατέχνω τε ζωή, πλα- σθέντα παραβάσεως, διπλόη περιέβαλέ με έχθρός, σαρκός τε παχύτητι νύν δεση μεσιτεία "Ά σωζομαι. - οντακιόν, Ηχος, δ. Επεφάνης σήμερον. αρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν, και Τελω- νου μαθωμεν, ύψος ρημάτων ταπεινών, έν μετανοία κραυγαζοντες Σώτερ τέ Κόσμg, ι- λοίσθητί τούς δούλοίς σου. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 12 "Ετερον, "Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον. τεναγμες προσοίσωμεν, Τελωνικές τώ Κυς 2, ρίω, και αυτώ προσπέσωμεν αμαρτωλοί ως Δεσπότη θέλει γαρ την σωτηρίαν πάντων ανθρώπων άφεσιν παρέχει πάσι μετανοούσι δί ημάς γαρ εσαρκωθη, Θεός υπάρχων Πατρι συναναρχος . -=>ξΘέΘΘ@ΘέλΘ886ΘθéέΘθSS®Θ®ΘέΘΘΘ38ΘΘΘύ€ιό» ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ. Εις την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί. Και λέ- γομεν δ'. Αναστασιμα, και δ. του Τριωδίου την ς. Ωδήν. Εαν δε τύχη εορταζόμενος "Α- γιος, ψάλλεται η γ. Ωδη του Τριωδίου, και η ς, του Αγίου, ως σεσημείωται. "Ωδη γ. Ηχος β. Στείρωθέντα μου τον νέν. Η "ζω όλος εμαυτού, γεγονως φρενοβλαβώς, "μ προσεκολλήθην, τοίς παθών εφευρεταίς" αλλα δέξαι με Χριστέ, ώσπερ τον "Ασωτον. fΕ ού Ασωτου την φωνήν, εκμιμούμενος βοώ ήμαρτον Πάτερ ως εκείνον ούν καμε, ε- ναγκαλισαι νυνι, και μη απωση με. ΥΤ". αγκαλας σου Χριστέ, υφαπλώσας συμ- παθώς, υπόδεξαίμε, από χώρας μακράς, αμαρτίας και παθών, επαναστρέφοντα. Θεοτοκίον. * Καλή εν Γυναιξί, καταπλούτισον καμε, καλών ιδέαις, αμαρτίαις πολλαίς, τον πτωχεύσαντα Αγνή, όπως δοξαζω σε. - Ωδης. Βυθώ αμαρτηματων συνέχομαι Σωτήρ. υθος αμαρτημάτων συνέχει με αει, και τρι- Β κυμία πταισμάτων βυθίζει με κυβέρνησoν προς λιμένα με ζωής, Χριστε ο Θεός, και σώσόν με Βασιλεύ της δόξης. ΤΓον πλέτoν τον πατρώον έσκόρπισα δεινώς Τ και πενητεύσας, αισχύνης πεπλήρωμαι, δουλoύμενος τοίς ακαρποις λoγισμoίς διό σοι βοώ Φιλανθρωπε οίκτερόν με σώσον. Δόξα. Λ"Ε καταφθαρέντα παντοίων αγαθών, και / Α ξενωθέντα εκ σό Υπεραγαθε, οίκτείρησον επιστρέφονται με νύν, και σώσον Χριστέ, υμνέν- τα σου την φιλανθρωπίαν. Και νύν. Θεοτοκίον. ΥΝ ωτήρα και Δεσπότην κυήσασα Χριστον, Α" της σωτηρίας με Κόρη αξίωσον, πτωχεύ- σαντα εκ παντοίων αγαθών, Παρθένε Αγνή, ίνα υμνώ τα σα μεγαλεία. Κοντακιον, "Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον, Υής πατρώας δόξης σου, αποσκιρτήσας α- Τ φρόνως, εν κακοίς έσκόρπισα, όν μοι πα- ρέδωκας πλούτον όθεν σοι την του Ασώτου φωνην προσφέρω ήμαρτον ενώπιόν σου Πατερ Οικτίρμον δέξαι με μετανοούντα, και ποίησόν με ως ένα των μισθίων σου. ΘΘξte, έλΘξxe$ΘέθιξΧθίδ®ΘΕΘΘ,5€ΘΘξΘξte, ξ83 έ ξSέδ®ΘΘ δίΘθ ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ . Εις την Λειτουργίαν Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος των Ψυχών, Ωδη γ'. και g. "Ηχος πλ δ'. Ωδη γ'. Ο στερεώσας εν τή χειρίσου. Λόγε Θεού. ΤΕ διανύσαντας τον τού βίου, δρόμον εν δοξη ευσεβεί, της δικαιοσύνης αναδύσα- σθαι στέφανον, αξίωσον ο Θεός, των αιωνίων αγαθών απολαύσαι, ΈΤους αιφνιδίως αναρπασθέντας, καταφλεχ- θέντας αστραπαίς, και εναποψύξαντας, εκ κρύους, και πασης πληγής, αναπαυσον ο Θεος, ότε τα παντα εν πυρι δοκιμασης. ην αειταραχοντες του βίου, θαλασσαν Τ πλεύσαντας Χριστέ, εν τώ της αφθαρτου σου ζωής καταξίωσον, λιμένι καταδραμείν, τ8ς ορθοδόξω ζωή κυβερνηθέντας. Η Θεοτοκίον. Α κατανόητόν σου το θαύμα πλην γαρ αν- δρός κυοφορείς, και την παρθενίαν σου Αγνή φρερείς τίκτουσα δια Αγγέλων πληθυς, και βροτών γένος υμνεί σε εις αιώνας. Ωδης. Συνεχόμενον δέξαι με. Νού θανάτου ο λύσας, τας οδύνοις παθων, Τ αρχηγε της ζωής ο Θεός ημών, τους εξ αιώνος Κεκοιμημένους, δούλες σε αναπαυσον. οίς αρρήτοις κρίμασιν, ούς έκτειναν φαρ- Τ μακοποσίαι δηλητήρια, οστώδεις πνέξεις, μετα Αγίων Κύριε ανάπαυσον. . Δόξας ταν κρινης τα συμπαντα, εστωτα γυμνα, Ι τετραχηλισμένα προ προσωπε, σου τότε Οίκτίρμον, φείσαι τών λατρευσαντων σοι πι- |στώς ο Θεός. Και νύν. Θεοτοκίον, "κ της βίζης ανέτειλε, σέ άνθος ζωής, Ιεσ- Ε σαι Προπατορ ανασκίρτησον, ο σώζων 5. εκ της Αγνής Νεάνιδος, Χριστός ο Θεός, Τροπάριον, "Ηχος πλ. δ'. * Βαθει σοφίας φιλανθρώπως, πάντα οικο- Ο νομών, και το συμφέρον πάσιν απονέμων, μόνε Δημιουργε, ανάπαυσον Κύριε τας Ψυχάς Λ Ε Ι Τ Ο Υ Α" 2 " 4 - 5 2 τών δούλων σου εν σοι γαρ την ελπίδα ανέ- θεντο, τώ Ποιητή και Πλαστη και Θεώ ήμών. Κοντακιον, Ηχος ο αυτός. ετα τών Αγίων ανάπαυσον Χριστε ο Θεός, ΜΕ ψυχας τών δούλων σου, ένθα 8κ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλα ζωή α- τελεύτητος. Μεγαλυναριον Νεκρώσιμον. αίς των Αποστόλων σου προσευχαίς, Προ- φητών, Μαρτύρων, και Οσίων Ιεραρχών, και παντων Αγίων, Ψυχας ας προσελαβου, αναπαυσoν Οικτίρμον ως υπεραγαθος. " ΤΙ " ο Ν. Κοινωνικόν. Μακάριοι, ους εξελέξω, και προσελαβου Κύριε, και το μνημόσυνον αυτών εις γενεαν και γε- νεαν. Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ. Εις την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί. Και λέ- γομεν δ'. Αναστάσιμα, και την g'. Ωδην του Τριωδίου, ή την γ. ως σεσημείωται. Ωδη γ'. "Ηχος πλ. β. Στερέωσον Κύριε. " Κύριος έρχεται, και τίς υπoίσει αυτού τον φόβον ; τίς οφθή τώ προσωπω αυ- του, αλλ' ετοίμη γενού, ώ ψυχή προς υπαν- τΎσίν. - - Τροφθάσωμεν, κλαύσωμεν, καταλλαγώμεν Ι Θεώ προ τέλους φοβερον γαρ το Κριτή- ριον, ενώ πάντες, τετραχηλισμένοι στησόμεθα. Ε Κύριε, ελέησόν με αναβοώ σοι, ότε ("/ 5- 2 2 2 Μ. ήξεις μετ' Αγγέλων σου, αποδέναι 2 2 Λ κατ' αξίαν τών πράξεων. Θεοτοκίον, 2. - 27 9. ν " Υ βλαστησας "Αχραντε, ασπόρω τόκω τον Γ ζώντα Αόγον, σαρκωθέντα εν τη μήτρα σg, 8 τραπέντα δόξα Θεομήτορ τώ Τόκω σε. Ωδής. Εβόησα εν όλη καρδία μου, φανής εξ Ουρανού, και τεθώσι θρόνοι, και βίβλοι ανοιγώσι, φείσαι φείσαι τότε, Σω- τηρ του πλασματός σε. Ν'κεί ουδεν βοηθήσαι δύναται, Θεού υπαρ- ΓΑ χοντος Κριτού, ου σπουδή, ου τέχνη, ου δόξα, ου φιλία ει μη ή εξέργων, ισχύς σο ώ ψυχή μου. Δόξα. Τ Ι μασ ζ), ι! Μ 3 Και νύν. Θεοτοκίον. Πύλη συ εί, ήν μόνος διώδευσεν, ο εισελθών, και εξελθών, και τας κλείς μη λύσας, Αγνή της Παρθενίας, Ιησούς ο πλασας, Αδαμ o και Υιός σου. - , Κοντάκιον. Ήχρς ά. v s , ταν έλθης ο Θεός επί γης μετα δόξης, Ο και τρέμουσι τα σύμπαντα ποταμός δε του πυρός προ του Βήματος έλκει, και βίβλοι ανοίγονται, και τα κρυπτα δημοσιεύονται τότε βύσαί με εκ του πυρός του ασβέστου, και α- ξίωσoν εκ δεξιών σου με στήναι, Κριτα Δι- καιότατε. -=>ξ3-83ξ88ξ3". «ΕΕ-Εξsξ3".38ξ8385G«Ε3->> " στης ομολογώ σοι μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία σου. - =ΕΘ Xs®Θ®ΘΘθέΘ®θέ* ΘΕΘέ@@@εθέ522256GΘΕΘΕΘΘθέ83ο ΤΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩ ΣΑΒΒΑΤΩ. Τελείται η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου ενή, μετα τον Προοιμιακον Ψαλ- Α" μον, το, Κύριε εκέκραξα, εις ήχον, α. Και ίςώ- μεν στίχες, ή λέγομεν δε, δ. Αναστασιμα, και δ. του Μεγάλου Σαββάτου, δευτερούντες το πρώτον, Αγαστάσιμα, Ηχρξα , Νας έσπερίνας ημών εύχας, πρόσδεξαι άγιε Κύριε και παρασχου ημίν άφεσιν αμαρ- τιών ότι μόνος εί ο δείξας, εν Κόσμω την Α- γ/Οζ Ο'ΤΟΧΟ ζΥ) . υκλωσατε Λαοι Σιων, και περιλαβετε αυ- την, και δότε δόξαν εν αυτή, τώ ανα- στάντι εκ νεκρών ότι αυτός εςιν ο Θεός ημών, ο λυτρωσαμενος ημάς, εκ των ανομιών ημών. Α εύτε Λαοι υμνήσωμεν, και προσκυνήσω- μεν Χριστον, δοξάζοντες αυτού την εκ νε- κρών Αναςασιν ότι αυτός έστιν ο Θεός ημών, εκ της πλανης του εχθρού, τον Κόσμον λυτρω- σαμενος. r > ώ Παθει σου Χριστέ, παθών ηλευθερώθη- μεν, και τη Αναστάσει σου, εκ φθοράς ε- λυτρωθημεν. Κύριε δόξα σοι. Έτερα του Μεγάλου Σαββάτου, "Ηχος πλ. δ. Κι ήμερον ο "Αδης στένων βοά συνέφερέ μοι, ή τον εκ Μαρίας γεννηθέντα μη υπεδεξα- μην ελθων γαρ επ' έμε, το κρατος μου έλυσε πύλας χαλκάς συνέτριψε ψυχας ας κατείχον το πριν, Θεός ών ανέστησε. Δόξα Κύριε τώ Σταυρώ σου, και τη Αναστασει σου. Δίς. ... Ηχος ο αυτός, κι ήμερον ο Αδης στένων βοά κατελύθη μου η εξουσία εδεξαμην θνητον, ώσπερ ένα " J Υ Ο) 2 - των θανέντων τούτον δε κατέχειν όλως ουκ Υ . . . . . . και α) Μ ' " 22 ' Ο ίσχύω cλλ' απολώ μετα τ8τ8, ών έβασίλευον Ι.iturgeca, Τ. Φ. Η εγω είχον τους νεκρούς απ' αιώνος αλλ' ούτος ίδου παντας εγείρει. Δόξα Κύριε τώ Σταυρώ Η σου, και τη Αναστασει σου. - ήμερον ο "Αδης στένων βοά κατεπόθη μου Σ το κρατος ο Ποιμήν εσταυρωθη, και τον Λδαμ ανέστησεν ών περ έβασίλευον, έστέρη- Ά και ούς κατέπιον ισχύσας, παντας εξή- μεσα εκένωσε τους ταφους ο Σταυρωθείς εκ ισχύει του θανατ8 το κρατος. Δόξα Κύριε τώ Σταυρώ σου, και τη Αναστασει σου. Δόξα, Ηχος πλ. β. ην σήμερον μυστικώς, ο μέγας Μωυσής προ- διετυπούτο λέγων και ευλόγησεν ο Θεός την ημέραν την έβδόμην τούτο γαρ εστι το ευ- λογημένον Σαββατον αύτη εστίν η τής κατα- παύσεως ημέρα εν ή κατέπαυσεν από παντων τών έργων αυτού, ο Μονογενής Υιός του Θεού, δια της κατα τον θανατον οικονομίας, τη σαρ- κι σαββατίσας και εις ο ήν, παλιν επανελθων δια της Ανας οίσεως, έδωρήσατο ημίν ζωήν την αιωνιον, ως μόνος αγαθος και φιλανθρωπος, Και νύν. Θεοτοκίον. "Ηχος α. Τ παγκόσμιον δόξαν, την Ενθρωπων σπαρείσαν, και τον Δεσπότην τεκούσαν, την επουράνιον πύλην, υμνήσωμεν Μαρίαν την Παρθένον, των Ασωμάτων το άσμα, και τών πιστών το εγκαλλωπισμα. Αύτη γαρ ανεδεί- χθη ουρανός, και ναός της Θεότητος. Αύτη το μεσότοιχον της έχθρας καθελούσα, ειρήνην αν- τεισήξε, και το βασίλειον ήνέωξε. Ταύτηνούν κατέχοντες, της πίστεως την άγκυραν, υπέρ- μαχον έχομεν τον εξ αυτής τεχθέντα Κύριον. Θαρσείτω τοίνυν, θαρσείτω Λαός του Θεού και γαρ αυτός πολεμήσει, τες έχθρες ως παν- τΟρυν%.μ.95 , ο Αντί δε του Χερουβικού, λέγομεν το παρόν Τροπαριον, εις Ηχον πλ. α. ιγησατω πάσα σαρξ βρoτεία, και στήτω μετα φόβου, και τρόμου, και μηδέν γήϊνον εν εαυτή λογιζέσθω ο γαρ Βασιλεύς των Βα- σιλευόντων, και Κύριος τών Κυριευόντων προσ- | έρχεται σφαγιασθήναι, και δοθήναι εις βρώσιν τοίς πιστοίς προηγούνται δε τούτου οι χοροί των Αγγέλων, μετα πάσης αρχής και εξεσίας, τα πολυόμματα Χερουβίμ, και τα εξαπτέρυγα Σεραφίμ, τας όψεις καλύπτοντα, και βοώντά τον ύμνον Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλεϊα. Κοινωνικόν, "Ηχος δ. - Εξηγέρθη ως ο υπνών Κύριος, και ανέστη σωζων ημάς. ο " " ξζ } Σ Εκ το γ πΕΝτιπκο ΣΤΑΡ ο γ. ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΕΝ Τ Α Ι Σ Ι Ε Ρ Α Ι Σ Λ Ε Ι ΤΟΥ Ρ Γ Ι Α Ι Σ. »tξ=ξ83: ΣξΞ»sξ-Σξ3533. ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ | Αντίφωνον γ. Ηχος πλ. α. Στίχ. α. Αναςήτω ο Θεός, και διασκορπισθή- Τ Ο Υ Π Α Σ Χ Α. τωσαν οι εχθροί αυτού. Χριστός ανέστη εκ νεκρών. Εις την Λειτουργίαν τα παρόντα Αντίφωνα. Στίχ. β. Ως εκλείπει καπνός, εκλειπέτωσαν. Αντίφωνονα. Ηχος β. Χριστός ανέστη εκ νεκρών. Στίχ. σ. Αλαλαξατε τώ Κυρίω πάσα η γή. Στίχ. γ. Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Χριστός ανέστη εκ νεκρών. - Σώτερ σώσον ημάς. Στίχ. δ. Αύτη η ημέρα ην εποίησεν ο Κύριος. Στίχ. β. Ψαλατε δη τώ ονόματι αυτού. Χριστός ανέστη εκ νεκρών. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. |Εισοδικόν Εν Εκκλησίαις ευλογείτε τον Θεόν. Στίχ. γ. Είπατε τώ Θεώ, ως φοβερα τα έργα Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο αναστας εκ νεκρών, σου. ψάλλοντας σοι, Αλληλούϊα. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. | Τροπάριον, Ηχος πλ. α. Στίχ. δ. Πάσα ή γή προσκυνησάτωσαν σοι. ριστός ανέστη εκ νεκρών, Θανάτω θανα- Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. τον πατήσας, και τούς εν τοις μνήμασι Δόξα, και νύν. ζωήν χαρισάμενος. - Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Η Υπακοή, "Ηχος δ'. Αντίφώνoν β. "Ηχος ο αυτός. ρολαβούσαι τον όρθρον αι περί Μαριαμ, " Στίχ. α. Ο Θεός οίκτειρήσαι ημάς, και ευλο- ΕΕ και εύρούσαι τον λίθον αποκυλισθέντα τέ γήσαι ημάς. Μνήματος, ήκουον εκ του Αγγέλου τον εν φω- Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο αναστας εκ νεκρών, τι αϊδίω υπάρχοντα, μετα νεκρών τί ζητείτε ψάλλοντας σοι, Αλληλούϊα. ως άνθρωπον, βλέπετε τα ενταφια σπαργανα, Στίχ. β. Επιφάναι το πρόσωπον αυτού εφ' ή- δράμετε και τώ Κόσμω κηρύξατε ως ηγέρθη μάς, και ελεήσαι ημάς. ο Κύριος, θανατώσας τον θανατον, ότι υπαρ- Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ό αναστοίς. χει Θεού Υιος, του σωζοντος το γένος τών αν- Στίχ. γ. Τέ γνώναι εν τη γή την οδόν σου, εν θρώπων. πάσιν έθνεσι το σωτήριόν σου. Κοντακιον, "Ηχος πλ. δ. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο αναστας. Ε εν τάφω κατήλθες Αθανατε. Αλλα Στίχ. δ. Εξομολογησάσθωσαν σοι Λαοί, ο Θεός, του "Αδου καθείλες την δύναμιν. Και α- εξομολογησασθωσαν σοι Λαοί παντες. νέστης ως νικητής, Χριστε ο Θεός Γυναιξί Μυ- Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο αναστας. ροφόροις φθεγξαμενος, Χαίρετε. Και τοίς σοίς Δόξα, και νύν. Αποστόλοις ειρήνην δωρούμενος . Ο τοίς πε- Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. | σούσι παρέχων ανάστασιν. i Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. 27 Κοινωνικόν. - Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής αθανατου γεύσασθε . Πάντα ταύτα ψάλλονται απαραλλακτως και εν όλη τη παρούση Εβδομαδι της Διακαι- νησίμου. Σημείωσαι, ότι τίθενται ενταύθα η γ. και η ς. Ωδη τού Κανόνος τής Αναστάσεως, δια το ψαλλεσθαι την μεν γ'. Ωδην, είτύχη Εορτα- ζόμενος "Αγιος από του Πασχα μέχρι της Αναλήψεως, τό Αγίου δε την g". Τη Τετρα- δι δε προ τής Αναλήψεως, εν ή αποδίδοται η Εορτή του Πάσχα, ψάλλονται αμφότερα αι ρηθείσαι Ωδαι, γ' και ε'. τής Ανας οίσεως. Ωδή γ. "Ηχος οί. ΔΕ πόμα πίωμεν καινον, ουκ εκ πέτρας αγόνου τερατεργούμενον αλλ' αφθαρσίας πηγήν, εκ Τάφου ομβρήσαντος Χριστού, ενώ στερεούμεθα. Δίς. ύν παντα πεπλήρωται φωτος, Ουρανός τε, και Γη, και τα καταχθόνια εορταζέτω γούν πάσα Κτίσις την Έγερσιν Χριστού, εν ή εστερεωται. θες συνεθαπτόμην σοι Χριστέ, συνεγείρο- μαι σήμερον ανασταντι σοι συνεσταυρε- μην σοι χθές αυτός με συνδόξασον Σωτήρ εν τη Βασιλεία σου. , Ωδής. Ηχος ο αυτός. Ε έν τοίς κατωτατοις τής γής, και συνέτριψας μοχλούς αιωνίους, κατόχους πεπεδημένων Χριστε, και τριήμερος, ως εκ κή- τους Ιωνάς, εξανέστης του Τάφου. Δίς. ΦΕ τα σήμαντρα σώα Χριστέ, εξηγέρ- θης του Τάφου, ο τας κλείς της Παρθέ- νου μη λυμηναμενος, εν τώ Τόκω σου, και α- νέωξας ημίν, Παραδείσου τας πύλας. ώτέρ μου το ζών τε και άθυτον, ιερείoν ως Θεός, σεαυτόν εκεσίως προσαγων τώ Πα- τρι, συνανέστησας, παγγενή τον Αδαμ, ανα- στας εκ του Τάφου. εθήδεξ33 δΥε ΕΕ εξ:53χ%4ξ4ξ ΘΥΘ, ΘΘΕΕΞΞ Αξ33, 3848»eύξΞ£5<Ξ>ξΦ3 Τ Η Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜoΥ. Εν ή τελείται και η Εορτή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής. Εις την Λειτουργίαντα Αντίφωνα τής Λαμπράς, ομοίως και Τροπαριον. Κοντακιον της Ζωοδόχου Πηγής, Ηχος πλ. δ. Τη υπερμαχω στρατηγώ. "ξακενωτου σου Πηγής Θεοχαρίτωτε, έπιν : 4 βραβεύεις μοι πηγαζoυσα τα ναματα, της σής χαριτος αένναε υπερ λόγον ως γαρ τον Λόγον τετοκυίαν υπέρ έννοιαν, ικετεύω σε δρον σίσαι με ση χαριτι ίνα κράζω σοι : Χαίρε "Υ- δωρ σωτήριον. - Μεγαλυναριον. - ΥΕ το ζωήρρυτον της Πηγής, μαννα το προχέον, τον αθάνατον δροσισμόν, το νέο κταρ το θείον, την ξένην αμβροσίαν, το μέλι το εκ πέτρας, πίστει τιμήσωμεν. νεεεεε'ssess seeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeΦséegass, Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ. Η ψηλάφησις του Αποστόλου Θωμά. Εις την Λειτουργίαν Τυπικα, και εκ του Κανόνος Ωδή γ. και ς. Εαν δε τύχη Εορταζόμενος "Αγιος, ψαλλο- μεν την γ'. Ωδην της ημέρας, και την g'. του Αγίου. Ωσαύτως δε και εν ταις λοιπαϊς Κυ- ριακαίς του Πεντηκοσταρίου ή τα Αντίφωνα του Πάσχα, κατα το Τυπικόν, της Μ. Εκκλη- |σίας ορίζεσης αυτα και καθ' όλας τας Κυρια- κας του Πεντηκοσταρίg μέχρι της Αναλήψεως, ως επίσης και τη Δ. της Μεσοπεντηκοστής και τη Δ. προ της Αναλήψεως. - Α ν τ ι φ ω ν ο ν Α'. Στίχα. Αλαλάξατε τώ Κυρίω πάσα η γή. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. β. Ψαλατε δη τώ ονόματι αυτού. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Είπατε τώ Θεώ. Ως φοβερα τα έργα Ο Οζ) ο - Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. δ. Πάσα η γή προσκυνησάτωσαν σοι, και ψαλάτωσαν σοι. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. ο Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ γ. Α ν τ ι φων ο ν Β. Στίχ. α. Ο Θεός οίκτειρήσαι ημάς και εύλογή- σαι ημάς. - - Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο αναστας έκ νεκρών, ψάλλοντας σοι Αλληλούϊα. 28 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. Στίχ. β. Επιφαναι το πρόσωπον αυτού εφ' ή- μάς, και ελεήσαι ημάς. Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. γ. Του γνώναι εν τη γή την οδόν σου. Σώσον ημάς, Εξομολογησασθωσαν σοι λαοι ο Θεός. Σώσον ημάς, Δόξα, και νύν. "Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Αντίφωνον Γ'. "Ηχος πλ. α. Στίχ δ'. Στίχ. α. Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθή- Τ τωσαν οι εχθροί αυτού. Χριστός ανέστη. Στίχ. β. Ως εκλείπει καπνός, εκλειπέτωσαν & ως τήκεται κηρος. Χριστός ανέστη. Στίχ. γ. Ούτως απολούνται οι αμαρτωλοί από προσώπου του Θεού. Χριστός ανέστη. Στίχ. δ. Αύτη η ημέρα, ήν εποίησεν ο Κύριος. Χριστός ανέστη. - Ε ι σ ο δ ι κ ό ν . Εν Εκκλησίας ευλογείτε τον Θεόν, Κύριον εκ πηγών Ισραήλ. Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο α- ναστας, κτλ. Ωδη γ'. Ηχος α. Στερέωσόν με Χριστέ. Η ΙΙ"αιρούς αντί παλαιών, αντί φθαρτών δε - ι αφθαρτους, δια Σταυρού σου Χριστε τε- λέσας ήμάς, εν καινότητι ζωής πολιτεύεσθαι, αξίως προσέταξας. Δίς. "ν ταφω περικλεισθείς, τή περιγραπτω σαρ- Ε κί σου, ο απερίγραπτος, Χριστε ανέστης, θυρών, κεκλεισμένων δε επέστης, σέ τοίς Μα- θηταίς Παντοδύναμε. Και νύν. ους μωλοπας σου Χριστέ, ούς εκουσίως υ- πέστης, υπέρ ημών τοίς Μαθηταίς σε φυ- λαξας, μαρτύριον τής σής έδειξας, ενδόξου Α- μαστασεως. Ωδής. Ηχος ο αυτός. Τον Προφήτην διέσωσας. ον Θωμάνου κατέλιπες, βαπτιζόμενον Δέ Τ σποτα, βυθώ απιστίας παλαμας, προτεί- κας εις έρευναν. Δίς. Δόξα. &- 4 & «υ 27 Ο- - "..-- - ,,,... " Σωτήρ ημών έλεγε ψηλαφώντές με δε, : " τε, όστέα και σαρκα φορουντα εγω ουκ ηλλοίωμαι. Και νύν. την πλευραν έψηλάφησε, και πιστεύσας ε- πέγνωκε, Θωμάς μη παρων σου τη πρώ- τη, εισόδω Σωτήρ ημών. Τροπάριον, "Ηχος βαρύς. Ε τέ Μνήματος, η ζωή εκ τα- μ φου ανέτειλας Χριστε ο Θεός και τών θυρών κεκλεισμένων, τοίς Μαθηταίς επέστης ή παντων Αναστασις, Πνεύμα ευθες δι αυτών εγκαινίζων ημίν, κατα το μέγα σου έλεος. Η Υπακοή, "Ηχος πλ. β. Νς εν μέσω των Μαθητών σου παρεγένου ΣΕ Σωτήρ, την ειρήνην δίδους αυτοίς, ελθε και μεθ' ημών, και σώσον ημάς. Κοντακιον, "Ηχος πλ. δ. Τ φιλοπράγμονι δεξιά την ζώοπαροχόν σου Η Πλευραν, ο Θωμάς εξηρεύνησε Χριστε ο Θεός συγκεκλεισμένων γαρ τών θυρών ως ει- σήλθες, συν τοις λοιποίς Αποστόλοις εβόα σοι, Κύριος υπαρχεις και Θεός μου. - Κοινωνικόν. Επαίνει Ιε λήμ τον Κύριον, αίνει τον παίνει Ιερουσαλήμ το ρίον, Θεόν σου Σιων. ] ) Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ . Εις την Αιτουργία, οι Μακαρισμοί. "Ηχος β. ΜΆ Εύσπλαγχνε κα ημών, καθώς έ- ΙV μνημόνευσας τέ Ληστού, εν τη Βασιλεία τών Ουρανών. , "Εύλον εξεδίωξε τον Αδαμ, Σταυρός αντεισή- Η γαγε τον Ληστην, εν τη Βασιλεία των Ού- ρανών. ΤΕ υπεδέξατό σε Σωτήρ, τον ταφους κε- νώσαντα και νεκροίς, ζωην δωρησάμενον ως Θεόν. πόστολοι ένδοξοι τού Χριστού, αυτόν ικε- Α τεύσατε εκτενώς, ίνα των κινδύνων σωση ημάς. Και εκ του Κανόνος τών Μυροφόρων, Ωδη γ'. "Ηχος ο αυτός. Στείρωθέντα μου τον νούν. Τ παλαμας Ιησού, προσηλωσας εν Σταυ- ρώ, τα Έθνη παντα, εκ της πλάνης συλ- λαβων, προς επίγνωσιν την σην, συνεκαλέσω Σωτήρ. - ΘΆ Ιωσήφ, δεύρο στήθι μεθ' ημών, α- νέστη κράζων, Ιησούς ο Λυτρωτής, ο έ- γείρας τον Αδαμ, τη ευσπλαγχνία αυτού. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι κ ο Ν. 29 " Ε συν ημίν, Μαθητών ή δωδεκας, συν Μυροφόροις, Γυναιξί, και Ιωσήφ, και τοις άλλοις Μαθηταίς, και Μαθητρίας Χριςού. Θεοτοκίον. Η Σ Μ Ο 2 ", " - 2 Υ 9 2 - Ι ακαρία εί Σεμνη, ή εκ ρίζης Ιεσσαι, εξής η ραβδος, και το άνθος ο Χριστός, κατα σαρκα δι ημάς, αναβλαστήσασα. Ωδής. "Ηχος ο αυτός. Βυθώ αμαρτημάτων συνέχομαι αεί. εκρός εστιν ο "Αδης θαρσείτε γηγενείς ο γαρ Χριστός επί Ξύλ8 κρεμάμενος, απέρ- ριψε την ρομφαίαν κατ' αυτού, και κείται νε- Μ " - 2 κρός ούς είχε γαρ εσκυλεύθη γυμνωθείς. \υναίκες Μυροφόροι, τί σπεύδετε λοιπόν; τί δε τα μύρα τώ Ζώντι κομίζετε; ανέστη καθως προείπεν ο Χριστός παυσάσθω υμών τα δακρυα, μετελθόντα εις χαραν. τώ Υιώ τον Πατέρα δοξάζοντες, και Πνεύ- μα το ομοούσιον Υιώ, και ον εν Πατρί συνα- ναρχον, και αίδιον Θεόν. Και νύν. Θεοτοκίον. αστρί αγεωργήτως συνέλαβες Αγνή, της αφθαρσίας τον βότρυν ως άμπελος, εξ ου της αθανασίας οι κρουνοί, ως οίνον ημίν πη- γαζουσι, την αιώνιον ζωήν. Τροπάρια, "Ηχος β', - Ο : κατήλθες προς τον θάνατον, η Ζωή ή Ο αθάνατος, τότε τον "Αδην ενέκρωσας τη αστραπή της Θεότητος ότε δε και τ8ς τεθνεώ- τας εκ των καταχθονίων ανέστησας, πάσαι αι Δυνάμεις των Επουρανίων εκραύγαζoν Ζωο- δότα Χριστε ο Θεός ημών δόξα σοι. " Ευσχήμων Ιωσήφ, απο τού Ξύλου καθε- λων το άχραντόν σου Σώμα, σινδόνι κα- θαρά ειλήσας και αρωμασιν, εν μνήματι και- νώ κηδεύσας απέθετο αλλα τριήμερος ανέςης Κύριε, παρέχων τώ Κόσμω το μέγα έλεος. Τ". Μυροφόροις Γυναιξί, παρα το μνήμα επιστας, ο "Αγγελος έβόα τα μύρα τοις θνητοίς υπαρχει αρμόδια Χριστός δε διαφθο- ράς εδείχθη αλλότριος αλλα κραυγάσατε : α- νέστη ο Κύριος, παρέχων τώ Κόσμω το μέγα έλεος. Κοντακιον, "Ηχος ο αυτός, ο χαίρε ταίς Μυροφόροις φθεγξαμενος, τον δρήνον της Προμήτορος Εύας κατέπαυ- σας, τή Αναστάσει σου Χριστέ ο Θεός τοίς Αποστόλοις δε τοίς σοίς κηρύττειν επέταξας, ο Σωτήρ εξανέστη τού Μνήματος. Κοινωνικόν. Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Δόξα. ριαδα εν Μοναδι υμνήσωμεν Πιστοί, συν Φοροερseeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeexes Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Τον πλΡΑΛΥΤογι. Εις την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί τού "Ηχου, και τα παρόντα, ως δεδήλωται. "Ωδή γ. Ηχος γ. Στείρα ψυχή και άγονε. Η Ιρών σε παλαι "Ηλιος, ξύλω κρεμάμενον, - Ο Λόγε το φώς συνέστειλε, και εδονείτο η γή άπασα, νεκροί εξανίσταντο, νεκρού γενομέ- νου σου, Παντοδύναμε. ην επί χρόνους πλείονας, εξασθενούσαν Τ δεινώς ψυχήν με Υπεραγαθε, ως τον Πα- ραλυτoν πριν υγείωσoν ως άν βηματίζω σου τας τρίβους, ας έδειξας τοίς ποθούσί σε. ΜΕ τών άνω Ταξεων, Θεού Αρχαγγελε, ε φ Μ Α" ' Σ ι%ετηρίαν ποιΎσον, υπέρ των πιστεί ανυ- μνούντων σε, φρουρών συντηρών ημάς, του βίg τοίς παθεσι περιπίπτοντας, Θεοτοκίον. "σπoρoν έσχες Σύλληψιν, και υπέρ νέν Τo- κετον, Παρθενoμήτορ"Αχραντε έργον φρι- κώδες, θαύμα μέγιστον Αγγέλοις τιμώμενον, βροτοίς δοξαζόμενον, Κόρη Δέσποινα. Ωδής. Ηχος ο αυτός. Βυθός μοι των παθών επανέστη. "ψωθης έκουσίως εν Ξύλω, ετέθης ως νεκρός εν Μνημείω, και τες εν "Αδη νεκρες, παν- τας ομου ζωώσας Χριστέ, ανέστησας Θεϊκή Δυναστεία. παλαι επί κλίνης οδύνης, εν χρόνοις κα- Ο τακείμενος πλείστοις, τη σή προσταξει Χριςε, αρτιωθείς δοξάζει υμνών, την ευσπλαγ- χνίαν την σην Ζωοδότα. Δόξα. / Γριαδα τοίς προσωπoις σε σέβω, Μονάδα τη ουσία κηρύττω, άναρχε Πάτερ, Υιε, Πνεύμα ευθες, Θεέ του παντός, μετα τών άνω φρικτών Στρατευμάτων. Και γύν Θεοτοκίον. " παντα Θείω νεύματι φέρων, κρατείται Ο Θεοτόκε Παρθένε, εν ταις αγκαλαις ταίς σαίς , παντας ημάς αρπαζων χειρός, δουλείας του πονηρού, ως Οικτίρμων. Τροπάριόν το Αναστάσιμον, Κοντακιον, Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον. ΤΥήν ψυχήν με Κύριε εν αμαρτίαις παντοίας, Τ και ατόποις πραξεσι δεινώς παραλελυμέ- νην, έγειρον τη Θεϊκή σου επιστασία, ώσπερ και τον Παράλυτον ήγειρας πάλαι ίνα κράζω σεσωσμένος. Οικτίρμον δόξα Χριστε τώ κρά- ΤΕί. Ο Οί) ε. 30 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ε Ρ Ι Κ ο Ν. aΕξε ΘΘΘΘΘΕΘΘΘSΘΘΘΘθέξΒΘΘθΘδίδΘSΘΘΘΘΘΘΘΘaΕξs ΤΗ Δ' ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ. Εις την Αειτουργίαν Τυπικά, και εκ του Κανόνος Ωδή γ. και g. ως δεδήλωται. ατ Ωδη γ'. Ηχος δ. Ευφραίνεται επί σοί. ΝΑ αματων ζωοποιών, τη Εκκλησία τας πη- Ι γας ήνοιξας. Είτις διψά προθύμως, ίτω και πινέτω βοών Αγαθέ. Δίς. ΤΝ κ γής μεν προς Ουρανόν, ανυψωθήναι προς φανώς έλεγες εξ Ουρανού Πνεύμα δε, πέμπειν επηγγείλω το "Αγιον. 5 δεις Κύριος, πάσι πιστοίς δεδωρηται, την αθανασίαν ως εύσπλαγχνος. Ωδής. "Ηχος πλ. δ. Ως ύδατα θαλάσσης φιλανθρωπε. παντα περιέπων τα πέρατα, ανήλθες Ρ Ιησού, και εδίδασκες, εν τώ Ιερώ τους όχλους, τον λόγον της αληθείας, της Εορτής μεσούσης, ως Ιωαννης βοά. άναρχος Υίος αρχή γέγονε, λαβων το καθ' ημάς ενηνθρώπησε και μέσον της Εορτής εδίδασκε λέγων προσδράμετε τη πη- γή τη αεννάω, ζωήν αρύσασθαι. Δόξα. "Την μίαν εν Τριάδι Θεότητα, ουσίαν τρισυ- πόστατον, άκτιστον, αμέριστον παντες δοξολογούμεν, Πατέρα και τον Υιον, και το Αγιον Πνεύμα, ως τρία ούσαν και έν. Και νύν. Θεοτοκίον. αρθένον μετα τόκον υμνούμέν σε, Παρθέ. νον και Μητέρα δοξάζομεν, σε μόνην Α- γνή, Θεόνυμφε Κόρη εκ σου γαρ όντως Θεός εσαρκωθη, ζωοποιήσας ημάς. Τροπαριον. "Ηχος πλ. δ. ΜΆ της Εορτής, διψώσαν μου την ψυ- "Η χήν, ευσεβείας πότισον ναματα ότι πά- σι Σωτήρ έβόησας ο διψών έρχέσθω πρός με και πινέτω η πηγή της ζωής Χριστε ο Θεός, δόξα σοι. Κοντακιον, "Ηχος δ. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ. Τ Εορτής της νομικής μεσαζούσης, ο τών - απαντων Ποιητής και Δεσπότης, προς τους παρόντας έλεγες Χριστε ο Θεός δεύτε και αρύσασθε ύδωρ αθανασίας όθεν σοι προ- σπίπτομεν, και πιστώς εκβοώμεν τες οικτιρ- μούς σου δώρησαι ημίν συ γαρ υπάρχεις πη- γή της ζωής ημών. Θεοτοκίον, φύσει ζωοποιός, και εκ Παρθένου γεννη- Κοινωνικόν, Ο τρωγων μου την Σαρκα, και πίνων μου το Αίμα, εν εμοί μένει, καγω εν αυτώ. εξa=εεεεελέyssag εκ. €5 δΘέχεGeaΕΘé®Θέ8ΘΕGGΘéΘΘξε=33. ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΤΙΔΟΣ Εις την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί τού "Ηχg, και τα παρόντα, ως δεδήλωται. Ωδη γ'. Ηχος δ. Εστερεωθη η καρδία μου εν Κυρίω Τ 'θελουσίως επί ξύλ8 υψωθης. Λόγε, και ο- Ε ρώσαι ερρήγνυντο αι. πέτρα και η Κτί- σις συνεκλoνείτο άπασα και νεκροί εκ των ταφων, ως εξ ύπνου εξεγείροντο. Μεταψυχής σε προς τον "Άδην ελθόντα Λό- Μ γε, κατιδούσαι πάσαι ψυχαι. Δικαίων, αιωνίων δεσμών απελύοντο ανυμνολογούσαι την υπερνούν δυναστείαν σου. Υ/ωή υπαρχων Κύριε, και πηγή της αθανα- Ασίας, εκαθέσθης προς τη πηγή Οικτίρμον, και τών σών αιτησαμένων έπλησας, πανσόφων ναμάτων, την Σαμαρείτιν υμνούσαν σε Θεοτοκίον. - "νερμηνεύτως συλλαβούσα εν τη γαστρί σε, "Α τον τών όλων Θεον Παρθενoμήτορ, υπερ έννοιαν και λόγον τέτοκας μείνασα Παρθένος, ως προ του τόκου Θεόνυμφε. | Ωδην, ή την g' του τυχόντος Εορταζομένου | Αγίου Τροπάριον τα Αναστάσιμον, και της Με- σοπεντηκοστής. Κοντακιον δε το παρόν, Ηχος πλ. δ. ίστει ελθούσα εν τώ φρέατι, ή Σαμαρείτες εθεάσατο, το της σοφίας ύδωρ σε, ώ πο- τισθείσα δαψιλώς, Βασιλείαν την άνωθεν εκλη- ρώσατο, αιωνίως ή αοίδιμος. - Και τής Εορτής. Της Εορτής της νομικής μεσαζούσης. ο εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεοοοοο Ο ι . - , Α. 3 , . και τα παρόντα, ως προδεδήλωται. "Ωδή γ. Ηχος πλ. α. Σ λ η , " > . 2. δί - Π Σαλευομενην την καρδίαν μου 8 , Η -Τ/ ψ " η ΑΡ Σαλευομένων τας καρδίας εστήριξας, την γήν Η. κ. / Μ "ν Λ- πάσαν σαλεύσας, Μακρόθυμε, τη σεπτή Σταυρώσει σου, ήν καθυπέστης Σαρκί. Α ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ - " 1 και Ατ - ψ" κυ - 27 Εις την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί του Ήχε, Λέγε δε και της Μεσοπεντηκοστής την ε Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 31 Τ ως νεκρόν επιζητείτε τον Κύριον; ανέςη καθώς είπεν, ο Αγγελος Γυναιξίν έφθέγ- γετο, αστραπτων θεία μορφή. ΤΆ ποτε εκ γενετής προσελθόντα σοι, ιασω Πανοικτίρμον, δοξαζοντα την οικο- νομίαν σου, και τα θαυμάσια. Θεοτοκίον. ΙΆ από γαστρος απεκύησας, Θεον σεσαρκωμένον oν αίτησα, Παναγία Δέ- σποινα, ΜΟΤΟι%τείρησΟι Μμας . - "Ωδή ς". "Ηχος ο αυτός. "Ως τον Προφήτη του θηρός. " Σταυρωθείς μετα Ληςών, εβρύσω Δέσπο- J' τα, ληςών πονηρών, και ψυχοφθόρων πα- θών, Φιλανθρωπε Κύριε, παντας τους υμνούν- τάς σου την Σταύρωσιν, και την Έγερσιν συμ. ?(λ)y(λ)S . ηλόν ποιήσας οφθαλμούς, Τυφλού επέχρι- Π. Η σας, του ε% γενετης, και εχαρίσω αυτω το βλέπειν, υμνούντί σου Λόγε, την άχραντον δύναμιν, δι ής έσωσας τον Κόσμον. Δόξα. " Τρισυπόστατος μονας, Πατερ αγέννητε, Υιε γεννητε, και Πνεύμα εκπορευτον, Τρισάγιε Κύριε, μία ουσία και δύναμις, σώ- ζε παντα τον Λαόν σου. Και νύν. Θεοτοκίον. Τ" μεγαλεία σε Αγνή, τίς διηγήσεται ; Θεον γαρ εν σαρκί, έτεκες υπερφυώς, Κόσμον δια σου ρυόμενον, Παρθένε Παναμωμε, από πασης αμαρτίας. Τροπαριον το Αναστάσιμον. Κοντακιον, "Ηχος δ'. Επεφανης σήμερον. Τ". ψυχής τα όμματα πεπηρωμένος, σοι Χριστε προσέρχομαι, ως ο Τυφλός εκ γενετής, εν μετανοία κραυγαζων σοι συ των εν σκότει το φώς το υπέρλαμπρον. Και της Λαμπράς. Ει και εν τάφω κατήλθες Αθάνατε. κε:έξ®έ68ΘgΘΕΘΘδxβΘΕΘΘaΕΞΕΘ3GΕΘΘΦΘέλέΘ.Θ.ΘΘ:33 εν ΤΗ Δ. ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ. " Εν ή αποδίδοται η Εορτή του Πάσχα. Εις την Λειτουργίαν τα Τυπικα, και εκ τ8 Κανόνος του Πασχα, Ωδη γ' και g". Ζήτει αυ- τα εις την ημέραν του Πασχα. Κοντακιον δε το άνωθεν του Τυφλού, και του Πασχα. «εξέθΦé®Θ3866€θéθεδέΘΘΘέΘΘέλΘΘΘΘέ®ΘΦξΘΘΘέ55ξ» ΤΗ Ε. ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ. Εις την Λειτουργίαν, λέγονται τα παρόντα Αντίφωνα. Αντίφωνον Α'. "Ηχος β. Στίχ. α. Παντα τα "Εθνη κροτήσατε χείρας. Ταίς πρεσβείας της Θεοτόκου, Σωτερ σώσον ημάς. Βασι- Α του Αγίου Πνεύματος βεβαιωθέντων αυτών Στίχ. β. "Οτι Κύριος ύψιστος, φοβερος, λεύς μέγας. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. γ. Υπέταξας Λαους ημίν, και "Εθνη. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταίς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Αντίφωνον Β'. "Ηχος ο αυτός. Στίχ. α. Μέγας Κύριος και αινετος σφόδρα. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εν δόξη αναληφθείς αφ' ημών εις τους Ουρανους, ψαλλοντας σοι, Αλληλούϊα. Στίχ. β. Ο Θεός εν ταις βαρεσιν αυτής γινω- Ο"%€ΤΟζί - - Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εν δόξη αναληφθείς. Στίχ. γ. "Οτι ιδού οι Βασιλείς της γής συνή- χθησαν, - Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εν δόξη αναληφθείς, Δόξα, και νύν. - Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Αντίφωνον Γ. Ηχος δ. Στίχ. α. Ακούσατε ταύτα παντα τα "Έθνη, "νελήφθης εν δόξη Χριστε ο Θεός ημών, χα- ροποιήσας τους Μαθητας τή επαγγελία δια της ευλογίας, ότι συ εί ο Υίος του Θεού, ο λυτρωτής του Κόσμου. Στίχ. β. Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν, και μελέτη της καρδίας μου σύνεσιν. Ανελήφθης εν δόξη Χριστε ο Θεός. Στίχ. γ. Κλινώ είς παραβολήν το ούς μου, α- νοίξω εν ψαλτηρίω το πρόβλημα μου, το Ανελήφθης εν δόξη Χριστε ο Θεός. Εισοδικόν. Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, Κύ- ριος εν φωνή σαλπιγγος. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εν δόξη αναληφθείς αφ' ημών εις τους Ουρανούς, ψάλλοντας σοι, Αλληλούϊα. θ Υ 32 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. ο Θεός ημών. Κοντάκιον "Ηχος πλ. β. ην υπέρ ημών πληρώσας Οικονομίαν, και τα επί γης ενώσας τοίς Ουρανοίς, ανελή- φθης εν δόξη Χριστε ο Θεός ημών, ουδαμόθεν χωριζόμενος, αλλα μένων αδιαςατος, και βοών τοίς αγαπώσι σε εγω ειμι μεθ' υμών, και ου- δεις καθ' υμών. Κοινωνικόν. Α'νέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, Κύριος εν φων σαλπιγγος, Τίθενται ενταύθα αι Ωδαι γ. και g, της αυτής Εορτής, δια το ψαλλεσθαι αυτας εν τοις Μεθεόρτοις, ως δεδήλωται. Ωδή γ. "Ηχος πλ. α. Δυναμει του Σταυρού σου Χριστέ. ΑΕ Ζωοδότα Χριστέ, πρός τόν Πατέ- ρα, και ανύψωσας, ημών το γένος φιλαν- θρωπε, τή αφατω ευσπλαγχνία σου. ι ταξεις των Αγγέλων Σωτήρ, βρoτείαν φύ- σιν θεασάμεναι, συνανιούσαν σοι απαύ- στως, εκπληττόμεναι ανύμνουν σε. > - 2 \ 1 € Α. ξίσταντο Αγγέλων χοροί, Χριστε ορώντες ή Η Η ή μετα Σώματος, αναληφθέντα, και ανύ- σούσαν εξανέστησας, και τη Ανόδω σου Την θείαν ταύτην και παντιμον, Μ > 1 - 9 - ρουβίμ έποχούμενος, προς τον αύτου Πατέρα ν 9 (Α Α 2 τα συνήγαγες, εις εν Φιλανθρωπε, και α- Δόξα, μνουν, την αγίαν σου Αναληψιν. ην φύσιν των ανθρωπων Χριστέ, φθορά πε- ΟΥ Λ Αυ ( ν. 98. ύψωσας, και σαυτώ ημάς έδόξασας, Ωδής, Ηχος δ. Ο αν 2» Ρ Ρ ανατωσαν ημίν άνωθεν, νεφέλαι ευφροσύ- νην αιώνιον. Χριστός νεφέλη γαρ, ως Χε- άνεισε σήμερον. αρκος φανείς ομοιωματι, τα πρώην διεστώ- νελήφθης δρώντων σου, των Μαθητών Οικτίρ- μον, προς τα Ουράνια, ί ερυθρα τα ιμάτια, σαρκός του ενωθέντος παχύτητι; "Αγιοι Αγγελοι, Χριστον ορών- τες έφθέγγοντο, Πάθους τιμίου θεία, φέροντα σύμβολα. - Και νύν. Θεοτοκίον. ρ Μ. - Ο Αυ / Ι μνούμεν Κόρη την σύλληψιν, υμνούμέν σου την άρρητον γέννησιν, δι ής εβρύσθημεν, - Ε. - καταφθοράς και κακώσεως, και ζοφεράς τού Αδου Αγνή καθείρξεως. Τροπάριον, ως άνω. Ανελήφθης εν δόξη Χριςε εεεεεεεεεεεεεεεεεοοοοοοοοοοοοοοοοο εεεεεε". Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, Της Αγίας Οικουμενικής Πρώτης Συνόδου, Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί τού "Ηχs, Α. - Α " ν - Τη S Εορτής ή Υ , Ωδή και τών Πατέρων ή 5. Εαν δε τύχη Εορταζόμενος "Αγιος, λέγομεν την γ'. Ωδην τών Πατέρων, και την γ. του Αγίου ή τα Αντίφωνα. Της Αναλήψεως. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Α'. Πάντα τα έθνη κροτήσατε χείρας. Ταίς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. β. "Οτι Κύριος ύψιστος, φοβερός, Βασί- λεύς μέγας επι πάσαν την γήν. Ταϊς πρεσβείαις τού Θεοτόκου. ρω 21 Ο Μ Στίχ. γ. "Υπέταξας λαούς ημίν, και έθνη υπο τους πόδας ημών. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Β'. Στίχ. α. Μέγας Κύριος, και αίνετός σφόδρα Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο Αναστας έκ νεκρών ψαλλοντας σοι Αλληλούϊα. Στίχ. β. Ο Θεός εν ταις βάρεσιν αυτής γίνω- Ο %.8ΤΟζί - Σώσον ημάς, κτλ. Ο Ο "Ο % κ. ν. Α λ Α 2 - Α" ΟΥ) ί. Στίχ. γ. "Οτι ιδού οι βασιλείς της γης συνή χθησαν, Σώσον ημάς, κτλ. Δόξα, και νύν. Ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Στίχ. α Αντίφωνον Γ. "Ηχος δ'. Στίχ. α. Ακούσατε ταύτα, πάντα τα έθνη. Ανελήφθης εν δόξη. Στίχ. β. Το στόμα μου λαλήσει σοφίαν, και ή μελέτη της καρδίας μου σύνεσιν. 2 2 Ανελήφθης εν δόξη. Στίχ. γ. Κλινώ εις παραβολήν το ούς μου, α- νοίξω εν ψαλτηρίω το πρόβλημα με. Ανελήφθης εν δόξη. - - Ε ι σ ο δ ι κ ό ν. Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, Κύριος εν φω- νή σαλπιγγος. Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο εν δόξη, Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 33 "δης. Ηχος πλ. β. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. ΡΆ και παθος και τομην, "Αρειος ο παρα- φρων, τη Γεννήσει τη Θεία, δυσσεβώς ο ασεβής, προσαπτων τώ τμητικώ, τών Πατέρων ξίφει απoτέμνεται. Ε παλαι θείος Αβρααμ, στρατευόμενοι παντες, οι σεπτοί Θεηγόροι, τους εχθρες σου Αγαθε, τους μανιώδεις τη σή, δυναστεία κραταιώς απώλεσαν. - * Πρώτον "Αθροισμα τών σών, κροτηθεν Ιε- Η ρέων, Ομοούσιον Σώτερ, σε τώ αναρχω Πατρι, και Ποιητή του παντός, γεννηθέντα ευ- σεβώς εκήρυξαν. - Θεοτοκίον. Ο" σθένει λογος σε βροτών, ούτε γλώσσα Παρθένε, ευφημείν σε αξίως εκ σου γαρ 3) w Μ) άνευ σποράς, ο ζωοδότης Χριστός, σαρκωθήναι Παναγνε ηυδόκησεν. "Ωδής. Ηχος ο αυτός. Τού βίου την θαλασσαν. Ε ου δεδύνηται, ζιζανίων ο σπoρεύς, το της προνοίας άφατον, της μανίας επωνυ- μος ο κληθείς. Ιούδαν ζηλώσας γαρ, ως εκεί- νος ερραγη ο παμπόνηρος. Υ Θείος καταλογος, τών Πατέρων ο σεπτος, Μονογενές απαύγασμα, της 8σίας εκλαμ- ψαν της Πατρικής, κηρύττει σε Δέσποτα, και προ πάντων αιώνων γεννηθέντα Υιόν. Δόξα. Γαστήρ διαρρήγνυται, μετα λόγον την πηγήν, την θολεραν και άποτον, Αιρέσεων πηγα- σασα δυσσεβών, αρότρω δεήσεως, Ιερέων εν- θέων προμηθέστατα . - Και νύν. Θεοτοκίον. Μέγας προέγραψεν, εν Προφήταις Μωύ- σής, σε κιβωτόν και τραπεζαν, και λυ- χνίαν, και σταμνον συμβολικώς, σημαίνων την εκ σού του Υψίστου Μητροπαρθενε. Τροπαριον το Αναστάσιμον, της Εορτής, και το παρόν, "Ηχος πλ. δ'. / ν w φΨ ΥΆ εί Χριστε ο Θεός ημών" Η ο φωστήρας επί γης τ8ς Πατέρας ημών θεμελιώσας, και δι αυτών προς την αληθινήν Πίστιν παντας ημάς οδηγήσας, Πολυεύσπλαγ- χνε δόξα σοι. Κοντακιον, Ηχος πλ. δ. "Ως απαρχας της φύσεως. ( ών Αποστόλων το κήρυγμα, και τών Πα- τέρων τα δόγματα, τη Εκκλησία μίαν την Πίστιν εκράτυνεν ή και χιτώνα φορούσα 5 Ι.iturgicon, Τ. Φ. της αληθείας, τον υφαντον εκ της άνω θεολο- γίας, ορθοτομεί και δοξαζει, της Ευσεβείας το μέγα μυστήριον. Και τής Εορτής. Την υπέρ ημών πληρώσας Οικονομίαν. Μεγαλυναριον. και δογματισθεν Ομοούσιον, παρα τών Πα- τέρων, της Τριάδος και άκτιστον, τέρατί Κεραμου εκύρωσε Σπυρίδων, Πύρ δείξας, Γήν, και "Υδωρ ους μεγαλύνομεν. - Κοινωνιγιόν. Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Καί . Εις μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. εξΞΕΘ Θ®ΘΘΘξΧΘθλΘθλΘθλ@@ΘΞΕΞΕΘΘΕλΘθΧΘΘ Θ®5)ΈλΘθ3) Θ3)Ξ5ξο» ΤΗ Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η. πΡο ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΝΤΗκοΣΤΗΣ. Εν ή αποδίδοται η Εορτή της Αναλήψεως. Εις την Λειτουργίαν Τυπικα, και η γ. και ς. Ωδή, ως προεγράφησαν εν τη αυτή Εορτή της Αναλήψεως. Τροπαριον, και Κοντακιον της αυτής Εορτής, ωσαύτως και Κοινωνικόν. | «ΕΞΕasaaaaage®ΘΦΘaΕΘGagasëéaaaaaaas éséee========3ε Τ Ω Σ Α Β Β Α Τ Ω ΤΗΣ ΠΕΝΤΗκοΣΤΗΣ, "Ητοι τών Ψυχών. Εις την Λειτουργίαν Τυπικά, Και εκ του Κανόνος, Ωδή, γ. και ς. Ωδή γ. "Ηχος πλ. β. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. Ε δόξης θεϊκής, ο τής γής εξ εσχάτων, ως νεφέλας αναγων, τών Πιστών προς σε ψυχας, ους εκ περατων Χριστέ, προσελαβου, δούλους σου αναπαυσον. Νυ μόνος εί ο καθιστών, Βασιλείς και Δυνα- στας, και Κριτας συν Τοπαρχαις όθεν πάντων ως Θεός, αυτός εν κρίσει τη σή, ρύσαι τούτους, Σώτερ της κολάσεως. "πασης γης ο Ποιητής, συν πρεσβύταις παρ- θένοις, και συν νέοις εφήβοις, ους προσε- λαβου Χριστέ, της αιωνίου χαράς, και τρυφής σου, τούτους καταξίωσον. Θεοτοκίον. "λπις τ8 Κόσμου κραταια, Δέσποινα Θεο- τόκε, μη απωση τους πόθω, σοι προστρέ- χοντας αεί αλλ' ικεσίαις ταϊς σαϊς, πάσης βύ- σαι, ζαλης τους τιμώντας σε. 3 Α. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Ωδής. Του βίου την θαλασσαν. "λαίσθητι Δέσποτα, παρακλήθητι Σωτήρ, και δείξόν σου το έλεος, δείξον σπλαγχνα, και σώσον ως αγαθός, της γής πασης άπαντας, εις προς σε μετηγοίγου ως Φιλανθρωπος. Ιαματων εν κλύσμασι, και εν ρείθροις πο. ταμών, και τες εξαίφνης θνήξαντας τες εν ναπαις, και όρεσε, και όπαίς, τον βίον τε- λέσαντας, μη παρίδης, ως μόνος ευδιαλλακτος. Δόξα. Ο βλέπων ως Κύριος, εν θαλασση και εν γή, τους εν αδήλω θνήξαντας, τους εν πολέμοις και μαχαις και εν πληγαίς, δεινώς τελευτήσαντας, παντας οίκτείρον, Σώτερ ως Φιλανθρωπος. Και νύν. Θεοτοκίον. Η πανάγνος Δέσποινα, η τεκούσα τοίς βρο- τοίς τον κυβερνήτην Κύριον, τών παθών μου τον άστατον και δεινόν, κατεύνασον τοί- ραχον, και γαλήνην παράσχου τη καρδία μου. Τροπαριον, "Ηχος πλ. δ. Ο βαθει σοφίας φιλανθρωπως παντα οικο- νομών, και το συμφέρον πάσιν απονέμων, μόνε των δούλων σε εν σοί γαρ την ελπίδα ανέθεν- το, τώ Ποιητή και Πλαστη και Θεώ ημών. Κοντάκιον δε το παρόν αυτόμελον,"Ηχος πλ. δ. Τ: μεταστάντας αφ' ημών εκ των προσκαί- ρων, εν ταις σκηναίς τών εκλεκτών κατα- σκήνωσον, και μετα δικαίων αναπαυσον, Σώ- τερ αθάνατε ει γαρ ως άνθρωποι ήμαρτον επί γής, αλλα συ ως αναμαρτητος Κύριος, άφες αυ- Αν η 8 η 4 ν. ? τοις τα ε%ουσία πταίσματα, και τα ακουσία, μεσιτευείσης της τεκέσης σε Θεοτόκε ίνα συμ- φώνως βοήσωμεν υπέρ αυτών. Αλληλούϊα. " . Μεγαλυναριον. Α 'ναπαυσον Κύριε τας ψυχας, τών Κεκοιμη- "Α μένων, Ορθοδόξων Χριστιανών, εν τόπω Λ) Ρ Ο Μ. Μ) αγίω, εν χώρα των Δικαίων όπου το φώς σου λάμπει, αύτας καταταξον. Κοινωνικόν. Μακάριοι ούς εξελέξω, και προσελαβου Κύ- ριε, και το μνημόσυνον αυτών εις γενεαν, και γενεαν. κέθ Εξ3/Θθ@ΘΘθΘίΘΘΘΘξSέξΘΘθΘΘΘΘΥΘθΘΘ{Θ/ΘΘ ΘθSΘ3ξ33. Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ. Εις την Λειτουργίαν λέγομεν τα παρόντα Δημιουργε, ανάπαυσον Κύριε τας ψυχας |ε Αντίφωνον. Α. "Ηχος β' Στίχ. α. Οι Ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού. ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα . Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σωτερ σώσον ημάς. Στίχ. β. Ημέρα τη ημέρα ερεύγεται ρήμα, και νυξ νυκτί αναγγέλλει γνώσιν. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Στίχ. γ. Ουκ εισί λαλιαι, ουδε λόγοι, ών ουχί ακούονται αι φωναι αυτών. - Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. δ. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της Οίκου- μένης τα βήματα αυτών. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. - Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Αντίφωνον. Β. Ηχος ο αυτός. Στίχ. α. Επακούσαι σου Κύριος εν ημέρα θλί- ψεως, υπερασπίσαι σου το όνομα του Θεού Ιακώβ. Σώσον ημάς, Παρακλητε Αγαθε, ψαλλον- τας σοι, Αλληλούια. Στίχ. β. Εξαποστείλα σοι βοήθειαν εξ αγίου, γιαι εκ Σιων αντιλαβριτό σου. Σώσον ημάς, Παρακλητε Αγαθέ. Στίχ. γ. Μνησθείη πάσης θυσίας σου, και το ολοκαύτωμα σου πιανατω. Σώσον ημάς, Παρακλητε Αγαθέ. Δόξα. Σώσον ημάς, Παρακλητε Αγαθέ. Και νύν. "Ηχος πλ. β. Ο Μονογενής Υιός και Λόγος Θεού. Αντίφωνον. Γ. Ηχος πλ. δ. Στίχ. α. Κύριε εν τη δυναμει σου ευφρανθήσε- ται ο Βασιλεύς, και επί τω σωτηρίω σg αγαλλιάσεται σφόδρα. Ευλογητός εί Χριστε ο Θεός ημών. Στίχ. β. Την επιθυμίαν της καρδίας αυτού έ- δωκας αυτώ. Ευλογητός εί Χριστε ο Θεός ημών. Στίχ. γ. Ότι προέφθασας αυτόν εν ευλογίας χρηστότητος. Ευλογητός εί Χριστε ο Θεός ημών. Στίχ. δ. Έθηκας επί την κεφαλήν αυτού στέ- φανον εκ λίθου τιμίου. Ευλογητός εί Χριστέ ο Θεός ημών. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. 35 Στίχ. έ Ζωήν ήτήσατό σε, και έδωκας αυτώ μακρότητα ημερών εις αιώνα αιώνος. Ευλογητός εί Χριστέ ο Θεός ημών. Εισοδιγιόν. - Υψωθητι Κύριε εν τη δυναμει σε, άσωμεν, και ψαλούμεν τας δυναστείας σου. Σώσον ημάς, Παρακλητε Αγαθε, ψάλλον- τας σοι Αλληλούϊα. Τροπάριον, Ήχος πλ. δ. ΓΝ υλογητός εί Χριστε ο Θεός ημών, ο παν- Τι σόφους τους Αλιείς αναδείξας, και κα- ταπέμψας αυτοίς το Πνεύμα το "Αγιον, και δι αυτών την Οικουμένην σαγηνεύσας, Φιλανθρω- πε δόξα σοι. " 5 Κοντάκιον, Ηχρso αυτός τε καταβας τας γλώσσας συνέχεε, διε- μέριζεν"Εθνη ο Ύψιστος ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμεν, εις ενότητα παντας ε- κάλεσε και συμφώνως δοξαζομεν το Παναγιον Πνεύμα . Αντί του Τρισαγίου λέγομεν. Ο"σοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστον ενεδύ- σασθε. Αλληλούϊα, Κοινωνικόν. Το Πνεύμα σε το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευ- θεία. Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα. δί5ΕΗΒ45GΘΘΘΘθéΘθ6ΘΘθΘΘ ξΞ ΘθΘΘΘΘθΘΘΘΘΘΘΘξt=333, Τ Η Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Α. Το γ Αττο γ πΝ Ε Υ Μ Α Τ ο Σ. Είς 1. Λ ".. \ Τ Υ γ ) Α" ίς την Λειτουργίαν τα 1 Uπικα, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και ς". . . Ωδή ή Ηχος βαρύς, - w ην εξ ύψους δύναμιν τοίς Μαθηταίς Χριστέ, έως αν ενδύσησθε έφης, καθίσατε εν Ιε- ρουσαλήμ εγω δε ως έμε Παρακλητον άλλον, Πνεύμα το εμόντε και Πατρός αποστελώ, εν "? ώ στερεωθήσεσθε. Δίς. - ς ΟΨ / 2 Α ' του Θείg Πνεύματος επιδημήσασα δύνα- μις, την μερισθείσαν παλαι φωνην, κακώς ομονοήσαντων, εις μίαν αρμονίαν θείως συνή- ψε, γνωσει συνετίζουσα πιστούς της Τριαδος, έν ή εστερεωθημεν. Δίς. € . .Ωδή ς. Ηχος δ. Ο" Η λασμός ημίν Χριστε και σωτηρία, Ο Δε- σπότης έλαμψας εκ της Παρθένου "Ίν ως ροφήτην θηρος εκ θαλαττίου, Στέρνων Ιω- νάν της φθοράς διαρπασης, "Ολον τον Αδαμ παγγενή πεπτωκότα . Δίς. Η | Δόξα. "μερτον ημίν ευθες εν τοις εγκατoις, Αιωνίως Ι έξoυσι Πνεύμα καινίσαις, Πατρoπρoβλήτως πάντοτε ξυνημμένον, "Υλης απεχθούς καυστι- κον μολυσματων, Ρύπου τε φρενών ρυπτικόν Παντοκρατορ. Και νύν. ΛΟΝ"ρεκτον αξίωμα τοίς Αποστόλοις, Σιωνί- ταις μίμνoυσι σου παρουσίαν, Γνώρισμα Πνεύμα Πατρογεννήτου Λόγου, Λέσχην απηνή των εθνών ποππυσμάτων, "Ωκιςα δεικνυς πυρ- πνόως καθιδρύεις. Τροπαριον, και Κοντακιον, της Εορτής ομοίως και Κοινωνικόν. Τα αυτα και τη Τρίτη τής αυτής Εβδομάδος. Εαν δε τύχη Εορταζόμενος "Αγιος εν ταυ- τητή Εβδομαδι, λέγομεν την γ'. Ωδήν τής Εορ- της, και την g'. του Αγίου. Μετα την Αγίαν Πεντηκοστήν. ο ν» (' 3 / - Ο ς Ο Εν ταύτη τη ημέρα αποδίδοται η Εορτή τής Αγίας Πεντηκοστής Ο Εις την Λειτουργίαν Τυπικα, και η γ. και ς'. Ωδή ως προεγραφησαν τη Δευτέρα του Α- γίου Πνεύματος. Τροπαριον, και Κοντακιον της αυτής Εορτής ομοίως και Κοινωνικόν. *asts-Θseeeeee»xtisseeees44"eeeeeeeeee-atesss. Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η ΤΩΝ ΑΤΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, Εις την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί, Και λέγομεν δ'. Αναστασιμα, και εκ τού Κανόνος των Αγίων την γ'. και ς'. Ωδήν. "Ωδή γ. "Ηχος πλ. δ. Ο στερεώσας κατ' αρχάς, Τ"ερωσύνην Ιεραν, οι Ιερείς και Ποιμένες, εν- δυσάμενοι και ταύτην έμφρόνως, κυβερνή- σαντες Χριστέ, αξίως κατεκόσμησαν, διδασκα- λίας λόγον, άνωθεν όντως πλουτήσαντες. 4 Α ραιωθέντες καλλοναΐς, της πρώτης καλλο- (" ποιίας, και φανέντες απλανείς ως φωτή- ρεS, ουρανώσατε Χριστού, την Εκκλησίαν "Α- γιοι, άλλοθεν άλλος ταύτην, ποικίλως κατακο- | σμήσαντες. 36 Λ Ε Ι Τ ο γ ι τ ι κ ο Ν. όμω πειθόμενοι τώ σώ, τών Μακαρίων οι δήμοι, πολυτρόποις αρεταίς φαιδρυνθέντες, έκληρώσαντο μονας, τας ουρανίους χαίροντες άλλην γαρ άλλος παντες, ταύτας αξίως επλή- ρωσαν. Θεοτοκίον. αρθενικής από γαστρος, τον εκ Θεού Θεόν Λόγον, απεγέννησας ημίν Θεομήτορ ' όν Νεανίδες αγναι θεοπρεπώς επόθησαν, και σου οπίσω πάσαι, τούτω σαφώς ηκολούθησαν. Ωδής, Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. ‘ς έντιμον εκλεκτον, τεθέντα λίθον ακρό- Ω γωνον, οι "Αγιοι εν Σιων, ευρόντες σε Δέ- σποτα, κρηπίδα ασαλευτον, εκλεκτούς ως λί- δους, εαυτούς επωκοδόμησαν. Νυγείσης σου της Πλευράς, βανίδες Αίματος Ν σταξασα, συν "Υδατι θεουργώ, τον Κόσ- μον ανέπλασαν, και θείαν ομήγυριν, τών Αγίων Παντων, Ευεργέτα προσεκαλεσαν. Δόξα. "μνούμεν πανευσεβώς, Μαρτύρων νέφος το ένθεον, τη χαριτι λαμπρυνθεν, και λαμψαν φαιδρότερον, πορφύρα του αίματος, και τη α- λουργίδι, τής αυτών στεβράς αθλήσεως. Και νύν. Θεοτοκίον. Α/ Τητέρα παναληθή, Θεέ σε παντες γινώσκο- Ν μεν, διής φύσις Γυναικών, ρωσθείσα Πα- Ω ==>t&saks:3εεεκca- ναμωμε, Χριστού υπερήθλησεν, αρετής τε πα- σης, ευσεβώς γέγονεν έμπλεως. Τροπαριον το Αναστάσιμον, και το παρόν Τών Αγίων Πάντων, "Ηχος δ. ιών εν όλω τω Κόσμω Μαρτύρων σου, ως Τ πορφύραν, και βύσσον τα αίματα, η Εκ- κλησία σε στολισαμένη, δι αυτών βοά σοι Χρι- στε ο Θεός τώ Λαώ σου τους οικτιρμούς σου καταπεμψον, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταίς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. Κοντακιον δε, "Ηχος πλ. δ. ‘ς απαρχας της φύσεως, τώ φυτουργώ της Κτίσεως, η Οικgμένη προσφέρει σοι Κύ- ριε, τους Θεοφόρους Μαρτυρας ταίς αυτών ε- κεσίαις εν ειρήνη βαθεία, την Εκκλησίαν τή πολιτεία σου, δια της Θεοτόκου συντήρησον Πολυέλεε. Μεγαλυναριον. Ε εξαρχoυσαν την Αγνήν, Νόες συν Προδρόμω, Αποστόλων θείος χορός, Προ- φητών Μαρτύρων, Ιεραρχών Οσίων, υπερ ή- μών τον Κτίστην καθικετεύσατε. Κοινωνικόν. Αινείτε τον Κύριον εκ τών Ουρανών. Και. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. Τ Ο Υ Μ Π ΝΟ Λ Ο Γ Ι Ο Υ. ΜΗΝ Σ Ε Π Τ Ε Μ Ε Ρ Ι 0 Σ. 4. 5tξ=ξ3ξε SξΞ»sξsξίξε=33ς Εις την Α'. Αρχή της Ινδίκτου, και του Οσίου Συμεων του Στυλίτου. Εις την Λειτ8ργίαν, τα Τυπικα, και εκ του Κανόνος της Ινδίκτου, Ωδη γ'. και του Οσίε, Ωδή ς. Εαν δε τύχη εν Κυριακή, λέγομεν δ'. Ανα- στασιμα, την γ'. Ωδην της Ινδίκτου, και την ς'. του Οσίου. "Ωδή γ. Ηχος α. Στερέωσόν με Χριστέ. τερέωσoν Αγαθε, ήν κατεφύτευσε πόθω, επί της γης ή δεξια σου, κατακαρπον άμ- πελον, φυλαττων σου την Εκκλησίαν Παντο- δύναμε. Ε έργοις πνευματικούς, θεοτερπέσι κομών- τας, το εφεστός Κύριε έτος, διαγαγε Δέ- σποτα, τους πίστει σε ομολογούντας Θεόν του παντός. "αλύνιόν μοι Χριστέ, τον ενιαύσιον κύκλον, δίδoυ Οικτίρμον, και έμπλησόν με τών λό- γων των θείων σου, ούς ώφθης φασκων Ιου- δαίοις έν Σαββασιν. Θεοτοκίον. Ν's μόνην υπερφυώς, την υπεράνθρωπον χα. Ω ριν, εν γαστρί σου δεξαμένην, ατρέπτως σκηνώσαντα, Χριστον τον Θεόν ημών, αεί σε δοξαζομεν. και του Οσίου, Ωδής. "Ηχος πλ. δ. Χιτώνα μρι παράσχου φωτεινόν, ημείων και τερατων σε Χριστός, αυτουργόν ανέδειξε, της θείας Μακαριε, ενεργείας δεδειγως ενδιαίτημα. "ψώθησε το σώμα Συμεων, ως Σταυρώ τώ Κίονι διο συνδεδόξασα, τώ εν Ξύλω δια w " . ' Α) , ζ": "7" Δ σε υψωθέντι Χριστώ. Δόξα. Ν Μεταρσιον πορείαν εφευρων, Συμεων θεσπέ- "Η σιε, προς ύψος ουρανιον, τους υμνούντας σε πιστώς ανακόμιζε. Και νύν Θεοτοκίον. αόν σε τού Θεού και Κιβωτόν, και παςα- δα έμψυχον, και πύλην ουράνιον, Θεο- τόκε οι πιστοί καταγγέλλομεν. Τροπαριον της Ινδίκτου, "Ηχος β. ΟΆ Δημιουργός της Κτίσεως, ο και- ρους και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέ- μενος, ευλόγησον τον στέφανον του Ενιαυτού, της χρηστότητός σε Κύριε, φυλάττων εν ειρήνη τους Βασιλείς και την Πόλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, και σώσον ημάς. Και του Οσίου, Ηχος α. "πομονής στύλος γέγονας, ζηλώσας τους Προπάτορας "Οσιε, τον Ιωβ εν τοις πα- θεσι, τον Ιωσήφ εν τοις πειρασμοίς, και την των Ασωμάτων πολιτείαν, υπάρχων εν σώμα- τι, Συμεών Πατήρ ημών "Οσιε πρέσβευε Χρι- στώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Και το παρόν Θεοτοκίον, Ηχος βαρύς, ΧΆ Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, λί- Λ. μύν, και προστασία του γένους των αν- θρωπων εκ σου γαρ εσαρκώθη ο Λυτρωτής του Κόσμου μόνη γαρ υπάρχεις, Μήτηρ και Παρθένος, αει ευλογημένη και δεδοξασμένη, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, ειρήνην δωρήσασθαι παση τη Οικουμένη. Κοντάκιον τού Οσίου, Ηχος β'. Αυτόμελον. Τ" άνω ζητών, τους κάτω συναπτόμενος, και άρμα πυρός τον Στύλον εργασαμε- νος, δι αυτού συνόμιλος των Αγγέλων γέγονας Ο"σιε συν αυτοίς Χριστώ τω Θεώ, πρεσβεύων απαύστως υπερ πάντων ημών. 38 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Μεγαλυνάριον. "φριξαν φρυάγματα ζοφερα, πονηρών πνευ- ματων, των αγώνων σε τών φρικτών, Πα- τερ φρυκτωρίας ' ετέφρωσας γαρ τούτων, τας αμυδρας ενέδρας, Συμεων ένδοξε. Κοινωνιγιόν. Ευλόγησον τον στέφανον τέ Ενιαυτού της χρη- στότητός σου Κύριε. Και. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Ε Ι Σ Τ Α Σ 5. Η Αναμνησις τού γενομένου Θαύματος εν Κολασσαίς, ήτοι εν Χωνας, παρα του Αρ- χαγγέλου Μιχαήλ, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κανόνων του Αρχαγγέλου, Ωδη γ'. και g". "Η- χος δ'. Ωδή γ. Ουκ εν σοφία, και δυναμει. ΡΆ τη Θεία, Στρατηγε τών Αγγέλων πα- νεύφημε, περιέρχη πάσαν γήν, δεινών ημάς εξαιρούμενος, τους προσκαλουμένους σου το θείον όνομα. Γ) s θείος Κήρυξ, ως προστάτης πιστών α- <Α καταίσχυντος, πλανωμένων οδηγός, και παιδευτής έχρηματισας, Θεού Αρχιστράτηγε, Θεοειδέστατε. Τ". θείου φέγγους, καθαρώτατον έσοπτρον - πέφηνας, τας έμφασεις του σεπτού, λαμ- πρώς δεχόμενος Πνεύματος, Μιχαήλ πρωταγ- γελε, αξιοθαύμαστε. Θεοτοκίον, ΜΟΝ" τους αύλους, συστησαμενος Νόας βου- Ο λήματι, τή ένύλω σου Γαστρί, οικεί βου- λήσει Παναμωμε, Σαρκι καθορωμενον, ο ανα- μάρτητος. Ωδής. Ζαλη με λογισμών καταλαβούσαι. "Τους παλαι βουληθέντας αφανίσαι, ποτα- Τ μίοις ρεύμασι, το ύδωρ της εύλογίας, ο παρέσχες Αρχαγγελε πιςοίς, απέδειξας απρα- κτους, επιστασία φρικώδεισου. άλαι μεν Μωύσης έπληξε πέτραν, και έρ- Ι βύη ύδατα , νύν δέ σου ρήξαντος πέτραν, κατεπόθησαν ρείθρα ποταμών, εις έτι μαρτυ- ρούνται το θαύμα θείε Αρχαγγελε. Δόξα. ο είδος, και η φύσις σου πυρίνη, πιστούς Τ μεν φωτίζουσα, φλογίζουσα δε απίστους, Αρχιστρατηγε Θείων Λειτουργών, προστατα τών εν πίστει, ειλικρινεί ευφημούντων σε. Η Και νύν. Θεοτοκίον. - ΤΆ σε προεωρα ο Προφήτης, ενώ Λόγος ί γέγραπται, δακτύλω Πατρος Παρθένε όν ικέτευε βίβλω τής ζωής, ημάς καταγραφήναι, τους ευσεβώς σε δοξάζοντας. Τροπαριον, Ηχος δ. Η ών Ουρανίων Στρατιών Αρχιστρατηγε, δυ- σωπεμέν σε αει ημείς οι αναξιοι, ίνα ταϊς | σαίς δεήσεσι τειχίσης ημάς, σκέπη των πτερύ- |γων της αύλου σου δόξης, φρουρών ημάς προσ- πίπτοντας, εκτενώς και βοώντας εκ των κιν- δύνων λύτρωσαι ημάς, ως Ταξιαρχης τών άνω Δυναμεων. Κοντακιον, "Ηχος β. Τους ασφαλείς. " τη Τριαδε παρεςως ολόφωτος, μετα πα- σών επουρανίων Τάξεων, και το ένθεον μελώδημα, συν αυταίς αναφωνών Σοφε Μιχαήλ, και την γήν θεία νεύσει διερχόμενος, και τέρα- σι μεγίgoις θαυμαζόμενος, μη παύση πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών. Έτερον, "Ηχος ο αυτός. 'ρχιστρατηγε Θεού, Λειτουργε Θείας δόξης, των ανθρώπων οδηγε, και Αρχηγε Ασω- ματων, το συμφέρον ημίν πρέσβευε, και το μέ- γα έλεος, ως τών Ασωμάτων Αρχιστράτηγος. Μεγαλυναριον. Πρώτος ως υπαρχων της Στρατιάς, της ε- Η πoυρανίου, Αρχιστρατηγε Μιχαήλ, παρε- σο προστατα, παντων ημών εν μέσω, τών πί- στειτε και πόθω, ανευφημούντων σε. Κοινωνικόν. Ο ποιών τους Αγγέλους αυτού Πνεύματα, και τους Λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα. Ε Ι Σ Τ Α Σ Ζ. Προεόρτια της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνας των Προεορτίων, Ωδη γ' και ε'. "Ωδή γ. "Ηχος δ. "Οτι στείρα έτεκεν η εξ εθνών Εκκλησία. ΤΤ"γή ή κατάκαρπος εκ γής ακάρπου γεν- | | νάται ήτις καρπογονήσει τον γεωργον των αγαθών, και ζωηφόρον άσταχυν, τον τρέ- φοντα παντα θείω νεύματι. ήμερον εβλαστησε της Παρθενίας ή ραβδ Σ εξής ανθήσει άνθος όφυτουργός ημών Θεός, τα πονηρα βλαστήματα, αποτέμνων ά- ΟS" Η κρα αγαθότητί. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 39 "δε το αλαξευτον όρος εκ πέτρας αγόνου, αποτεχθέν, τον λίθον καρπογονεί τον νοη. τόν ος συντριβήν εργάσεται, τών ξοάνων παν- των του αλαστορος. - ΝΆ πρoχαραγματα σε προεδήλωσαν Κό- Κρη τον Νομοδότην συ γαρ, νομίμων δί- χα εν γαστρί, κυοφορείς τηρούνται σε υπερ λό- γον άφθορον αμίαντον. Ωδης. Την θείαν ταύτην, και παντιμον. Ε σήμερον γέφυρα, μετάγουσα προς φώς το ανθρώπινον κλίμαξ ουρανιος, ό- ρος Θεού εμφανέστατον, η Θεοτόκος Κόρη, ήν μακαρίσωμεν. Ο κόχλος "Αννα προήγαγε, πορφύραν την το έριον βαψασαν, της σωματώσεως, τέ Βασιλέως εις ύστερον ήν επαξίως παντας ύ. μνολογήσωμεν. Δόξα Τηγή νυνι προελήλυθε, ρανίδος εκ μικράς η - Παναμωμος, ήτις την άβυσσον, της σωτη- ρίας κυήσασα, πολυθείας παύει, άπειρα ρεύ- ματ% . Και νύν. ΑΆ βίζης έβλαστησας, και πρόρριζον "ΑΑ κακίας την άκανθαν, τώ υπερ φύσιν σε, Θείω Βλαστώ εναπέτεμες, Θεογεννήτορ Κόρη αείμακαρίστε . Τροπάριον, Ήχος δ. "κ της βίζης Ιεσσαι, και εξ οσφύος του Δαβίδ, η Θεόπαις Μαριαμ, τίκτεται σή- μερον ημίν διο και χαίρει η σύμπασα και και- νουργείται συγχαρητε ομού, ο ουρανός, και η γή αινέσατε αυτήν αι πατριαι των εθνών. Ιωακείμ ευφραίνεται, και "Αννα πανηγυρίζει κραυγαζουσα η στείρα τίκτει, την Θεοτόκον, και τροφον της ζωής ημών. - Κοντακιον, Ηχος δ. Η Παρθένος σήμερον. Η παρθένος σήμερον, και Θεοτόκος Μαρία, Ο Υ ( 2/ Α 2 ή παστας ή άληκτος του ουρανίου Νυμ- φίου, τίκτεται από της Στείρας θεοβουλήτως, Ο"χημα του Θείου Λόγου ευτρεπίσθήναι εις τούτο γαρ και προωρίσθη, η θεία πύλη, και Μήτηρ της όντως ζωής. Ε Ι Σ Τ Α Σ Η. Το Γεννέσιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. - Εις την Λειτουργίαν, τα Τυπικά, και εκ των Γ. \ \ Υ. Μ Κανόνων, Ωδη γ' και 9', ή τα Αντίφωνα. ΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ί Α ν τ ί φ ω ν ο ν Α'. Στίχ. α. Μνήσθητι Κύριε του Δαβίδ, και πα- σΎ18 Της πρ%ΟτητCS Cυτου . Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Στίχ. β. Ιδου ηκούσαμεν αυτήν εν Ευφραθά, εύρομεν αυτήν εν τοις πεδίοις τού δρυμού. - Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. γ. Δεδοξασμένα ελαλήθη περί σού ή πό- λις τού Θεού. - Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. δ'. Ο Θεός εν μέσω αυτής, και ου σα- λευθήσεται. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείαις του Θεοτόκου. Β'. α. "Ωμοσε Κύριος τώ Δαβίδ αλήθειαν, και ου μη αθετήσει αυτήν. Σώσον ημάς. . . ο εν Αγίοις θαυμα- στός. β. Εκ καρπού της κοιλίας σου, θήσο- μαι επί του θρόνου σου. Σώσον ημάς, κτλ. γ'. Εκεί εξανατελώ κέρας τώ Δαβίδ, ήτοίμασα λύχνοντώ Χριστώ μου, Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Στίχ. Στίχ. Στίχ. Στίχ. δ. "Οτι εξελέξατο Κύριος την Σιων, ήρε- τίσατο αυτήν εις κατοικίαν εαυτώ. Σώσον ημάς, κτλ. Δόξα, και νύν. Ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Γ. Στίχ. α. "Ωδε κατοικήσω, ότι ηρετισαμην αυτήν Η Γέννησίς σου Θεοτόκε. Στίχ. β. Ηγίασε το σκήνωμα αυτού ό"Υψιςος. Η Γέννησίς σου Θεοτόκε. Στίχ. γ. "Αγιος ό Ναός σου, θαυμαστός εν δί- καιοσυνη . Η Γέννησίς σου Θεοτόκε. Ε ι σ ο δ ι κ ό ν. Δεύτε προσκυνήσωμεν . . . ο εν αγίοις θαυμαστός. Ωδη γ'. Ηχος β. Στερέωσον ημάς εν σοί Κύριε Α"Ά τω Θεώ πολίτευσάμενοι, την πάντων έκύησαν σωτηρίαν, οι Θεόφρο- Λ. Ε Ι Τ ο Υ Ρ Γ Ι κο Ν. νες Γεννήτορες, της τον Κτίστην τεκgσης, και Θεόν ημών. Δίς. Ο εισδύναι κατηξίωσε, μετα τόκον φυλαξας α- διαφθορον. ς "Αννης τον καρπόν Μαρίαν σήμερον, την βότρυν κυήσασαν ζωηφόρον, ως Θεο- τόκον ανυμνήσωμεν, προστασίαν τε παντων, και βοήθειαν. - Ωδής. Ηχος πλ. δ. Ως ύδατα θαλασσης Φιλανθρωπε. ΥΆ την Αγίαν σου Γέννησιν, τιμώμεν και την άσπoρoν Σύλληψιν, σού Νύμφη Θεόνυμφε, και Παρθένε σκιρτώσι δε συν ημίν Αγγέλων ταξεις, και των Αγίων ψυχαί . "γίαν τών Αγίων υπαρχουσαν, οι σωφρο- ΑΕ Πατέρες σου "Αχραντε, ανέθεντό σε εν Οίκω Κυρίου, ανατραφήναι σεμνώς, και εις Μητέρα ετοιμασθήναι αυτώ. Δόξα. Αν σοι το τής Τριάδος Μυστήριον, υμνείται Ε δοξαζεται "Αχραντε Πατήρ γαρ ηυ. δόκησε, και ο Λόγος εσκήνωσεν εν υμίν, και Θείον Πνεύμα σοι επεσκίασε. Και νύν. ΧΆ δυμιατήριον γέγονας το πύρ γαρ ΛΑ εν γαστρί σου εσκήνωσεν, ο Λόγος εκ Πνεύματος του Αγίου και εν ανθρώπου μορ- φή ωράθη, Θεογεννήτορ Αγνή. Τροπαριον, Ηχος δ. Γέννησίς σου Θεοτόκε, χαραν εμήνυσε παση τη Οικουμένη εκ σου γαρ ανέτει- λεν ο Ήλιος της Δικαιοσύνης Χριστος ο Θεός ημών και λύσας την καταραν, έδωκε την ευ- λογίαν και καταργήσας τον θάνατον, εδωρή. σατο ημίν ζωήν την αιωνιον. - Κοντακιον, Ηχος ο αυτός. ωακείμ και Αννα ονειδισμού ατεκνίας, και Αδαμ και Εύα εκ της φθοράς του θανα- του, ήλευθερώθησαν "Αχραντε, εν τη Αγία Γεν- νήσει σου αυτήν εορταζει και ο λαός σου, ενο- χής των πταισματων λυτρωθείς εν τώ κραζειν σoι η Στείρα τίκτει την Θεοτόκον, και τρο- φόν της ζωής ημών. Μεγαλυναριον. ΙΣ κ πασών Παρθένε τών γενεών, η προεκλε- χθείσα, εις κατοίκησιν τώ Θεώ, σήμερον τεχθείσα, χαραν τώ Κόσμω φέρεις αι γενεαι δε πάσαι, σε μακαρίζουσι . "Ετερον, Χ ί αίρε θείον στίφος των Προφητών άρχε- πάσι την ζωήν πηγαζων. Κύριος, εκ Στείρας προήγαγε την Παρθένον ήν ότι Θεον τέξει απείρανδρος Παρθένος σήμερον γαρ ετέχθη η Μητροπάρθενος. Κοινωνικόν. Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυ- ρίου επικαλέσομαι. - ΞccescccΞccΞΞ -Ξ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞΕΞ ΞΞ ΞΞΞΞΕΞΕΞΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ Θ. Τών Αγίων, και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ, και "Αννης. Εις την Λειτουργίαν Τυπικα, και εκ του Κανόνος της Εορτής, Ωδή γ. και των Δι- καίων, Ωδης'. Ωδής. Ηχος β. Εναβύσσω πταισμάτων, ονιμώτατον σπόρον η στείρα το πριν, "Αννα δεξαμένη εκ θείας έλλαμψεως, παίδα τε- κείν ήξίωται, την τών παντων κτισμάτων δεσ- πόζουσαν. ύν η Στείρα γεννώσα βουλήσει Θεού, πεί- θει παραδέχεσθαι Παρθένον τίκτουσαν, άνευ σαρκός θελήματος, τον αυτόν βεληθέντα Θεόν εμφανώς. Δόξα. λλαμφθείς Ησαϊας τώ Πνεύματι, τέ Ιωα- κείμ και της "Αννης το κύημα, τόμον και- ρόν έωρακεν, ώ εγράφη ο Λόγος σαρκούμενος, Και νύν. Θεοτοκίον. Μ στηρίου προτρέχει Μυστήριον, πριν γαρ ή στειρεύουσα χαρις γεγέννηκε, της σω- τηρίας πρόξενον, παρθενίας γεννήσει φανείσαν ημίν. Τροπάρια, Ηχος β. ύν Δικαίων Θεοπατόρων σου Κύριε, την ΤΕ εορταζοντες, δι αυτών σε δυσω- πούμεν, σώσον τας ψυχας ημών. Κοντάκιον, "Ηχος ο αυτός. Τα άνω ζητών. Ευφραίνεται νύν, η Αννα της στειρώσεως, Γι λυθείσα δεσμών, και τρέφει την Πανα- χραντον, συγκαλούσα άπαντας, ανυμνήσαι τον δωρησάμενον, εκ νηδύος αυτής τoίς βρο- τοίς, την μόνην Μητέρα και απείρανδρον. Μεγαλυναριον. " Το λαμπρον της δόξης ωραϊσμα, το της Παρ- θενίας, έφυ θείον απανθισμα, νύν τών Δικαίων Ιωακείμ και "Αννης, η πανοίγνος Μα- ρία, ην μεγαλύνομεν. Κοινωνικόν. Α'γαλλιάσθε Δίκαιοι εν Κυρίω τοίς ευθέσι ^ται γαρ άρτι, τών σών λόγων η έκβασις, πρέπει αίνεσις. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Α Ρ. " 0 Ν. Α1 ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΓ'. Προεόρτια της Υψώσεως του τιμίου Σταυ- ρού, Και τα Εγκαίνια του Ναού της Χριστού Αναστάσεως. Εις την Λειτουργίαν Τυπικα, και εκ του Κανόνος των Προεορτίων, Ωδη γ'. και τών Εγ- καινίων, Ωδής. "Ηχος δ. Ωδη γ'. Ουκ εν σοφία, και δυνάμει . όξαν Χριστού σε χρηματίσαντα πίστει δο- ξαζομεν, δοξαζόμενοι ταϊς σαϊς, δεδοξα- σμένε Κυρίg Σταυρε, σεπτοίς περιπτύξεσί, και φωτιζόμενοι. Τι ν ευφροσύνη, προσελθόντες πιστοί αρυσω- μεθα, ως εκ κρήνης καθαράς, του Σταυ- ρού αείζωα ναματα, και διασωζόμενοι, Θεον " ύμνήσωμεν. Ζ" υπαρχων, Ιησούς κρεμασθείς τεθανα- τωται, επί ξύλου του Σταυρού ον νύν πιστώς προσπτυσσόμενοι, παθη αποφεύγομεν, θανοί του πρόξενα Θεοτοκίον • πιφανείσα, της ψυχής μου το σκότος α- πέλασον, αμαρτίας τας σειρας, Αγνή Παρ- νοικτίρμονα. Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. ιού καλλους, ο Βασιλεύς Χριστός επεθύμι- σε, νύν της σεπτής Εκκλησίας και Ε- νών μητέρα απέδειξεν, εκ δουλείας, υιοθετου- μένων δια του Πνεύματος. γκρίττουσι, των δυσμενών δαιμόνων αι φα- λαγγες, την τού Χριστού Εκκλησίαν, του ταυρού τώ τύπω σημειουμένην, και σκιαζει, αγιαστική του Πνεύματος έλλαμψις. Δόξα. Ο ψαμμον, αλλα Χριστον θεμέλιον έχου- σα, η εξεθνών Εκκλησία, στεφανούται κάλλει τώ απροσίτω, και διαδήματι, της Βα- σιλείας εγκαλλωπίζεται. . Και νύν Θεοτοκίον. Ρ " Θαύμα, των απάντων θαυμάτων καινό- τερον ότι Παρθένος εν μήτρα, τον τα σύμπαντα περιέποντα, οι πειρανδρως συλλαβέ- σα, Ου% έστενοχώρησε , - . , Τροπαριον, Ηχος δ. . . ΤΑ S του άνω στερεώματος την ευπρέπειαν, ΑΕ και την κάτω συναπέδειξας ωραιότητα, τέ Αγίg Σκηνώματος της δόξης σε Κύριε κρα- ταίωσον αυτόν εις αιώνα αιώνος και πρόσδεξαι Είturgicon. Τ. Φ. 6 θένε διάρρηξον σώσόν με κυήσασα, τον Πα- Γ Ι Κ ΦΑ) ήμών, τας εν αυτώ απαύστως προσαγομένας σοι δεήσεις, πρεσβείας της Θεοτόκου, η παν- των ζωή, και αναστασις. Υ Έτερον, Ηχος β., . . τον ζωοποιόν Σταυρόν τής σής αγαθότητος, όν έδωρήσω ημίν τοίς αναξίοις Κύριε, σοι προσαγομεν εις πρεσβείαν σώζε τους Βασι- λείς, και την Πόλιν σου, ικετεύοντας δια της Θεοτόκου, μόνε φιλανθρωπε. - Κοντακιον. Ηχος δ. Επεφάνης σήμερρνς 9 Υ 2 Ο 2 2 ν υρανός πολύφωτος η Εκκλησία, ανεδεί- χθη άπαντας, φωταγωγούσα τ8ς Πιςες, ενώ έστώτες κραυγαζομεν τούτον τον Οίκον στερέωσον Κύριε. Μεγαλυναριον.. ούς τετειχισμένους τώ σώ Σταυρώ, και εγκαυχωμένους, τοίς Παθήμασί σου Σω- τήρ, στήριξον εν πέτρα τών εντολών σου Λόγε, αξίους αναδείξας της Βασιλείας σου. Γ. . . . , Κοινωνικόν , . Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Και ει βουλει, και το παρόν. 2 Κύριε ήγαπησα ευπρέπειαν Οίκου σου, και τό- πον σκηνώματος δόξης σου. ==================================== Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΔ'. Η Παγκόσμιος "Υψωσις του Τιμίου, και Ζωοποιού Σταυρού. Εις την Λειτουργίαν, λέγομεν τα παρόντα Αντίφωνα. Αντίφωνον Α. "Ηχος α. α. Ο Θεός, ο Θεός μού πρόσχες μοι. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Σωτερ σώσον ημάς. Μακραν από της σωτηρίας μου οι λό- γοι τών παραπτωμάτων μου. Ταϊς πρεσβείας του Θεοτόκου. "Ο Θεός μου, κεκραξομαι ημέρας, και ουκ εισακούση. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Συ δε εν αγίω κατοικείς ο έπαινος του Ισραήλ. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου, Δόξα. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου, Στίχ. Στίχ β. Στίχ. γ. Στίχ. δ'. Και νύν. Ρ Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου, . Αντίφωνον Β. Ηχος β, Στίχ. α. Ένα τί ο Θεός απώσω εί5 τέλος; Α2 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. . - Η Γον εν γή Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο σαρκί σταυρωθείς, ψάλλοντας σοι, Αλληλουϊα. Στίχ. β. Μνήσθητι της συναγωγής σου, ής εκ- τήσω απ' αρχής. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο σαρκί σταυρωθείς. " 2/ Α Α" Cη Στίχ. γ. Ορος Σιων τούτο, ο κατεσκήνωσας εν αυτώ . - Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο σαρκί σταυρωθείς. Στίχ. δ. Ο δε Θεός Βασιλεύς ημών προ αιώ- νων, ειργάσατο σωτηρίαν εν μέσω της γής. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο σαρκί σταυρωθείς. Δόξα. Σώσον ημάς, Υιε Θεού. Και νύν. Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Αντίφωνον Τ. "Ηχος α. Στίχ. α. Ο Κύριος εβασίλευσεν, οργιζέσθωσαν λαοί. Σώσον Κύριε τον Λαόν σου. Κύριος εν Σιων μέγας, και υψηλός εςι. Σώσον Κύριε τον Λαόν σου. Στίχ. β. Στίχ. γ. Εξομολογησασθωσαν τώ ονόματι σου τώ μεγαλω. Σώσον Κύριε τον Λαόν σου. Εισοδικόν. Υψέτε Κύριον τον Θεόν ημών, και προσκυνείτε τώ υποποδίω τών ποδών αυτού, Οτι ο γιος εστί . Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο σαρκί σταυρωθείς, ψάλλοντας σοι, Αλληλούϊα. Τροπαριον, "Ηχος α. ΣΕ Κύριε τον Λαόν σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σε νίκας τοίς Βασιλεύ- σι κατα Βαρβαρων δωρεμενος και το σον φυ- λαττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα . Κοντάκιον, "Ηχος δ'. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως, τη ε- πωνύμω σου καινή πολιτεία, τους οίκτιρ- μούς σου δώρησαι Χριστέ ο Θεός εύφρανoν εν τη δυναμει σου τους πιστούς Βασιλείς ημών , νίκας χορηγών αυτοίς κατα τών πολεμίων , την συμμαχίαν έχoιεν την σην, όπλον ειρήνης, 2 / αηττητον τροπαίον. Αντί του Τρισαγίου λέγομεν. Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την αγίαν σου Αναστασιν δοξάζομεν. Μεγαλυνάριον. κρυπτόμενον Θησαυρόν, σήμερον ύψέντες, ζωηφόρον Θείον Σταυρόν, του Χριστού το σκήπτρον, το της ειρήνης όπλον, έν πίστει προσκυνούμεν κατασπαζόμενοι. Ετερον. Ε "Υψώσει πρώτη τή του Σταυρού, πα- σχοντος του Κτίστου, αμαυρoύται ο Ου- ρανός εν δε τη δευτέρα η Γη φωτος πληρού- ται το ζωηφόρον Ξυλον νύν προσκυνήσωμεν. Κοινωνικόν. Ε σημειώθη εφ' ημάς το φώς του προσώπου σε Κύριε. Εις δε τα Μεθέορτα λέγομεν τα παρόντα Τροπαρια εκ του Κανόνος της αυτής Εορτής. "Ωδή γ. "Ηχος πλ. δ. Ραβδος εις τύπον. Ο" επαφήκε ραπιζομένη ύδωρ ακρότομος, ΣΑΑ απειθoύντι λαώ, και σκληροκαρδίω, της θεοκλήτου έδήλου Εκκλησίας το Μυστήριον ής ο Σταυρός το κρατος και στερέωμα. Δίς. Η λευράς αχραντου Λόγχη τρωθείσης ύδωρ Η Η συν Αίματι, εξεβλήθη εγκαινίζον διαθή- κην, και ρυπτικόν αμαρτίας των πιστών γαρ Σταυρος καύχημα, και Βασιλέων κρατος, και στερέωμα. Δίς. Ωδής, Νοτίου θηρος εν σπλαγχνοις. γήρα καμφθείς, και νόσω τρυχωθείς, α- νωρθούτο Ιακωβ χείρας αμείψας, την ε- νέργειαν φαίνων τού ζωηφόρου Σταυρού την παλαιότητα και γαρ τ8 νομικέ σκιώδες γραμ- ματος έκαινογράφησεν, ο εν τούτω σαρκι προ- σπαγείς Θεός, και την ψυχολεθρον νόσον της πλανης απήλασε. Δίς. Δόξα. ΝΆ θεις παλαμας, ο θείος Ισραήλ σταυροειδώς καραις έδήλου, ως πρεσβύτε- ρον κλέος ο νoμολατρις λαός υποπτευθείς ό- θεν ότως εξηπατείσθαι, ουκ ήλλοίωσε τον ζωη- φόρον τύπον υπερέξει λαός γαρ Χριστού του Θεού, νεοπαγής ανεβόα, Σταυρώ τειχιζόμενος. Και νύν το αυτό, τίξΘ χΘ®Θ®ΘΘΘέλΘΘΘθέΘΘθέΘ® ΘΘ®328233.656 θ@ΘΕΘ%)Θξε» Του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, και της Συνοδίας αυτού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τού Κανόνος της Εορτής, Ωδή γ. και των Αγίων Ωδή ς". "Ηχος δ. Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής αινέσεως. ΥΝ ανέντα, συ τον Χριστόν επόθησας"Ένδοξε, Ψ και συνεκράθης τώ πόθω, ως φανήναι Μαρ. τυς ωραϊσμένος, πορφυρίδι, τών σών αίματων καλλωπιζόμενος. Δίς. Δόξα: """ - Τ α Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Α3 "δραμες, ακολουθών Χριστού θείοις ίχνεσι, και κοινωνός ανεδείχθης, των Παθών τών τούτου και Βασιλείας, ολοκλήρως, πανοίκησία Μαρτυς στεφόμενος . Και νύν Θεοτοκίον, Γ) ήμασι, του Γαβριήλ Παρθένε Παναμωμε, νύν κεκτημένοι βοώμεν χαίρε Μήτηρ ευ- λογημένη χαίρε πύλη, δικαιοσύνης "Ήλιον έ- χουσα . Τροπαριον της Εορτής. Σώσον Κύριε τον λαόν σου. Και τών Μαρτύρων, Ηχος δ. Μί Μάρτυρές σου Κύριε, εν τη Αθλήσει αυ- " τών, στεφανους έκομίσαντο της αφθαρ- σίας εκ σού του Θεξ ημών έχοντες την ισχύν σου, τους Τυραννους καθείλον έθραυσαν και Δαιμόνων, τα ανίσχυρα θραση αυτών ταίς - κεσίας, Χριςε ο Θεός, σώσον τας ψυχας ημών. Κοντακίου, Ήχος β. Τα άνω ζητών. Για Παθη Χριστού, σαφώς μιμησάμενος, και τούτου πιων, πιστώς το ποτήριον, κοινω- νος Ευσταθιε, και της δόξης σύγκληρος γέγο- νας, παρ αυτού του παντων Θεού, λαμβανων θαυματων θείαν δύναμιν. Μεγαλυναριον. ον εν Αθλοφόροις θαυματουργον, και τον εν αναγκαις, απροσμάχητον βοηθον, τον θείον Οπλίτην και Μαρτυρα Κυρίου, Ευστα- διον τον μέγαν παντες τιμήσωμεν. Και τής Εορτής. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι. κέξ3θg4ξέΘΘξΘΘθ6Θξ3ξΘΥΕΘΥΘ3 εξ€θtëΘέήδΘξteΘξΘé®3ξζει Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΓ'. Η Σύλληψις του τιμίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου, και Βαπτιστού Ιωάννου. " Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και έκ τού Κανόνος Ωδη γ'. και ς". "Ηχος πλ. β. Ωδη γ'. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. στείρα σήμερον καρπόν, ιερον συλλαμβα- Η νει, τον μετέπειτα πάσαν, ακαρπίαν τών ψυχών, αξίνη τη νοητή, αποτέμνειν μέλλοντα εν χαρίτι . β' ωφεύσας ένδον του Ναού, Ζαχαρίας ο μέ- γας, την φωνήν την του Λόγου, αγγελία ερά, κομίζεται και λαμπρώς, μεγαλύνει Τ Ο Κύ- \ %) ονεύσπλαγχνον. δείξας τρίβον ασφαλή, τοίς πιστοίς με- τανοίας, προτροπή του Αγγέλου, εν νη- ή ί δύϊ μητρική, βλασταίνει θεία βουλή, παρ ελπί- δα, ο ένδοξος Πρόδρομος. Θεοτοκίον. Μαστρί φερόμενον Χριστόν, της Παρθένου ως έγνω, ο εκ Στείρας έσκίρτα, προμηνύων την χαραν, επιδημήσασαν γή, κατηφείας παν- τας έκλυτρώσασθαι. Ωδής. Τού βίου την θάλασσαν. "μφίβολον κέκτημα, την διάνοιαν εγω και Α απιστώ τοίς λόγοις σου, τώ Αρχαγγέλω έφη ο Ιερεύς λαού σωτηρίαν γαρ, ουκ έμής εξ οσφύος καρπόν ήτησα. πλαστης της φύσεως, των Αγγέλων Βα- σιλεύς, ο Λειτουργός αντέφησε, τής πα- ρουσίας "Αγγελον της αυτού, ηυδόκησε τίκτειν σε τοίς εμoίς μη απίστει λόγοις άνθρωπε. Δόξα. Το είδος σου πύρινον, και η θέα σε φρικτή, και θαυμαστός ο λόγος σου, ο Ζαχαρίας έφητώ Λειτουργώ αλλ' ένου πιστεύω σοι, ύ- περ φύσιν λαλούντι ξένα βήματα. - Και νύν. Θεοτοκίον. " Λύχνος τον "Ηλιον, έν νεφέλη μητρική, γαστρος κατακρυπτόμενον, έπεγνωκως υπαρχων εν ζοφερώ, της μήτρας σκηνώματι, προσεκύνησε χαίρων, και εσκίρτησε - Τροπαριον, "Ηχος δ', πρώτη ου τίκτουσα Στείρα ευφρανθητι: Η ίδού γαρ συνέλαβες Ηλίg Λύχνον σαφώς, φωτίζειν τον μέλλοντα, πάσαν την Οικgμένην, αβλεψία νοσούσαν χόρευε Ζαχαρία, εκβοών παρρησία Προφήτης του Υψίστου εστιν, ο μέλλων τίκτεσθαι. Κοντάκιον, Ήχος ά: Χορός Αγγελικός, υφραίνεται λαμπρώς, Ζαχαρίας ο μέγας, Ε συντή πανευκλεεί, Ελισάβετ συζύγω, α- ξίως συλλαμβανοντες, Ιωάννην τον Πρόδρομον όν Αρχαγγελος ευηγγελίσατο χαίρων και οι άνθρωποι αξιοχρέως τιμώμεν, ως μύστην της χαριτος. Μεγαλυναριον. ΣΆ και πρεσβύτις θεία βουλή, καρπόν συλλαμβάνει, τον υπέρτερον Προφητών, τον την ακαρπίαν ψυχών μέλλοντα τέμνειν, αξίνη μετανοίας ον μεγαλύνομεν. Κοινωνικόν, •ι ? Ρ 2" " "Η η Εις μνημόσυνον αίωνιον έσται δίκαιος - Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Ε Ι Σ Τ Α Σ Κτ. Η Μετάστασις του Αγίου ενδόξου, και πα- νευφήμου Αποστόλου, και Ευαγγελιστέ Ιωαν- νου του Θεολόγου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κανόνων, Ωδη γ'. και g'. "Ωδή γ. Ηχος β'. Έξύνθησεν η έρημος. ριάδος εφανέρωσας, Θεολόγω γλωττη σου, Η το υπερ νούν Μυστήριον, Ιωαννη Θεομα- καριστε, εν ή εστερεωθη η καρδία μου. γλώσσα σου γεγένηται, γραμματέως κα- λαμος, τέ Παναγίου Πνεύματος, Θεογρα- φως υποσημαίνουσα, το σεπτον τε και θείον Ευαγγέλιον. οφίας συ την άβυσσον, ανιμήσω IΙανσοφε, 4-4 αναπεσων θεόφρονι, παρρησία τη τής Σο- φίας πηγή, και ταύτης Θεoκήρυξεχρηματισας. Θεοτοκίον, ην μόνην παρθενεύουσαν, και Μητέρα σέ- Η βομεν, ως σωτηρίας πρόξενον, γενομένην ημίν Παναμωμε, και Κόσμον ρυομένην ταϊς πρεσβείας σου. r - Ωδής. Ηχος πλ. β. Τέ βίου την θάλασσαν. "πήρξεν ως καλαμος, οξυγραφου αληθώς, ή θεολόγος γλώττα σου, καλλιγραφούσα γνώσιν αληθινήν, και μόνον καινότατον, εν πλα- ξί Θεολόγε καρδιών ημών. αρανας πρoθέλυμνα, ασεβείας τα φυτα, ως γεωργος παναίριστος, εν τη ψυχή μου φόβον τον του Θεού, εμφύτευσoν Ένδοξε, αρε- τών ευκαρπίαν αναθαλλουσαν. Δόξα. ίον της Παρθένου σε, ο εκ ταύτης προελ- θων, περιφανώς ωνόμασε μεθ' ής δυσω- πει θέσει παντας Υιους, Θεέ Παναοίδιμε, χρη- ματίσαι ποιoύντας τα ευαρεστα. Και νύν. Θεοτοκίον. αρκος ομοιωματι, εγνωρίσθη τοίς βροτοίς, Θεός εκ σου Παναμωμε ον εκδυσωπει πάντοτε της σαρκός, ημών τα φρονήματα, Παν- αγία νεκρώσαι τα ολέθρια. . Τροπάριον, Ηχος β. ΑΕ Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επι- 3 ταχυνoν ρύσαι, λαον αναπολόγητον δέ- χεται σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τώ gή- θει καταδεξαμενος ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι αιτούμενος ημίν ειρήνην, και το μέγα έλεος. Ι Η Η . νομήν σοι τούτων προσήγαγε. Κοντακιον, "Ηχος ο αυτός. Τ" μεγαλεία σου Παρθένε, τίς διηγήσεται; βρύεις γαρ θαύματα, και πηγαίζεις ιαμα- τα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών, ως Θεολόγος και φίλος Χριστού. Μεγαλυναριον. Τ". Θεολογίας τον αρχηγόν, τον ηγαπημέ- νoν Ιωοίννην και Μαθητήν, τον επί το στήθος Χριστού αναπεσόντα, τον μέγαν Θεο- λόγον παντες υμνήσωμεν. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήμα- τα αυτού. η «ε:ΕΘΘέλεξ85€Θεëé®ΘέeΘΘΕΘ®esΘΦΘΕΘΘΘΕΦΕΘΘ33-333, Μ ΗΝ Ο Κ Τ Ω ΒΡΙΟΣ. Εις τας ς. Του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Θωμά. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος δ. Ωδή γ. Ουκ εν σοφία, και δυνάμει. ρετης καλλει, διαπρέπων Αυτόπτα και Αλ θαύμασι, τών Ινδών το δυσειδες, φωτι τώ θείω κατηύγασας, Πίστει και εφραίδρυ- νας, τούτων την ζόφωσιν. "πο της αίγλης, πυρωθείς αυτουργία του Πνεύματος, ως βολις θεοφεγγής, εξαπε- σταλης Θεόληπτε, και Κόσμον έφώτισας, Θω- ά τοίς θαύμασι. - Μ εμυημένος, της ενθέου σοφίας τα δόγμα" ίΨΗ τα, ώσπερ τοίχος αστραπής, διερχομένης Α'πόστολε, Θωμά κατελαμπρυνας, Κόσμου τα πέροιτα. Θεοτοκίον. ΑΕ η Θεόν σαρκωθέντα κυήσασα, Αλ. των παθών ταίς προσβολαίς, κλονούμε- νόν με στερέωσον 8 γαρ εστιν "Αχραντε, πλήν σου βοήθεια . Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. ην παντων, απιστίαν Θωμά την ψυχολε- 1 θρον, η απιστία σου Μακαρ, θεραπεύει. συ γαρ αναμφιλέκτως, και των ήλων, και της λόγχης τους τύπους ήρεύνησας. φήκας, ως δυνατός Χριστε τον Απόστο- ί Α. λον, ήκονημένον ως βέλος, εν εχθρών καρ- δίαις σου Ζωοδότα, και τών σκύλων, την προ- Δόξα, υσίας, είδωλικας Οικτίρμον κατήργησας, Θ σφαγιασθείς επί Ξύλου, και σφαγαίςα- Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Α5 γίας τών θεηγόρων, Αποστόλων, τών τα σα μίμουμένων Παθήματα, Και νύν Θεοτοκίον, Θαύμα, τών απαντων θαυμάτων καινό. τερον ότι Παρθένος εν μήτρα, τον τα σύμπαντα περιέποντα, απειρανδρως συλλαβέ- σα, ουκ έστενοχωρησεν. φ Τροπαριον, Ηχος γ'. ΑΆ "Αγιε Θωμά, πρέσβευε τώ ελεή- ΗΑ μονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, πα- ρασχη ταϊς ψυχαίς ημών. Κοντάκιον, Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. Ο Σοφίας χαριτος πεπληρωμένος, ως Χρι- στου Απόστολος, και υπηρέτης αληθής, εν μετανοία εβόησε σύ μου υπαρχεις Θεός τε και Κύριος. Μεγαλυναριον. είαν ψηλαφήσας Χριστού Ηλευραν, όθεν Τ/ ξένον "Υδωρ μετα Αίματος έρρευσεν, έ- μαθες βαπτίζειν πιςε Θωμά τα έθνη, και νύτ- τεσθαι πλευράν σου, Μύστα θεόληπτε. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα Ο ζ) ΤΟζ) . κφεί-ξ233-333 «Ε» Ξ»,9%ξξξξξξξξξξξξκ<<Ξ><Ξ>>έξξξξξξξξξξε, Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Από της ενδεκάτης έως της ιζ. τέ παρόντος Μηνός εν ή ψάλλεται η Ακολουθία των Α- γίων Πατέρων της Εβδόμης Οικουμενικής Συνόδου. Εις την Λειτουργίαν, Αναστασιμα, δ'. και των Πατέρων, Ωδη γ'. και g". "Ηχος πλ. δ. "Ωδη γ'. Ο στερεώσας καταρχας. Μ' σαλευθήναι του Χριστού, την αρραγή Εκκλησίαν, υπ' αυτού μυσταγωγούμενοι θείοι, Ποιμενάρχαι τους αυτήν, παρασαλεύσαι θέλοντας, ως Αντιχρίστου μοίρας, τών Ευσε- βών παρεσαλευσαν. Α "νακαθαίρει θολερες, και βορβορώδεις χει- Η μαρρους, εκ πηγών του σωτηρίου αντλή- σας, και διψώντα τον Λαόν, τον τού Χριστού κορέννυσι, των διδαχών τοίς ρείθροις, ο των Πατέρων καταλογος. ατα των όντως μισητών, και Χριστιανοκα- Εί τηγόρων, Συνδρομή των φιλοχρίςων Εβδό. μη, έντή Πόλει τη λαμπρά, τών Νικαέων γέ γονεν, ής Βασιλείς Ειρήνη, και Κωνσταντίνος συνήγοροι . Θεοτοκίομ, Ο ΑΕ απέστω δυσσεβής, o την Εικόνα μη σέβων, την σεπτήν της Θεοτόκg, και ταύ- την, μη κηρύττων τον Χριςον, θεανδρικώς κυή- σασαν, και τώ πυρί πεμπέσθω, κατακαιόμε- VOS Οζ ΜΟΧζJΟ ΤΟ . Ωδής. Ιλάσθητί μοι Σωτήρ. 'ανάτωσαν γλυκασμόν, τα όρη, και αγαλ- λίασιν. Αίρετικών ή πληθύς, απεσκορακί- σθη γαρ, πικρον η προχέουσα, ιον τών Εικό- νων, των Αγίων την αθέτησιν. Δίς. Δόξα. Ο Ουρανός, και η γή, συμφώνως εορταζέ- τωσαν, της θυγατρός του Θεού, την με- γαλειότητα, και γαρ μεγαλύνεται, αποβαλλο- μενη, τους αυτην κατασμικρυνοντας : Και νύν. Θεοτοκίον. ητρός Υιος ο Πατρός, απάτωρ o πριν α- Μ μήτωρ δε, θεοπρεπώς γεννηθείς, και α- ναγεννήσας με, διo την γεννήσασαν, συν τώ γεν- νηθέντι, εικονίζων κατασπαζομαι. Τροπαριον το τυχόν Αναστάσιμον, και το παρόν τών Πατέρων, Ήχος πλ. δ. "περδεδοξασμένος εί Χριστε ο Θεός ημών, Υ ο φωστήρας επί γης τους Πατέρας ημών θεμελιώσας, και δι' αυτών προς την αληθινήν Πίστιν παντας ημάς οδηγήσας, πολυεύσπλαγ- χνε δόξα σοι. Κοντακιον, "Ηχος β. Χειρόγραφον είκόνα. εκ Πατρός έκλαμψας Υίος αρρήτως, εκ Γυναικος ετέχθη διπλούς τη φύσει, δν ειδότες ουκ αρνούμεθα της μορφής το εκ- τύπωμα αυτό δε ευσεβώς ανιστορούντες σέ- βομεν πιστώς και δια τούτο την αληθινήν Πί- στιν κρατούσα η Εκκλησία, ασπάζεται την Εικόνα της Χριστού ενανθρωπήσεως. Μεγαλυνάριον, Τ" τερπνα του Πνεύματος "Οργανα, τα της τής Ευσεβείας ουρανόβροντα στόματα, τας πυρίπνους γλώσσας, τους Κήρυκας του Λόγου, τους θείους Ποιμενάρχας ύμνοις τιμή- σωμεν - Κοινωνικόν. Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Καί . Εις μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. ***28-Ε>"Εεε, Φ 28 ε"ξεκέΞΕΞΕΘΘΘΘ εξasΧ3=£33 ΕΕΘέ5εξ" Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΗ'. - Τού Αγίου Αποστόλου, και Ευαγγελιστού Λουκά. Είς την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του ΤΑ" w Μ η Κανόνος, Ωδη γ'. και g". "Ηχος πλ. δ. 46 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. "Ωδή γ. Σύει το στερέωμα. Νου το Ευαγγέλιον, Λουκά θεσπέσιε άνω- θεν, Ανατολήν, επισκεψαμένη, τους αν- θρώπους παρίστησι. ραξεις ενθεωτατα, διαπραττόμενος "Αριςε, Η πανευσεβώς, τας των Αποστόλων, γρα- φικώς ανιστόρησας. - Η αύλος ο μακαριος, των εγκωμίων σοι έπλε- ξε, τας απαρχας, και τους σούς επαίνεις, επιστέλλων εξέθετο. Θεοτοκίον. Σ" νύν μακαρίζουσιν, ως προεφήτευσας "Α- χραντε, αι γενεαί πάσαι τών ανθρώπων, δια σου νύν σωζόμεναι. Ωδής. Την δέησιν εκχεώ. Η ίς όρος τών αρετών Απόστολε, αναβας τώ Ε ποθουμένω ωμίλεις και ως Μωσής, Θεο- γραφους τους πλακας, εγγεγραμμένας δακτύ- λω του Πνεύματος, έδέξω μακαριε διττας, Αs- κά της Οικουμένης Διδασκαλε. Τον Κόσμον σαϊς διδαχαίς εφώτισας, οία Ρήτωρ της σεπτής Εκκλησίας ταίς γαρ αύγαίς, της ακτίστου Τριαδος, πεπυρσευμένος ωράθης Θεόληπτε και γέγονας ως ο Αστήρ, δαδουχών Οικουμένης τα πέρατα. Δόξα. ας νόσους νύν τών ψυχών Θεόπνευστε, ια- Τ τρεύεις των σωμάτων ως παλαι, έμπιςευ. θείς, Ουρανόθεν το δώρον, και ως πλουτήσας την χάριν του Πνεύματος ο Παύλος γαρ σε μαρτυρών, Ιατρόν γεγονέναι παρίστησιν. Και νύν, Θεοτοκίον. "πέβλεψεν επί σοι ο Κύριος, την εμήν ανα- Ε καινίζων ουσίαν, ως δυνατός, μεγαλεία ποιήσας, Θεογεννήτορ ως έφης Παναμωμε και έσωσέ με δια σού, εκ φθοράς ως Θεός και φι- λανθρωπος. Τροπαριον, "Ηχος γ.: ΑΕ "Αγιε, και Ευαγγελιστα Λουκά, - κυ, 2 Α ην "Η Α Α πρέσβευε τώ έλεήμoνι Θεώ, ίνα πταισμα- τωρ άφεσιν, παρασχη ταις ψυχαίς ήμών. Κοντακιον, "Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. Α/Ιαθητής γενόμενος του θείου Λόγου, συν Μ τώ Παύλω άπασαν, έφωταγωγησας την γήν, και την αχλύν απεδίωξας, το θείον γρα- ψας Χριστού Ευαγγέλιον. . Μεγαλυνάριον. . Μαίροις ο θεόσοφος Συγγραφεύς, του Ευαγ- Α γελίου, πνευματέμφορος ερμηνεύς, αληθής Ακέστωρ, της απιστίας νόσον, Λουκά λουτρό τού δείου, χρίσει ιώμενος. Η Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυ- του, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτού. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΓ'. Του Αγίου Αποστόλου Ιακώβου. του Αδελφοθέου. Εις την Λειτουργίαν Τυπικα, και εκ του Κανόνος Ωδή γ. και ς". "Ηχος δ'. Ωδη γ'. Ευφραίνεται επί σοί, Ε η φυλή, ή του Ιούδα επί σοι σήμερον, ταϊς τού Χριστού βλέπουσα, σε μαρμαρυγαίS απαστράπτοντ% . Ι στέρα θεολαμπή, η Εκκλησία τών έθνών έχουσα, σε ευκλεή Κήρυκα, θείαις διδα- χαίς σου λαμπρύνεται. Τον νόμον τον τής ζωής, τη Εκκλησία του Χριστού τέθεικας, ζωοποιώ Πνεύματι, σύ νομοθετών και φθεγγόμενος. Θεοτοκίον. Ε. Ε C". 21 2 \ - Λ. % Ο ν έτεκες εν σαρκι, Παρθενoμήτορ έκ Πα- τρός λαμψαντα τούτον Αγνή Ιακωβος, ως Θεοντών όλων εκήρυττε. 2 Υ Ι Ο Ωδή ς. Θύσω σοι, μετα φωνής. ΣΕ σε, της νομικής ενέδυσε κρείττονα, και Ιεραρχην δεικνύει, Ααρων του παλαι τιμιωτέρως, ο διοίκτον, εις αδελφότητα σε δε- ξαμενος. "ργανον, ενεργείαις κρουόμενον Πνεύματος, πάσαν διάνοιαν θέλγον, και Θεώ προ- σαγον τους σωζομένους, εκ δουλείας, χαλεπω- τατης γέγονας άριστον. Δόξα. Αιψήσας, τέ τής ζωής εξέπιες ναματος, και ΔΑΑ ποταμούς αναβλύζεις, θεορρημοσύνης της σής κοιλίας, αλλoμένες, τη Οικεμένη τώ Θειω Πνεύματι. Και νύν. Θεοτοκίον, Νύα μεν, παρακοή τον θάνατον έτεκεν η Θεοτόκος Ζωήν δε, συλλαβούσα τέτογιε την αγήρω και το παλαι, υπερ πάντων απή- τησεν όφλημα. Τροπαριον, Ήχος δ. ς του Κυρίου Μαθητής, ανεδέξω Δίκαιε το Ευαγγέλιον, ως Μάρτυς έχεις το απαραί- τρεπτον, την παρρησίαν ως Αδελφόθεος, το πρεσβεύειν ως Ιεράρχης πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Χ 7 δεύρον το ρόδον εξήνθησεν εις την οσμήν ο φί- λος δραμε τών μύρων μου. Κοντάκιον, "Ηχος δ. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ. ή Ο του Πατρός Μονογενής Θεός Λόγος, ε- πιδημήσας προς ημάς επ' εσχάτων, τών ημερών Ιακωβε θεσπέσιε, πρώτον σε ανέδειξε των Ιεροσολύμων, Ποιμένα και Διδάσκαλον, και πιστoν Οίκονόμον, τών μυστηρίων τών πνευματικών όθεν σε παντες τιμώμεν Από- στολε. Μεγαλυναριον. / Γού Πατρός τώ Λόγω μαθητευθείς, θείων τε - Αυτόπτης , Μυστηρίων αναδειχθείς, εν Σιων ποιμαίνεις την Εκκλησίαν πρώτος, και Λειτουργίαν γράφεις, πρώτος Ιακωβε. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυ- τού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα Ο 2) Αυ ρήματα αυτου . «Εξ8ξω ΕΘίΘ.ΘθλG4SθΈλΘΘΘΈθθSξΞΕΘ ΘΘ4ξώθέΘΘ®Θ®ΘΕΘ«Εξa» Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ. Του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κανόνων του Μαρτυρος, Ωδη γ' και σ'. Ωδή γ. "Ηχος δ. Ευφραίνεται επί σοί. Μ ελόγισται παρ 8δεν, το τών Τυράννων πα- \\ ρα σοί πρόσταγμα τον τού Θεού Λόγον γαρ, παντων Αθλοφόρε προέκρινας. υχνία φωτοειδής, του Μαρτυρίου, εν Σκηνή γέγονας, θείω φωτί λαμπουσα, Μαρτυς Αθλοφόρε Δημήτριε. "οίσεων σε πηγήν, η ιερα και θαυμαστή Πό- λις σου, και θησαυρόν άσυλον, ποίσης ευ- φροσύνης πεπλούτηκεν. Θεοτοκίον. Η ώμενος την μορφήν, την σαθρωθείσαν τών βροτών Παναγνε, ταύτην εκ σού ενδύεται, μείνας όπερ ήν ο Φιλανθρωπος. - Sρδη ς. Ηχος ο αυτός. Την θείαν ταύτην και παντιμον, Α ουτρον του θείου Βαπτίσματος, λουσαμε- Λ νος εχρίσθης Αοίδιμε, μύρον του Πνεύμα- τος, o τηρηθέν σοι αμόλυντον, της σής πλευράς το Αίμα, μύρον ειργάσατο. Α ναστα δεύρο πλησίον μου, ψυχή του Δη "ΑΑ μητρίου προσφθέγγεται, Νυμφίος Κύριος , οίκον του ναρδου εισέλθωμεν, και της οσμής του μύρου μου μεταλαβωμεν. Δόξα, ί αινα Δημήτριε κραζει σοι, Νυμφίος ο Χρι- στός τα τελούμενα, ο χειμων λέλυται, - * Αί Και νύν. Θεοτοκίον. ΩΝανάτω θάνατος λέλυται, Ζωή από του τα- Θ φου ανέτειλε, τώ ξένω τόκω σου, νόμων λυθέντων τών φύσεων. Μαρτύρων δε το Αίμα, μύρον γεγένηται. - Τροπάριον του Μαρτυρος, Ήχος γ. Μέγαν εύρατο εν τούς κινδύνοις, σε υπέρμα- Ι/ χον η Οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τρο- πούμενον ως oύν Λυαίου καθείλες την έπαρ- σιν, και εν σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα , ού- τως "Αγιε, Χριστον τον Θεόν ικέτευε, δωρήσα- σθαι ημίν το μέγα έλεος. "Ετερον του Σεισμού, Ήχος πλ. δ. " επιβλέπων επί την γην, και ποιών αυ- Ο την τρέμειν ρύσαι ημάς της φοβεράς τέ Σεισμό απειλής, Χριστε ο Θεός ημών και κα- ταπεμψον ημίν πλούσια τα ελέη σου, πρεσ- βείας της Θεοτόκου, και σώσον ημάς. Κοντάκιον του Μαρτυρος, Ιδιόμελον, Ηχος β. Μοίς τών Αιμάτων σου ρείθρος Δημήτριε, την Εκκλησίαν Θεός επορφύρωσεν, ο δείς σοι το κράτος αήττητον, και περιέπων την Πό- λιν σου άτρωτον αυτής γαρ υπαρχεις το στή- ριγμα , - Μεγαλυναρίρνς ί ον μέγαν οπλίτην και Αθλητήν, τον στε- φανηφόρον, και εν Μαρτυσι θαυμαστόν, τον Λόγχη τρωθέντα Πλευραν ως ο Δεσπότης, Δημήτριον τον θείον, ύμνοις τιμήσωμεν. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. εεε=£ΘΘδΘεεεε®eeeeeΘε===ΕΘε@eeeeeeeΘεΘeace ΜΗΝ ΝΟ Ε Μ Ε Ρ Ι Ο Σ. Εις την πρώτην. Μνήμη των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και ς. , 52δη γ. Ηχος α Στερέωσόν με Χριστέ , Ι ασεων τας πηγας των δωρεών τε τών θείων τους οχετους, τού αύλου φωτός τα λαμπρό- τριτα, δοχεία άπαντες αξίως υμνήσωμεν. ΣV ωμοίτων τε και ψυχών, ως ιατρεύοντες πα- ΣΖ θη της αρρωστίας, των προσιόντων υμίν νσεβάσμιοι, προθύμως νύν, ως ευεργέται θε- ραπεύετε. - ονίμοις εν αρεταίς, κατακοσμούμενοι πάσαν την φθειρομένην, τρυφήν του βίου σαφώς α- Α 8 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. πεκρούσαντο, τώ θείω καλλει ανενδότως ατε- νίζοντες. Θεοτοκίον. Ν ν είδει τώ καθ' ημάς, ο πριν ανείδεος ώ- ν είδει τώ Υμ%S, β S Ε φθη Θεογεννήτορ, συνεισδραμούσης σαρκι της Θεότητος, εν μήτρα σέ της Παναγίας Θεό- γΌL (08 . Ριφ Ωδής. "Ηχος δ. Θύσω σοι, μετα φωνής αινέσεως. Ο" τέχνη, ανθρωπίνη, εν θεία δε χαριτι, α- Α / ποκαθαίρετε νόσους, των ανθρωπων Έν- δοξοι δια τούτο, καταχρέως, ευφημούντες υ- μάς μακαρίζομεν. ( η ιλία, προς Χριστόν Θεοφόροι συνδούμενοι, πάσαν κακίαν δαιμόνων, διαλύετε θεία χαριτι δια τούτο, την υμών εκτελούμεν Πα- νήγυριν. Δόξα. ‘ς όντες, της αμπέλου της θείας βλαστή- ματα, οίνον ημίν ιαματων, της εν κατη- φεία των νοσημάτων, κεραννύντες, ευφροσύνης πληρούτε Αναργυροι. Και νύν. Θεοτοκίον. ΝΆ σε, καθαρόν απειργάσατο Δέσποινα, ο καθαρώτατος Λόγος, ο τον θείον Οίκον τών Αναργύρων, μεγαλύνων, εν σημείοις και τέρασι πάντοτε. Τροπαριον. "Ηχος πλ. δ. ΑΕ Ανάργυροι, και θαυματουργοί, επι- ίλ σκέψασθε τας ασθενείας ημών δωρεαν ελάβετε δωρεαν δότε ήμίν. Κοντάκιον, Ηχος β. Τους ασφαλείς. Ο' την χαριν λαβόντες των ιαματων, εφα- πλούτε την ρώσιν τοίς εν αναγκαις, Ια- τροί θαυματουργοί ένδοξοι αλλα τη υμών ε- πισκέψει, και των πολεμίων τα θραση κατα, βάλλετε, τον Κόσμον ιωμενοι έντοίς θαύμασιν. Μεγαλυναριον. ΟΆ θαυματόβρυτος ή πηγή, τών ιατη- ρίων, του Κοσμά και Δαμιανού ρείθρα γαρ εκβλύζει, ζωήρβοα τοις πάσι τών Αναρ- γύρων όθεν, χαριτας μέλψωμεν. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι. 6ΘΘΘΘθΘΘΘέΘΘΘΘΘΘΦΘ6ΘΘΘΘΘΘΕΘΕΘΕΘΘέΥΕΘ3869ΘΘ Ε Ι Σ Τ Α Σ Γ'. Η Κατάθεσις του τιμίου Λειψάνου του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου εν Λύδη. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος Ωδη γ' και ε'. Ηχος δ. "Ωδη γ'. Ο στερεών βροντήν. Ε πυρ το τής απαίτης, ου φέ- "μρων βλέπειν "Αγιε, ως πυρίπνους και ζη- λωτής, ανομούντας διελέγχων, ουκ έστιν άλλος έλεγες, Θεος ως ο Κύριος. ύρ το του Λόγου όπερ ήλθε Μακαρ, βα- λείν εις Κόσμον άπαντα, σου καθαψαμε- νον της ψυχής, στέγειν όλως 8κ εία, αλλα δερ- μώς ανέκραζες Χριστός μοι στερέωμα. Τ" τών βασανων είδη σοι δεικνύων, ώσπερ φοβείν ο Τύραννος, την ακαταπληκτόν σου ψυχήν, υπετώπασε Θεόφρον συ δε στερ- βώς ανέκραζες Χριστός μοι στερέωμα. Θεοτοκίον. "ρος σε μέγα βλέπων ο Προφήτης, υπερ- κειμένην έχον, την κορυφήν παντων τών βουνών, τών Αγγελικών Ταγμάτων, υπεραι- τίαν έλεγε, Παρθένος γεννήσεται. Ωδής. Ζαλη με λογισμών. ΣΕ σου παραδούς ταίς τιμωρίας, την ψυ- χην ετήρησας απήμαντον Θεομακαρ, την άνωθεν έσχες αρωγήν, φρουραν προμηθεςάτην, εν τοις πολέμοις Γεωργιε. "λεων τον Δεσπότην ταϊς ευχαίς σου, απερ- γαζου παντοτε, την μνήμην σου τοίς εκ πό- θου, εκτελέσι και ζαλης ορατών, εχθρών και αορατων, απήμονας διαφύλαττε. Δόξα. όες σου κατεπλάγησαν δρώντες, την αν- δρείαν άνωθεν, πώς αγχεμαχοις όπλοις κατεπαλαισας, άσαρκον εχθρον, τον παλαι τ8ς Γεναρχας, εν Παραδείσω πτερνίσαντα. Και νύν. Θεοτοκίον. Υ "φανας ιστουργία τή αρρήτω, αλ8ργίδα Παναγνε, Πατρός και Πνεύματος θείου, ευδοκία τώ παντων Βασιλεί, ατρέπτως και α- φύρτως, σαρκα την σην αμφιάσασα . Τροπαριον, Ηχος δ. Ω 'ς τών αιχμαλώτων ο ελευθερωτής, και τών πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ια- τρός, Βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε Μεγα- λoμαρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντακιον, Ηχος πλ. δ. Τη υπερμάχω. Τ ή υπερμάχω και θερμή σε αντιλήψει, προ- σπεφευγότες, οι πιστοί του λυτρωθήναι, εξαιτούμεθα αήττητε Αθλοφόρε αλλ' ως έχων παρρησίαν ημάς λύτρωσαι, εκ παντοίων νύν κινδύνων και κακώσεων όπως κραζωμεν χαί- ροις Μαρτυς Γεωργιε. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. Α 9 Μεγαλυναριον. Τ Τον θερμόν προστατην και βοηθον, τον εν τοίς κινδύνοις, αντιλήπτορα ταχινον, τών Μαρτύρων κλέος, ειδώλων καθαιρέτην, Γεωρ- γιον τον μέγαν, παντες τιμήσωμεν. Κοινωνικόν, Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Ε Ι Σ Τ Α Σ Η'. Η Σύναξις τών Αρχιςρατήγων Μιχαήλ, και Γαβριήλ, και πασών των Επερανίων Δυνάμεων. Εις την Λειτουργίαν, τα Τυπικα, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και g". "Ωδή γ. "Ηχος πλ. δ. Συεί το στερέωμα. Τ Αγγέλων πρώτιστος, και της Τριαδος φώς δεύτερον, ώφθης ημίν, Μιχαήλ ο "Αρ- χων, τοίς πιστώς εύφημούσί σε. ίγλη θείας χάριτος, ο Γαβριήλ πιστώς έ- Α πλησε, πάσαν την γήν, τέ Θεού κηρύξας, την εν σώματι καθoδoν. "υνωρίς Αοίδιμε, και φωταυγής δυας αύλε, Η φώτα Θεού, τους πιστώς τελούντας, την ύμών μνήμην δείξατε. Θεοτοκίον. "σεν Ησαίας σου, την υπερνέν Αγνή κύη- Η σιν άδω καγω, ίνα της εκείνου, επιτύχω καθάρσεως. Ωδής. "Ηχος ο αυτός. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. "ς πύρ και φλόγα και φώς, τους Ασωμα- Ω τους υπαρχοντας, εκ της υλώδους φθοράς, τον νούν ανιπταμενοι, υλέοις εν χείλεσι, τους αύλους φόβω, εν τοις άσμασι τιμήσωμεν. εκρώσατε των παθών, τας καταιγίδας Αρ- Ν χαγγελοι, και παύσατε συν αυτοίς, τα σκάνδαλα άπαντα, της Πίστεως "Αγιοι, της Τριαδος όντες, πυρίμορφοι Αρχιστράτηγοι. Δόξα. - 'ρχαγγελοι του Θεού, τών Ασωματων οι Α έξαρχοι, τή παρρησία υμών, εκ πασης αιρέσεως, ήμάς διασώσατε, Μιχαήλ ο "Αρχων, και Γαβριήλ οι Αρχιστράτηγοι. Και νύν. Θεοτοκίον. κούμενος ο άσαρκος ως Θεός, Χριστέ σαρκοφόρος δε, ως άνθρωπος πέρυκας , ού της εμφερείας, οι Πιστοι το είδος σέβομεν. Τροπαριον, Ηχος δ. ών Ουρανίων Στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυ- Τ σωπούμεν υμάς ημείς οι αναξιοι, ίνα ταϊς Liturgicon. Τ. Φ. - 7 υμών δεήσεσιτειχίσητε ημάς, σκέπη των πτε- ρύγων της αύλου υμών δόξης, φρουρείν ήμάς προσπίπτοντας, εκτενώς και βοώντας εκ των κινδύνων λυτρωσασθε ημάς, ως Ταξιαρχαι τών άνω Δυνάμεων. Κοντάκιον, "Ηχος β. Α 'ρχιστράτηγοι Θεού, λειτουργοί θείας δό- Α ξης, των ανθρωπων οδηγοί, και αρχηγοί Α'σωματων, το συμφέρον ημίν πρεσβεύσατε, και το μέγα έλεος, ως τών Ασωμάτων Αρχι- χιστράτηγοι. - Μεγαλυνάριον. εύτε ευφημήσωμεν οι πιστοί, τους δύο Φω- Δ στήρας, τους μεγαλους και φωταυγείς, Μιχαήλ τον μέγαν, και Γαβριήλ τον θείον, τες δύο Ταξιάρχας τού Παντοκρατορος. Έτερον, Α Ε Αρχαγγελοι, Χερουβίμ, Εξουσία, Θρόνοι, Κυριότητες, Σεραφίμ, Αρχαι, και Ο) ύμνοίS, Δυνάμεις, μετα του Πρωτοστατου, τών ευφη- υμάς προΐστασθε . Κοινωνικόν. Ο ποιών τους Αγγέλους αυτού πνεύματα, και τους λειτουργούς αυτου πυρός φλόγα. μούντων "λεξεβΘΘΘΘθΘθSΘΘΘΥΘθ@ΘΘ, Ξ. ΘθS®6ΘθΥΘθΘ€ "ΣτΕ, Του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου του Ελεήμονος, Πατριάρχου Αλεξανδρείας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς. "Ωδή γ. Ηχος πλ. δ. Ουρανίας αψίδος. 5 -1 Υ/ Τ " εν Η "Ε εξελαιών στέφανον, Η μ επιφερομένη, επωφθη σοι αξιαγαστε, τού Ελεήμονος, η ευσυμπαθητος χαρις, προσεφελ- ηδύος ώφθης έκων, εξ Απειρανδρου σαρ- κομένη σε προς θείον έλεος. "ερον ώσπερ θρόνον, ψήφω Θεού ένδοξε, Πα- τερ Ιωάννη, καθίσας καθαπερ"Αγγελος, συ πεπολίτευσαι, ειρηνικας αναφέρων, ιερας δυ- σίας τε τώ Πανοικτίρμονι. Τη πολλή συμπαθεία, τον συμπαθή Κύριον, Η Πάτερ θεραπεύων, διοίκτον σαρκα πτω- χεύσαντα, πτωχοίς έπήρκεσας, ξένες αστέγες σινήξας, πληρωτής προς αξεων θείων γενόμενος. Θεοτοκίον. Γη πι σοί Παναγία, ο του παντός Αίτιος, δι υπερβολήν, ευσπλαγχνίας θέλων εσκήνω- σε, και καθηγίασε, την τών ανθρώπων ουσίαν, Ι παραβάσει πρότερον εξολισθήσασαν. : 50 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. "Ωδής. "Ηχος ο αυτός. Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον. Δ εήσεσι και νηστεία σχολαζων, και αγρύ- πνως τον Θεόν ικετεύων, οπτασιών, και δρασεων θείων, κατηξιωθης Θεόφρον πανόλβιε, μυούμενος τα υπερνούν, διανοίας Σοφε καθα- ρότητι. - Ω ‘ς "Αγγελος μετα σώματος Πατερ, επί γης επολιτεύσω θυσίας, ειρηνικας, αναιμα- κτους τη πίστει, συντετριμμένη καρδία και πνεύματι, Μακαριε τώ Ποιητή, Ιωάννη προσ- φέρων γηθόμενος. όξα. (Υ βίος σε υπέρ ήλιον λαμψας, συμπαθείας " " επαφηκεν ακτίνας, το σκοτεινον, νεφος εξελαυνούσας, τών δεομένων πενίας Πανόλβιε, θαλπούσας τε τ8ς τώ κρυμώ, των δεινών κρα- τουμένους Θεόπνευστε. Και νύν Θεοτοκίον. οήσαντες θεηγόροι Προφήται, μυστηρίου σου Παρθένε το βάθος, προφητικώς, προ- κατήγγειλαν τούτο, φωταγωγούμενοι Θείω εν Πνεύματι και νυν ημείς περιφανώς, τας εκβα- σεις δρώντες πιστεύομεν. Τροπάριον:"Ηχος πλ. δ. ν τή υπομονή σου έκτήσω τον μισθόν σου Πατερ "Οσιε, ταϊς προσευχαίς αδιαλεί- πτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας, και τούτοις επαρκέσας αλλα πρέσβευε Χρι- στώ τω Θεώ, Ιωάννη Ελεήμον μακαριε, σωθή. ναι τας ψυχάς ημών. Κοντακιον, Ηχος β. Τα άνω ζητών. Τ πλούτον τον σον, έσκόρπισας τοίς πέ- Η νησι, και τών Ουρανών, τον πλούτον νυν απείληφας, Ιωάννη πάνσοφει δια τούτο παν- τες σε γεραίρομεν, εκτελούντες την μνήμην σε, της Ελεημοσύνης επωνυμε. Μεγαλυναριον. ών πτωχών ο άγρυπνος οφθαλμός, Ελεη- - μοσύνης, ο αείρρυτος ποταμός, ο πενήτων σβέσας, απόρων το αυχμώδες, υμνείσθω Ιωαν- νης, ο συμπαθέστατος. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. "εειξ-eeeeeeee»καεεεεεεεεεεκεεεεεεεεεεεεεεεε.. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΓ. Τέ εν Αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου Αρχιε- πισκόπου Κωνσταντινοπόλεως τό Χρυσοςόμε. ν Μ 2 Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ' και ς". "Ηχος πλ. δ. Ωδη γ'. Ο στερεώσας κατ' αρχάς, Ν ούν συ Χριστού πεπλουτηκως, ση καθαρά πολιτεία, της ανθρώπων σωτηρίας εγένου, συνεργος υφηγητής, δημιουργος Χρυσόστομε, δι- δασκαλίας βρύων, σωτηριωδεις Θεόπνευστε. Ε των αύλων θησαυρών, του Πνεύματος Η "1 συ πλουτήσας, εκ πηγών του σωτηρίου αντλήσας, την αένναον πηγήν, των διδαγματων ήρδευσας, της Εκκλησίας άπαν, "Οσιε Πατερ το πρόσωπον. - ΥΆ τών ψυχών, Χρυσόστομε τας αρ8ρας, τη πανσόφω γεωργία των λόγων, εξεκαθηρας σαφώς, και καρποφόρους έδειξας, τοις ουρανίοις όμβροις, ταύτας επαρδων Θεο- ληπτε. Θεοτοκίον. Α/ ώμος εν σοί και μολυσμός, ουκ έστιν ό- Η λως Παρθένε ' ενδιαίτημα δε μάλλον εφα- νης, ουρανίων αρετών εν σοι γαρ κατεσκήνω- σε, τών Ε ή πάσα, αγιωσύνη Παναμωμε. "Ωδής. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. Υ οφία πνευματική, τον Κόσμον όλον επλού- 4" τισας, τέ λόγs διανομεύς, γενόμενος πλ8- σιος πλουσία γαρ άνωθεν Ιεραρχα χαρις, εξε- χύθη σου τοίς χείλεσιν. ις πάσαν ως αστραπή, την γην εξήλθεν ο [ Α φθόγγος σε, και δύναμις δε τών σών, ρη- ματων Χρυσόστομε, ως σαλπιγξ πανεύφημος, Οικουμένης παντα, περιήχησε τα πέρατα. Δόξα. Τ άνωθεν υφαντον, χιτώνα περιβαλόμενος, Παμμακαρ τών αρετών, και λόγων λαμ- πρότητα, περιποιησαμενος, αληθείας ώφθης, πε- ριδέξιον εδραίωμα. Κοχι νύν. Θεοτοκίον, Ο Παντοκρατορική, δυνάμει φέρων τα σύμ- παντα, το ασθενές της σαρκός, εκ σού περιβάλλεται, Παρθένε Παναμωμε, επ' ευεργε- σία, των ανθρώπων ο Φιλανθρωπος. Τροπαριον, "Ηχος πλ. δ. : "τέ στόματός σε καθαπερ πυρσος εκλαμ- Η ψασα χάρις την Οικουμένην εφώτισεν , α- φιλαργυρίας τω Κόσμω θησαυρούς εναπέθετο: το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν αλλα σοίς λόγοις παιδεύων, Πατερ Ιωάννη Χρυ- σόστομε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών. Κοντακιον Ηχος πλ. β. Την υπερ ημών. Ε τών Ουρανών εδέξω την θείαν χαρίν, Α και δια τών σών χειλέων παντας δίδα- Η σκεις, προσκυνείν εν Τριάδι τον ένα Θεόν, Ιωαν- νη Χρυσόστομε, Παμμακάριστε"Οσιε επαξίως ευφημούμέν σε υπάρχεις γαρ Καθηγητής, ως τα θεία σαφώς. Μεγαλυναριον. - αίροις ο χρυσόρρειθρος ποταμός, ο την Οι- Χ κεμένην, καταρδεύων ναμα χρυσέν χαί- ροις ο τήν γλώτταν, χρυσούς και την καρδίαν, Χρυσόςομε τρισμάκαρ, Πατριαρχών ή κρηπίς. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. ΕΞΕΞΕΞΞ ΞΞΞ ΞΞΕΞ Ξ ΞΞΞΕΞΞΞΕΞΕΞΕΞ ΞΞΕΕggΕΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΔ. - Του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Φιλίππου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ. και g. "Ηχος πλ. β. Ωδη γ'. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. ΥΆ έμπλεως φωτός, πρακτικής θεω- Η ρίας, τώ Φωτί τώ μεγάλω, γενομένω μεθ ημών, κατηξιωθης Χριστώ, λειτgργήσαι, Φίλιπ- πε Θεσπέσιε. ρηπίς δογματων ευσεβών, η σή μυσταγω- γία, ευσεβώς ανεδείχθη δι αυτής γαρ τον Υίον, επέγνωμεν ευσεβώς, ηνωμένον, όντα τώ Γεννήτορι. ΑΆ γέγονας χρυσή, δαδουχών τοίς αν- ΑΑ θρωποις, το αίδιον φέγγος, και φωτίζων δί αυτού, την Οικουμένην σαφώς, επιγνώσει, Φίλιππε Παναριστε. Θεοτοκίον. Ε σοί Παναγνε Σεμνή, πεποιθως μη εκ- πέσω, της εις σε προσδοκίας , αλλ' ως Μήτηρ συμπαθής, του φιλανθρωπoυ Θεού, των παγίδων, του εχθρού με λύτρωσαι. Ωδής. Συνεσχέθη. Νεμομένην, και λυμαινομένην, βλέπων την Ν πλάνην του εχθρού, το τών ανθρώπων γέ, λους τείνας εξαπέστειλας, και διήνοιξας θω- ρακος πήξιν, Χριστε του δράκοντος, άπαντας τής αυτού, λύμης και φθοράς Σώτεριωμενος. Υ"περτέρω, φέγγει καταλαμπων, ώφθης κα- θαίπερ αστραπή, τη Οικουμένη φαίνων, και ως όρος γλυκασμόν σταλαζον, ως Θεού δρόσος ουρανόθεν πίπτουσα, ως Απόστολος ε- κλελεγμένος, την δωδεκαριθμον φάλαγγα συμ- πληρών, την τών Μαθητών Χριστού Πανόλβιε. 5 1 Δόξα, υηθείς σου, το του Μυστηρίου, βάθος ό δείος Μαθητης, ως ποταμον ειρήνης, επιν κλύζοντα τρυφής χειμαρρεν, ως επικλύζον κύκαι μα δόξαν έθνεσι, σε έκήρυξε μεγαλοφώνως, και την σην ένδοξον κένωσιν Αγαθε, την υπερ ή» μών ευηγγελίσατο. Και νύν, Θεοτοκίον. εκρουμένους, και λυμαινομένους, πανταό θανάτω τους βροτ8ς, συ τον Χριστόν τε? κούσα, την ακήρατον αθανασίαν, ανεκαλέσω προς ζωήν αιώνιον, και έφώτισας έσκοτισμέν νους, και ήλευθέρωσας λύσασα τα δεσμα, τηύ απαγωγής ημών Πανύμνητε. νος, τα σα βέλη τα ήκονημένα, τους Αποστό- Τροπαριον, Ήχος γ'. πόςολε"Αγιε Φίλιππε, πρέσβευε τώ ελεή- μονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, πα" ράσχη ταίς ψυχαίς ημών. Κοντακιον, "Ηχος πλ. δ. Ως απαρχας της φύσεως. ΛΟΥ: Μαθητής και φίλος σου, και μιμητής τού Ο Παθους σου, τη Οικουμένη Θεόν σε έκή ρυξεν, ο Θεηγόρος Φίλιππος ταίς αυτού ικε% σίαις, εξ εχθρών παρανόμων, την Εκκλησίαν σου, και πάσαν πόλιν σου, δια της Θεοτόκου συντήρησoν Πολυέλεε. Μεγαλυνάριον, Νωτισθείς Φωτί τώ εκ του Φωτός, έλαμψαβ Ψ εν Κόσμω, φαεινότατος ως Φωστήρ, τού κηρύγματός σου ταίς θείαις φωταυγίαις, ζεζο- φωμένα Έθνη, φωτίσας Φίλιππε, - Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματά αυτού. «είξΞΕΘΘΘΘΘΘΘΘθ@ΘΘΘΥΕΘΘΞΕΞΕξΘδGΘ€ΘΘΘΘ6ΘΘΘίΘθΞΕξ" Του Αγίου Αποστόλου, και Ευαγγελιστού Μοχτθρίου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος Ωδη γ'. και ς". "Ηχος δ'. ? Α 1. \ Ρ Γ. Ωδή γ. Τους σούς υμνολόγους Θεοτόκε, ούς σους Αποστόλους Θεού Λόγε, φωστή- ρας ανέδειξας ζωής, τον ζόφον απελαύνον- τας, της αθεϊας Δέσποτα, και εν τη θεία δόξη σου, τον Κόσμον όλον φωτίζοντας. Τ" σή καθοπλίσας παντευχία, Ματθαίον τον άριστον Σωτήρ, τυραννων δυνατώτε- ρον, τούτον ειργασω Δέσποτα, και καθαιρέτην έδειξας, είδωλων πλανης Φιλανθρωπε. 52 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. λωσσης της πυρίνης σου ο φθόγγος, δαιμό- | -ε==========eeeeisese===eet=======boose========a- νων ενέπρησε βωμες, Ματθαίε το θεότευ- Ε Ι Σ Τ Α Σ Κ. κτον, του Παρακλήτου όργανον, δε ού Χρίστος - κηρύττεται, ζωή ή ενυπόστατος. Προεόρτια της εν τώ Ναώ Εισόδου Θεοτοκίον. της Υπεραγίας Θεοτόκου. "Σαλπιγξ θεολόγος φθεγγομένη, συντόμως ε- .., . , , w η ? Ν" 44 φωτισε λαούς, Ματθαίου του θεόφρονος, Εί: την Αειτουργίαν, Επίκα, και εκ του την τής Τριάδος έλλαμψιν, την υπερνούν τε Κανόνος των Προεορτίων, "δη γ' και ε' "- σαρκωσιν, του Λόγου εκ σού Παναχραντε. Χ" δ'. Ωδής. "Ηλθον εις τα βάθη. Ωδή γ. Τους σούς υμνολόγους Θεοτόκε, - υαγγελείς από Τελωνου, ως ηκολούθησέ ΤΗΝ ξαρχουσι Κόραι της Παρθένου, λαμπαδας Η σοι, μετεσκεύασται ο θεηγόρος, τή πα- κατέχουσαι φαιδρώς, το μέλλον υπογρα- ναλκεί, Παντουργέ, δυνάμει σου, ο Ματθαίος ο φουσι εκ ταύτης γαρ τεχθήσεται, ο φωτισμός παναριστος. της γνώσεως, λύων της πλανης την ζόφωσιν. "υθμίζεται του Ευαγγελίου, τοίς ψυχοτρό- /7ηλούσα την πάλαι θεοφρόνως, η "Αννα ευ- Ρ φοις λόγοις, των εθνών πληθυς ανυψουμέ- Α/ χην αποπληροί και σε προσανατίθεται, νη, προς αρετών υψηλήν ακρότητα, ώ Ματθαίε|τώ Ιερώ Παναμωμε, ιερωτάτην σύλληψιν, μέλ- παμμακάριστε. Δόξα. λουσαν έχειν και γέννησιν. Ματθαίου ζωγρείται θεοπλόκοις, τού Μα- "λιος εφήπλωσεν ακτίνας, δρών την νεφέ- ΙΝΕ θητου δικτύοις, τα συστήματα των πι- λην τé φωτός, εφαπλ8μένην νεύματι, Θεέ στευόντων, διαπαντος προς την σην επίγνωσιν, ένδον εις "Αγια εξ ής ομβρήσει άφεσις, τοίς Ευεργέτα ποδηγούμενα, χερσωθείσιν εγκλήμασι. Και νύν Θεοτοκίον. εοί με Θεος εν σοί σκηνώσας, δι οίκτον Η αρθένον τεκούσαν αναγράφων, ευαγγελίζε- Παναχραντε Αγνή, κλαπέντα βρώσει πρό- Η ται σε, τον τα σύμπαντα πεποιηκότα, ά- τερον, απατητή του όφεως και της φθοράς νευ σποράς, και φθοράς Παναμωμε, ο Ματθαίος την άφθαρτον, παλιν τρυφήν αντιδίδωσι. ο παναριστος. .. Ωδής. Την θείαν ταύτην. Τροπαριον, Ηχος γ'. ωσθέντες τη θεία χαριτι, οι θείοι της Παρ- - Α πόστολε "Αγιε, και Ευαγγελιστα Ματθαίε, θένου Γεννήτορες, ταύτην ως άμωμον, ΤΣΕ- Α πρέσβευε τώ ελεήμoνι Θεώ, ίνα πταισμα- |ριστεραν εις τα "Αγια, ανατραφήναι πόθω ανα- των άφεσιν, παρασχη ταϊς ψυχαίς ημών. Κοντάκιον, "Ηχος δ. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ. Τ: Τελωνίου τον ζυγόν απορρίψας, δικαιο- σύνης τώ ζυγώ προσηρμόσθης, και ανεδεί- προς θείον Ναόν χορεύουσαι. Δόξα. χθης έμπορος πανάριστος, πλούτον κομισάμε- ο πλήρες δόξης παλάτιον, το μέγα Προφη- νος, την εξ ύψους σοφίαν όθεν ανεκήρυξας, α- Τ τών περιήχημα, θρόνος ο άγιος, ένδον εις ληθείας τον λόγον, και των βαθύμων ήγειρας Α"για τίθεται, τώ Βασιλεί τών όλων ετοιμαζό- ψυχας, καθυπογράψας την ώραν τής Κρίσεως. μενος. Και νύν. Μεγαλυνάριον. γο'μνώ σου Κόρη την σύλληψιν, υμνώ σου την Τι ερών λογίων Ιερεργέ, θείων Μυστηρίων, Ου- Υ απόρρητον γέννησιν, υμνώ την σκέπην σε; ρανίων Μυσταγωγέ, χαίροις ο τώ φθόγγω, βλάβης δι ής πάσης ρύομαι, ο προς την σην τώ Ευαγγελικώ σου, Ματθαίε περιτρέχων, Κό- γαλήνην κατεπειγόμενος. σμου τα πέρατα. Τροπαριον Προεόρτιον. "Ηχος δ. Κοινωνικόν. η αραν προμνηστεύεται σήμερον "Αννα ημίν, Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτού. της λύπης αντίθετον καρπόν βλαςήσασα, την μόνην Αειπαρθενον ήν περ δή και προσα- γει, τας ευχας εκπληρούσα, σήμερον γηθομένη, τώ Ναώ του Κυρίου, ως όντως Ναόν του Θεού | Λόγου, και Μητέρα Αγνήν. τιθέασι. ού της μελλούσης είσδέχεσθαι, το φώς το - Σ εκ φωτός προερχόμενον, φώτα ύφαπτου- σα, Κόραι σεμναι προπορεύονται, φωτοειδή Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. 53 Κοντάκιον, Ήχος δ. Επεφάνης σήμερον. Τυφροσύνης σήμερον η Οικουμένη, έπληρω- Μ θη άπασα εν τη ευσήμω Εορτή, της Θεο- τόκου κραυγάζουσα αύτη υπάρχει Σκηνή ε- 7τουρανιος . Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΑ, νης ημών Θεοτόκου, και Αειπαρθένου Μαρίας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και ς, ή τα Αντίφωνα. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Α. Στίχ. α. Μέγας Κύριος και αίνετός σφόδρα, εν πόλει του Θεού ημών, εν "Ορει αγίω αυτού. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. β. Δεδοξασμένα ελαλήθη περί σού ή πό- λις τού Θεού ημών. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. γ. Ο Θεός εν ταις βάρεσιν αυτής γινω- Ο ΜΕΤΟζί . Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. δ. Καθάπερ ηκούσαμεν, ότω και είδομεν εν πόλει Κυρίου. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Β'. Στίχ. α. Σώσον ημάς .... ο εν Αγίοις. Στίχ. β. Αγιωσύνη και μεγαλοπρέπεια εν τώ ( "ν αγίασμΟ τί αυτου, Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. γ. Αύτη η πύλη Κυρίου, δίκαιοι εισελεύ- σονται εν αυτή. "". " α" - " Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. δ. "Αγιος ο Ναός σου, θαυμαστός εν δι- καιοσύνη. - Σώσον ημάς, κτλ. Δόξα, και νύν. "Ζ . \". 1 4 Μ - Αύ" Ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. - Α ν τ ί φ ω ν ο ν Γ. Ν.ν., Το λ Άπσο τ. φ Στιχ. α. 1 Ο προσωπον σου λιτανεύσουσιν οι πλούσιοι τού λαού, Σήμερον τής ευδοκίας . ε===e============================= Η έντώ Ναώ Είσοδος της Υπεραγίας Δεσποί- Ηγίασε το σκήνωμα αυτό ο "Υψιςος. | θρωπος. Στίχ β. Πάσα η δόξα της θυγατρός του Βα- σιλέως. Σήμερον τής ευδοκίας. Στίχ. γ. Απενεχθήσονται τώ Βασιλεί Παρθένοι Ο7τί Οζο (χυτΎ1S, Σήμερον τής ευδοκίας. Ε ι σ ο δ ι κ ό ν . Δεύτε προσκυνήσωμεν.... ο εν Αγίοις θαυ- μαστός. "Ωδή γ. "Ηχος δ. Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε. Νυμφοστόλος σήμερον εδείχθη, τερπνος της Ν Παρθένου ο Ναός, και θαλαμος δεχόμε- νος, την έμψυχον παστάδα Θεού, την καθαραν και άμωμον, και λαμπροτέραν πάσης Κτίσεως. αβίδ προεξαρχων της χορείας, σκιρτά και Δ χορεύει συν ημίν, και Βασιλίδα κραζει σε, πεποικιλμένην "Αχραντε, παρισταμένην Πανα- γνε, εν τώ Ναώ τώ Βασιλεί και Θεώ. 'ξής η παραβασις προήλθεν, η παλαι τώ μ γένει των βροτών, εκ ταύτης ή ανόρθω- σις, και αφθαρσία ήνθησεν, η Θεοτόκος σήμε- ρον, προσαγομένη εν τώ Οίκω Θεού. ΣΆ Αγγέλων στρατηγία, και παν- των ανθρώπων ή πληθυς, και προ προσω- που Παναγνε, προτρέχουσί σου σήμερον, λαμ- παδηφόροι κραζουσι, τα μεγαλεία σου εν Οίκω Θεού. Ωδής. "Ηχος α. Τον Προφήτην Ιωνάν. "ορτασωμεν Πιστοι, Εορτήν πνευματικήν, Ε την Μητέρα του Θεού, ανυμνούντες εύσε- υπάρχει γαρ, αγιωτέρα των ουρανίων βώς Νοών. - "ν ωδαίς πνευματικαίς, ευφημήσωμεν Πι- στοι, την Μητέρα του φωτός, ότι σήμερον ημίν, επέφανε, προερχομένη εν τώ Ναώ τέ Θεέ. Δόξα. " Πατήρ και ο Υίος, και το Πνεύμα το ευ- θες, Τρισυπόστατε Μονας, και αχώριςε Τριας, ελέησον, τους προσκυνούντας το θείον κράτος σου. Και νύν. "ν Γαστρίσου χωρητός, ο αχώρητος παντί, Ε Θεομήτορ γεγονως, προελήλυθεν εκ σού, Παναχραντε, διπλούς τη φύσει, Θεος και "Αν- Τροπαριον, Ηχος δ'. ΥΝ ήμερον της ευδοκίας Θεέ το προοίμιον, και Α" της τών ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυ- ξις εν Ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δεί- 54 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. - Της Αγίας Μεγαλομάρτυρος, και πανσόφου Αικατερίνης. Εις την Λειτουργίαν, ή γ'. Ωδή της Εορτής, και της Μαρτυρος, η ς. "Ηχος πλ. δ. σα δόγματα, Μεγαλόφρον, Αικατερίνα παναοί- & λείας έστεφάνωσαι. . . ε κνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγ- Ι Και νύν. Θεοτοκίον. γέλλεται αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοή- "λεων μοι τον Κριτήν, τον Υιόν σου Θεοτό- σωμεν χαίρε της Οικονομίας του Κτίστου ή κε Παρθένε, ταϊς σαίς λιταίς γενέσθαι, εν εκπλήρωσις. ημέρα της Κρίσεως, Λυτρωτήν τε τών δεινών, Κοντακιον, Ηχος ο αυτός. Μήτερ δυσώπησον σοι γαρ μόνη, τα της ελπί- Ο ύψωθείς εν τω Σταυρώ. δος ανατίθημι . Α' καθαρώτατος Ναός του Σωτήρος, η πο- Τροπαριον, της Εορτής. " λυτίμητος παστας και Παρθένος, το ιε- Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον. ρον θησαύρισμα της δόξης του Θεού, σήμερον Και της Μαρτυρος, "Ηχος δ'. εισαγεται εν τώ Οίκω Κυρίg, την χαριν συνει- Αμνας σου Ιησού, κραζει μεγαλη τη φω- σάγουσα την εν Πνεύματι θείω ην ανυμνούσιν . . νή σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα Α'γγελοι Θεό, αύτη υπάρχει Σκηνή επερανιος. αθλώ και συσταυρούμαι και συνθαπτομαι τώ Και Κοντακιον Προεόρτιον, Ηχος γ'. βαπτισμώ σου και πασχω δια σε, ως βασι- Η Παρθένος σήμερον. λεύσω εν σοί και θνήσκω υπέρ σού, ένα και " Παρθένος Δέσποινα τον προαιώνιον Λό- ζήσω συν σοί αλλ' ως θυσίαν άμωμον προσ- Η γον, εν Σπηλαίω έρχεται αποτεκείν απορ. | δέχε την μετα πόθε τυθείσαν σοι αυτής πρεσ- ρήτως χόρευε η Οικουμένη ακουτισθείσα δό- |βείαις ως ελεήμων σώσον τας ψυχάς ημών. ξασον μετα Αγγέλων και των Ποιμένων, βου- Κοντακιον της Μαρτυρος, "Ηχος γ. ληθέντα εποφθήναι, Παιδίον νέον τον προ αιω- Η Παρθένος σήμερον. νων Θεόν. ΡΆ σήμερον Αικατερίνα ή Μαρτυς, και Ρητόρων έπαυσε, φρενοβλαβείς απι- στίας. "Αγγελος γαρ ουρανόθεν αυτή επέστη, δύναμιν εκ τών υψίστων επικομίζων ήν και λαβούσα πιστώς έβόα Χριστός υπάρχει Μαρ- τύρων καύχημα. . . . . . . Και τής Εορτής. Ο καθαρώτατος Ναός του Σωτήρος. Μεγαλυναριον. Τ. ψυχής εδήλου την καλλονήν, σώματος το κάλλος ή σοφία ή έξω δε, αληθή σο- φίαν, ήν έλαβες Θεόθεν, σεπτη Αικατερίνα, Μαρτυς πολύαθλε. · Κοινωνικόν της Εορτής. - Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυ- ρίου επικαλέσομαι. Και της Αγίας, ει βούλει. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. ΞΕΞ Ξ Ξ Ξ Ξ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞΞ Ξ ΞΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΞ. Ε Ι Σ Τ Α Σ Λ. Του Αγίου ενδόξου και πανευφήμε, Αποστόλg Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, Κοινωνικόν. Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυ- ρίου επικαλέσομαι. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ. Εν ταύτητή ημέρα αποδίδοται και η Εορτή - , -- , < , " . . . , - , τών Είσοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου. "Ωδής. "Αβυσσος αμαρτιών. "λην σε περικαλλή, παρθενίας απαστρα- Α' πτ8σαν αίγλη, μαρτυρικούς τε Κόρη, φοι- νιχθείσαν εν αϊμασι, καθορών ο αγαθός Λόγος και άχραντος, έν θαλαμοις, επουρανίοις κατε- σκήνωσεν. "σχυσας δια Σταυρού, τών Τυράννων κατα- λύσαι το κρατος, και κοσμικής σοφίας, διε- λέγξαι το ματαιον, θεοπνεύστε διδαχής, βρύg- Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ' και g'. 24-ws και η γ. » Ωδη γ'. Ηχος α. εγ. . . ?ς ν ι κ "" κ. γ, ας Ο μόνος είδώς τής των βροτών. ροσέδραμες δίψει ου κληθείς, Ανδρέα, αλ- 9 2 Λ. / J Α" "Ο . Η λ' αυθαίρετος, τή της ζωής πηγή ώσπερ έλαφος, και πάσι ταύτην ευρων εκήρυξας, και δίμε . - Δόξα. Α όλω πρώην τον Αδαμ, Παραδείσου τής τρυφής έκβαλόντα, τών αικισμών τους πόνους, καρτερώς υπομείνασα, καταβέβληκας εις γήν, Μαρτυς πανένδοξε, και στεφανοις, της Λ Ε Ι Τ ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 55 πιων επότισας, αφθαρσίας ναματα, κεκμηκό- τα τώ δίψει τα πέρατα. Ε της φύσεως θεσμούς, Ανδρέα α- Γι ξιαγαςε, και κοινωνόν τον σύγγονον είλη- φας, βοών ευρήκαμεν τον ποθούμενον και ο- δοποιήσαντι της σαρκός την γέννησιν, καθηγή- σω την γνώσιν τού Πνεύματος. ΣΆ του λόγου εκ βυθού, απατης εσαγή- νευσας, τους λογικούς ιχθύας Απόστολε, και τή τραπέζη Χριστού οψώνιον, καθαρον προσήγαγες, λαμπρυνθέντας χαριτι, του φανέν- τος σαρκός ομοιώματι. Θεότοκίον. Θ" συλλαβούσα εν Γαστρι, Παρθένε δια Πνεύματος, του Παναγίου έμεινας άφλε- κτος έπει σε βατoς τώ νομοθέτη Μωσεί, φλε- γομένην άκαυστα, σαφώς προεμήνυσε, την το τύρ δεξαμένην το αστεκτον. Ωδης. Ηχος ο αυτός. Τον Προφήτην Ιωνάν. " εκ της Βηθσαϊδα, καταγόμενος ημάς, εορτασαι συγκαλεί, την Πανήγυριν αυτέ, προθεις ημίν, τας αριστείας, των παλαισμα- των αυτού. Ο' τη τέχνη Αλιευς, και τη πίστει Μαθη. Ο της ως βυθον διερευνών, τας καρδίας τών πιστών, το άγκιστρον, χαλά του λόγου, και σαγηνεύει ημάς. Δόξα. Τ" Πατέρα και Υιον, και το Πνεύμα το ευθες, προσκυνήσωμεν Πιστοί, Τρισυπό- στατον φύσιν, αμέριστον, βοώντες δόξα, τώ εν Τριαδι Θεώ. Και νύν Θεοτοκίον. Νυδοκία του Πατρός, εσαρκωθη ο Υιός, δια " Πνεύματος Θεού, εν τη μήτρα σου Αγνή, και έσωσε, την πριν Εικόνα, Θεοκυήτορ σαφώς. - Τροπαριον, "Ηχος δ. Ω" τών Αποστόλων Πρωτόκλητος, και του Κορυφαίου αυταδελφος, τώ Δεσπότη τών όλων Ανδρέα ικέτευε, ειρήνην τη Οικουμένη δωρήσασθαι, και ταίς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. Κοντακιον. "Ηχος β. Την εν πρεσβείας. Τ" της Ανδρείας, επώνυμον θεηγόρον, και - Εκκλησίας ακόλουθον Κορυφαίον, Πέτρε τον σύγγονον ευφημήσωμεν, ότι ως παλαι τού. τω, και νυν ημίν εκέκραγεν, ευρήκαμεν δεύτε τον ποθούμενον. Μεγαλυναριον. Σ ί αίροις ο Πρωτόκλητος Μαθητής χαίροις σωφροσύνης, και ανδρείας ςηλη λαμπρα χαίροις ο τού Παθους κοινωνός του Κυρίου, Α- πόστολε Θεόπτα, Ανδρέα παντιμε. Κοινωνικόν, Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, Υ εεε=ξέ@Θ®Θέe@Θ®ΘΘέΘ@Θέ6ΘΕξΘeΘΘέΘεθέ6ΘέΘzzaios, ΜΗΝ Α Ε Κ Ε Μ Ε Ρ 10 Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ Δ. Της Αγίας Μαρτυρος Βαρβάρας, και του - Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου τέΔαμασκηνό. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του 2 ΔΥ- Α η ? / Κανόνος, Ωδη γ'. και g'. Ηχος β. Ωδη γ'. Εξύνθησεν η έρημος. Μετρωμένη τό πόθε σε, ως νυμφίε Δέσποτα, - τώ γλυκυτάτω βέλει, η Αθληφόρος Βαρ- βαρα άπασαν, πατρικήν αθεϊαν έβδελύξατο. Προς τελείoυς αγώνας, ουδεν εδείχθη κωλυ- μα, το ασθενές του θήλεος, ου το νέον της ηλικίας Χριστέ, ακηρατω σου σθένει δυνα- μούμενον. Υής σοφίας το ταλαντον, δεδεγμένος πραξε- Η σι, κατακοσμείς Αοίδιμε, Ιωάννη την Εκ- κλησίαν Χριστού , ο πολυπλασιαζεις, και τον βίον λιπων. Θεοτοκίον. - Τ: ταγματα εξέςησαν, τών Αγγέλων Πα- ναγνε, και των ανθρωπων έφριξαν, αι καρ- δίαι επι τώ τόκω σου διό σε Θεοτόκον πίστει σέβομεν. Ωδής. Εν αβύσσω πταισμάτων. ς υπέσχου σοφίαν δεδωρησαι, Σώτερ θεο- δίδακτον τοίς υπέρ σου έστώσι, δικαστι- κoύ πρo βήματος ής Βαρβάρα ή Μαρτυς εμ- πέπλησται. ΤΕ αθέων την πλάνην διήλεγξε, λόγω Θεο- Η σόφω Βαρβαρα ή ένδοξος υπομονή των έργων δε, των Τυράννων τας φρένας εξέςησεν - Δόξα , Ν λλαμφθείς τη τέ. Πνεύματος χαριτι, θείων, Ε ανθρωπίνων τε, γνώσιν πραγματων τρα- νώς, πεπλουτηκως τοίς χρήζουσιν, Ιωάννη α- φθόνως μετέδωκάς. Και νύν. Θεοτοκίον. ΑΆ Παρθένε εκύησας, και διαιω- Α νίζεις Παρθένος, εμφαίνουσα, της αληθούς Θεότητος, του Υίου και Θεού σε τα σύμβολα. Τροπαριον της Μαρτυρος, Ηχος δ. Αμνας σου Ιησού, κραζει μεγαλη τη φω- νή σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ και συσταυρούμαι και συνθάπτομαι τώ βαπτισμώ σου και πασχω δια σε ως βασι- Α Α Ρ Μ Α ΓΙ λεύσω έν σοί και θνήσκω υπέρ σού, ίνα και 56 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. ζήσω συν σοί αλλ' ως θυσίαν άμωμον προσδέ- χου την μετα πόθε τυθείσαν σοι αυτής πρεσ- βείας ως ελεήμων σώσον τας ψυχας ημών. Και του Οσίου, Ηχος πλ. δ. 'ρθοδοξίας όδηγε, ευσεβείας Διδασκαλε και σεμνότητος, της Οικουμένης ο φωστήρ, τών Μοναζόντων θεόπνευστον εγκαλλωπισμα, Τωαννη σοφέ, ταίς διδαχαίς σου παντας εφω- τισας, λύρα του Πνεύματος, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντακιον τής Μάρτυρος, Ηχος δ. "Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ. ώ εν Τριάδι ευσεβώς ύμνουμένω, ακολου- θήσασα Χριστώ Αθληφόρε, τα τών είδω- λων έσβεσας σεβάσματα, μέσον δε του σκαμ- ματος έναθλούσα Βαρβάρα, Τυράννων ου κα- τέπτηξας απειλας ανδρειόφρον, μεγαλοφώνως μέλπεσα αεί. Τριαδα σέβω την μίαν Θεότητα. Και του Οσίου. "Ομοιον. Τ" υμνογραφον και σεπτον θεηγόρον, της Εκκλησίας παιδευτην και διδασκαλον, και των εχθρών αντίπαλον, Ιωαννην ανυμνή- σωμεν όπλον γαρ αράμενος, τον Σταυρόν του Κυρίου, πάσαν απεκρούσατο τών Αιρέσεων πλανην και ως θερμός προστατης εις Θεόν, πάσι παρέχει πταισματων συγχωρησιν. Μεγαλυναριον της Μαρτυρος. ι ος ενoμίζετο σος Πατήρ, σε χερσιν ανεί- λεν, ο αντίθεος μιαραίς ον Πατέρα έσχες αληθινόν Χριστόν σου, έχεις και νύν εν Πόλω Βαρβαρα στέφοντα. "Ετερον του Οσίου. Τ" τερπνην του Πνεύματος φόρμιγγα, λύ- ραν την ηχούσαν, λίγηρα μελωδήματα, ύμνων μελιβρύτων, ασμάτων θεοφθέγκτων, τον Δαμασκού φωστήρα, παντες τιμήσωμεν. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι. *ΕΕΦ ΧΘθS®ΘΘΘ@Θ®Θθé®ΘΘέ6ΘΘΘ$Θ2223G Θ.Θ.ΘΘΘέΈλΘΕΘξε» Ε Ι Σ Τ Α Σ Ε. Του Οσίου Πατρός ημών Σάββα του Ηγιασμένου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδή γ. και g. "Ηχος πλ. δ. Ωδη γ'. Ο στερεώσας κατ' αρχάς, ΝΆ ηγεμόνα των παθών, Πανόλβιε κατα- στήσας, βραβευτής δικαιοσύνης εδείχθης τώ γαρ κρείττονι σαφώς, το χείρον καθυπέτα- ξας , όθεν ως φοίνιξ Πατερ, εν ταις ερήμοις ε- ξήνθησας. ΑΆ διαγμούς, τοίς ίχνεσι τέ. Δεσ- πότου, μετανάστης της Πατρίδος εγένσυ, και την έρημον οικών, το τρόπαιον ανέστησας, κατα των αντιπάλων, δεία δυναμειρωννύμενος. "λαρωτάτη σε ψυχή, και προσκυνεί διαθέσει, αρεταίς κατακοσμούμενον βλέπων, ο λαμ- πρότατος φωστήρ, Ευθύμιος εδέξατο, φωτιστι- κώς θεσπίζων, την σην Παμμακαρ φαιδρότητα. Θεοτοκίον. ΣΆ δι' ημάς, του Λόγου οικονομίας, φωτεινή συ Μητροπάρθενε πύλη, εγνωρί- σθης αληθώς συ γαρ ημίν εισήγαγες, την νοη- την ακτίνα, της υπερθέου Θεότητος. Ωδης. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. ΑΕ προς τον Θεόν, και τον πλησίον κτησαμενος, του Νόμου και Προφητών, πληροίς το κεφαλαιον την γαρ υπερέχουσαν, πασών ασυγκρίτως, αρετήν Πατερ κατώρθωσας. σαγγελον έπι γής, συ πολιτείαν κτησαμενος Η ισαγγελον και τιμήν, Χριςός σοι δεδώρηται, Αγίων τα Ταγματα, συνοδοιπορούντα, τη ψυ- χΥ μου παράσχομενΟS . Δόξα. ΣΕ γόνος οφθείς, αρχήν σοφίας επόθη- σας, τον φόβον τον τέ Θεού , ώ και στοι- χειούμενος, προς την τελειότητα, την ενδεχομέ- νην, τοίς ανθρωποις Πατερ έφθασας. Και νύν. Θεοτοκίον. Σ"Ε και Λυτρωτήν, Θεοντών όλων και Κύριον, τεκούσα δια σαρκος, ημίν όμιλή- σαντα διασωσoν Παναγνε, τους προσκαλου- μένους, εκ κινδύνων σε την Δέσποιναν. Τροπαριον. "Ηχος πλ. δ. Τ τών δακρύων σου ροαίς της ερήμου το άγονον εγεώργησας, και τοίς εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατον τες πόνες έκαρποφόρη- σας και γέγονας φωστήρ, τη Οικουμένη λαμ- πων τοίς θαύμασι, Σάββα Πατήρ ημών "Οσιε πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας γν Υμων . Κοντακιον, Ηχος πλ. δ. Τη υπερμάχω. ς από βρέφους τώ Θεώ θυσία άμωμος, $Α προσενεχθείς δι αρετής Σάββα Μακαριε, τώ σε πριν γεννηθήναι επισταμένω, εχρημάτι- σας Οσίων εγκαλλωπισμα, πολιστής τε της ερήμου αξιέπαινος διό κράζω σοι χαίροις Ποί- τερ αοίδιμε . Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. Μεγαλυναριον. Τ αίς εν τη ερήμω ασκητικαίς, "Οσιε παλαί- στραις, των δαιμόνων τας καυστικας, και δεινας φαρέτρας επαίτησας Θεόφρον διό σε α- νυμνούμεν, Σάββα θαυμάσιε. Κοινωνιγιόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. «εί. Θθ€ΘθΘθ®56ΘΘθΘθ€ΘΥΘΘΘ ΘΘΘΘΘΘΘΕΘΘ6eΘΘξ@ΘΘ, ΕΕ» Ε Ι Σ Τ Α Σ Ξ". Του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου Αρ- χιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυμα- τουργού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και g". Ωδή γ. Ηχος β. Εξήνθησεν η έρημος. ΝΆ μακαριε, του Δεσπότου γνήσιος, συ L μαθητής γενόμενος, διασώζεις τους σοι προςρέχοντας, χαλεπών εκ κινδύνων και θα- νατου, πικρού. Δίς. "λαίσθητι τοίς δούλοις σου, τών πταισματων άφεσιν, ως αγαθος δωρούμενος, Νικολάου του σού θεραποντος, ταϊς προς σε μεσιτείαις Πολυέλεε. Θεοτοκίον. ατεύνασον τον ταραχον, των παθών μου Δέσποινα, και την ζωήν κυβέρνησον, Πα- ναγία Θεόν η τέξασα, ενώ εστερεωθη ή καρ, δία μου. - Ωδής. "Ηχος α. Σπλαγχνων Ιωνάν. έος Αβρααμ εδείχθης Νικόλαε, ως μονογε- Ν νή Υίον προσαξας τον νούν, τώ Δεσπότη σου, αναίμακτες θυσίας προσφέρων αεί καν- τεύθεν εύλογήθης ως φιλόξενος, Πατερ, και Τρια- δος γέγονας, oικητήριον θείον και άμωμον. - ένα και φρικτα, εργαζη τεράστια, εν πάση - τη γή, και εν θαλάσση μακραν, κινδυνεύ- ουσι, ταχυδρόμοις λιταίς επισταμενος ασθε- νουν των ιατρος και πτωχευοντων τροφευς' νι- κη κατ' εχθρών φερώνυμος, του Λαού του πι- στού αναδέδειξαι. Δόξα. έβω και τιμώ, Τριαδα αμέριστον, προσω- Σ ποις τρισι, διαιρουμένην αεί ένουμένην δε, τη ουσία και φύσει ως μίαν αρχην, τον Πατέ- ρα και Υιόν και Πνεύμα "Αγιον παντων κρα- ταιώς δεσπόζουσαν, και το πάν συντηρούσαν ως βούλεται. Και νύν. Θεοτοκίον. λίμας Ουρανούς, εν μήτρα σου Παναγνε, Υ Α ") 2 Χριστός βουληθεις, όλος εσκήνωσεν ού Liturgicon. Τ. Φ. 8 γαρ έφερε, τών ιδίων χειρών το πλαστ8ργημα, καθoράν υπο του πλανου τυραννούμενον , ήλθε δουλoμόρφω σχήματι, το ανθρώπινον γένος λυ- τρωσασθαι. Τ/" ανόνα Πίστεως, και εικόνα πραότητος, έγ- Η κρατείας Διδασκαλον, ανέδειξέ σε τή ποί- μνη σου ή τών πραγματων αλήθεια δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλα, τη πτωχεία τα πλείσια, Πατερ Ιεραρχα Νικόλαε πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντάκιον, "Ηχος. γ. Η Παρθένος σήμερον. "ν τοίς Μύροις "Αγιε, Ιερουργός ά, δεχός. τέ Χριστό γαρ "Οσιε, το Ευαγγέλιον πλη- ρωσας, έθηκας την ψυχήν σου υπέρ Λαού σου έσωσας τους αθώους εκ τ8 θανάτου δια τέτο ηγιασθης, ως μέγας Μύστης Θεού της χαριτος. 2 - Μεγαλυνάριον. - γ ρφανων προστατην σε και χηρων, πείνων- των τροφέα, πενομένων τε πλ8τιστήν, αιχ- μαλώτων βύςην, και πλεόντων σωτήρα, κεκτή- μεθα παμμακαρ, σοφε Νικόλαε . Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Τροπαριον,"Ηχος δ. εθ:3:36654ΘΘΘέΘΕΕΘΘΘΘΘέΘΘΘΘίδΘΦΘΘΘΘΘΘΘέeΘ8:tξ33. Ε Ι Σ Τ Α Σ Θ. Η Σύλληψις της Αγίας και Θεοπρομήτορος "Αννης. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς. "δη γ. Ηχος ά. Στερεωθήτω η καρδία μου, αρπόν κοιλίας ει παρασχοις μοι, ανεβόα "Αννα προς Κύριον, μεγαλυνθήσομαι και σοί, τούτον προσαναθήσομαι δια τούτο συλ- λαμβάνει την Αγνήν Θεομήτορα. "ν Παραδείσω ευχομένης σου, της φωνής α- Ε κούει ό"Υψιστος, Αννα Θεόφρον και καρ- πόν, τη κοιλία σου δίδωσι, Παραδείσου την α- νοίξασαν, την θύραν της χαριτος. α κατα μόνον εκτελέσασα, και Θεώ αμέμ- πτως δουλεύσασα, κυοφορείς την αληθώς, Νομοδότην κυήσασαν, "Αννα πανσεμνε διό σε οι πιστοί μακαρίζομεν. Θεοτοκίον, ής ςειρευούσης διανοίας με, ακαρπίαν πά- σαν απέλασον, και καρποφόρον αρεταίς, την ψυχήν μου αναδειξον, Παναγία Θεοτόκε, των πιστών η βοήθεια, Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. "Ωδής. Τον Προφήτην Ιωνάν. ώς χωρείται εν γαστρι, η χωρήσασα Θεόν, πώς γεννάται τον Χριστόν, ή γεννήσασα σαρκί; θηλάζει δε, πώς ή τον Κτίστην γαλα θηλασασα ; ής δεήσεως υμών, επακούσας ο Θεός, γο- Τ νιμωτατον καρπόν, νύν δεδώρηται υμίν, Πανεύφημοι, Ιωακείμ τε και "Αννα σήμερον. Δόξα. ΤΓην Αγνήν περιστεραν, συλλαβούσα εν γα- Τ στρί, χαρμονής πνευματικής, επληρώθη α- ληθώς, προσαγουσα, χαριστηρίους ωδας η "Αν- να Θεώ. Και νύν. Θεοτοκίον. ρικυμίαι λογισμών, και παθών επαγωγαι, Τ και βυθός αμαρτιών, την αθλίαν μου ψυ. χήν, χειμαζsσι βοήθησόν μοι Αγία Δέσποινα. - Τροπαριον, Ηχος δ. ήμερον της ατεκνίας δεσμα διαλύονται τέ Σ Ιωακείμ γαρ και της "Αννης εισακούων Θεος, παρ ελπίδα τεκείν αυτούς, σαφώς υπι- σχνείται Θεόπαιδα εξής αυτός ετέχθη ο α- περίγραπτος, βρoτος γεγονως, δι Αγγέλου κε- λεύσας βοήσαι αυτή. Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετα σού. Κοντακιον. "Ηχος δ'. Επεφανης σήμερον. "ορτάζει σήμερον η Οικεμένη, την τής "Αν- Ε νης Σύλληψιν, γεγενημένην εκ Θεού και γαρ αυτή απεκύησε, την υπερ λόγον τον Λό- γον κυήσασαν. Μεγαλυνάριον. Αεύτε ευφημήσωμεν οι πιστοί, "Ανναν την - Αγίαν, την Προμήτορα του Χριστού, την αξιωθείσαν γεννήσαι την Παρθένον, την μόνην Θεοτόκον και παναμωμητον. - Κοινωνικόν. Α'γαλλιάσθε Δίκαιοι εν Κυρίω, τοίς ευθέσι πρέ- πει αίνεσις. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΒ'. Του εν Αγίοις Πατρός ημών Σπυρίδωνος Επισκόπου Τριμυθούντος του Θαυματουργού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος τ8 Μηναίου, Ωδή γ. και 5. "Ηχος β', Ωδή γ. Εν πέτρα με της Πίστεως. όν νούν σου απαθεία καταλαμπρύνας, και Η θεία ταπεινώσει καθωραϊσας, χαρίσματα του Πνεύματος υπεδέξω, διώκείν πνεύματα, Τ λύειν νοσήματα, των πιστώς τιμώντων σε Ιε- ρωτατε . Μ 2) Μ 9 3 " Μ ον οφίν τον αρχε κακον αποκτεινας, τον τρόπον τον φιλαργυρον συμπατήσας, οι- κτείρων τον δεόμενoν Ιεραρχα, όφιν μετέβαλες, χρυσούν εις κόσμιον, ιεραίς εντεύξεσι, Πατερ "Οσιε. 'νήλθες προς το όρος της απαθείας εισέ- \\ δυς εις τον γνόφον της θεωρίας πλαξι δε της καρδίας σου εισεδέξω, νόμον σωτήριον, ως Ιερώτατος, και θεραπων γνήσιος του Δεσπό- ΤΟί) Ο'ΟΥ) - Θεοτοκίον. ΔΟΜεραπευσον τα τραύματα της ψυχής μου, Ο τον νούν μου σκοτιζόμενον αμελεία, Θεό- νυμφε καταύγασον, ίνα ψαλλω ουκ έστιν α- μεμπτος, ως συ Παναμωμε και ουκ έστιν α- χραντος, πλήν σου Δέσποινα. "Ωδής. Εν αβύσσω πταισμάτων. χρυσός ως πηλός σοι λελόγιςαι, τή υπέρ Ο χρυσόν απαθεία αστραπτoντι, και πλου- τισθέντι Οσιε, δωρεαίς ταίς παγχρύσοις τού Πνεύματος. αθαρώς λειτουργών τώ Δεσπότη σου, πλή- θος έσχες "Οσιε καθυπακούον σοι, Αγγε- λικών Δυνάμεων, αορατoις φωναίς Ιερώτατε. Δόξα. περίδοξος Πανσoφε βίος σου, Κόσμω σε Ο περίδοξον Πάτερ ειργάσατο διo την θείαν μνήμην σου, γεγηθότες τελούμεν υμνούντές σε. Και νύν . Θεοτοκίον. υρανών πλατυτέρα ή Μήτρα σου, γέγονεν Ο Απείρανδρε Θεόν χωρήσασα, τον μηδα- μου χωρέμενον, Παναγία Παρθένε Πανύμνητε. Ει δε βέλει, είπε την g. Ωδην εκ της Φυλ- λάδος του Αγίου. Ζήτει εις το τέλος του πα- ρόντος Βιβλίου, όπου ευρίσκονται άπαντα τα Τροπάρια της Λειτουργίας εκ των Φυλλαδων τιμών εορταζομένων Αγίων. Τροπαριον, "Ηχος α. ής Συνόδου της Πρώτης ανεδείχθης υπέρ- μαχος, και Θαυματουργός Θεοφόρε Σπυ- ρίδων Πατήρ ημών διο νεκρά συ εν ταφω προσ- φωνείς, και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες και εν τώ μέλπειν τας αγίας σου ευχας, Αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοι Ιερώτατε , δόξα τώ σε δοξάσαντι, δόξα τώ σε στεφανώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι δια σου πάσιν ιαματα. Κοντάκιον, Ήχος β. Τα άνω ζητών. Υώ πόθω Χριστού, τρωθείς Ιερώτατε, τον Τ νούν πτερωθείς, τή αίγλη του Πνεύματος, Λ Ε Ι Τ ο η Ρ Τ Ι Κ ο Ν. 59 πρακτική θεωρία την πράξιν εύρες Θεόπνευςε, θυσιαστήριον θείον γενόμενος, αιτ8μενος πάσι θείαν έλλαμψιν. Μεγαλυναριον. Ζαίροις Τριμυθούντος η καλλονή χαίροις Χ Κερκυραίων, ο σοφώτατος ιατρός χαί- ροις της Τριαδος ο θείος μυστολέκτης, Πατέ- ρων μέγα κλέος, Σπυρίδων "Αγιε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. φρε:45 Θ, ΘΥΘ steΘ®ΘΘΘΕΘéΞΕΞΕΒΘ,ΘΘ, δΘ ΘΘΘ ΘθΘ, ΦΘΘΘέξΞ£εστ Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Τών Αγίων προπατόρων. Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί. Και λέγομεν, δ'. Αναστάσιμα, και εκ του Κα- νόνος των Προπατόρων, την γ. και ς. Ωδήν. Ωδη γ'. "Ηχος πλ. δ. Σύει το στερέωμα. ύνεσιν κτησαμενοι, την θεοδίδακτον Δέσπο- τα, Παίδες Δαβίδ, μόνους τους πατρω8ς, θεοφρόνως ετήρησαν. Γύρ ου κατεφλόγισε, τα καθαρώτατα σω- Η ματα, των ευσεβών δια γαρ νηστείας, ψυχοτρόφου ήρδεύοντο. Αίνον τον παγκόσμιον, και πολυύμνητον ά- δoυσι, Παίδες οι Τρείς, μέσον της καμί- νου, θαυμαστώς δροσιζόμενοι. Θεοτοκίον. 2 " ν ΙΆ τόκον Δέσποτα, εκ παρθενεύοντος σω- ματος, δείξης ημίν, σωζεις εν καμίνω, παρ- δενεύονται σωματα . Ωδής. "Ηχος α. Σπλαγχνων Ιωνάν. ΤΓ ύπωσις Χριστού, του Παθους γεγένησαι, Τ σαφώς Ισαακ μακαριώτατε, αναγόμενος, πατρική ευπειθεία του θύεσθαι δια τούτο με- μακαρισαι, και φίλος Θεού, ώφθης όντως γνη- σιώτατος, μετα παντων δικαίων σκηνούμενος. Ω"φθη Ιακωβ, θεράπων πιστότατος, του ΑΑ παντων Θεού όθεν έπαλαισε, μετ' Αγ- γέλσυ νoύς, καθορών τον Θεόν μετωνόμασται και καθεύδων, θείαν κλίμακα τεθέαται, ήπερ θεός επεστήρικτο, ο σαρκί προσπλακείς αγα- θότητα, Δόξα. τέργων Ιωσήφ, Πατρός την ευπείθειαν, εν λακκω βληθείς προσαπεμπωληται εις προτύπωσιν, του τυθέντος, και λακκω βληθέν- τος Χριστού σιτοδότης τε Αιγύπτου έχρημα- τισε, σωφρων γεγονως και δίκαιος, Βασιλεύς τε παθών αληθέστατος. Και νύν. Θεοτοκίον. έον επί γης, Παιδίον γνωρίζεται, ο ών συν Πατρί αει και Πνεύματι σπαργανούται ο δε, την γήν σπαργανώσας ομίχλη σαφώς και εν φάτνη των αλόγων ανακέκλιται τούτου νύν προερτάσωμεν, γεγηθότες την άσπoρoν Γέννησιν. Τροπαριον το Αναστάσιμον . Και το παρόν τών Προπατόρων, "Ηχος β. Η ν πίστει τες Προπατορας έδικαίωσας, την ", εξ εθνών δι αυτών προμνηστευσαμενος Εκκλησίαν καυχώνται εν δόξη οι "Αγιοι, ότι εκ σπέρματος αυτών υπάρχει καρπος ευκλεής, η ασπόρως τεκούσα σε, ταίς αυτών ικεσίαις Χριστε ο Θεός, σώσον τας ψυχας ημών. Η Υπακοή του τυχόντος Ήχου. Και η παρούσα, Ήχος β. Ε ίς δρόσον τοίς Παισι το πύρ μετεβαλλετο, ο θρήνος εις χαραν ταϊς Γυναιξίν ενηλάτ- τετο. "Αγγελος γαρ εν αμφοτέροις διηκόνει τοίς θαύμασι τοις μεν εις αναπαυσιν μεταποιήσας την Καμινον ταϊς δε την Αναστασιν καταμη- νύσας τριήμερον ο αρχηγός της ζωής ημών, Κύ- ριε δόξα σοι. - Κοντακιον δε το παρόν τών Προπατόρων, "Ηχος β. Χ ειρόγραφον Είκόνα μη σεβασθέντες, αλλ' αγραφω εσία θωρακισθέντες, Τρισμακα- ριοι εν τώ σκαμματι του πυρός εδοξάσθητε εν μέσω δε φλογος ανυποστατου ιστάμενοι, Θεον επικαλείσθε ταχυνoν, ώ. Οικτίρμον, και σπεύ- σον ως ελεήμων, εις την βοήθειαν ημών, ότι δύ- νασαι βουλόμενος. Κοινωνικόν. Αινείτε τον Κύριον εκ τών Ουρανών. Καί . Είς μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. «κεεε-Η»rt-εοκο εξέτισε asasosée κεοιχassass: "« Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΖ Τών Αγίων Τριών Παίδων, και Δανιήλ του Προφήτου. Είς την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος, Ωδή γ. και ς. Ηχος πλ. δ. "Ωδη γ'. Συεί το στερέωμα, Ν όησιν και σύνεσεν, παρα Θεού λαβων ήγα- Ι γες, φωτοφανώς, τα έσκιασμένα, των Κρα- τούντων ένύπνια. Δίς. Α ράκοντα ενέκρωσας, διατροφής βαλων"Εν- δοξε, τον αισθητόν τους πριν αοραίτους, έτροπώσω γαρ δαίμονας. Λ Ε Ι Τ ο Υ Ρ Γ ι κ ο Ν. - Θεοτοκίον. 5η " . " Υ 2 Μ ς Αυ 9) ΑΕ φωτιζόμενος, το εμφανές δράς Ένδο- ξε, "Ορος Θεού, την ευλογημένην, τών βρο- των εγκαλλωπισμα . Ωδης. "Αβυσσος αμαρτιών. "ρξαντες των ψυχικών, παθημάτων τη δυ- ί ναμει του λόγου, χωρας εθνών Χαλδαίων, ηγεμόνες γεγόνατε οίδε γαρ ή αρετή γέρα χα- ρίζεσθαι, κεκτημένοις οι του Δαβίδ σοφοι α- πόγονοι. Δόξα. - Α Ο 1 Α. 2. έκρωσιν ο Δανιήλ, ζωηφόρον ένδυσαμενος παλαι, τον ως Θεoν Χαλδαίοις, δύσσεβώς νομιζόμενον, αναιρεί δια τροφής, δρακοντα κα- ίS - κιστον, Ιερείς τε, τους δυσμενείς σαφώς απέ- Α. ΤΣΕίΥΑΞ , Και νύν. Θεοτοκίον. "λεων μοι τον Κριτήν, τον Υιόν σου Θεοτόκε Παρθένε, ταίς σαίς λιταίς γενέσθαι, εν ημέ- ρα της κρίσεως, λυτρωτήν τε τών δεινών, Μήτερ δυσώπησον σοι γαρ μόνη τα της ελπίδος α- νατίθημι. Τροπαριον, "Ηχος β. ΜΕ τα της Πίστεως κατορθώματα εν τη πηγή της φλογος, ως επί ύδατος ανα- παύσεως, οι "Αγιοι Τρείς Παίδες ήγαλλοντο, και ο Ηροφήτης Δανιήλ, λεόντων ποιμήν, ως προβάτων εδείκνυτο ταίς αυτών ικεσίαις Χρι- στε ο Θεός, ελέησον ημάς. Κοντακιον, "Ηχος πλ. β. Χ" εικόνα μη σεβασθέντες, αλλ' α- γραφω ουσία θωρακισθέντες Τρισμακα- ριοι, εν τώ σκαμματι του πυρός εδοξάσθητε εν μέσω δε φλογος ανυποστατου ισταμενοι, Θεον επικαλείσθε ταχυνoν ώ. Οικτίρμον, και δύνασαι βουλόμενος, - Ο Μεγαλυναριον του Προφήτου. έoντες εν λακκω τον Δανιήλ, πώς μη αι- Α δεσθώσι ; ταν δι αίδεσιν προς Θεον, ταχος ανελόντα, ον δράκοντα ετίμων, οία Θεον αφρό- νως οι Βαβυλώνιοι, Ετερα τών Τριών Παίδων. "Γους επί την Καμινον του πυρός, Τρείς Α- ". Μ) 2 " 1 --- γίους Παίδας, εμβληθέντας και Παντουρ- γον, τον μεταβαλόντα το πύρ εις θείαν δρό- " ") 2 Λ. ν σον, εν ύμνοις εύλογούντας, παντες τιμήσωμεν. ψι οι " - 2" Γ. w) 2 β λ w ΚΤ β 4 νδον της Καμίνου Τρείς εμβαλων, Ναβου- χοδονόσορ, επλησίασε τού ιδείν, ει πυρος το κράτος, εμέπρησεν εις τέλος, και τέσσαρας ύμνούντας, βλέπων εξίσταται, - σπεύσον ως ελεήμων εις την βοήθειαν ημών, ότι Η Η Υ"Ά Τριας, υπεραγαθε Μονας, ο ΤΟS Ο ΟΤ) . Κοινωνικόν. Α'γαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω, τοίς ευθέσι πρέν πειαίνεσις. Αλληλουία. ελε, ξΘΕ εξΘε, οξειέλε Θε) εθελθSλέ63 δΘ5€ δεξέθε, έe έΘθ®, Ε Ι Σ Τ Α Σ Κ. Προεόρτια της κατα Σαρκα Γεννήσεως τού Κυρίου και Θεέ, και Σωτήρος ημών Ιησέ Χρι- στού και του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου τού Θεοφόρου. - Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τέ; Κα- Α) ν Μ κυ (" νόνος τών Προεορτίων, Ωδη γ'. και του Ιε- ρομαρτυρος, Ωδης. "Ωδή γ. "Ηχος α. Λίθον δν απεδοκίμασαν, αύτην τού Χριστού την Σάρκωσιν, γνους ο Ησαίας, Πνεύματι Αγίω, εμφανώς προ- λέγει, Παιδίον εκ Παρθένου, γεννάται ο Κύριος, εις αναγέννησιν ημών ου η αρχή επί του ώμg αυτού. ίς. - ΑΕ ήδη ανατέταλκεν, εκ φυλής Ιούδα όπερ επιγνόντες Βασιλείς κινήσεις, Ανα- τολών ποιούνται, και φθάσαι επείγονται, όπως θεοίσωνται Χριστον, εν Βηθλεέμ Σαρκι τικτό- μένον. ΥΆ πάσα Βροεόρτιον, προσαδέτω Κτί- Η σις, τώ προ Εωσφόρου εκ Πατρός γεννη- θέντι, και νύν εκ της Παρθένου, αρρήτως ε- κλαμποντι, και τικτoμένω σαρκικώς, εν Βη- θλεέμ, δί εύσπλαγχνίαν πολλήν . . . . Ωδής. "Ηχος ο αυτός. Τον Προφήτην Ιωνάν. 's τον όντως εραστήν, αγαπήσας ακλινώς, Σ" και το πυρ το προς αυτόν, αναβλέψας νοερώς, Ιγνάτιε, το είδος έσχες, εν σοι ζών και λαλούν. ούς μακρύς σου πειρασμούς, και τα άλυ- " τα δεσμα, και τους εν Ρώμη σπαραγμΘς, και το πύρ των διωκτών, ουδέν ηγέ, Ιερομάρ- τυς, δια τον σον εραστήν. " Δόξα. Τριαδικόν. Η Πα- τήρ, και ο Υίος, και το Πνεύμα το εύθες, ελέησον, τους προσκυνούντας το θείον κρά- Και νύν. Θεοτοκίον. υτρεπίζου Βηθλεέμ, ετοιμάζου Εφραθά, ο μ Αμήτωρ εκ Πατρος, και Απατωρ εκ Μη- τρος, βασταζεται, κυοφορείται, τίκτεται σω- |ζ ων ημάς. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 6 Μ Τροπαριον Προεόρτιον. "Ηχος δ. Ε Βηθλεέμ, ήνοικται πάσιν ή Εδέμ, Η μ ευτρεπίζε; Εφραθά, ότι το ξύλον της ζωής, εν τώ Σπηλαίω εξήνθησεν εκ της Παρθένε. Πα- ραδεισος και γαρ, ή εκείνης γαστήρ, εδείχθη νοητος, ενώ το Θείον Φυτόν εξ ού φαγόντες ζήσωμεν, 8χι δε ως ο Αδαμ τεθνηξόμεθα. Χρι- στός γεννάται, την πριν πεσούσαν αναστήσων εικόνα. - Και του Αγίου, "Ηχος ο αυτός. Κ" τρόπων μέτοχος, και θρόνων διαδοχος Η ιτών Απος όλων γενόμενος, την πράξιν εύ- ρες Θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν δια τέ- το της αληθείας τον λόγον ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Ιγνατιε πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών. . . . . Ο οντάκιον του Αγίου, Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον. Τ λαμπρών αγώνων σου ή φωτοφόρος η- μέρα, προκηρύττει άπασι τον εκ Παρθένε τεχθέντα τούτο γαρ διψών εκ πόθου κατατρυ- φήσαι, έσπευσας υπο θηρίων αναλωθήναι δια τούτο και Θεοφόρος, προσηγορεύθης Ιγνατιε ένδοξε. Κοντακιον Προεόρτιον. "Ομοιον. Η Παρθένος σήμερον τον προαιώνιον Λόγον, Η εν Σπηλαίω έρχεται αποτεκείν απορρή- τως. Χόρευε η Οικουμένη ακουτισθείσα δόξα- σον μετα Αγγέλων και των Ποιμένων, βουλη- θέντα εποφθήναι, Παιδίον νέον τον προ αιω- νων Θεόν. Μεγαλυναριον του Αγίου. 'ρχιερωσύνης σου την στολήν, αρεταίς λαμ- πρύνας, λαμπροτέραν επιτελείς, της Αθλή- σεώς σου τώ αίματι διόπερ, διπλούν εδέξω ςέ. φος, μακαρ Ιγνατιε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. "ΘΘ & εβ®egΘΘ@@@@@@@@@ Θs ΕΦΘΕΘΕΘΘΘΘΘ.Θege3εεεε Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Προ τής Χριστού Γεννήσεως. Εις την Λειτουργίαν, δ. Αναστάσιμα, και έκ τ8 Κανόνος των Πατέρων, Ωδη γ'. και η ς'. "Ωδή η Προεόρτιος. Μ Ωδη γ'. Ηχος πλ. δ. Σε τον επί υδάτων. f αφω τριημερεύσας, ανέστησας ζωαρχική ε. Η γέρσει, θανόντας τους απ' αιώνος και Ι καταδίκης λυόμενοι, χαρμονικώς ήγαλλοντο" ίδου η λύτρωσις, ήλθες Κύριε, κραυγάζοντες. \ 2 2 Ά \ 2 ρ Τ κατ' εικόνα δόξαν, και καθ' ομοίωσιν Θεού, φρονούντες Παίδες, χρυσής εικόνος φλόγα, εν τώ πυρι τώ τού Πνεύματος, αθλητι- κώς κατέσβεσαν, εν πίστει ψαλλοντες πλήν σου Κύριον ουκ οίδαμεν. - ΧΆ και συγχορεύει, συν τοις Παισι και Προφήταις ο νόμος και προσκιρτά του Κυρίg, την θείαν έλευσίν σήμερον και Αβρααμ αγαλλεται, ότι εκ σπέρματος, είδε Κύριον σαρ- κούμενον. Θεοτοκίον. Η Σύλληψις άνευ παθους, η πρόσληψις υπερ λόγον, Παρθένε, του τόκου σου προήλθε το γαρ Προφήταις θρυλλούμενον, υπερφυώς μυ- στήριον, ημίν επέφανε, Λόγος του Θεού υπαρ- χων Κύριος, Ωδης. "Ηχος α. Σπλαγχνων Ιωνάν. Ν" Ουρανός, υπάρχεσα Δέσποινα, εκ μή- ΥΝ τρας της σής, ως εκ νεφέλης Χριστον, δό- ξης "Ηλιον, ανατείλαι επείγη Σπηλαίω σαρκι, ως μέλλοντα ταίς λάμψεσιν, αυτού τε τηλαυ- γώς, παντα τα τής γής πληρώματα, καταυγά- ειν διοίκτον αμέτρητον. Δίς. Δόξα. "δες την ημών, οδύνην και κακωσιν, Οικτίρ- μον Χριστέ, και ου παρείδες ημάς αλλ' ε- κένωσαs, σεαυτόν μη έκστας τού Γεννήτορος Ο καί εσκηνώσας εις μητραν απειρογαμον ητίς ανωδίνως τέξεσθαι, σε σαρκί εν Σπηλαίω προ- έρ ΕΤΟζί - Και νύν. "ρη και βουνοί, πεδία και φαραγγες, λαοί και φυλαί, έθνη και πάσα πνοή, αλαλα- ξατε, ευφροσύνης ενθέ8 πληρούμενα ήλθε παν- των επεδήμησεν η λύτρωσις, Λόγος του Θεού ο άχρονος, υπο χρόνον δι' οίκτον γενόμενος. Ει δε τύχη ή τοιαύτη Κυριακή προ της ει- κοστής του παρόντος, ψαλλονται τα Αναστα- σιμα μετα τών Πατέρων μόνα τα δε Προεόρ- τια καταλιμπανονται. Τροπαριον το Αναστάσιμον. Και το παρόν, "Ηχος β. Μ ν "Ο" Ρ Ρ Ο" 2. ΜΕ τα της Πίστεως κατορθώματα εν τη πηγή της φλογος, ως επί ύδατος ανα- Ρ. - ς ("Η ΤΗΥ - - Σ' - Ε Ν . . » "Υ --- , - παύσεως, οι "Αγιοι Τρείς Παίδες ήγαλλοντο και ο Προφήτης Δανιήλ, λεόντων ποιμήν, ως προβάτων εδείκνυτο ταίς αυτών ικεσίαις Χρι- στε ο Θεός σώσον τας ψυχάς ημών, Τροπαριον Προεόρτιον, Ηχος δ. Ε Βηθλεέμ, ήνοικται πάσιν η Εδέμ ευτρεπίζε Εφραθά, ότι το ξύλον της ζωής, 62 Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Λ Ε Ι Τ Ο Υ εν τώ Σπηλαίω εξήνθησεν εκ της Παρθένε. Πα- ραδεισος και γαρ ή εκείνης γαστήρ, εδείχθη νοητός, ενώ το θείον φυτόν εξ ού φαγόντες ζήσωμεν, 8χι δε ως ο Αδαμ τεθνηξόμεθα. Χρι, στός γεννάται, την πριν πεσούσαν αναστήσων εικόνα. Η Υπακοή, "Ηχος πλ. δ. "γγελος Παίδων εδρόσισε καμινον νύν δε Η γυναικών κλαυθμόν διεκωλυε, λέγων τί επιφέρεσθε μύρα , τίνα ζητείτε εν τάφω , ανέ- στη Χριςος ο Θεός υπάρχει γαρ ζωή, και σω- τηρία του γένους των Ανθρώπων. Κοντακιον, πρώτον το, Χειρόγραφον εικόνα μη σεβασθέντες. Ζήτει αυτό τη Κυριακή τών Προπατόρων. Είτοι το παρόν Προεόρτιον, "Ηχος α. Χορός Αγγελικός. ΕΤυφραίνου Βηθλεέμ, Εφραθά ετοιμαζου ι- Α δε γαρ η Αμνας, τον Ποιμένα τον μέγαν, εν μήτρα βασταζουσα, του τεκείν κατεπείγε- ται όνπερ βλέποντες οι θεοφόροι Πατέρες, ε- παγαλλονται, μετα Ποιμένων υμνούντες, Παρ- θένον θηλαζουσαν. Κοινωνικόν. Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ. Η κατα Σαρκα Γέννησις τέ. Κυρίε και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Εις την Λειτουργίαν τα παρόντα Αντίφωνα. Αντίφωνον Α'. Ηχος β. Στίχ. α. Εξομολογήσομαί σοι Κύριε εν όλη καρ- δία μου. Ταίς πρεσβείας της Θεοτόκου. Σώτερ σώσον ημάς. Στίχ. β. Εν βουλή ευθέων και συναγωγή, με- γάλα τα έργα Κυρίου. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Εξεζητημένα εις πάντα τα θελήματα αυτού. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου - Στίχ. δ. Εξομολόγησε, και μεγαλοπρέπεια το εργον αυτου. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείας του Θεοτόκου. - Στίχ. γ. Αντίφωνον Β'. Ηχος β. Σ Ρ Α 9 Μ φ " 1. ν |Στίχ. α. Μακάριος ανήρ ο φοβέμενος τον Κύριον. Α" Φ Α ν" Ο 2 \ Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εκ Παρθένου τεχθείς, ψάλλοντας σοι, Αλληλούϊα. Στίχ. β. Δυνατόν εν τη γή έσται το σπέρμα αυτού. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εκ Παρθένε, τεχθείς. Στίχ. γ. Δόξα και πλούτος εν τώ οίκω αυτού. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εκ Παρθένε, τεχθείς. Στίχ. δ. Εξανέτειλεν εν σκότει φώς τοίς ευθέσι. Α) Τρ ") ο " . "Ψ. 8 ) - • Σώσον ημάς, Υίε Θεού, ο εκ Παρθένο τεχθείς - Δόξα, και νύν. Ο μονογενής Υιος, και Λόγος του Θεού. Αντίφωνον Γ'. "Ηχος δ. [Στίχ. α. Είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου καθου εκ δεξιών μου. - Η Γέννησίς σου Χριστε ο Θεός ημών. Στίχ, β, Ραβδoν δυνάμεως εξαποςελεί σοι Κύ- ριος έκ Σιων. Η Γέννησίς σου Χριστε ο Θεός ημών. Στίχ. γ. Μετα σου η αρχή εν ημέρα της δυνα- μεώς σου. Η Γέννησίς σου Χριστε ο Θεός ημών- Ε ι σ ο δ ι κ ό ν. Εκ γαστρος προ εωσφόρου έγέννησα σε. Ω"μοσε Κύριος, και ου μεταμεληθήσεται. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εκ Παρθένε, τεγθείς. Σωσον η μας, 2 β χUείS, ψαλλοντας σοι, Αλληλούϊα. Και ευθύς το Τροπαριον, Ηχος δ', Γέννησίς σου Χριστε ο Θεός ημών, ανέ- τειλε τώ Κόσμω το φώς το τής γνώσεως εν αυτή γαρ οι τοίς άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος έδιδασκοντο, σε προσκυνείν τον "Ηλιον της Δικαιοσύνης και σε γινώσκειν εξ ύψους ανατολήν Κύριε δόξα σοι. - Η. Η Υπακοή, Ηχος, πλ. δ. Την απαρχήν τών εθνών ο Ουρανός σοι προ- σεκόμισε, τώ κειμένω Νηπίω εν φάτνη - δι Αστέρος τους Μαγους καλέσας, ούς και κα- τέπληττεν, ου σκήπτρα και θρόνοι, αλλ'εσχα- τη πτωχεέα τί γαρ ευτελέστερον Σπηλαίου; |τί δε ταπεινότερον σπαργανων, εν οίς διέλαμ- ψεν ο τής Θεότητός σου πλούτος. Κύριε δό- ξα σοι. Κοντακιον, "Ηχος γ'. " Παρθένος σήμερον, τον υπερούσιον τίκτει και η γή το Σπήλαιον, τώ απροσίτω προ- Μ. 9/ « 0, σάγει. Αγγελοι μετα Ποιμένων δοξολογούσι Λ Ε Ι Τ ο γ μ π ι κ ο Ν. Μαγοι δε μετά Αστέρος οδοιπορέσι. Δί ημάς γαρ εγεννήθη, Παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός. Αντί δε του Τρισαγίου. . Ο"σοι εις Χριστον εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύ- σασθε. Αλληλούϊα. * Κοινωνικόν, Λύτρωσιν απέστειλε Κύριος τώ Λαώ αυτού. ΕΞΞ ΞΞΕΞΕΞΞ Ξ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ Κτ". Η Σύναξις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και Αειπαρθένου Μαρίας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος της Εορτής, Ωδή γ. και ς". "Η τα Αντίφωνα της Εορτής απαραλλακτως. "Ηχος α. - Ωδη γ'. Τώ προ τών αιώνων. της επιπνοίας, μετασχων της αμείνω Α- δαμ χοϊκός, και προς φθοραν κατολισθή- σας, γυναικεία απατη, Χριστον, γυναικος βοά εξορών ο δι έμε κατ' εμέ γεγονως, "Αγιος εί Κύριε. Δίς. ΣΆ πηλίνης, ευτελούς διαρτίας Χρι- στε γεγονώς και μετοχή σαρκός της χεί- ρω, μεταδούς δείας φύτλης, βρoτος πεφυκως, και μείνας Θεός, και ανυψώσας το κέρας ή- μών, "Αγιος εί Κύριε. Ε ευφραίνου, Ηγεμόνων Ιούδα βασί. λεια τον Ισραήλ γαρ ο ποιμαίνων, Χε- ρουβίμ ο επ' ώμων, έκ σού προελθων Χριστός εμφανώς, και ανυψώσας το κέρας ημών. "Α- γιος εί Κύριε. Ωδής, Σπλάγχνων Ιωνάν. "λθε σαρκωθείς, Χριστος ο Θεός ημών, γα- Η στρος ον Πατήρ, προ Εωσφόρου γεννά τας ηνίας δε, ο κρατών τών αχράντων Δυνα- μεων, εν φάτνη των αλόγων ανακλίνεται ρα- κει σπαργανούται, λύει δε, πολυπλόκες σειρας παραπτώσεων. Δίς. Δόξα. |έον εξ Αδαμ, Παιδίον φυράματος, ετέχθη Υιος, και πιστοίς δέδοται τέ δε μέλλον- τος, ούτός έστιν αιώνος, Πατήρ και "Αρχων, και καλείται της μεγαλης βουλής "Αγγελος έ- τος ισχυρός Θεός έστι, και κρατών εξ8σία της Κτίσεως. Και γύν το αυτό, Τροπαριον της Εορτής. Η Γέννησίς σου Χριστε ο Θεός ημών, Ο σήμερον εκ σέ όθεν Αστήρ ευαγγελίζεται Μα- Κοντακιον δε το παρόν, "Ηχος πλ. β. προ Εωσφόρου εκ Ηατρος αμήτωρ γεν- νηθείς, επί της γης απατωρ εσαρκώθη γοις "Αγγελοι δε μετα Ποιμένων υμνούσι, τον 2) Ο 0 άχραντον Τόκον σου, η Κεχαριτωμένη. Και της Εορτής. Η Παρθένος σήμερον, τον υπερούσιον. Κοινωνικόν. Λύτρωσιν απέςειλε Κύριος τώ Λαώ αυτού. Ξ ΞΞΕΞΞΞΞΕΞΕΞcΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΖ. Του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφανου. - - Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος της Εορτής, Ωδη γ'. και του Αγίου, ή ς'. Ωδή Ηχος πλ. α. Ωδής, Μαινομένην κλυδωνι. Ο κλεινός ταξίαρχος, των Μαρτύρων, Στέ- φανος πιστοί, τους θεσμούς της φύσεως τη χαριτι, εκβεβηκως, τη θεία δόξη αυγάζεται, Α/ιμητής παναριστος, χρηματίσας, Δέσπο- τα Χριστέ, του τιμίου Παθους σου ο Στέ- φανος, τους φονευτας, δι ευλογίας αμνύεται. Δόξα. - ΜΆ πράξεως, αμετόχους, φύλαττε Χριστέ, και τέ Πρωτομαρτυρος αξίωσον, σες υμνητας, της κληρουχίας ως εύσπλαγχνος. Και νύν. Θεοτοκίον. - αγκοσμίg γέγονε, σωτηρίας, Δέσποτα Χρι- [ στε, απαρχή ο τόκος σου και Μαρτυσι, θεοπρεπούς, όμολογίας υπόθεσις. Τροπαριον της Εορτής. Και του Αγίου, "Ηχος δ'. Β"Ά διαδημα έστέφθη σή κορυφή, εξ 2) φ' € " Μ. άθλων ών υπέμεινας υπερ Χριστού του Θεού, Μαρτύρων Πρωτόαθλε, συ γαρ την Ιου- δαίων απελέγξας μανίαν, είδές σου τον Σωτή- ρα του Πατρός δεξιόθεν ' αυτόν ούν εκδυσώπει αεί υπέρ των ψυχών ημών. Κοντάκιο του Πρωτομάρτυρος, Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον. - " Δεσπότης χθες ημίν, δια σαρκος επεδή. μει, και ο δούλος σήμερον, από σαρκος εξεδήμει χθες ο Βασιλεύς ημών σαρκι ετέχθη, σήμερον ο Οικέτης λιθοβολείται, δι αυτόν και τελειέται, ο Πρωτομαρτυς και Θείος Στέφανος. Και Κοντακιον τής Εορτής. 6 4 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Μεγαλυνάριον του Πρωτομάρτυρος ρώτος το ποτήριον έπιες, ο πιων μετέδω, ο Θεανθρωπος Μιμηταίς , ον αθλών εν λί- θοις, εν δεξιά Πατρώα, βλέπεις μηνύοντα σοι, τα αθλα Στέφανε. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα ρήματα ΟζίJΤΟU) . κοειεsese... eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeseeeeers", Τ Η Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μετα την Χριστού Γέννησιν. Εν ή μνήμην επιτελούμεν των Αγίων και Δικαίων, Ιωσήφ τού Μνήστορος, Δαβίδ του Θεοπατορος, και Ιακώβου του Αδελφοθέου. Εις την Λειτουργίαν, οι Μακαρισμοί του "Ηχε εις δ'. και των Αγίων, Ωδη γ'. και ς'. "Ωδή γ. Ηχος α. Τώ προ των αιώνων. 8 προ των αιώνων, εκ Πατρός απορρήτως Τ εκλαμψαντος και εκ Παρθένε, επ' εσχα- των, σαρκωθέντος αφράστως, Πατήρ ωνομα- σθης Ένδοξε και μυστηρίου φρικτού θεωρος, Μακαρ έχρηματισας. CV Ο 3/ ο w 9 Α Ο ναι άνω Ταξεις, ως Θεόν απερίγραπτον τρέμουσι τούτον τεχθέντα εκ Παρθένου, Γωσήφ ταις χερσί σου, κρατείς καθαγιαζόμε- νος, τη επαφή τη φρικώδει σοφέι όθεν σε γε- ραίρομεν. "Υ" "ψος μυστηρίg, γενεαίς μη γνωσθέντος ταϊς Υ πρωην Σοφέ, κατεπιστεύθης τη καρδία, καθαρώς δεδεγμένος δι ού άπαντες εσωθημεν, οι την φωσφόρον και θείαν πιστώς, μνήμην σε δοξαζοντες. - Θεοτοκίον. Ναρκα ειληφότα, εξ αγνών σε αιματων Παρ- θένε Αγνή, και εν Σπηλαίω γεννηθέντα, και εν Φατνη τεχθέντα, ίδων Ιωσήφ ο Δίκαιος, τον καθ' ημάς όραθέντα Θεόν, ύμνοις έμεγαλυνε. "Ωδής. "Ηχος ο αυτός. Σπλαγχνων Ιωνάν. και ένω τοκετώ, εκ Κόρης Θεόπαιδος, τοίς ξέ- - νοις ημίν επιδημήσαντα, τον αίδιον, του Πατρος Θεον Λόγον λαβων Ιωσήφ, την προς Αίγυπτον παμμακαρ ξένην καθοδον, χαίρων, συν αυτώ πεποίησαι, καθυπείκων τοίς θείοις προσταγμασιν. Η "στασο Θεώ, σαρκι νηπιασαντι, σοφε Ιωσήφ διακονείμενος, ώσπερ "Αγγελος, και αμέσως προς τούτου σαφώς, τας ακτίνας τας αύλους εισδεχόμενος, μακαρ και φωτοειδέστατος, και ψυχή και καρδία δεικνύμενος. (") 9 κ. - Δόξα, λος επαφή, τη θεία πανεύφημε, καθαγια- Ο σθείς ψυχή και σωματι, μεταβέβηκας, προς αύλους μονας, αγιαζων νυνι, τους τελέν- τας την μνήμην σου δίκαιε, όντως Ιωσήφ παν- αγιε, Παναγίας Μνηστήρ Θεομήτορος. Και νύν. Θεοτοκίον. - έον επί γης, Παιδίον έωρακας, Παρθένου Ν Αγνής απoτικτόμενον, τον προτέλειον, και προ παντων αιώνων εκφύντα Πατρός και Αγγέλων ανυμνούντων τούτον ήκουσας, ένδον του Σπηλαίg κείμενον, Ιωσήφ επι φοίτνης πα- νευφημε. Τροπαριον το Αναστάσιμον, και της Εορτής, και το παρόν των Αγίων, Ήχος β. υαγγελίζου Ιωσήφ, τώ Δαβίδ τα θαύμα- Ε τα τώ Θεοπατωρι. Παρθένον είδες κυο- φορήσασαν μετα Μαγων προσεκύνησας, μετα Πριμένων έδοξολόγησας, δι Αγγέλου χρηματί- σθείς ικέτευε Χριστον τον Θεόν, σωθήναι τας ψυχας ημών. Η Υπακοή τού "Ηχου. Κοντάκιον των Αγίων, Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον. . υφροσύνης σήμερον, Δαβίδ πληρούται ο Ε Θείος Ιωσήφ τε αίνεσιν, συν Ιακωβω προσφέρει στέφος γαρ τη συγγενεία Χριστού λαβόντες, χαίρουσι, και τον αφροίστως εν γή τεχθέντα, ανυμνούσι, και βοώσιν . Οικτίρμον σώζε τους σε γεραίροντας. Και της Εορτής. Η Παρθένος σήμερον, τον υπερούσιον, Κοινωνικόν, Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Και. Αγαλλιάσθε Δίκαιοι εν Κυρίω. Σημείωσαι, ότι εαν τύχη μία μόνη Κυριακή με; ταξυ των Χριστού Γεννών, και των Φώτων, η Ακολουθία της Κυριακής μετα την Χριστού Γέννησιν τελείται τη κς, του παρόντος μηνός. Ψαλλομεν δε τη Λειτουργία, της Εορτής την γ'. ωδην, και την g'. των Αγίων της παρούσης Κυριακής, και τάλλα ωσαύτως. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 65 - ΜΗ Ν Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ. Ε Ι Σ Τ Η Ν ΙΙ Ρ Ω Τ Η Ν . Η Περιτομή του Κυρίου ημών Ιησέ Χριςού, και του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου τού Μεγαλου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος, της Εορτής η γ. Ωδή και του Αγίου ή ς, ή τα Αντίφωνα. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Α'. Στίχ. α. Αλαλαξατε τώ Κυρίω πάσα η γή. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. β. Ψαλατε δη τώ ονόματι συτού. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. γ. Διηγήσασθε πάντα τα θαυμάσια αυτέ. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. δ. Είπατε τώ Θεώ. Ως φοβερα τα έρ- γα σου . Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Β'. Στίχ. α. Ευφραινέσθωσαν Ουρανοί, και αγαλ- λιασθω η γή. Σώσον ημάς Υιε, Θεού, ο σαρκί πε- Α ν τ ί φ ω ν ο ν ριτμηθείς. Στίχ. β. "Ασατε τω Κυρίω, ψαλατε τώ ονόμα- τι αύτού. Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. γ. Εκ Σιων ή ευπρέπεια της ωραιότητος Οζ ζJΤΟζ) . Σώσον ημάς, κτλ. - Στίχ. δ. Ο Θεός ημών εν τώ Ουρανώ και εν τη γή, πάντα όσα ήθέλησεν, εποίη- σε. Σώσον ημάς, κτλ. Δόξα, και νύν. Ο μονογενή, Υίος και Λόγος τού Θεού. Αντίφωνον Γ. Ηχος α. Ρ Α ν ' W ΑΡ Στίχ. α. Τα ελέη σου Κύριε, εις τον αιώνα ά- Ε σομαι . Μορφήν αναλλοίωτως ανθρωπίνην. φ Στίχ. β. Απαγγελώ την αλήθειαν σου εν τώ στόματί μου. Μορφήν αναλλοίωτως ανθρωπίνην. ρφ 1.iturgicon. Τ. Φ. 9 . - , 2 φ 4 ) , ΤζΥ - Υ - ΑΥ S Οί%Ο ίOό υ νΥ)ν, %%ί 8 μ.ί σήΟ Ο S Στ. Αγαπησας δικα 2 ί ανομίαν. Μορφήν αναλλοίωτως ανθρωπίνην. Ε ι σ ο δ ι κ ό ν . Δεύτε προσκυνήσωμεν... ο σαρκί περιτμηθείς. Ωδή γ."Ηχος β. Στερέωσον ημάς εν σοί Κύριε. * Λόγος σαρκωθείς, ο υπερούσιος, εις λή- ξιν του Νόμου περιετμήθη απαρχήν δε θείας χαριτος, και ζωής ακηρατ8 ημίν δεδωκε. Δίς . ! Ιού Νόμου πληρωτής, ως ουκ αντίθεος, ύ- παρχων Χριστος ο σεσαρκωμένος, ανεδεί- χθη, και ήξίωσεν, έκών περιτμηθήναι οκταή- μερος - »Ας , Δίς. - Ωδή ς. Ηχος ο αυτός. "Αβυσσος έσχατη αμαρτημάτων. "θρεψας λιμώ τακείσας, ψυχας πενήτων α- φθόνως, και τας των πεινώντων καρδίας, πασης ενέπλησας, Βασίλειε, θεϊκής ευφροσύνης. ""θρεψας ψυχας πεινώσας, τροφή τη επου- ρανίω άρτος τών Αγγέλων, υπάρχει ο λόγος Βσσιλειε ού άριστος σιτοδότης εγένου. Δόξα. "σπευσας Κόσμου βαγήναι, και Θεώ συμ- βιοτεύσαι διo τoίς αστατoις και ρευςρίς, Πατερ Βασίλειε, τα μένοντα, ως σοφος κατε- κτήσω, Και νύν. Θεοτοκίον. ατος σε εν τω Σιναίω, αφλέκτως προσομι- λούσα, τώ πυρί προγραφεί Μητέρα, την Αειπαρθενον, Ανύμφευτε Θεοτόκε Μαρία. Τροπαριον της Εορτής, Ηχος α. Μ ορφήν αναλλοίωτως ανθρωπίνην προσέλα- βες, Θεός ών κατ' εσίαν Πολυεύσπλαγχνε Κύριε, και Νόμον εκπληρών Περιτομην, θελή- σει καταδέχη σαρκικήν όπως παύσης τα σκιώ- δη, και περιέλης το καλυμμα των παθών ημών δόξα τη αγαθότητι τη σή' δόξα τη ευσπλαγ- χνία σου δόξα τή ανεκφραστω Αόγε συγκα- ταβασει σου. ? Και του Αγίου, Η ρς ο αυτός. ις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος σού, ως δεξαμένην τον λόγον σου δι ού θεο- πρεπώς έδογματισας την φύσιν τών όντων ε- τρανώσας, το τών ανθρώπων ήθη κατεκόσμη- σας. Βασίλειον Ιερατευμα, Πατερ "Οσιε, Χρί- στον τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν μέγα έλεος. - 66 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Κοντακιον του Αγίου, Ηχος δ. Επεφανης σήμερον. 2) Α 5) κ και "φθης βασις άσειστος τη Εκκλησία, νέμων S & πάσιν άσυλον, την κυριότητα βροτοίς, ε- πισφραγίζων σοίς δόγμασιν, Ουρανοφαντορ Βα- σίλειε"Οσιε. . . . . - Και τής Εορτής, Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον. Ο τών όλων Κύριος, Περιτομην υπομένει, / και βροτών τα πταίσματα, ως αγαθός διατέμνει δίδωσι την σωτηρίαν σήμερον Κόσ- μω χαίρει δε εν τοις υψίστοις και ο τού Κτί- στου, Ιεραρχης και φωσφόρος, ο θείος μύστης Χριστού Βασίλειος. Μεγαλυνάριον τού Αγίου. Τ". Ουρανοφαντορα τέ Χριστού, νύστην τέ Δεσπότου, τον φωστήρα τον φαεινόν, τον εκ Καισαρείας, και Καππαδόκων χωρας, Βα- σίλειον τον μέγαν, παντες υμνήσωμεν. Κοινωνικόν. Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. ΣΠΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞ Ξ Ξ ΞΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞGΞΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ Β. Προεόρτια των Θεοφανείων. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος των Προεορτίων, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος β. "δη γ' Σερέωσε" το "". πέφανε Χριστός, βοά ο Πρόδρομος, και ρείθροις επιβαίνει του Ιορδανου υπαντή, σαι τούτω σπεύσωμεν, καθαραίς διανοίαις φω, τιζόμενοι, , ο Δίς. ητών με ανοδίαις τον πλανώμενον, Θεέ μου πτωχείαν πλ8σιωτατην, ένδυσαμενος έφί- στασαι, βαπτισθήναι η παντων απολύτρωσις. Η γή και Ουρανός νύν χορευέτωσαν, ο παν- των βαπτίζεται Ευεργέτης, εν τοις ύδασι βυθίζων ημών, την πληθυντώναμέτρων παρα- 7ίτζλ).0ξίύν . . . "Ωδής Αβυσσος αμαρτημάτων. "μβρισον αμαρτημάτων, ημίν Φιλανθρωπε * " λύσιν, όταϊς Ιορδάνου βραίς, βυθίσας τα πταίσματα, των γηγενών, δια έλεος μέγα. " Δόξα. Η έλαγος Χριστέ υπαρχων, δικαιοσύνης προ- . . έρχη, νύν εν Ιορδάνη ποταμώ, βυθίσαι τον δράκοντα, και τέ Αδαμ, την παράβασιν πλύναι. ί...: . . ν. Τ'είθρόν σε τής αφθαρσίας, Χριστε υπάρχον- Η τα όντως, ρείθρα πώς χωρήσει ποταμού, εβόα ο Πρόδρομος, δοξάζων σου, την πολλήν ευσπλαγχνίαν. Α Τροπαριον Προεόρτιον, Ηχος δ. "τοιμαζου Ζαβουλων, και ευτρεπίζε Νεφθα- 1 λείμ Ιορδάνη ποταμε, ςήθι υπόδεξαι σκιρ- τών, τέ βαπτισθήναι ερχόμενον τον Δεσπότην αγαλλου ο Αδαμ συν τη Προμήτορι , μη κρύ- πτεσθε εαυτούς, ως εν Παραδείσω το πρίν και γαρ γυμνους ιδων υμάς επέφανεν, ίνα εν- δύση την πρώτην στολήν. Χριστός εφανη, την πάσαν Κτίσιν θέλων αναγίαινίσαι. Κοντακιον, "Ηχος δ. Επεφονης σήμερον. Ε τοίς βείύροις σήμερον του Ιορδάνου, γε- "μ γονως ο Κύριος, τώ Ιωαννη εκβοά μη δειλιάσης βαπτίσαι με σώσαι γαρ ήκω Αδαμ τον πρωτόπλαστον. και ΕξΒΒΕξ-ΘΘθλΘΘ Θ5Θθήδεξ36Θξ38ξξξξ:ς ΘεθSΘΘ ΘΘ@e-εξ 53-333. Τα "Αγια Θεοφάνεια του Κυρίου, και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Εις την Λειτουργίαν, τα παρόντα Αντίφωνα. Αντίφωνον Α. Ηχος α. Στίχ. α. Εν Εξόδω Ισραήλ εξ Αιγύπτου, οίκg Ιακωβ εκ λαού βαρβαρου. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς. Στίχ. β. Εγενήθη Ιουδαία αγίασμα αυτού, Ισραήλ εξουσία αυτού. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. γ. Η θάλασσα είδε, και έφυγεν ο Ιορ- δανης εστράφη εις τα οπίσω. - Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. δ. Τί σοι εστί θαλασσα, ότι έφυγες; και σύ Ιορδάνη, ότι εστραφης εις τα οπίσω; Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Αντίφωνον Β'. "Ηχος β. Στίχ. α. Ηγάπησα, ότι εισακούσεται Κύριος της φωνής της δεήσεως μου. - Σώσον ημάς, Υιε Θεέ, ο εν Ιορδάνη υπο Ιωαν- νου βαπτισθείς, ψάλλοντας σοι, Αλληλοιία. Στίχ. β. "Οτι έκλινε το oύς αυτού εμοί, και εν ταίς ημέρας μου επικαλέσομαι. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εν Ιορδάνη. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι κο Ν. 67 Στίχ γ. Περιέσχον με ωδίνες θανάτου, κίνδυ- C/ C/ νοι "Αδου εύροσαν με . Σώσον ημάς, Υίε Θεέ, ο εν Ιορδάνη. Στίχ. δ. Ελεήμων ο Κύριος, και δίκαιος, και ο Θεός ημών ελεεί. Σώσον ημάς, Υιε Θεέ, ο εν Ιορδάνη. Δόξα, και νύν. Ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Αντίφωνον Γ. Ηχος α. Στίχ. α. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, ότι αγαθός. Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε. Στίχ. β. Είπατω δή οίκος Ισραήλ, ότι αγαθός. Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε. Στίχ. γ. Είπατω δη οίκος Ααρων, ότι αγαθός. Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, Στίχ. δ. Είπατωσαν δή πάντες οι φοβούμενοι τον Κύριον. Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε. Ε ί σ ο δ ι κ ό ν . Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν. Σώσον ημάς, Υιε Θεέ, ο εν Ιορδάνη υπο Ιωαν- νου βαπτισθείς, ψάλλοντας σοι, Αλληλούϊα. Τροπάριον, "Ηχος α. "ν Ιορδανη βαπτιζομένου σου Κύριε, η τής Ε Τριαδος εφανερώθη προσκύνησις τού γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι, αγαπη- τόν σε Υιον ονομαζουσα και το Πνεύμα εν εί- δει Περιστεράς, εβεβαίου του λόγου το ασφα- λές ο επιφανείς Χριστε ο Θεός, και τον Κό- σμον φωτίσας, δόξα σοι. Η Υπακοή, "Ηχος πλ. α. Ο "τε τη επιφανεία σε εφωτισας τα σύμπαν- σα έφυγε, και ο Ιορδανης κατω ρέων εστράφη, τα, τότε η αλμυρα της απιστίας θαλασ- θείων εντολών σε συντήρησον ημάς Χριςε ο Θεός, πρεσβείας της Θεοτόκου, και ελέησον ημάς. Κοντάκιον, "Ηχος δ. 2 4. Α. πιγνώσει υμνούντας σε ήλθες εφανης το φώς το απρόσιτον. - - - - - - Αντί δε τού Τρισαγίου. Ο"σοι εις Χριστόν έβαπτίσθητε, Χριστον ένε- δύσασθε. Αλληλούϊα. Επεφάνη η χάρις του Θεού, η σωτήριος πάσιν ανθρώποις. Αλληλούϊα. ο προς Ουρανόν ανυψών ημάς αλλα τώύψει τών πεφάνης σήμερον τη Οίκουμένη και το φώς σου Κύριε εσημειώθη εφ' ημάς, εν έ- Τής αυτής Εορτής, Ωδή γ. και σ'. Ψαλλόμεναι εν τοις Μεθεόρτοις. Ωδη γ'. "Ηχος β', 'σχυν ο δίδους, τους Βασιλεύσιν ημών Κύριος, και κέρας χριστών αυτού υψών, Παρθένου ποτίκτεται μολεί δε προς το Βαπτισμα διο Πιστοι βοήσωμεν ουκ έστιν "Αγιος ως ο Θεός μών, και ουκ έστι δίκαιος πλήν σου Κύριε. Δίς. τειρεύουσα πριν, ήτεκνωμένη δεινώς σήμε- ι ή ρον, ευφραίνου Χριστού ή Εκκλησία δι ται, εν πίστει ανακραζοντες ουκ έστιν "Αγιος ως ο Θεός ημών, και ουκ έστι δίκαιος πλήν σε Κύριε . - εγαλη φωνή, εν τη Ερήμω βοά Πρόδρομος Μ Χριστού ετοιμάσατε οδούς, και τρίβους του Θεού ημών, ευθείας απεργασασθε, εν πί- στει ανακράζοντες ουκ έστιν "Αγιος ως ο Θεός ημών, και ουκ έστιν δίκαιος πλήν σου Κύριε. Ωδής". "Ηχος ο αυτός. "μερτον εξέφηνε συν πανολβίω, ήχω Πατήρ, όν γαστρος εξηρεύξατο ναί φησιν έτος συμ- φυής γόνος πέλων, φωταυγος εξωρsσεν ανθρω- πων γένες, Λόγος τέμs ζών, και βρoτος προ- μηθεία. Δίς. Δόξα . κ ποντίg λέοντος ο τριέσπερος, ξένος Προ- Ε φήτης εγκατoις φλοιδούμενος, αύθις προ- ήλθε της παλιγγενεσίας, σωτηρίαν δρακοντος εκ βροτοκτόνου, πάσι προφαίνων, των χρόνων επ' εσχατων. Και νύν. Α "νειμένων Πόλoιο παμφαών πτυχών, Μύ- ή στης ορά προς Πατρός εξικνούμενον, μέ- νoν τε Πνεύμα τώ παναχραντω Λόγω, επελθόν ως πέλειαν αφραστω τρόπω, δήμοις τε φαίνει προσδραμείν τώ Δεσπότη. Η Σύναξις του τιμίου Προφήτου Προδρόμου, Μ π.» και Βαπτιστού Ιωάννου. - Εις την Αειτουργίαν, Τιτίκα και έκ τού Κανόνος της Εορτής η γ. Ωδη και του Αγίου η ν 3 Α - , Α Μ 2 - ίς". "Η τα Αντίφώνα της χθες απαραλλάκτως. ή 5 - Ι Ωδής. "Ηχος β. Εν αβύσσω πταισμάτων, "υ τού Λόγs φωνή προελήλυθας, και ως εω- Σ σφόρος αυτός ανατέταλκας, προκαταγγέλ- λων Πρόδρομε, συ της Δικαιοσύνης τον "Ήλιον, 68 Λ Ε Ι Τ 0 Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. Ε φροντίδας ηγνόησας, και τας Ου- ρανίους ελπίδας έπλούτησας, επί της γης ως "Αγγελος, την ζωήν διανύσας Πανόλβιε. Δόξα. ροφητών σε σφραγίδα γινώσκομεν, ως τη Παλαιά και Καινή μεσιτεύσαντα και Βαπτιστήν, και Πρόδρομον, του Σωτήρος Χρι- στού καταγγέλλομεν. Και νύν Θεοτοκίον. "νερμήνευτος όντως η Σύλληψις, άφραστος Α ο Τόκος σου και ακατάληπτος, πάσι πι- ς οίς γνωρίζεται, και πιςεύεται, μόνη Θεόνυμφε. Τροπαριον της Εορτής. Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε. Και του Αγίου το παρόν, Ηχος β', ΜΑ/ νήμη δικαίου μετ' εγκωμίων σοι δε ορκέ- [ Εσει η μαρτυρία του Κυρίου Ηρόδρομε α- νεδείχθης γαρ όντως, και Προφητών σεβασμιω- τερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιωθης τον κηρυττόμενον όθεν της αληθείας υπεραθλή- σας, χαίρων ευηγγελίσω και τους εν "Αδη, Θεον φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρ- τίαν του Κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέ- γα έλεος. Κοντακιον του Αγίου, Ηχος πλ. β. " Την σωματικήν σου παρουσίαν δεδοικως ο Τ Ιορδανης, τρόμω υπεστρέφετο την πνευ- ματικήν δε λειτουργίαν εκπληρών ο Ιωάννης, φόβω υπεστέλλετο τών Αγγέλων αι ταξεις εξεπλήττοντο, όρώσαί σε εν ρείθροις σαρκί βα- πτιζόμενον και παντες οι εν σκότει κατηυγα. ζοντο, ανυμνούντές σε τον φανέντα, και φωτί- σαντα τα παντα. Και της Εορτής. Επεφάνης σήμερον τη Οικουμένη. Μεγαλυναριον του Προδρόμου. Μ είζονα κριθέντα των Προφητών, σε τoν της " Ερήμου, μέγαν όντως Καθηγητήν, Κήρυ- και τον θείον, και Βαπτιστην Κυρίου, τον Πρό- δρομον τον μέγαν, ύμνοις δοξάζομεν. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. - Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΑ'. υ, ε. Του Οσίου Πατρός ημών Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου. : Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του y Α. 2. \ ", 4 , ω. € Κανόνος της Εορτής, Ωδή γ. και του Αγίου, Εδής. " ο "τ - έσταξαν. - Σ υμπαθείας της σής με αξίωσον, ή τον συμ- Ωδής. "Ηχος β. Εν αβύσσω πταισματων, Α φθαρσίαν ημίν έδωρήσω Χριστέ, εν τή Α- Α ναστάσει σου όθεν Βασίλειος, ο ευκλεής θεράπων σου, και θανων, ώσπερ ζών επιφαί- γ)ΕΤΟΧί - καθαίρων τον Κόσμον βαπτίζεται, δι Ο εμε βροτος ο Θεός, κατ' εμέ γεγονως όν εν δυσι ταίς φύσεσι, Θεοδόσιε μακαρ εκήρυξας. Δόξα. λυκασμόν ευφροσύνης Χριστώ τω Θεώ, τώ τών Μυροφόρων τα δάκρυα τρέψαντι, εις χαραν Θεοδόσιε, οι κρουνοί τών δακρύων σου Και νύν. Θεοτοκίον, παθέστατον Λόγον κυήσασα, τον τώ ιδίω ("). 2 Αυ 1 Υ Αίματι, εκ φθοράς τους ανθρώπους βυσαμενος. Τροπαριον της Εορτής. Και του Αγίου το παρόν, "Ηχος πλ. δ. / Ναός τών δακρύων σου ροαίς της ερήμου το άγονον εγεωργησας, και τοίς εκ βαθους στεναγμοίς, εις εκατον τους πόνους έκαρπο- φόρησας και γέγονας φωστήρ, τη Οικουμένη λαμπων τοίς θαύμασιν,"Οσιε Πατήρ ημών Θεο- δόσιε πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντακιον του Αγίου, Ηχος πλ. δ. Τή υπερμάχω Ι Ι εφυτευμένος εν αυλαίς ταϊς του Κυρίου σε, τας φανωτάτας αρετας τερπνώς εξήνθη- σας και επλήθυνας τα τέκνα σου εν ερήμω, των δακρύων σου τοίς όμβροις αρδευόμενα, α- γελάρχα των θείων επαύλεων όθεν κραζομεν" Χαίροις Πατερ Θεοδόσιε. Και της Εορτής. Επεφανής σήμερον τη Οικουμένη. Μεγαλυναριον. Α "νθρακας Θεόφρον ερημικούς, σών δακρύων Η όμβροις, εναπέσβεσας αληθώς άνθρακας δε πρίλιν ανήψας εσβεσμένους, λαβων Θεόθεν δόσιν, ώ Θεοδόσιε. - Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. : Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΞ". Η Προσκύνησις της τιμίας Αλύσεως του Αγίου και πανευφήμου Αποστόλου Πέτρου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του 2 8 μ ι - Ο - Κανόνος Ωδή γ. και g. "Ηχος Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. - - και αφ' 2 Ρ Τ. σεως διψώντες, δεύτεαρύσασθει ...Άδή γ. Ουκ εν σοφία, ΑΡ ίς σε Ηρωδης, ως κακούργον κλοιούς κα- τεδίκασεν, εν αυτοίς σε νύν τιμά, η Εκ- κλησία πανεύφημε, Πέτρε τα παθήματα, σου προσκυνούσα πιστώς. "περ χρυσίον, και πολύτιμον κόσμον κεκό- Υ σμηται, ταϊς Αλύσεσι ταίς σαΐς, η Εκ- κλησία νύν άπασα, ας και κατασπαζεται, σε- μνυνoμένη εν σοί. "πο του Θείου, και πανσέπτου χρωτός σε 2 Α - Λ Μ Υ ΗΑ Απόστολε, μετασχόντα τα κλοια, τα σοί προσψαύσαντα χαριτος, παντας αγιαζsσι, τες προσκυνούντας αυτα . Θεοτοκίον. "δε κατοίρας, της αρχαίας ελύθη το βρότειoν, και κατήργηται Σατάν, Αγνή τ8 πτώματος αίτιος ημίν γαρ εγέννησας, την ευλογίαν αυτή. Ωδής. "Ηλθον εις τα βάθη. ήμερον ουράνια, Δυναμεις, και Αποστόλων Σ δήμοι, συνευφραίνονται τους επιγείοις, Πέ- τρε τών σών, παθημάτων βλέποντες, προσκυ- νούμενα τα σύμβολα. ΥΆ Αγγέλου παρουσία, οι στρατιώ- ται Πέτρε, οι φρουρόντές σε έκ τών χει- ρών δε, άφνω τών σών, αι Αλύσεις έπεσον, ας οσίως ασπαζόμεθα. Δόξα. - εκραν Ταβιθάν εξαναστήσας, τους δε φρs- Ν ρες νεκρώσας, τών Αλύσεων εξετιναχθης παντα τα σα, υπέρ νούν Απόστολε όθεν πί- Ο ΤΕί " ε γεραίρομεν. Και νύν. Θεοτοκίον. "λθον εις χειμώνα απωλείας, και συνετα- ραξαν με, ποταμοί σφαλματων αμετρή- των αλλ' επ' εμοι, σπλαγχνισθείσα Δέσποινα, προς λιμένα θείον ίθυνον. : Τροπρίριον, Ηχος δ. ν (. - η Ψ " ΑΦι 2" Γην Ρωμην μή λίπων, προς ημάς επεδήμη- - σας, διών εφόρεσας τιμίων Αλύσεων, των Απος όλων Πρωτόθρονε ας εν πίστει προσκυ- νούντες δεόμεθα, ταϊς προς Θεον πρεσβείαις ΕΙ Ε . : Α / ... - \ - " |δων, και προστατην και προμαχον, και μεσο- σου, δώρησαι ημίν το μέγα έλεος. Κοντακιον, Ηχος β. Την εν πρεσβείας, * ΑΡ- Α. Α9" @ -3 Α. Α. ον Κορυφαίον και πρώτον των Αποστό- λων, και αληθείας τον ένθεον υποφήτην, Πέτρον τον μέγιςον ευφημήσωμεν, και την αύ- Αφ 2 2. Λ (Ψ. / τέ εν πίστει ασπασώμεθα "Αλυσιν, πταισμα- των την λύσιν κομιζόμενοι - , Μεγαλυναριον. είθρα ιαματων ως εκ πηγής, χαριτι θαυ- Η μοίτων, βρύει χρήζουσιν η Σειρα, Πέτρου "Α " 5 Α. "Υ . . . . . * ς τού πανσόφου, και θείου Αποστόλου οι ρω- Η Εις πάσαν Κοινωνικόν. - 4 Ψ "2" Αυ & / 5. (Φ την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτού. «ξεθέeóéθε θέ828.85€6ΘΘέδΘδιεξώθGé®Θé6Θé®ΦΚ Θξε» Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΖ. Του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Αντωνίου του μεγάλου, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και έκ τού 2 - Μ ? / Κανόνος, Ωδη γ'. και ς. Ηχος πλ. δ. Ωδή γ. Ο στερεώσας κατ' αρχάς, - ΝΆ λογισμώ, και σταθηρά διανοία, των παθών καταμαράνας την φλόγα, α- παθείας την φαιδραν, καταστολήν Αντωνιξ, περιεβαλου Πατερ, και σωτηρίου ιματιον. ΤΕ προσβολαίς, δαιμόνων θρασυ- νομένων, και θηρίων τας ορμας μιμsμένων, κατεφρόνησας αυτών, της ασθενούς δυνάμεως τον κραταιον γαρ είχες, εν τοις πολέμοίς συλ- λήπτορα. - γι' Θεοφόρος τας αρχάς, του σκότους και Ο εξουσίας, θριαμβεύσας εγκρατεία συντό- νω, τροπαιούχος νικητής, Αντώνιος εγένετο, τών Ασκητών ή δόξα, και Μοναζόντων το καύχημα. Θεοτοκίον. Τενεκρωμένον μου τον νούν, τή της Ζωής έ- ΝΆ της εκ σου φανερωθείσης τώ Κό- σμώ, εξαναστησον Αγνή, και προς ζωήν οδή- γησον, ή του θανατου πύλας, λύσασα μόνη τώ τόκω σου. Ωδής. "Αβυσσος ρι μαρτιών Τόμιμον αθλητικώς, πολιτείαν απαλών εξ | V ονύχων, αναλαβων Θεόφρον, μέχρι τέλους ιέσωσας, και ως θείος αριστεύς, στέφανον εί- ληφας τον της νίκης, παρά του πάντων βασι- λεύοντος. - Δίς. Δόξα. "χοντες προς τον Θεόν, πρεσβευτήν σε δυ- νατώτατον Μακαρ, και κοινωνον φροντί- την ευμενή, παντων σωζόμεθα τών κινδύνων, και πειρασμών και περιστάσεων, Και νύν . Θεοτόκίον. (?? β. Ν". " Ψ. Αυ Α 2. Υ ψωσας παναληθώς, την πεσέσαντών αν- θρώπων ουσίαν, τον εν μορφή τη θεία, και Πατρός εν ισότητα, καθορώμενον Υιόν, τον αναλλοίωτον Θεοτόκε, άνευ σποράς κυοφορή- Ο ΟζΟ Οζ ο. ε π ι - . Τροπάριον, Ήχος δ' , Υγον ζηλωτήν Ηλίαν τοίς τρόποις μιμούμε- νος, τώ Βαπτιστή ευθείαις ταίς τρίβους . . . . . 70 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. επόμενος, Πατερ Αντώνιε, της ερήμου γέγονας οικιστής, και την Οικουμένην εστήριξας ευχαίς σου δια πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχας ημών, Κοντακίου, Ήχος β'. Τα άνω ζητών. Γους βιωτικούς θορύβες απωσαμενος, ήσυ- χαστικώς τον βίον εξετέλεσας, τον Βα- πτιστην μιμούμενος, κατα παντα τρόπον Ο- σιωτατε συν αυτώ ούν σε γεραίρομεν, Πατέ- ρων Πάτερ Αντώνιε. Και το. Ο Μήτραν Παρθενικήν. Μεγαλυναριον. Γον της μετανοίας Καθηγητήν, και τον τής Ερήμου, πολιούχον και οικιστην, τον πύ- ρινον στύλον, τον λύχνον του Ηλίου, Αντώνιον τον μέγαν, παντες τιμήσωμεν. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΗ' ζών εν Αγίοις Πατέρων ημών, και μεγαλων Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας, Αθανασίg, και Ψι 2- - Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος: Ωδή γ. και 5. - Ώδή γ. Ηχος πλ. δ. Ο ςερεώσας κατ' αρχάς, "νακαθαρας μολυσμέ, παντος ψυχήντε και σώμα, Αθανασιε ναός ανεδείχθης, αξιό- παίσατό σοι, Ιερομύστα πανόλβιε. \' ού ως επόθει την ψυχήν, του Παρακλήτου Σ η χαρις, εκ παθών κεκαθαρμένην ευρέσα, διαδήλους εν αυτή, τας ενεργείας δείκνυσι και τηλαυγή φωςήρα, Πατερ τώ Κόσμω σε τίθησιν. πρακτικής υπογραμμός δε ο βίος ο δε λό- λογία δέ Ο Ου, όντως ή δίδαξις πέφηνε - Θεοτοκίον. Τών Χερουβίμ, και Σεραφίμ, εδείχθης υψη- Η λοτέρα, Θεοτόκε συ γαρ μόνη έδέξω, τον αχώρητον Θεόν, ενσή γαστρί Αμόλυντε διο πιστοί σε παντες, ύμνοις Αγνή μακαρίζομεν. "Ωδής. "Ηχος δ. θεος διο, το τής Τριάδος πλήρωμα, επανε- Η Ά μεν κανων, ως Ιεράρχης εδείχθης γος σου Σοφέ, της θεωρίας τύπος τρανώς Θεο- - Η | σμένεις Ιερομύστα, το εκ θείου, πυρος ήνθρα- κωμένον καθαρσιον. 4 Υμόρους, ως Σαμψων αλλοφύλους ουκ έ- , θραυσας, το δε αλλόκοτα παντα, τών ετεροδόξων διδαγματα και το κράτος, τοίς Ορθοδόξοις δέδωκας Κύριλλε. Δόξα: ι Συνόδου, Θεολέκτου σαφώς προηγούμενος, Α., το δυσμενές Νεστορίg, Χριστομαχον δρα- σος Πατερ καθείλες, ζήλου πνέων, υπέρ της αληθούς Θεομήτορος. Και νύν. Θεοτοκίον. γν, ωτίζεις, τώ τοκετώ σου παντα τα πέρατα, (. " Θεογεννήτορ Παρθένε συ γαρ μόνη ώφθης κεκαθαρμένη, απ' αιώνος, Δικαιοσύνης "Ηλιον έχουσα Ο. Τροπαριον, "Ηχος δ'. ΑΟ Θεός τών Πατέρων ημών, ο ποιών αει Ο μεθ' ημών κατα την σην επιείκειαν, μη αποστήσης το έλεός σου αφ' ημών αλλα ταϊς αυτών ικεσίας, εν ειρήνη κυβέρνησoν την ζωήν ημών. Και το παρόν, Ηχος γ'. - 2}. - Α 2 - ργοις λαμψαντες Ορθοδοξίας, πάσαν σβέ- σαντες κακοδοξίαν, νικηται τροπαιοφόρος γεγόνατε τη ευσεβεία τα παντα πλουτήσαν- τες, την Εκκλησίαν μεγαλως κοσμήσαντες, α- Cr - \ \ Μ "Ρ. ξίως εύρατε Χριστον τον Θεόν, δωρούμενον πά- σε το μέγα έλεος. κοντάκιον. Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. Η εραρχα μέγιςοι της ευσεβείας, και γενναίος πρόμαχοι της Εκκλησίας τέ Χριστού, παν- τας φρουρείτε τους μέλποντας σώσον Οίκτίρ- μον, τους πίστει τιμώντας σε - Μεγαλυναριον. Τύρ ο Αθανασιος νοητόν, ώφθη φλέγον ύλην, τών δυσθέων Αιρέσεων. Κύριλλος δε ύδωρ, δογμάτων χέον δρόσον τα μυστικα στοιχεία, Πίστεως μέλψωμεν - : : : Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιος, . - -- --, Ε Ι Σ Τ Α Σ Κ. Η. Του Οσίg Πατρός ημών Ευθυμίου τό μεγαλε . Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του 2 \ \ Ρ. Κανόνος, Ωδή γ. και 5. Ωδή γ. Ηχος δ. Ουκ εν σοφία. Μι Ο ε ή τεκούσα, το της "Αννης ζηλώσασα όσιον, ως τον παλαι Σαμgήλ, θυσίαν ζώσαν προ- σήγαγε, Θεώ τώ δοξάσαντι και προ συλλήψεως. θύσω σα, μετα φωνής αινέσεως. 4 αβίδι, Σεραφίμ τω Προφήτη τον άνθρακα ! Σέραφίμ τω Ηροφήτη τον άνθρακα Η τή Εκκλησία Χριστό δε, ταις χερσι προ- Σ η - Λ Ε Ι 71 Το Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. Δίς. εριουσία, της προς Θεον αγαπης πυρούμε- - νος, λογισμώ πανευσεβεί, παθών εκράτη- σας "Οσιε διo θεία χάρις σοι επανεπαύσατο. Δίς. Ωδής. "Ηχος πλ. δ. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. Α/εγίστην παρα Θεού, την εξουσίαν δεξαμε- ΙΝΗ νος, τα πλήθη των δυσμενών, δαιμόνων εδίωξας, της τέτων στρεβλώσεως, ιωμενος παν- τας, τους εν πίστει σοι προστρέχοντας. / ακαριος αληθώς, εγένου Πατερ Ευθύμιε, πτωχείαν πλουτοποιον, και πένθος χαρ- μόσυνον, κτησαμενος "Οσιε διών Βασιλείαν, Ουρανών εκληρονόμησας. Δόξα. Α πώσω την επί γης, τιμήν και δόξαν ευμα- Η Α ραντον αίδιον δε ζωήν, και κλήρον ακή- ρατον, Παμμακαρ απείληφας, σκηνας 8ρανίες, κατοικήσας ασφαλέστατα. " Και νύν Θεοτοκίον. Ε σε του παντός, και Δέσποιναν όνο- μαζομεν τον όντως όντα Θεόν, αρρήτως γαρ τέτοκας, τον πάντα ποιήσαντα, και δια, κρατούντα, και συνέχοντα Παναμωμε. Τροπαρίον, "Ηχος δ. Ε έρημος ή ουτίκτουσα, ευθύμησον ή ουκ ωδίνουσα ότι επλήθυνέσοι τέκνα, ανήρ επιθυμιών τών του Πνεύματος, ευσεβεία φυτεύσας, έγκρατεία εκθρέψας, εις αρετών τε- λειότητα ταίς αυτού ικεσίαις Χριστε ο Θεός, ειρήνευσον την ζωήν ημών. Κοντακιον, Ηχος πλ. δ. "Ως απαρχας της φύσεως, Ε τη σεπτή γεννήσει σου, χαραν η Κτίσις εύρατο και εν τη θεία μνήμη σου "Οσιε, την ευθυμίαν έλαβε τών πολλών σου θαυμα- των εξ ών παρασχου πλουσίως ταϊς ψυχαίς ημών, και αποκαθαρον αμαρτημάτων κηλίδας, όπως ψαλλωμεν, Αλληλούϊα. Και το, Ο Μήτραν Παρθενικτην αγιασας τώ Τόκω σου, και χείρας του Συμεων εύλογήσας ώς έπρεπε, προφθάσας και νύν έσωσας ημάε Χριστε ο Θεός αλλ' ειρήνευσον εν πολέμοίς το πολίτευμα και κραταίωσον Βασιλείς oύς ήγα- " Α / πησας, ο μόνος Φιλανθρωπος. Μεγαλύναριον. νεύματος ακτίσι καταυγασθείς, σώματος Η την φύσιν, ση Ασκήσει ενέκρωσας, πειρα- σμών την ρύσιν, δακρύων χύσει στήσας . Ευθύ- μιε Θεόφρον, σε μεγαλύνομεν. Κοινωνικόν, Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Μ " Εκ "** "8 "afia55355 ετείχεεε, as set". Ν Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΒ'. Του Αγίου Αποστόλου Τιμοθέου, και του Αγίου Μαρτυρος Αναστασίου του Πέρσου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδή γ. και 5. Ηχος ά: "Ωδή γ. Ο μόνος είδως τής τών βροτών. - Η "χύθη Παμμακαρ δαψιλώς, η χάρις σε τοίς χείλεσι, και ποταμούς δογματων ανέβλυ- σε, την Εκκλησίαν Χριστού αρδεύοντας, και πολύχουν φέροντας, τον καρπον Τιμόθεε, Χρι- στοκήρυξΘεόφρον Απόστολε. ο πόδες οι σοι προφητικώς, Παμμακαρ ω- ραιωθησαν, παντα γαρνούν σαφώς υπε- ρέχεσαν, ευηγγελίσω ειρήνην Πονσοφε, την τον παλαι λύσασαν, τών ανθρώπων πόλεμον, τον Σωτήρα τών όλων και Κύριον. ΝΕ σου τα μέλη της σαρκός, τώ λόγω καθυπέταξας, την τών χειρόνων μακαρ Τιμόθεε, ηγεμονείαν διδους τώ κρείττονι, και παθών έκράτησας, και ψυχήν εφαίδρυνας, βυθ- μιζόμενος Παύλου διδαγμασιν. Θεοτοκίον. Ε σού ανεβλάστησεν ημίν, το άνθος το α- μαραντον, ευωδιαζoν πάσαν την ανθρω- πότητα, τώ θείω μύρω της αυτού φύσεως, ο Πατρι συναναρχος, και εκ σου γενόμενος, υπό χρόνoν Παρθένε Παναμωμε. "Ωδή ς Σπλάγχνων Ιωνάν, "ρμα του Θεού, εφάνης Τιμόθεε βαστάζων "Α αυτού το Θείον "Ονομα, κατενωπιον, τών αθέων Τυράννων Θεόληπτε, μη πτοούμενος την τούτων αγριότητα συ γαρ την ακαταμάχητον, του Σωτήρος ισχυν ενεδέδυσο. ύρου νοητού, Τιμόθεε παντιμε, σαρκί δί ημάς, του κενωθέντος Χριστού, οσφραινό- μενος, ευωδίας της τούτου μετείληφας, και με- τέδωκας τοις πίστει σοι προστρέχουσι, Μύστα τών αρρήτων "Αγιε, της αυτό νοητής διαθέσεως. Δόξα: Α". του Σταυρού, σαφώς λαμπρυνόμενος, της πλάνης το ζοφώδες διέλυσας, και νε- νίκηκας, συμπλακείς τώ Τυραννω Πανένδοξε: και χαίρων εκομίσω σε τα τρόπαια σοφε, Μαρ- τυς Χριστέ Αναστάσιε, συγχορεύων Μαρτύρων στρατεύμασιν. " " . Και νύν. Θεοτοκίον. Α ο χορός, Θεόθεν μυεμενος, ο τών Βρο- "Α φητών, σού προηγόρευσε, το μυστήριον, Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. της αφράστε και θείας Συλλήψεως, της εκ τέ Θεού Λόγου Μητροπαρθενε συ γαρ την αλη- θεστάτην τε, και αρχαίαν βεληνε Άσα" Τροπαριον του Αποστόλου, Ηχός Χρηστότητα εκδιδαχθείς, και νήφων εν πά- σιν, αγαθήν συνείδησιν ιεροπρεπώς ενδυ- σάμενος, ήντλησας εκ του Σκεύους της εκλο. γής τα απόρρητα και την πίστιν τηρήσας, τον ίσον δρόμον τετέλεκας, Απόστολε Τιμόθεε πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ σωθήναι τας ψυχας 21μων . . . Και του Μαρτυρος, Ηχος ο αυτός. Μαρτυς σου Κύριε, εν τη αθλήσει αύ, Αυ" του, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας εκ σού του Θεού ημών έχων γαρ την ισχύν σου, τους Τυραννους καθείλεν έθραυσε και Δαιμόνων τα ανίσχυρα θραση αυτού ταϊς - κεσίας Χριςε ο Θεός, σώσον τας Ά ήμών. Κοντάκιον τών άμφοτέρων, Ηχος α.' ον Θείον Μαθητήν, και συνέκδημoν Παύ- λου, Τιμόθεον πιστοί ανυμνήσωμεν παν- τες, συν τούτω γεραίροντες, τον σοφον Ανα- στασιον, τον εκλαψαντα, εκ της Περσίδος ως άστρον, και ελαύνοντα, τα ψυχικα ημών πα- θη, και νόσους του σώματος. . . Μεγαλυναριον του Αποστόλου, Τ κηρύγματός σου ταίς αστραπαίς, τους εν σκότει όντας, κατεφωτισας θαυμαστε, λατρας αναδείξας, Τριάδος της Αγίας, Τιμό- θεε π ίκαρ, μύστα της γαίριτος. "Ά Ε* -βανα χλευασας Είδωλικα, τον Χριστόν κη- " ρύξας, Θεόν είναι αληθινόν, χαλεπας κο. λάσεις υπήνεγκας παμμακαρ, και ειληφας το στέφος, της σής Αθλήσεως. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα Ο ΟΤ: Ου. *eΦΗ.Θ35χε 285€ΘεGΘGΘΘΘΘΘΘΘίΘ.ΘGGΘ, ΘΘΘΘΘΘθgΘέ,3ξ33, Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ. Τέ, έν Αγίοις πατρός ημών Γρηγοριε Αρχιε- πισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Θεολόγου, Εις την Αειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος, Ωδή γ. και g. "Ηχος α. "Ωδή γ. Τώ πρότών αιώνων. "χων της σοφίας, την πηγήν αεννάως βλυ- στανουσαν, τών δεοσόφων διδαγμάτων, την Χριστού Εκκλησίαν, Παμμακαρ επλήρω- σας, τώ επί παντων βοώσαν Θεώ" "Αγιος εί Κύριε. ( " της ευσεβείας, μεγαλόφωνος κήρυξ και εύσημος, Θεολογίας Θεολόγος, θησαυρον θεωρίας, αφθόνως προβάλλεται, και διανέμει πλουσίως ημίν, πλούτον αναφαίρετον. ήτωρ ο πυρίπνους, η θεόφθογγος λύρα της χαριτος, τη θεολόγω επιπνοία, και φθογγή θεοπνεύςω, ηχήσας λαμπρότατα, Τρι- συποστατoυ ουσίας ημίν, μέλος εμελωδησεν. Θεοτοκίον. " Θεογεννήτωρ, η Βασίλισσα πασης της Κτίσεως, τον Βασιλέα τών οπαντων, δυ- σωπούσα μη παύση, Χριστόν, δν ημίν εγέννη- σας, εις σωτηρίαν τών επί γης, σώσαι τους υ- μνούντας σε. . 2. Ωδής. Σπλαγχνων Ιωνάν. ΡΕ τών σοφών, δογμάτων σου Παν- σοφε, Αρείου τον νούν τον θολερώτατον, κατεξήρανας, εν γαλήνη φυλαττων την ποίμνην σου, απερίκλυστον καθαπερ λογικήν κιβωτόν ήπερ ευσεβείας σπέρματα, εναπέθου το καλ- λρς τών λόγων σου. Ά της σεπτής, Τριάδος την έλλαμψιν, πλs- τήσης τον νούν 11άτερ εστίλβωσας, ακηλί- δωτον, ως καιρόν και νεόσμηκτον έσοπτρον, δί ασκήσεως αρίστης εργασαμενος ένθεν και θεο- ειδέστατος, ανεδείχθης ταϊς δείαις εμφασεσι. Δόξα. Ν" Σαμουήλ, θεόσδοτος πέφηνας, δοθείς τώ Θεώ, και προ συλλήψεως, Παμμακα- ρίστε, σωφροσύνη αγνεία κοσμούμενος, και τη της Ιερωσύνης παναγία στολή, Πατερ, καθω- ραϊζόμενος, μεσιτεύων τώ Πλαστη και πλα- σμ%τί - - Και νύν. Θεοτοκίον. ΤΕ καθαρος, τον Λόγον δεχόμενος, γρα- φόμενον πριν, τον απερίγραπτον, τή Θεό- τητι, προεγνώσθης Προφήταις και πρότερον, Μητροπαρθενε Μαρία Θεονύμφευτε συ γαρ τον απεριόριστον, εν Γαστρί σου αφράστως εχω- ρησOS . Τροπαριον, "Ηχος α. Ο ποιμενικός αυλός της Θεολογίας σε, τας " των βητόρων ενίκησε σάλπιγγας ως γαρ τα βάθη του Πνεύματος εκζητήσαντι, και τα κάλλη του φθέγματος προσετέθη σοι, αλλά πρέσβευε Χριςώ τω Θεώ Πατερ Γρηγόριε, σω- δήναι τας ψυχάς ημών . Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 73 Κοντάκιον, "Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον. Μεoλόγω γλωττη σου, τας συμπλοκας τών ρητόρων, διαλύσας "Ενδοξε, ορθοδοξίας χιτώνα, άνωθεν εξυφανθέντα τη Εκκλησία, ε- στόλισας όν και φορέσα συν ημίν κραζει, τους σοίς τέκνοις χαίροις Πατερ, Θεολογίας ο νούς ς ? r ο ακροτατος . Και το Ο Μήτραν Παρθενικήν. Μεγαλυναριον. ΧΆ ο Ουρανιος Θείος Νούς, στόμα το πυρίπνουν, ο τής χαριτος οφθαλμός, σαλ- πιγξευσεβείας, πηγή Θεολογίας τες σε υμνέν- τας φρούρει, σοφε Γρηγόριε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. *ΕΘθέeΘΘθεΘΘΘΘΘéΘΘΘΕΘΘΘΘΘΘΘΘξΘΘΘséέΘgeΘεξε» Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΖ'. Η Ανακομιδή τού Λειψάνου του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κανόνων, Ωδη γ'. και g'. "Ωδή γ. Ηχος πλ. δ. Ουκ έστιν "Αγιος, ως ο Κύριος. ρυσέοις διδαγμασι, κατεχρύσωσας Σοφε, της Εκκλησίας τον στέφανον και ταύ- της εποίκιλας, την ευσέβειαν Πάτερ, ενθέοις σε δόγμασι, διό σε κατ' αξίαν τιμά. υρίζουσιν "Οσιε, ώσπερ κρίμα του αγρού, Μ οι ατμοί των καματων σου, δι ών ευηρέ- στησας, τώ Θεώ Ιεραρχα, κινδύνοις και θλί- ψεσι, και γή προσομιλήσας μακρά. Ω" άνθη μυρίζουσιν, οι τών λόγων σου καρ- ποι, νοητώς αποςαζοντες, τον θείον Χρυ- σόστομε, γλυκασμον της σοφίας, και νύν εύω- διαζοντες, ημάς ταϊς πρακτικαίς αρεταίς. Θεοτοκίον, Α έριστος έμεινας, ει και σαρκα διέμε, εκ ΕΑ Παρθένου εφόρεσας διο και εν δύο σε, προσκυνώ ταίς ουσίας, και δύο θελήμασι, και δύο ενεργείας Χριστέ. Ωδής. "Ηχος γ'. "Αβυσσος έσχατη αμαρτιών. έμνει σε τής Εκκλησίας Χριστέ, ή έκφρων Βασίλισσα, αποτόμως ελέγχουσα αλ- λ' αυτίκα τέμνεται, συ δ' ελέγχεις αθάνατα, την εξαίσιον προτομην εργασαμενος. "ργανον εδείχθης του παντουργού, Χρυσό- Ο στομε Πνεύματος, υπηχόν εμμελέστατα, κωφεύει δ' η Τύραννος, ως ασπίς προς επα- 1 0 Liturgicon. Τ. Φ. νάτον. ΝΆ κάν τέθνηκε μη παθείν, σαφώς σματα, και οικτρότατον ανταλλαττεται θα- Δόξα. ανεδίδαξε, Βασιλείς ο Χρυσόστομος αυ- τών γαρ προστάγμασιν, απειθήσας το πρότε- ρον, ταϊς δεήσεσιν επανήκε το δεύτερον. Και νύν. Θεοτοκίον. - Ε σε τον εκ Παρθένου νοών, κάν σαρκα προσείληφας, και διπλούς έχρηματισας, μακραν απερραπισε, και τομην, και την σύγ- χυσιν, ο Χρυσόστομος Ιωάννης Θεανθρωπε. Τροπαριον, Ηχος πλ. δ. " του στόματός σε καθάπερ πυρσός εκλαμ- Η ψασα χαρις, την Οικουμένην εφωτισεν . αφιλαργυρίας τω Κόσμω θησαυρούς εναπέθε- το το ύψος ημίν της ταπεινοφροσύνης υπέδει- ξεν αλλα σοίς λόγοις παιδεύων, Πάτερ Ιωαν- νη Χρυσόστομε, πρέσβευε τώ Λόγω Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντακιον, Ηχος α. Χορος Αγγελικός. Ε μυστικώς, ή σεπτη Εκκλησία, τη Ανακομιδή του σεπτού σου Λειψάνου και τούτο κατακρύψασα, ως χρυσίον πολύτι- μον, τοίς υμνέσι σε αδιαλείπτως παρέχει, ταϊς πρεσβείαις σου, των ιαματων την χαριν, Ιωαν- νη Χρυσόστομε. - ο Και το, Ο Μήτραν Παρθενικήν. Μεγαλυνάριον. Τα χρυσοειδή σου και χρυσαυγή, έπη χρυ- γ' σουργούσι, διανοίας των ευσεβών οίς κε- κοσμημένη, Χριστού ή Εκκλησία, Χρυσόστομε κομπαζει, σε μεγαλύνουσα. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. | εεξΞεξΘ®ΘΘέeΘé GéΘΘ88ΘΘΘΘsΘΕΘΘΘΕΦΘθéΘG8ΘΘξε.333. Ε Ι Σ Τ Α Σ Λ. Τών εν Αγίοις Πατέρων ημών, και Οίκου- μενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου, και Ιωαννε τό Χρυ- σοστόμου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ των " Κανόνων, Ωδη γ'. και ς. Ωδή γ. "Ηχος β. Εν πέτρα με της πίστεως. Η σάλπιγξ η μεγαλη της Εκκλησίας, ο λύ- χνος ο φωτίζων την Οικουμένην, ο κήρυξ ο τώ φθόγγω περιλαμβανων, παντα τα πέρα- τα, ο μεγαλώνυμος, συγκροτεί την σύναξιν ταύ-ο την Βασίλειος. 7 4 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. ΛΕ από του βίου, και των πραγμα- των, λαμπρός από του λόγου, και των δογματων, εν πάσιν υπερλαμπων παντας ως 2) 2 Ο) α .f. : άλλος, αστέρας "Ήλιος, ο πολυύμνητος, Θεολό- γος σήμερον μακαρίζεται. "δου το φώς του Κόσμου τώ Κόσμω φαίνει, ιδού της γης το άλας την γην ήδύνει, ιδου το ζωής ξύλον αθανασίας, καρπούς προβαλλε- ται, ο Χρυσούς "Αγιος οι θανείν μη θέλοντες, δεύτε τρυφήσατε. Ο' παντα εκ μη όντων όντα ποιήσας, και φύσιν δούς εκαστω των γενομένων, αυ- τός και τας δοθείσας φύσεις αμείβειν, οίδεν ως βούλεται όθεν ακούεται, και Παρθένος τίκτε- σα τίς ου θαυμασεται ; Ωδή ς. Ηχος πλ. δ. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. ΤΕ Μοναδικήν, θεολογείν εδιδάχθημεν, Μοναδα Τριαδικήν, υμνείν παρελάβομεν, προσκυνείν έμαθομεν παρα τών Πατέρων, μίαν φύσιν Τρισυπόστατον. "Λόγος ήν εν αρχή, προς τον Πατέρα συ- Α / ναναρχος τό Λόγω Πνεύμα συνήν, αλ- λ' εκ τού Γεννήτορος απλή ομοούσιος συμφυής Θεότης, ως οι θείοι φασί Κήρυκες. Δόξα. "υνάπτω και διαιρώ, τα συναπτώς διαιρού- μενα εν αμερες εννοώ, και τρία φανταζο- μαι. Διδασκάλους δέχομαι τρείς θεοφορήτους, ούτω πείθοντας πιστεύειν με. Και νύν. Θεοτοκίον. μήτωρ προ της σαρκός, Απατωρ μετα έλ την σαρκωσιν : Υιος Πατρός και Μητρος, ο ταύτα καλούμενος υπερνούν αμφότερα τώ Θεώ γαρ πρέπει, τών θαυμάτων τα παραδοξα. Σ. , Τροπαριον, Ηχος α. ους τρείς μεγίστους Φωστήρας της Τριση- λίου Θεότητος, τους την Οικειμένην ακτί- σι, δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τους μελιρ- βύτους ποταμούς της σοφίας, τους την Κτίσιν πάσαν Θεογνωσίας ναμασι καταρδεύσαντας" Τ ΙΧ Κοντακιον, "Ηχος β. Τους ασφαλείς. ους ιερούς και θεοφθόγγους Κήρυκας, την κορυφήν των Διδασκαλων Κύριε, προσε- λαβου εις απόλαυσιν τών αγαθών σου και α- ναπαυσιν τους πόνους γαρ εκείνων και τον καματον, έδέξω υπερ πάσαν ολοκαρπωσιν, ο μόνος δοξαζων τους Αγίους σου. Και το, Ο Μήτραν Παρθενικήν. Μεγαλυναριον. Δ", της Τριαδος τους λατρευτας, και της Οικουμένης, τους πανσόφους Καθηγητας, συν τώ Γρηγορίω Βασίλειον τον μέγαν, και τον Χρυσούν την γλώτταν ανευφημήσωμεν. ι "Ετερον, αίροις ο υψίνους Βασίλειος, χαίροις ο πυ- ρίπνους, Θεολόγος Γρηγόριος, χαίροις ο χρυσόος την γλώτταν Ιωάννης, οι Τρείς λαμ- προι Φωστήρες, και διαυγέστατοι. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτών. ==================================== ΜΗΝ Φ Ε ΒΡ 0 ΥΑΡ 10 Σ. Ε Ι Σ. Τ Η Ν Α. Ι Προεόρτια της Υπαπαντής του Κυρίου και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. ε Εί ουκ έστι Τεσσαρακοστή, και είτύχη έν Σαββατω, η Κυριακή της Τεσσαρακοστής. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κα- νόνος των Προεορτίων, Ωδη γ'. και ς. "Ηχος δ. εσπόζων απάντων των κτισμάτων, υπέδυ "Α μορφήν δούλου Χριστός και βρέφος νύν πρωτότοκον, Θεώ Πατρι προσαγεται, Νόμου Ωδη γ'. Τους σούς υμνολόγους Θεοτόκε. Βασίλειον τον μέγαν, και τον Θεολόγον Γρη- γόριον, συν τώ κλεινώ Ιωάννη τώ την γλώτ- ταν χρυσορρήμονι, πάντες οι τών λόγων αυτών ερασται, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν αυτοί γαρ τή Τριάδι υπέρ ημών αει πρεσβεύουσιν. "Ετερον, "Ηχος δ. - Ω τών Αποστόλων ομότροποι, και της Οι- ι" κουμένης Διδασκαλοι, τώ Δεσπότη τών όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη Οικουμένη δω- ρήσασθαι, και ταϊς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. - πληρών το ένταλμα, ο υπερ Νόμον, και τού ου δοτήρ. Δίς. Ε Ο "ξ ύψους χρησμόν και δυναστείαν, λαβων 4 ο πρεσβύτης Συμεων, προς τον Ναόν ε- πείγεται, το του Θεού Σωτήριον, νύν κατιδείν εν Πνεύματι, λύσιν ζωής αίτησόμενος. "Ζωής αφειδήσας της προσκαίρου, ζωήν προς 34 ακήρατον ίδου, μεταναστεύειν άρχεται, γήρα μακρώ καμπτόμενος, ο Συμεων νεαζοντα, τον προαιώνιον βλέψας Θεόν. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 75 Ωδής. Την θείαν ταύτην. ΝΆ και θρόνος ο έμψυχος, τον μέγαν Ιε- ρέα βασταζουσα, η Θεοτόκος νύν, ως βρέ- φος ήκει εν Οίκω Θεέ, τώ Ιερεί προσαξα δώ- ρον υπέρτιμον. Δίς. Δόξα. Η ενίζει πάσαν διανοιαν, το μέγιστον τέ Κτί. στου Μυστήριον διού ευδόκησε, γνωρίσα νύν το Σωτήριον, το τής Οικονομίας αυτό τοις έθνεσιν. Και νύν. Γ' Λόγος γέγονε σαρξ μη τραπείς, παιδίον Ο ο πρoτέλειος δείκνυται, και ο συνέχων χειρι, το πάν, αγκαλαις συνέχεται, και υπο- κύπτει Νόμω, ο μόνος Νόμου δοτήρ. Τροπαριον Προεόρτιον, "Ηχος α. ΟΆ χορός, ουρανίων Αγγέλων, προκύ- "Ο ψας επί γης, αφικόμενον βλέπει, ως βρέ- φος βασταζόμενον, προς Ναόν τον Πρωτότο- κον, πασης Κτίσεως, υπο Μητρος απειρανδρs προεόρτιον, ούν συν ημίν μελωδούσι, τον ύμνον γηθόμενοι. Κοντακιον, "Ηχος δ. Επεφανης σήμερον. Ω: αγκαλας σήμερον, Πιστοι καρδίας, έφα- πλούντες δεξασθε, καθαρωτατω λογισμώ, επιδημούντα τον Κύριον, προεορτίους αινέσεις προσάδοντες. ΕΞΞ ΞΞ ΞΈΞΞΞΕΞΞ ΞΈΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΞΕΞΞ ΞΈΞΕΕΕΕ Ε Ι Σ Τ Α Σ Β. Η Υπαπαντή του Κυρίου και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος της Εορτής, Ωδή γ. και g, ή τα Αν- τίφωνα. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Α'. Στίχ. α. Εξηρεύξατο η καρδία μου λόγου α. γαθόν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. β. Η γλώσσα μου καλαμος γραμματέως οξυγραφου. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Εξεχύθη χαρις έν χείλεσί σου. Ταίς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Στίχ. δ. Δια τούτο ευλόγησέσε ο Θεός εις τον αιώνα. Στίχ. γ. Δόξα, και νύν. Σ Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου, κτον, νύν ασθένειαν περιέθου. Και νύν, Α ν τ ί φ ω ν ο ν Β'. Στίχ. α. Περίζωσαι την ρομφαίαν σου επί των μηρών σου δυνατέ. Σώσον ημάς Υίε Θεέ, ο εν αγκαλαις του δικαίου Συμεων βασταχθείς, ψάλλοντας σοι Αλληλεία. Στίχ. β. "Ετεινε, και κατευοδέ, και βασίλευε. Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. γ. Τα βέλη σου ήκονημένα δυνατέ λαοί Ο ν Α) 1)ΤΙ Ογί ΟζΤΟΥ ΟΟ!) ΤΙ ΕΟ'Ολ)yΤΟζί . Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. δ. Ραβδος εύθύτητος, η ραβδος της βα- σιλείας σου. Σώσον ημάς κτλ. Δόξα, και νύν. Ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού - ί Αντίφωνον Γ. "Ηχος α. Στίχ. α. "Ακουσον θυγατέρ, και ίδε, και κλί- γΟΥ) ΤΟ Ο1)S Ο Ολ) . Χαίρε Κεχαριτωμένη, κτλ. Στίχ. β. Το πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οι πλούσιοι του λαού. Χαίρε Κεχαριτωμένη, κτλ. Στίχ. γ. Μνησθήσομαι τού ονόματός σε έν πα- ση γενεφ και γενεά - Χαίρε Κεχαριτωμένη, κτλ. Ε ί σ ο δ ι κ ό ν . Εγνώρισε Κύριος το σωτήριον αυτού εναν- τίον παντων των εθνών. Σώσον ημάς... δεν αγκαλαις, κτλ. Ωδή γ. Ηχος γ'. Το στερέωμα, τών επί σοί, ΔΥ πρωτότοκος, εκ τό Πατρός προ αιώνων, / πρωτότοκος νήπιος Κόρης αφθόρου, τώ Αδαμ χείρα προτείνων επέφανεν. Δίς. Νηπιόφρονα, τον γεγονότα απάτη, πρωτό- πλαστον έμπαλιν επανορθώσων, Θεός Λό- γος, νηπιασας επέφανε. - ΓΥής απόγονον, παλινδρομήσασαν ταύτην, Θεότητος σύμμορφον φύσιν ο Πλάστης, ως ατρέπτως νηπιασας ανέδειξε. "Ωδής. Εβόησέ σοι, ίδων ο Πρέσβυς , ιων συ λίθος, εναπετέθης, τοίς απειθούσι προσκόμματος, και σκανδαλ8 πέτρα, αρ- ραγής πιστών σωτηρία - Δόξα, " εβαίως φέρων, τον χαρακτήρα, του προ Ο αιώνων σε φύσαντος, την βροτών διοί- - 76 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. ιον Υψίστου, Υίον Παρθένου, Θεόν παι- δίον γενόμενον, προσκυνήσαντα σε, νύν α- πόλυσον εν ειρήνη, Ε Εγνώρισε Κύριος το σωτήριον αυτού, εναν- τίον των Εθνών απεκαλυψε την δικαιοσύνην αυτού. Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο εν αγκαλαις του δικαίου Συμεων βασταχθείς, ψαλλοντας σοι, Αλληλούϊα. ί σ ο δ ι κ ό ν . Τροπαριον, Ηχος α. "Υ αίρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε εκ σου γαρ ανέτειλεν ο "Ηλιος της Δικαιο- - Ο 1 φ Α 'χ \ 2 σύνης, Χριστος ο Θεός ημών, φωτίζων τους έν σκότει. Ευφραίνου και συ Πρεσβύτα δίκαιε, δεξαμενος εν αγκαλαις τον ελευθερωτήν τών ψυχών ημών, χαριζόμενον ημίν και την Ανα- θΣΤΟζΟζγ) . Κοντακιον, "Ηχος ο αυτός. ΥΓΝ' Μήτραν Παρθενικήν αγιασας τώ Τόκω Ο σου, και χείρας του Συμεων ευλογήσας ως έπρεπε, προφθασας και νύν έσωσας ημάς Χριστε ο Θεός αλλ' ειρήνευσον εν πολέμοις το πολίτευμα και κραταίωσον Βασιλείς oύς η- γαπησας, ο μόνος φιλανθρωπος. Κοινωνικόν. Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυρίου επικαλέσομαι. Ε Ι Σ Τ Α Σ Η. Του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου. - Ει ουκ έστι Τεσσαρακοστή, και ει τύχη έν Σαββατω τής Τεσσαρακοστής. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδή γ. και g. "Ηχος πλ. δ. "Ωδή γ. Ουρανίας αψίδος. Νεανίας ωραίος, πανευπρεπής δέδειξαι, καλ- \ λει καταλλήλως έμπρέπων, ψυχής και σω- ματος, ωραΐζόμενος, τών αρετών εύμορφία, και Μαρτύρων στίγμασι καλλωπιζόμενος. "πό θείας προνοίας, οδηγηθείς "Ένδοξε, τρί- : βον μαρτυρίου Δεσπότε, τού την καρδίαν σου, Μακαρ πλατύναντος, ταϊς δωρεαίς τών χαρίτων, και προς την ουράνιον κλήσιν ιθύ- χαντος. ΜΕ γνωμη, περιφρονών Πανσoφε, σοφε, παντων των ήδέων του Κόσμου, και τών του βίου τερπνών, ουδέν προέκρινας, τής του Σωτήρος αγαπης , αλλ' αυτόν επόθη- σας, ψυχής ευθύτητι. Θεοτοκίον. "κετεύω σε μόνην, την τόν Θεόν τέξασαν, τον | εις ευλογίαν, καταραν την πριν ανείψαντα, και χρηματίσαντα, υπερ ανθρωπων καταραν, Κόρη παντευλόγητε, και Κόσμον σωσαντα. "Ωδής. Ηχος ο αυτός. Ιλασθητί μοι Σωτήρ. Ε αρεταίς, και διδαχαίς δια βίου μ σε εξήστραψας δε λαμπροίς, αγώσι Θεό- δωρε και νύν περιβόητος, εν θαυματουργίας, και θερμός προστατης πέφηνας. Η οίς καμνουσιν ιατρός, τοίς αιχμαλώτοις αναρρυσις, μεσίτης αμαρτωλοίς, υπευθύ- νοις άφεσις, πενθούσι παρακλησις, προς Θεού εδόθης, συμπαθέστατε Θεόδωρε. Δόξα. υκ έστι κόρος τών σών, καλών απείρων Θεόδωρε ουδε της σής καλλονής, στα- θμος ισοστασιος διο τον διαπυρον, πόθον μs προσδέχoυ, χορηγών μοι χαριν άφθονον. Και νύν. Θεοτοκίον, Λ"Ά νύν επ' εμέ, η άφατος ευσπλαγ- χνία σου βυθού με αμαρτιών, και της απογνώσεως, Κόρη απαλλαττουσα, και προς μετανοίας, τους λιμένας εμβιβαζουσα. Σημείωσαι, ότι ει ου γέγονεν η Απόδοσις της Υπαπαντής, λέγομεν την γ'. Ωδην της Εορτής, και την g'. του Αγίου. Ωσαύτως εαν τύχη εν Κυριακή, λέγομεν τους Μακαρισμούς του ήχου εις δ', και του Αγίου την g. Ωδήν. . Τροπάριον, "Ηχος δ. - Ντρατολογία αληθεί Αθλοφόρε, του Ουρα- 44 νίου Στρατηγος Βασιλέως, περικαλλής γε- γένησαι Θεόδωρε όπλοις γαρ της Πίστεως πα- ρεταξω εμφρόνως, και κατεξωλόθρευσας των Δαιμόνων τα στίφη και νικηφόρος ώφθης Α- θλητής όθεν σε πίστει αεί μακαρίζομεν. Κοντάκιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. " ΑΆ ψυχής, την Πέστιν θωρακισαμενος, και βήμα Θεού, ως λόγχην χειρισαμενος, τον εχθρόν κατέτρωσας, των Μαρτύρων μέγι- στε Θεόδωρε συν αυτοίς Χριςώ τω Θεώ, πρε- σβεύων μη παύση υπέρ πάντων ημών. Μεγαλυναριον. ΕΡάλλοντα ως εύρόν σε Αθλητα, οι νεκρον δοκούντες, εξελκώσεων, και πληγών, τώ ίασαμένω επίστευσαν Κυρίω, συν σοι τμηθέν- τες στίφει, μακαρ Θεόδωρε. Η Λ Ε Ι Τ Ο Υ - 77 Γ Ι Κ Ο Ν. μoς Καρα σου Βαπτιστα, Προφήτα και Πρό- Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. νεεξΘΘέλ84ΘSSΘ,3ξ3ΘΘθtéΞΕΘ8ξré &Ε Θχέξys. ΘέΘέΘ®Θ3 ξΞξ33. Ε Ι Σ Τ Α Σ Ι. Του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, Ει ουκ έστι Τεσσαρακοστή, και ει τύχη εν Σαββατω, η Κυριακή της Τεσσαρακοστής, ευ- ρήσεις άπαντα τα ψαλλόμενα εν τη Λειτουρ- γία, εν τω τέλει της παρούσης Βίβλου, εκ της Φυλλαδος του Αγίου. - Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΔ'. Η Εύρεσις της τιμίας Κεφαλής του τιμίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου, και Βαπτιστού "Ιωαννου. Ει ουκ έστι Τεσσαρακοστή, και ει τύχη Σαββατω, η Κυριακή της Τεσσαρακοστής. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος του Προδρόμου, ως δεδήλωται, Ωδή, γ. και g". "Ηχος πλ. β. Ωδή γ. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. Μαστηρ στειρεύουσα βλαστον, ως προσήνεγ- κε θείον, της εθνών Εκκλησίας, ευκλεή Νυμφαγωγον, Χριστού του όντως Θεού, και Νυμφίου ταύτην μνηστευόμενον. ην σην θεόφθογγον φωνην, Πρόδρομε Ιωαν- νη, ουδε ξίφει επέσχεν, η αθλία μοιχαλίς την θείαν ναρ σου ημίν, ε ίζεις. Και 1 γαρ σου ημίν, εμφανίζεις Καραν την απCγαίον. φ0 Φ. Ψ / - Β- Ι ανηγυρίζουσα φαιδρώς, η ποθούσα σε Πό- λις, εύωχείται ως όλβον, εύραμένη μυστι- κόν, και κρήνην ανελλιπή, ιαμάτων, Πρόδρομε την Καραν σου. Θεοτοκίον. 7 Μου θείου τόκου σου Αγνή, πάσαν φύσεως ταξιν, υπερβαίνει το θαύμα Θεον γαρ Τ. - - 22 - - Μ Α" υπερφυώς, συνέλαβες έν Γαστρι, και τεκούσα, μένεις Αειπαρθενος. "Ωδή ς Τού βίου την θάλασσαν. Η Προφητών υπέρτερον, Βαπτιστα τε και Ηρόδρομε τής ζωής αυτόν γαρ έωρακας, όν Προφήται, και Νόμος προκατήγγειλαν. πηγή, ο θησαυρός της χαριτος, ή αοίδι- δρομε αλλ' οφθείσα, προχέει ιαμάτων πηγός. Δόξα. ΙΆ καύχημα, και αγλαΐσμα φαιδρον, και θυρεον σωτήριον, η φιλόχριστος αύτη και ευκλεής, προβάλλεται Πόλις σου, την σε- πτήν σου, και θείαν Καραν Πρόδρομε. Και νύν . Θεοτοκίον. - μέγας προέγραψεν, εν Προφήταις Μωύ- σής, σε κιβωτόν και τραπεζαν, και λυ- χνίαν και σταμνον συμβολικώς, σημαίνων την Σαρκωσιν, την εκ σού, του Υψίστου Μητρο- παρθενε. - Η Τροπαριον, "Ηχος δ'. Ε γής ανατείλασα ή του Προδρόμου Κε- Η 4 φαλη, ακτίνας αφίησι της αφθαρσίας πι- στοίς τών ιασεων άνωθεν συναθροίζει, την πλη- θυντών Αγγέλων, κάτωθεν συγκαλείται τών Α'νθρώπων το γένος, ομόφωνον αναπέμψαι, δό- ) υκ έφερε κρύπτεσθαι, τών θαυματων ή ξαν Χριστώ τω Θεώ. Κοντακιον, Ήχος β. Τα άνω ζητών. "ροφήτα Θεού, και Πρόδρομε τής χάριτος, την Καραν την σην, ως ρόδον ιερώτατον, εκ τής γής ευραμενοι, τας ιασεις παντοτε λαμ-- βανομεν και γαρ παλιν ως πρότερον, εν Κό- σμω κηρύττεις την μετάνοιαν. Μεγαλυνάριον. ρόδρομε Κυρίου και Βαπτίστα, Λύχνε τέ - Ηλίου, εωσφόρε φωταγωγε, την εσκοτι- σμένην τοις παθεσι του βίου, ψυχήν μου την αθλίαν, συ φωταγωγησον. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. νεωκ---------tass"--------- Μ ΗΝ Μ Α Ρ Τ Ι Ο Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ Θ. Τών Αγίων μεγάλων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων. Ει τύχη εν Σαββάτω, ή Κυριακή. Είς την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Πη, 9"Υ / Λ' , | Κανόνος, ως δεδήλωτα, Ωδή γ. καις. Ηχος β. ΙΙ"Ά έφησεν, ή αλήθεια Χριστός, %Cζί 2 και ΕΑΟή Υ 5. χ β, Ι "Ωδή γ. Στερέωσον ημάς ένσοί. ΣΆ και ζωήν και ωραιότητα, σωμα- των, και όλβον ήλογηκότες, ευκλεώς οι Τεσσαρακοντα, τον Χριστόν αντί παντων ε- κληρώσαντο. οίς λίθοις αφειδώς οι Τεσσαρακοντα, προ- ςαξει βαλλόμενοι τών Τυράννων, τας βs- 78 Α Ε ΙΤ 0 Υ" Γ Ι Κ Ο Ν. Είς μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιος. λας δια του Πνεύματος, κατα των προστατεν- των απεκρούσαντο. Ε κατα σου Τυραννων χείλεσιν, ως μ όφις τό κτίσαντος βλασφημίαν αλλ' αυ- του το θεομαχον στόμα, τοίς κατα τών Μαρ- τύρων λίθοις θλαττεται. Θεοτοκίον. - ΑΕ εν Γαστρί Θεον συνέλαβες, και Η τίκτεις αφραστως σεσαρκωμένον, εις όν βλέπειν ου τολμώσιν Αγνή, Ουρανών αι Δυνα- μείς Αειπάρθενε ". Ωδής. Εν αβύσσω πταισματων. γηθως ο αρχέκακος ήρπασεν, ως της δω- δεκαδος Ιούδαν τον δόλιον, και της Εδέμ τον άνθρωπον, της Τεσσαρακονταδος τον έκ- ΤζΤζζ)ΤΟΥ) . Α ναιδής ών δικαίως φρυαττεται οία γαρ έλ Ληστή, και Ματθία το πρότερον, ούτω και νύν ο Τύραννος, του φρουρούντος τή κλή- σει είσπραττεται. Δόξα. Ματαιόφρων, και θρήνων επάξιος, ός τις ρδε γαρ λέλυται, και προς πύρ εξεδήμησενά, σβεστον. Και νύν. Θεοτοκίον. ΑΆ Παρθένε εκύησας, και διαιω- Ελ νίζεις Παρθένος εμφαίνουσα, της αληθούς θεότητος, του Υιού και Θεέ σε τα σύμβολα. Τροπαριον. Ηχος α. Τ" αλγηδόνας των Αγίων, ας υπέρ σου έ- [ παθον, δυσωπήθητι Κύριε και πασας ή- μών τας οδύνας, ίασαι, Φιλανθρωπε, δεόμεθα. Κοντακιον, "Ηχος πλ. β. Την υπέρ ημών. άσαν στρατιαν του Κόσμs καταλιπόντες, Ε τώ εν Ουρανοίς Δεσπότη προσεκολλήθη- τε, Αθλοφόροι Κυρίου Τεσσαρακοντα δια πυ- ρος γαρ και ύδατος, διελθόντες Μακάριοι, επα- ξίως εκομίσασθε, δόξαν εκ των Ουρανών, και στεφανων πληθύν. - Μεγαλυναριονς - - Η Τριάδα, Τεσσαρακοντα Αθλητών, ύδατα της Λίμνης ουκ ηδυνήθη σβέσαι αυτό δε της 9 1 9 / απάτης, κρυμον ενέπρησε. 1V των ζωών αμφοτέρων διήμαρτε δια πυ- Τ" τετραδεκαφλογον πόθο πύρ, προς Θείαν Η «ε:Εse€ΘδteS®SΘε28886Θθter@eΦΘδΘδώ5&6Θθ€ ΘΘδΘΦΧλΘ8- Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ. Ο Ευαγγελισμός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και Αειπαρθένο Μαρίας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Μ ? "Υ Κανόνος Ωδη γ'. και ς". "Ηχος δ. ή τα Αν- τίφωνα. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Α'. Στίχ. α. Ο Θεός, το κρίμα σου τώ βασιλεί δος, και την δικαιοσύνην σs τώ υιώ τού Βασιλέως. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. β. Αναλαβέτω τα όρη ειρήνην τω λαώ, και οι βουνοι δικαιοσύνην. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. γ. Ευαγγελίζεσθε ημέρας εξ ημέρας το σωτήριον του Θεού ημών. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. δ. "Ωμοσε Κύριος τώ Δαβίδ αλήθειαν, και ου μη αθετήσει αυτήν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταίς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. α. Καταβήσεται ως υετόν επί πόκον, και ωσεί σταγων ή σταζουσα επί την γήν. Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο δι ημάς σαρκωθείς. Στίχ. β. Ηγίασε το σκήνωμα αυτό ο "Υψιςας. Σώσον ημάς, κτλ. Ο Θεός εμφανώς ήξει, ο Θεός ημών, και ου παρασιωπήσεται. Σώσον ημάς κτλ. Στίχ. δ. Ανατελεί εν ταίς ημέρας αυτού δι- καιοσύνη, και πλήθος ειρήνης. Δόξα, και νύν. "Ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. Α ν τ ι φ ω ν ο ν Στίχ γ. Αντίφωνον Γ."Ηχος δ. Στίχ. α. "Εσται το όνομα αυτό ευλογημένον εις τ8ς αιώνας. Σήμερον τής σωτηρίας ημών. β. Ευλογητός Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, ο ποιών θαυμάσια μόνος. Σήμερον της σωτηρίας ημών, - Στίχ. Λ Ε Ι Τ ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 79 Στίχ. γ. Ευλογημένον τό όνομα αυτό εις τον Οζί ωνΟζ, ΜΟζί είς τΟ ν Οζί ωνΟ τ8 (χίωyOS . Σήμερον της σωτηρίας ημών. Ε ι σ ο δ ι κ ό ν . Ευαγγελίζεσθε ημέραν εξ ημέρας το σωτή- ριον του Θεού ημών. Σώσον ημάς, κτλ. Ωδή γ. Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε. 'ξέλιπεν "Αρχων εξ Ιούδα, ο χρόνος επέ- στη δε λοιπον, καθ' όν αναφανήσεται, η των εθνών ελπις ο Χριστός συ δε πώς τούτον τέξομαι, Παρθένος ούσα, σαφήνισον. ητείς παρ εμού γνώναι Παρθένε, τον τρό- πoν Συλλήψεως της σής αλλ' ούτος ανερ- μήνευτος το Πνεύμα δε το "Αγιον, δημιουργώ δυνάμει σοι, επισκιάσαν εργάσεται. " έμη Προμήτωρ δεξαμένη, την γνωμην του όφεως τρυφής, της θείας εξωστρακισται διόπερ καγω δέδοικα, τον ασπασμόν τον ξένον σου, ευλαβουμένη τον όλισθον. εού παραστατης απεστάλην, την θείαν μηνύσαι σοι βουλήν τί με φοβή Παναμω- με, τον μάλλον σε φοβούμενον, τί ευλαβή με Δέσποινα, τον σε σεπτώς ευλαβούμενον, Ωδής. Εβόησε, προτυπών. ΡΆ σου, Γαβριήλ την φωνήν την χαρ- μόσυνον, δεξαμένη, ευφροσύνης ένθέου πε- πλήρωμαι χαραν γαρ μηνύεις, και χαραν κα- ταγγέλλεις την άληκτον. Σ" δέδοται, η χαρα Θεομήτορ ή ένθεος σοι το χαίρε, πάσα Κτίσις κραυγαζει Θεόνυμ- φε συ γαρ μόνη Μήτηρ, του Υιού του Θεού εγνωρίσθης Αγνή. Δόξα . - ΤΤ". Εύας νύν, δι εμού καταργείσθω κατα- κριμα απoδότω, δι εμέ το οφείλημα σή- μερον δι εμού το χρέος, το αρχαίον δoθήτω πληρέστατον. Και νύν. Υ" πέσχετο, ο Θεός Αβρααμ τώ. Προπατορι, ευλογείσθαι, εν τώ σπέρματι τούτου τα έθνη Αγνή δια σου δε πέρας, η υπόσχεσις δέχεται σήμερον. Εισοδικόν. Ευαγγελίζεσθε ημέραν εξ ημέρας το σωτήριον του Θεού ημών. Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο εν Αγίοις θαυμαςος, πρεσβείας της Θεοτόκου, ψάλλοντας σοι, Αλ- ληλούϊα. - Σ "; Ττ - η Τροπάριον, Ηχος δ. Α " " Α" \ ήμερον της σωτηρίας ημών το κεφαλαιον, \ ΟΨ 2 2 μ., α και του απ' αιώνος Μυστηρίου ή φανέρω- | σις ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνε- ται, και Γαβριήλ την χαριν ευαγγελίζεται διο συν αυτώ, τη Θεοτόκω βοήσωμεν Χαίρε Κε- χαριτωμένη, ο Κύριος μετα σού. Κοντάκιον, "Ηχος πλ. δ. ή υπερμάχω στρατηγώ τα νικιτήρια, ως - λυτρωθείσα τών δεινών ευχαριστήρια, α- ναγραφω σoι η Πόλις σου Θεοτόκε αλλ' ως έ- χουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσoν ίνα κράζω σοι χαί- ρε Νύμφη ανύμφευτε. - Μεγαλυνάριον. \"κθαμβος ασπάζεται Γαβριήλ, έκθαμβος Ε λαμβάνει, η Παρθένος τον ασπασμόν, πώς ο Θεός κατήλθε βρoτωθήναι του Κτίστου προ- σκυνούμεν, την Συγκαταβασιν. Κοινωνιγιόν. Εξελέξατο Κύριος την Σιων, ηρετίσατο αυτήν εις κατοικίαν εαυτώ. ΞΕΞ ΞΞ ΞΞΞΕΞΞ ΞΞΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΕΞΕΞ Μ Ι Ν Α Ι Ρ Ι Α Τ ο Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΓ. Του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος, της τυχούσης Εορτής, Ωδη γ'. και τέ Αγίου, Ωδής. "Ηχος β. "Ωδής. Εν αβύσσω πταισματων, ΥΡ"περ φύσιν και λόγον και έννοιαν, τα της Υ αριστείας σου ανδραγαθήματα, διηνεκώς αδόμενα, παμμακαρίστε Μαρτυς Γεώργιε. Ντρατιάς ουρανίου συνόμιλος, Μακαρ γεγο- Σ νως, και την θείαν εμφανειαν, ως εφικτόν θεωμενος, τους τιμώντας σε πίστει διασωσον. Δόξα "Υ λοτρόπως Θεώ ανακείμενος, και τας α- Α' στραπας τών θαυμάτων δεχόμενος, τας δωρεάς τοίς χρήζουσι, διανέμεις παμμακαρ Γεωργιε. , , Και νύν Θεοτοκίον. - ύν προς σε καταφεύγω Πανάχραντε σώ- | | σόν με πρεσβείας σου, και διαφύλαξον όσα γαρ θέλεις δύνασαι, oία Μήτηρ του παν- τα ισχύοντος. Τροπαριον, πχος δ'. 'ς τών αιχμαλώτων ο ελευθερωτής, και τών πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ια- 80 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. τρος, Βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Με- Τροπάριον, Ηχος γ'. γαλομαρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ πόστολε "Αγιε, και Ευαγγελιστα Μαρκε, σωθήναι τας ψυχας ημών. Α πρέσβευε τώ ελεήμoνι Θεώ, ίνα πταισμα- Κοντακιον, "Ηχος δ. των άφεσιν, παρασχη ταϊς ψυχαίς ήμων. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ. Κοντακιον, Ηχος β. Τα άνω ζητών. εωργηθεις υπό Θεού ανεδείχθης, της ευσε- ις ύψους λαβων, την χαριν την τού Πνεύ- Τ βείας γεωργός τιμιώτατος, των αρετών τα Ε ματος, Ρητόρων πλοκας, διέλυσας Από- δραγματα συλλέξας σεαυτώ σπείρας γαρ εν ςολε και τα έθνη άπαντα σαγηνεύσας, Μαρ- δακρυσιν, ευφροσύνην θερίζεις αθλήσας δε δι κε αοίδιμε, τώ Δεσπότη προσήγαγες το θείον αίματος, τον Χριςον εκομίσω και ταις πρεσ- κηρύξας Ευαγγέλιον. βείαις"Αγιε ταϊς σαϊς, πάσι παρέχεις πταισμα- Μεγαλυναριον. των συγχωρησιν. "ς των απορρήτων υφηγητής, θείων τε δογ- Μεγαλυναριον. Ω ματων, ιερος Ευαγγελιστής, Κήρυξ θεο- ΑΆ ανατέταλκε φαεινόν, εκ της Καπ- φόρος, και θεηγόρος Μύστης, ανευφημείσθω ύ- παδόκων, ο πολύαθλος τ8 Χριστ8, Μαρ- μνοις, Μαρκος ο πανσοφος. τυς και φωτίζει πιςών άπαν το πλήθος, Γεώρ- Κοινωνικόν. γιος ο μέγας, ον νύν γεραίρομεν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυ- Κοινωνικόν. τού, και εις τα πέρατα της Οικειμένης τα ρή- Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. ματα αυτού. κρsasΘΘΘéΘeΘ8ΘέΘέΘeΞΕ&ΕΕΘéΘεθεΘeΘέΘΘΘέΘe3asso occΕΞΞ Ξ ΞΞΞΕΞΞ ΞΞ ΞΞΞΕΞΞ ΞΕΞΞ Ξ ΞΞΞΞΕΞ ΞΞΕΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ. Μ Η Ν Μ Α Ι" Ο Σ . Ε Ι Σ Τ Α Σ Β. Η Ανακομιδή τού Λειψάνου του εν Αγίοις 9 Α 4) Α w 9 ΑΡ - Φ - 2 ? 2 Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κα- Πατρός ημών Αθανασίου Πατριάρχου Αλε- Α Α" ίσης Εορτής ή ν'. Ωδη και ξανδρείας. νονος της τυχουσης Εορτης η γ. Αβοη και ρ του Αποστόλου ή ς. "Ηχος α. Του Αγίου Αποστόλου, και Ευαγγελιστού Μαρκου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του " Ο 2 Ο αυ Ο Κ "Φ "Ιη Α" α ". 2 " \ Α "Ωδής. Εκύκλωσεν ημάς έσχατη. | Κανόνος της τυχνση: Εορτής ή γ. Ωδή, και του Αγίου ή ς". "Ηχος γ'. ατέβαλες οφρυν ανόμων Κύριε, και ύβριν υπερήφανον, εταπείνωσας Απόστολον "Ωδής. Εβόησα εν στεναγμοίς. - τον σΟ ν, δείξας τροπαιουχον τη δυναμει Ο Ου " αραδεισον αληθώς απείργασω Μακαρ, την Υ w y Μ Α 2 Υ 2 Α Α" φυ συ γαρ ισχυς των ασθενούντων, και επανορ- "Εκκλησίαν του. Χριστού, κατασπείρας θωσις. 4 Αυ 2", " ... "Η εν αυτή τον λόγον τον ευσεβή, και των Αιρέ- ΤΆ τεφανον τον της ελπίδος Ενδοξε, δί ίσεων εκτεμων τας ακανθας. Δίς. ου νύν στεφανούμεθα, εν τοίς λόγοις σου Δόξα. εκήρυξας Σοφέ, τον Δημιουργον Μαρκε της ής χάριτος ποταμός Θεοφόρε, Νείλος εδεί- Κτίσεως, τον εις ημών δόξαν πλακέντα, φύσει χθης νοητος, καρποδότης ευσεβών διδαγ- ΤΟ?). Ετο: " . Δόξα: .. ματων τοίς πιστοίς, τα πέρατα τρέφων. Ο Πέτρος σε o Κορυφαίος Ένδοξε, σαφώς Και νύν. Θεοτοκίον. εμυσταγωγησεν, Ευαγγέλιον συγγράψαι ην άχραντον ανυμνούμεν Μητέρα, την με- το σεπτον, δείξας υπηρέτην σε τής χάριτος συ Τ τα τόκον Παρθένον, την χωρήσασαν Γα- γαρ ημίν δεογνωσίας, το φώς εξήπλωσας. στρι τον αχώρητον παντί, τον συναΐδιον τώ Και νύν. Θεοτοκίον Ο Πατρι, και τώ Πνεύματι Λόγον. ην Αίγυπτον την πριν εν σκότει Κύριε, Τροπαριον, Ηχος γ. Παρθένε, Θεομήτορος, κατελαμπρυνας ως 2 "" Α. αξ ω5 τύλος γέγονας Ορθοδοξίας, θείοις δόγμα- βρέφος προελθων ταύτης θριαμβεύσας τα σε- κ. -J - ν σιν υποστηρίζων, την Εκκλησίαν Ιεραρχα βάσματα, ταίς διδαχαίς τού Θεηγόρου, Μαρ- Αθανάσιε, τώ γαρ Πατρί τον Υίον ομοούσιον, ανακηρύξας κατήσχυνας "Αρειον. Πάτερ"Οσιε, κου φιλανθρωπε. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 81 Χριστον τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. Κοντακιον, Ηχος β. Τούς τών αιμάτων σου, 'ρθοδοξίας φυτεύσας τα δόγματα, κακο- δοξίας ακανθας εξέτεμες πληθύνας τον σπόρον της Πίστεως, τη επομβρία του Πνεύ- ματος "Οσιε διό σε ύμνούμεν Αθανασιε. Μεγαλυναριον. Γον εν Ιεραρχαις θαυματουργόν, και τών εν αναγκαις, απροσμάχητον βοηθον, τον θείον Ποιμένα, και Λειτουργον Κυρίου, Αθα- νασιον μέγαν, ύμνοις τιμήσωμεν. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. ΞΞΕΞ ΞΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ Ε Ι Σ Τ Α Σ Η. Τού Αγίου ενδόξε Αποστόλg, και Ευαγγελισέ Ιωαννου του Θεολόγου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος της τυχούσης Εορτής η γ. Ωδη και του Αποστόλου ή ς". "Ηχος πλ. δ. "Ωδής. "Αβυσσος αμαρτιών. 2) - -Α Λ. - Ι νθρακα θείου πυρός, προκατείδε τυπικώς Ησαίας προκαθαρθεις τα χείλη, Προφη- τείας ήξίωται σαρκωθέντος δε Θεού Λόγου, Μακαριε Ιωαννη, συ ανεδείχθης Επιςήθιος. Δίς. Δόξα. όγος ο Μονογενής, ο εν κόλποις του Πα- /ΑΑ τρος ίδρυμένος, σωματωθείς ωράθη, Ιωαν. νη Μακαριε, και ως μύστη προσφιλεί, σοί εξη- γήσατο, ασωματως, Θεόν ουδένα ιδείν πωποτε. Και νύν Θεοτοκίον. Η ωτισόν μου την ψυχήν, ή τεκούσα το α- παύγασμα δόξης, της του Πατρός Παρ- θένε Θεοτόκε πανύμνητε την σην γαρ οι αλη, θείς, χάριν κατέχοντες, θιασώται, τας γλωσ. σαλγίας απεκρούσαντο. Τροπάριον, Εχος β, ΑΆ Χριστώ τώ Θεώ ήγαπημένε, έπι, τάχυνoν ρύσαι λαον αναπολόγητον δέ- χεται σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τώςή- δει καταδεξαμενος δν ικέτευε Θεολόγε, και έπίμονον νέφος έθνών διασκεδασαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος. Κοντακιον, "Ηχος ο αυτός. ΤΤα μεγαλεία σου Παρθένε, τίς διηγήσεται; βρύεις γαρ θαύματα, και πηγαζεις ίαμα- Η 1 Ι.iturgicon. Τ. Φ. Η πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών. τα, και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών, ως Θεολόγος, και φίλος Χριστού. Και το Κοντακιον της Εορτής, "ΨΨ Μεγαλυνάριον.,,, , , - ής Θεολογίας ώ πλουτιστα, ο επι το στή- θος, του Δεσπότου αναπεσων, ώ Ηγα- πημένε Παρθένε Ιωάννη, ώ θείε Θεολόγε, σκέ- πε τους δούλους σου. - - Κοινωνικόν. Είς πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτού. - Ε Ι Σ Τ Α Σ Ι. η " η 2 - , ω ΦΟ Τού Αγίου Αποστόλου Σίμωνος του Ζήλωτού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος της τυχούσης Εορτής η γ. Ωδη και αν ? ς ? Q r του Αποστόλου ή ς". "Ηχος πλ. δ. Ωδής. Χιτώνα μoι παράσχου, Ε ζήλου επωνυμος κληθείς, Σίμων αξιαγα- Ο στε, ζήλον εζήλωσας τώ Κυρίω, και Θεώ Παντοκρατορι. Δίς. Δόξα. Νε θείων θαυμάτων αυτουργόν, ο Σωτήρα- Σ νέδειξε, δούς εξουσίαν σοι, ενεργεία, της αυτού αγαθότητος- Και νύν. Θεοτοκίον. "μφραττεται στόμα δυσσεβες, των μη Θεο- Ε σε, φρονούντων Παναμωμε, και η όψις εντροπήν ενδίδύσκεται. Τροπάριον, Ηχος γ πόστολε "Αγιε Σίμων, πρέσβευε τώ ελεή- Α μονι Θεώ, ίνα πταισματων άφεσιν, πα- ράσχη ταις ψυχαίς ημών. - Κοντακιρν, Ηχος β. Τους Ά. όν ασφαλώς τα της σοφίας Τ ταϊς ψυχαίς τών ευσεβούντων θέμενον, έναινέσει μακαρίσωμεν, τον Θεηγόρον μύστην Σίμωνα τώ θρόνω γαρ της δόξης νύν παρί- σταται, και συν τοις Ασωματoις ευφραίνεται, ' Ο Και το Κοντακιον της Εορτής. Μεγαλυνοριών. Α. * 3 ' 2 Α" Ο? 2 Νώ κληθείς έν γαμω ο Ιησούς, ύδωρ τεείς Λ. Μ 2 οίνον, θείε Σίμων μεταβαλων, γαμονέ- πεισέ σε εις παρθενίαν τρέψαι, Σταυρον αυτού ζηλώσαι, και σταυρωθήναι σε. όγματα, εν - . Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ο Ν. Ρ Τ Ι Κ. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα ρή. ματα αυτου . . Φe$556ΘGΘδρέgëëégéêëëëé®3GSΘεGe®ΘëëåΘέeΘΘ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΑ'. Τών Αγίων Θεοστέπτων Βασιλέων, και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου, και Ελένης. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κα- νόνος της τυχεσης Εορτής Ωδη γ'. και τών Αγίων Ωδής. Ει δε τύχη έξω της Πεντηκοστής, είπε των Αγίων άπαντα. Ωδή γ. Ηχος πλ. δ. Ουρανίας αψίδος. μοιβών ουρανίων, επιτυχείν έσπευσας ό- θεν τώ καλούντι Θεόφρον επηκολgθησας, και σκότος έλιπες, πατροπαράδοτον πλανην, και φωστήρ εν Πνεύματι Θείω γεγένησαι. Τ" Χριστώ κολληθείσα, και επ' αυτώ Παν- σεμνε, άπασαν θεμένη ελπίδα τους ιερες αυτού, τόπους κατέλαβες, εν οίς τα άχραντα Πάθη, σαρκωθείς υπέμεινεν ο Υπεράγαθος. Τ" σωτήριον όπλον, το αρραγές τρόπαιον, των Χριστιανών την ελπίδα, Σταυρον τον τίμιον, φθόνω κρυπτόμενον, συ εφανέρωσας θείω, φλεγομένη έρωτι Θεομακαριστε. Θεοτοκίον. Ά πολιτείας, αποπεσων "Αχραντε, παρα- συνεβλήθην τοις κτήνεσι, και κατακριτος, όλος γεγένημαι ή τον Κριτην τετοκυία, πά. σης κατακρίσεως ρύσαι και σώσόν με. " Ωδής. Την δέησιν εκχεώ. ΣΆ Θεοφόρων Πατέρων, τον μακα- ριον χορόν παραδόξως, και δι αυτών, Κων- σταντίνε τας πάντων, κυμαινομένας καρδίας εστήριξας, ομότιμον δοξολογείν, τώ Τεκόντι τον Λόγον και σύνθρονον. ιστεύσασα επί Κύριον ζώντα, τον τό είμαι παρεχόμενoν πάσι, τών βδελυκτών, και ματαίων ειδώλων, νεκροπoια απεβαλου θρη- σκεύματα, και είληφας περιχαρώς, Βασιλείαν Ελένη Ουράνιον. Δόξα. αλαμη σου κυβερνώμενοι Αόγε, αγνωσίας Η το βαθύτατον σκότος, και της δεινής, α- θείας τον σάλον, οι δια σου βασιλεύοντες έλι- πον, και ήχθησαν προς γαληνούς, ευσεβείας λιμένας γηθόμενοι, Η Και νύν Θεοτοκίον. Ά ανιατως νοσούσαν, και τώ δήγμα- τι δεινώς πληγωθείσαν, του πονηρού, την καρδίαν μου Κόρη, και της εν σοι θεραπείας αξίωσον, και σώσόν με τον επί σοί, πεποιθότα πρεσβείαις σου "Αχραντε. Τροπάριον, "Ηχος πλ. δ. Τ" Σταυρού σε τον τύπον εν Ουρανώ θεα- Η σάμενος, και ο Παύλος την κλήσιν, ουκ εξ ανθρώπων δεξαμενος, ο εν Βασίλεύσιν Από- στολός σου Κύριε, βασιλεύουσαν Πόλιν τη χει- ρί σου παρέθετο ήν περίσωζε διαπαντός εν ει- ρήνη, πρεσβείαις τ8 Θεοτόκε, μόνε φιλανθρωπε. Κοντάκιον, "Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον. ωνσταντίνος σήμερον, συν τη Μητρι τη Ε- λένη, τον Σταυρόν εμφαίνουσι, το πανσε- βασμιον Ξύλον, παντων μεν τών Ιουδαίων αι- σχύνην όντα, όπλον δε κατ' εναντίων πιστών Ανάκτων δι ημάς γαρ ανεδείχθη, σημείον μέ- γα, και εν πολέμοις φρικτόν. Μεγαλυναριον. Τ εγκεκρυμμένον επί της γης, Ουρανός δι άστρων, εκδηλοί σοι Θείον Σταυρόν, όν Ελένη Μήτηρ, εύρούσα Κωνσταντίνε, πιστών έδραζει κράτος, και μέγα τρόπαιον. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτών. "eeeeeeeeeeeeeeeee"εεεεεεεεεεεεεεε?ε" Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ Η Τρίτη Εύρεσις τής Κεφαλής του τιμίου Προφήτου, Προδρόμg, και Βαπτιστού Ιωαννg. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος της τυχούσης Εορτής ή γ' Ωδή και του Προδρόμου ή ς. Ει δε τύχη έξω τών Εορ- τών, λέγε, γ. και ς'. του Προδρόμου, Ωδή γ. Ηχος πλ. δ. Ουρανίας αψίδος. - ορνικών ορχησμάτων, η ιερα Καρα σου, έ, παθλον γυναίω δοθείσα χερσιν εφέρετο νυνι δε σώφρονος, Ιερουργού ταίς παλάμας, ιερώς προς άγιον Ναόν κομίζεται. υσεβώς υπαντά σοι, το τών Πιστών άθροι- σμα, συν Ιερεργώ, Βασιλείτε ένδοξε Πρό- δρομε, άδον χαρμόσυνα, και προηγείται σου πόθω, καθαγιαζόμενον τη παρουσία σου. Ε εξ αδύτων, ως φωταυγής ήλιος, η ιε- Ε ρωτούτη σου Κάρα εξανατείλασα, πάσαν έ- Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 83 από κοιλίας μητρός ηγιασμένον, τον Πρόδρο- ΟΙ , μου Κυρίου, ύμνοίς τιμήσωμεν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. φωτισε, την Οικουμένην Προφήτα, του Χριςού και Πρόδρομε, θείας λαμπρότησι. Θεοτοκίον. ίς έλαμψας, Ντειρευούσης νηδύος, φωτοφανε άστρον του Ηλίου της δόξης προπορευό- μενον, του ανατείλαντος, Παρθενικής εκ νεφέ- λης, Βαπτιστα και λύσαντος, νύκτα πολυθεον. Ωδης. "Ηχος πλ. δ. Ιλασθητί μοι Σωτήρ. λήθεια εκ της γής, η Κεφαλη ανατείλασα, του Βαπτιστού σου Χριστέ, το ψεύδος α- πήλασεν, αιρέσεων έλυσε, τον πικρόν χειμώνα, και τον Κόσμον κατεφωτισεν. - ντλήσατε φωτισμόν, και χάριν Θεού και Α. έλεος, και κεφαλας και ψυχας, Κεφαλή προσψαύοντες, Προδρόμου της χάριτος, τού της Θείας Καρας, αψαμένου εν τοις ύδασι. Δόξα. Υίας κεφαλας των εχθρών, υπό τους πόδας συντρίβεσθαι, τέ Βασιλέως ημών, ικέτευε ρόδρομε, πόθω την τιμίανσου, Κεφαλήν τι- μώντος, την Ηρώδην στηλιτεύσασαν. Και νύν Θεοτοκίον. οίς εν τώ "Αδη το φώς, εκήρυξας ελευσόμε- Η νον, αίματων Παρθενικών, σαρκα περικεί- μενον, γενόμενον "Ανθρωπον, επ' ευεργεσία, τών ανθρωπων Μακαρ Πρόδρομε. Τροπαριον, Ηχος δ. Νς θείον θησαύρισμα εγκεκρυμμένον τη γή, ΩΆ. απεκάλυψε την Κεφαλήν σου ή- μίν, Προφήτα και Πρόδρομε παντες ούν συ- νελθόντες, εν τη ταύτης Ευρέσει, άσμασι θεη- γόροις τον Σωτήρα υμνούμεν, τον σωζοντα η- μάς εκ φθοράς ταϊς ικεσίαις σου. Κοντακιον, Ηχος πλ. β. Την υπέρ ημών, Ο φωτοφανής και θείος έν Κόσμω στύλος, ο του νοητού Ηλίου Πρόδρομος λύχνος, Κεφαλην την φωσφόρον, και θείαν αυτού, α- ναδείξας εν τοις πέρασιν, αγιαζει τους πιστώς αυτήν, προσκυνώντας, και κραυγαζοντας : Χρι- στού σοφε Βαπτιστα, σώσον παντας ημάς. Μεγαλυναριον, Α" W Α" Τ της μετανοίας καθηγητήν, και τών Μο- " ή Μ - W \ ναζόντων, αντιλήπτορα και φρουρον, τον Κοινωνικόν. - Χ' & Α 9 Ρ - - - , 2) Ο Λόγος εν μήτρα σου, παχυνθείς άνευ μών τας φύσεις θεοπρεπώς, ως μόνος επίστα- r Γι ο μέγα τής Τριάδος "ΕΞΕΕΘΘΘέeΘΘΕΘΕΘε®ΘεΞΕΞΕ9ΘΡΘέΘΘΘΕΘΘΘΘΘΘΘΞΕξ- Ε Ι Σ Τ Α Σ Δ. Του εν Αγίοις Πατρός ημών Μητροφάνους Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κανόνων, Ωδη γ'. και g'. "Ωδή γ. "Ηχος πλ. δ. Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε. ΡΆ απασας φληναφίας, διέλυσας Μα- καρταίς στερραίς, ενστασεσιτών λόγων σου, και αδραμείς απέδειξας, ισχύϊ τή Θεόθεν σοι, χορηγηθείση Θεόσοφε. ιστού οπαδος γεγενημένος, και τούτου τον θρόνον επί γης, εκληρώσω Μητρό- φανες, πρώτος εις Πόλιν "Ανασσαν, Πατριαρ- χών δεικνύμενος, αξίως Θεομακαριστε. ΘΆ Σύνοδος η πρώτη, την λαμπε- σαν χαριν τών εν σοι, δωρημάτων του Πνεύματος, τη θεία ψήφω "Οσιε, Θεού και τη του "Ανακτος, ακολουθούσα δοξαζει σε. Θεοτοκίον. εγαλων χαρίτων ήξιώθης, Μαρία Κυρία τ8 παντος, ως τον Θεόν γεννήσασα, εν σαρ- κι υπέρ έννοιαν, τον εν ταυτώ σε δείξαντα, Παρθένον και Θεομήτορα. Ωδής. Ήχος πλ. β. Τέ βίου την θάλασσαν, " γλώσσα σε Πνεύματι, τεθηγμένη νοητώς; ως γραμματέως κάλαμος, καλλιγραφεί καρδίαις τών ευσεβών, τον λόγον τής χάριτος, Γερώτατε Πατερ θείω Πνεύματι. rΓια Θεία μυούμενος, ως χωρών προς νοητα, Τ των Αγίων "Αγια, μυσταγωγείς εν Πνεύ- ματι τους πιστούς, Τριάδος την έλλαμψιν, Ιε- ρωτατε Πρίτερ τελεώτατα. Δόξα, - Τ"οαίς τών δογμοίτων σου, κατακλύσας θο- Ρ λερα, της αθεΐας ύδατα, ως ποταμός ω- ράθης τα ευσεβή, αρδεύων συστήματα, τών πι- στών Ιεραρχα πανσεβάσμιε. Και νύν Θεοτοκίον. σποράς, βρoτος ωράθη τέλειος, καινοτο- ται, Θεοχώρητε Κόρη παναμωμητε, Τροπαρίρν, Ά ά. Μυστήριον κηρύττων, την εν Χριστώ οικονομίαν διετράνωσας 84 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. πάσιν, ως ποίμνης Ποιμήν της λογικής, διωξας Μ Λ Υ ψ ΑΡ - λύκους τους νοητ8ς, και τα θρέμματα της τεί- των, φθοροποιού λύμης σώσας βοώντα δόξα τώ δεδωκότι σοι ισχύν δόξα τω σε ύψωσαντι δόξα τω βεβαιούντι δια σου Πίστιν την ορθό- δοξον. Κοντακιον, "Ηχος δ. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ. Ο μοείσιoν τον Λόγον τώ Πατρι, εν μέσω κηρύ- ξαντα, Θεοφόρων Πατέρων, και θρόνον κοσμή- σαντα, Βασιλίδος εν πρώτοις, και προφητείας χαριν εκ Θεού, σαφώς λαβόντα, συμφώνως υ- μνήσωμεν. 0 Μεγαλυναριον. Σ " ή θεοκίνητος θαυμαςε, ήδύλαλος γλώσ- Η σα, λύρα γέγονε Πνεύματος, τα του Θεαν- θρώπου ηχούσα μεγαλεία, Μητρόφανες Θεό- φρον όθεν τιμώμέν σε. . Κοινωνικόν, Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Ε Ι Σ Τ Α Σ Η. : Η Ανακομιδή τού Λειψάνου του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνας, Ωδη γ' και ε'. "Ηχος δ'. Ωδή γ. Ευφραίνεται επί σοί. αραταξιν δυσσεβή, ως Στρατηλάτης δυνα- 3. Η τoς έτρεψας, και σκολιού δράκοντος, πα- σας μηχανας εξεφαύλισας. ( , s πρόθυμος την ψυχήν, δι επινοίας ευσε- - βούς Ένδοξε, τών δυσσεβών ώλεσας, τα 2ενοθευμένα σεβασματα. τεβρότητι λογισμού, των λογισμών επιφο- Η ρας ήνεγκας, ζωοποιόν νέκρωσιν, του α- ωνοθέτoυ μιμούμενος. Θεοτοκίον. υ μόνη τοίς επί γης, τών υπερ φύσιν αγα- δών πρόξενος, Μήτηρ Θεού γέγονας όθεν σοι το χαίρε κραυγαζομεν, : Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής, - Ε' νίκας, προθυμία συντόνω τους άφρονας, επί Σταυρού ήπλωμένος, και τοίς ήλοις Μακαρ εμπεπαρμένος, εικονίζων, το σωτήριον ΕΙαίθος του Κτίσαντος. - Νομίμως, εναθλούντι Χριστός σοι οπτάνεται, : oν Ιεραρχην του Χριστού Μητροφάνην, της Εκκλησίας τον φωσφόρον λαμπτήρα, τον . . εν τη φρερά κεκλεισμένω, επαλείφωνοία ή Ι Η Α Τών Αγίων " 2 αγωνοθέτης, Αθλοφόρε, προς εχθρό τα παλαί- σματα "Ένδοξε. Ε. 4 Αυσίαν, καθαραν και αγίαν και άμωμον, "U" τώ δια σε εκουσίως, εαυτον θυσίαν προ- σηγαγω, σεαυτον Αθλοφόρε Θεόδωρε. Και νύν Θεοτοκίον. " Θαύμα, τών απαντων θαυμάτων καινό- S & τερον ότι Παρθένος εν μήτρα, τον τα σύμ- παντα, περιέχοντα απειρανδρως συλλαβούσα, ουκ έστενοχώρησε. -- Προπαριον, Ηχος δ. "Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ. ΣΕ αληθεί Αθλοφόρε, του ουρανίg Στρατηγός Βασιλέως, περικαλλής γεγένη- σαι Θεόδωρε όπλον γαρ της Πίστεως, παρε- ταξω εμφρόνως, και κατεξωλόθρευσας τών δαι- μόνων τα στίφη, και νικηφόρος ώφθης Αθλη- τής όθεν σε πίστει, αεί μακαρίζομεν. Κοντακιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. "νδρεία ψυχής, την Πίστιν θωρακισαμενος, ΔΑ και ρήμα Θεού, ως λόγχην χειρισαμενος, τον εχθρόν κατέτρωσας, τών Μαρτύρων ένδοξε Θεόδωρε, συν αυτοίς Χριστώ τώ Θεώ, πρεσ- βεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών. - Μεγαλυναριον. "μνοις αριστέα τον ευκλεή, άλλον ως αστέ- - ρα, εξαστραψαντα τηλαυγώς, και πολυ- θείας διώξαντα το σκότος, Θεόδωρον τιμώμεν, τον Χριστού Μάρτυρα - Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. εεε-ΗΘseΈ585€ΘέΘΕΕΘέeΘΘΕΘ"ΘΘδΘΘ Θ.ΘΕΘεθ ΘέΘΘΕξ-333. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΑ'. Αποστόλων Βαρθολομαίου, και Βαρνάβα. 2- 4 , φ- - * - 4. ? - Α." Είς την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος β. "Ωδή γ. Εξήνθησεν η έρημος. "ς πηγή προελήλυθας, σωτηρίου ναματος, Βαρθολομαίε παντιμε, και πολύχουν τον καρπον ήνεγκας, εθνών την σωτηρίαν αξιαγαςε. ώ άλατι τής χάριτος, τών είδωλων έπαυ- Η σας, την σηπεδόνα Πάνσοφε, τώ νοστίμω λόγω της Πίστεως, τας καρδίας ήδύνων τών τίμωντων σε . εφέλη τον εκούσιον, ημίν όμβρον φέρουσα, Η εκ τών πηγών τής χάριτος, καθωράθης Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 85 Βαρνάβα ένδοξε, και τρυφής τον χειμαρρουν ποταμίζουσα. Θεοτοκίον. Ε καθαρότητι, ωσεί κρίνον Δέσποινα, τών ακανθών εκλάμψασα, λαμπηδόσι της Παρθενίας σε, εν μέσω Θεοτόκε πανσεβασμιε. Ωδής. Εν αβύσσω πταισματων. Τ" θαυματων την χαριν δεξαμενος, και Ι των ιαματων πλουτήσας ενέργειαν, Βαρ- θολομαίε πανσοφε, τών εθνών τας αγέλας έζωγρησας. πυρίνη σου γλώσσα Πανεύφημε, πάσαν την απατην ως χόρτον κατέφλεξε, τών ΞΕΞ ΞΞΞΞΞΣΠΞΞΕΞΞΞΞΞΞΞΕΞ ΞΞΞΕΞΞ ΞΞΞΞΕΞa Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΔ. Το Γενέσιον του τιμίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου, και Βαπτιστού Ιωάννου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και έκ τών Κανόνων, Ωδή γ. και g. "Ηχος δ. "Ωδή γ. Ουκ εν σοφία, και δυναμει. Λ έσποτική μεν, εκ Παρθένε, τελείται η γέν- Α νησις , αλλ' οίκέτου προσφιλούς, εκ γηρα- δε πιστών ελαμπρυνε, τας καρδίας τώ θείω κηρύγματι. Δόξα. ΡΆ αξίνη γεγένησα, την υλομανήσα- σαν απατην τέμνουσα, τοίς υπερ λόγον θαύμασι, τεθηγμένη Βαρνάβα θεσπέσιε . Και νύν. Θεοτοκίον. [)"Ά ο τανύσας βουλήματι, Ουρανόν ε- " 2/ 2 - - 2/ πίγειον άλλον ανέδειξε, σε Θεομήτορ "Α- χραντε, και εκ σού ανατείλας επέφανεν. Τροπαριον, "Ηχος γ. 2 Ο Α. 3 Υ. Α πόστολοι "Αγιοι πρεσβεύσατε τώ ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παρασχη ταίς ψυχαίς ημών, - - 2 " Κοντακιον, "Ηχος δ'. Επεφάνης σήμερον, 3" " κυ 2 ΤΑγ. δ δ ΤΥ"φθης μέγας ήλιος, τη Εκκλησία, διδαγμα- ΝΑ2 των λαμψεσι, και θαυμασίων φοβερών, φωταγωγών τους τιμώντας σε, Βαρθολομαίε Κυρίου Απόστολε . Ετερον, "Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον. ου Κυρίου γέγονας παναληθής υπηρέτης, Αποστόλων ώφθης τε τών Εβδομήκοντα πρώτος, ηύγασας και συν τώ Παύλω το κή- ρυγμα σου, άπασι καταμηνύων Χριστόν Σωτή- ρα δια τούτο υμνωδίας, την θείαν μνήμην, Βαρνάβα τελούμέν σου. - Μεγαλυναριον. λέoς δωδεκαδος των Μαθητών, ο Βαρθολο- μαίος, και Βαρνάβας καλλος σεπτον, έβ- δομηκοντάδος το πλανηθέν με όντα, οίκτρόν εκατονταδος, πρόβατον σώσατε. Κοινωνικόν, ι, , . . . ,νζ, κ ε κ , " .. Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτών. - λαίας και στείρας μητρός είκότως προτρέχει αρ, θαύμα του θαύματος. Δίς. "υστή και στείρα, την Παρθένον μητέρα α- - σπαζεται, επιγνούσαν αψευδώς, τώ ταύ- της τόκω ως λέλυται, δεσμα της στειρώσεως, Θείω βουλήματι . Θεοτοκίον. "πειρογαμως, η Θεόν σαρκωθέντα κυήσα- σα, τών παθών ταίς προσβολαίς, κλονού- μενόν με στερέωσον 8 γαρ εςιν"Αχραντε, πλήν σου βοήθεια.. "Ωδής. Την θείαν ταύτην. ΡΆ Πρόδρομε δίστομον, την Γέννησιν την σην ο πολέμιος, εχθρός εδέξατο σύ γαρ την τούτου αναίρεσιν, και την ανθρώπων ζώωσιν ανεκήρυξας. Η Ο Θείος πλούτος διέκυψεν, εξ ύψους Θεϊκέ L" εις τα σύμπαντα, της τών βροτών εμφα- νώς, Υιοθεσίας και χαριτος, τέ ταύτης τικτο- ένου σήμερον Κήρυκος. Δόξα. - ύρα ευωδη η έρημος, εκβλύζει νοητώς τα - μηνύματα, εν τή Γεννήσει σου, τη εκ της στείρας Πανεύφημε, του ακενώτε μύρου εισδε- ξομένη Χριστού. Και νύν. Θεοτοκίον. νωρίσας μόνην σε Δέσποινα, Μητέρα του Η Θεού προεσκίρτησεν, ο θείος Πρόδρομος, εν τη μητρώα νηδύϊ Αγνή, και τα σα μεγαλεία προανεκήρυξεν. Τροπαριον, Ήχος δ. ροφητα και Πρόδρομε της παρουσίας Χρί- |Η Η στού, αξίως ευφημήσαί σε, ουκ ευπορού- μεν ημείς οι πόθω τιμώντές σε στείρωσις γαρ τεκούσης, και Πατρος αφωνία, λέλυντάι τή εν- δόξω, και σεπτή σου Γεννήσει, και σαρκωσις Υιού του Θεού Κόσμω κηρύττεται. Κοντάκιον, Ήχος γ. Η Παρθένος σήμερα", ΤΙ "πριν στείρα σήμερον Χριστέ τον Πρόδρο- " Τι μoν τίκτει, και αυτός το πλήρωμα πάσης 86 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ 0 Ν. μενόν με στερέωσον ου γαρ έστιν "Αχραντε, της Προφητείας ον γαρ οι Προφήται προεκή. ρυξαν, τέτον εν Ιορδάνη χειροθετήσας, ανεδεί- χθη Θείου Λόγου, Προφήτης Κήρυξ όμου και Πρόδρομος. Τ του Ζαχαρίου θείον βλαστον, και της Ελισάβετ την παγκόσμιον χαρμονην, την Φωνήν του Λόγου, τον λύχνον του Ηλίου, τον Πρόδρομον Κυρίου, ύμνοις τιμήσωμεν. Έτερον. ΑΕ το θεόσδοτον εκφυεν, σήμερον εκ Α. Στείρας, εύωδίας αγιασμού, έπλησε τα παντα, την Έρημον, τα όρη, των ποταμών τα ρείθρα, Χριστού ο Πρόδρομος. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Μεγαλυναριον. Ξ ΞΞΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΘ'. Τών Αγίων ενδόξων, και πανευφήμων Αποςό- λων, και Πρωτοκορυφαίων, Πέτρs, και Παύλs. "Ωδή γ. Ηχος δ. Ουκ εν σοφία και δυνάμει, ακαριόν σε, το γλυκύτατον στόμα Χριστέ του Θεού, και ταμείον ασφαλές, της Βα- σιλείας ανέδειξε διo ανυμνούμέν σε, Πέτρε Α- πόστολε, - Ε την πέτραν, της σής Θεολογίας επήξα- Γ4 το, ο Δεσπότης Ιησές, την Εκκλησίαν α- κλόνητον εν ή σε Απόστολε Πέτρε δοξαζομεν. Ω ‘ς υπέρτερος, τών Αγγέλων ο Πέτρος εν ΣΑΕ γαρ τή επιφανεί, έλεύσει τούτον Χριστός ο Θεός, κριτήν τε και σύνεδρον, έσεσθαι έφησεν. Θεοτοκίον. "πειρογαμως, η Θεόν σαρκωθέντα κυήσα, σα, τών παθών ταίς προσβολαίς, κλονού- πλήν σου βοήθεια. Ωδή ς. Ηχος πλ. δ. Την δέησιν εκχεώ, ΑΕ τών τερπνών, βε- - βλημένος του Δεσπότου τώ φίλτρω, και της κοινής, σωτηρίας τώ πόθω, διαμαρτείν αυ- των αιρετησαμενος, ώ Παύλε μακαριε και νύν, υπέρ της Οικουμένης ικέτευε. Α ξίως σοι έδωρήσατο Χριστός, το πολίτευμα Η Α Απόστολε Παύλε, εν Ουρανοίς μένουσαν γαρ ενταύθα, ουκ επεποθησαξ πόλιν μακάριε, πιστος υπηρετης γεγονωs, οικονομος τε των Μυ, στηρίων αυτού. : Δόξα. - Ω" άριστος του Δεσπότου μιμητής, και αυ- τον ενδεδυμένος ο Παύλος, ειλικρινώς, πά- σι γέγονε πάντα, να τες πάντας κερδήση, και σωση λαούς και έσωσεν ως αληθώς, τώΧρι- στώ σαγηνεύσας τα πέρατα. Και νύν. Θεοτοκίον, Ε επί σοι ο Κύριος, την εμήν ανα- καινίζων ουσίαν, ως δυνατός, μεγαλεία ποιήσας, Θεογεννήτορ ως έφης Παναμωμε και έσωσε με δια σου, εκ φθοράς ο Θεός μου, ως εύσπλαγχνος. Τροπαριον, "Ηχος δ.- ιτών Αποστόλων πρωτόθρονοι, και της Οικουμένης Διδασκαλοι, τώ Δεσπότη, τών όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη Οικουμένη δωρήσασθαι, και ταϊς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. Τ ούς ασφαλείς, και θεοφθόγγους Κήρυκας, την κορυφήν τών Μαθητών σε Κύριε, προ- σελαβου εις απόλαυσιν, τών αγαθών σου, και ανάπαυσιν τους πόνους γαρ εκείνων, και τον θανατον, εδέξω υπερ πάσαν όλoκαρπωσιν, ο μόνος γινώσκων τα έγκάρδια. Μεγαλυνάριον. έτρε θείον άρμα Χερsβικον, Ουράνιε Πάύ- Ι λε, καύχημα τε Σεραφικόν, η πύρινος γλώσ- σα του Θεανθρώπου Λόγου, πυρος ημάς γεέν- νης απολυτρωσασθε. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτών. Κοντακιον, Ήχος β. "θεξεβ δΘ ΕΕ εξΧΧ3ξs": ΘΘ3ΘΞΕΞ5ξ33% 2 34 2 εξ3:3:4=>3ξάκ, Ε Ι Σ Τ Α Σ Λ. Η Σύναξις των Αγίων ενδόξων, ενο και πανευφήμων Αποστόλων τών ΙΒ. . Εις την Αειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κα- νόνος τών Κορυφαίων ή γ. Ωδη, και εκ τών ίβ. ή ς. Ωδή Ηχος δ', - ρδής. Θυσωσο, μετά φωνής, "Στηρίξας, τους Μαθητάς σοφία και χάριτι, Α" δυνατωτέρους εργασω, τής Ελλήνων Σώ- τερ έρεσχελίας, και τα τούτων, απατηλα κα- τήργησας δόγματα. ΔΥΥ ι θείοι, ποταμοί της σοφίας επλήρωσαν, τών σωτηρίων ναμάτων, τας κοιλάδας πα- Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι. Κ Ο Ν. 87 Α" " , , " Λ Α) σας της Εκκλησίας, σωτηρίου, εκ των πηγών τα ρείθρα πλουτήσαντες. Δόξα. ή ανέντες, ζωτικοί ως αστέρες Πανόλβιοι, διεσκεδάσατε πάσαν, την ζοφώδη πλα- νην ταϊς φωτοβόλοις, λαμπηδόσι, θεογνωσίας φέγγος αστραπτοντες. Και νύν. Θεοτοκίον. ΟΥ"λην σε, την πλησίον καλήν τε, και άμω- μον, και καθαρον εύρων κρίνον, και κοι- λαδων άνθος, ώ Θεομήτορ, ο Νυμφίος, ο νοητός εν σοι κατεσκήνωσε. - Τροπαριον, "Ηχος δ'. Ο των Αποστόλων πρωτόθρονοι, και της Οίκεμένης Διδασκαλοι, τώ Δεσπότη τών όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη Οικουμένη δω- ρήσασθαι, και ταϊς ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. πόστολοι "Αγιοι πρεσβεύσατε τώ ελεήμονι Α Θεώ, ίνα πταισματων άφεσιν, παρασχη ταίς ψυχαίς ήμών. - Κοντάκιον, Ήχος β. ΤΕ ασφαλείς, και θεοφθόγγους Κήρυκας, την κορυφήν των Μαθητών σε Κύριε, προ- σελοίβου εις απόλαυσιν τών αγαθών σου, και ανάπαυσιν τους πόνους γαρ εκείνων, και τον θάνατον, εδέξω υπερ πάσαν ολοκαρπωσιν, ο μόνος γινώσκων τα εγκάρδια. Και το παρόν, Ήχος ο αυτός. Τα άνω ζητών, Η πέτρα Χριστός, την πέτραν της Πίστεως, Η δοξάζει φαιδρώς, τών Μαθητών τον πρό- κριτον, και συν Παύλω άπασαν δωδεκαριθμoν φάλαγγα σήμερον , ών την μνήμην τελούντες πιστώς, τον τούτους δοξασαντα δοξάζομεν. Μεγαλυνάριόν. Πέτρον Παύλον Μαρκον συν τώ Λουκά, Φί- Η λιππον Ματθαίον, Ιωάννην Σίμωνα και Θωμάν, τον κλεινον Ανδρέαν συν θείω Ιακω- βω, και τον Βαρθολομαίον παντες υμνήσωμεν. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτών. ΕΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ Μ Η Ν Ι Ο Υ Λ 10 Σ. Ε Ι Σ Τ Η Ν Α Σε Τών Αγίων και Θαυματουργών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού. - Εις την Αειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του " ν Λ ή" . " , δ' Α. , Ρ Κανόνος, Ωδή γ" και g". "Ηχος δ. ή "Ι βετε δωρεαν δότε ήμίν. Ωδή γ. Ο στερεών βροντήν . υας σεπτή Θείων Αναργύρων, ταίς τριση- λίοις λάμψεσι, καταυγασθείσα πανευ- κλεώς, ιαματων δαδεχίαις, φωταγωγεί τα πέ- ρατα, εις δόξαν του Θεού ημών. ΑΆ χορείαις συνημμένοι, και παρε- ρεςώτες "Αγιοι, θρόνω δόξης πανευκλεώς, επισκέπτεσθε τους κατω, εν συμπαθεία παν- τοτε, δεινών εξαιρούμενοι. ιαδικώς την θείαν Μοναρχίαν, θεολογέν- τες "Αγιοι, επολιτεύσασθε επί γης ώσπερ Α"γγελοι, το θείον αποπληρούντες βουλημα, και νύν μακαρίζεσθε. Θεοτοκίον. " φοβερός ταϊς άνω Στρατηγίας, εν σοι ΟΆ. ώκησε, καθαρωτέραν εύρηκως, ορατής και νοουμένης, Αγνή Παρθένε φύσεως, διό σε μακαρίζομεν. "Ωδής. Ζαλη με λογισμών, Ε ως πηγαι του σωτηρίου, ίασεων ναματα, εκπλύνετε παντα ρύπον, νοση- μάτων ψυχών τε και σωμάτων, Αναργυροι φω- στήρες της Οικουμένης υπέρλαμπροι. ΑΕ ο ναός υμών υπαρχει, θαυμασίοις κο σμ8μενος και σημείοις εν ώ πάς τις προ- στρέχων εκ ψυχής, κομίζεται ρώσιν, χρεωστι, κώς μακαρίζων υμάς. Δόξα. Γ'ς δύο εκλαμπετε αστέρες, εν τώ στερεω- Ω ματι της τέ Χριστού Εκκλησίας, και φω- τίζετε ταύτην ευσεβώς, ακτίσιν ιαματων, Θαυ- ματουργοί μεγαλώνυμοι. - Και νύν. Θεοτοκίον. ΣΆ με η τεκέσα τον Σωτήρα βυθος γαρ "- συνταράσσει με αμαρτημάτων, και χειμα- ζει με κλυδώνιον ηδονήν, και ζάλη των πνευμα- των της πονηρίας έκθλίβει με. Τροπάριον, Ηχος πλ. δ. . . γιοι Ανάργυροι και θαυματ8ργοι, επισκέ- ψασθε τας ασθενείας ημών δωρεαν ελα- Κοντάκιον, "Ηχος β. Ο' την χαριν λαβόντες των ιαματων, εφα- πλούτε την ρώσιν τοίς εν αναγκαιε, Ια- τροι θαυματουργοί ένδοξοι αλλα τη υμών ε- πισκέψει, και των πολεμίων τα θραση κατα- βαλλετε, τον Κόσμον ίωμενοι εν τοις θαύμασι. Μεγαλυναριον, / 6's w 2 εν "ΥΥ ΡΆ εκ οίδεν άλλον μισθόν, απαιτείν ή Μ 2 Α Μ Μ ο μόνον, την ευσέβειαν προς Χριστον, η α- γιωτάτη δυας τών Αναργύρων, Κοσμάς Δαμια- νός τε; ούς μεγαλύνομεν. " . - - 88 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. κέΦΕξε- ΘSΘθίΘΘθGθθΦθεξΒεSΘξΘθύξξξξξίΘSΘΘξΘΘSΘ-Εξ8ξξξξξ", Η Ε Ι Σ Τ Α Σ Β'. Η Καταθεσις της τιμίας Εσθητος της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχέρνας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και ς. Ηχος δ. "Ωδή γ". "Οτι στείρα έτεκεν. Τ" τερπνόν αγίασμα, την επουρανιον πύ- λην, την του Θεού Μητέρα υμνήσωμεν, και την αυτής Εσθητα θεία βρύουσαν χαρί- σματα ήν πίστει ανυμνήσωμεν. Δίς. φθαρσίας ένδυμα, τ8ς τη φθορά γυμνω- θέντας, σου τώ αφθόρω τόκω, παντας ενέδυσας Σεμνή οίς την σεπτήν Εσθητα σου, δεδώρησαι όλβον αναφαίρετον. Ά άμισθον, τοίς ασθενούσιν υπαρχει, ο θείος ούτος Οίκος την γαρ Εσθήτα σου Αγνή, πηγήν απαύστως βρύ8σαν, ιαματα κέ- κτηται Παναμωμε. Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. να". φ Α" 2 - ") Ο" σε, υπερφυώς εδόξασε Κύριος, όλην ελαμπρυνε Κόρη, όλην σε ετίμησεν υπερ λόγον, Θεοτόκε, τώ Ναώ σου συν τη Ζώνη Ε- σθήτα και θεία σορώ. Δόξα. ΙΆ σε, οι Πιστοι κεκτημένοι και καύχη- μα, περιζωννύονται δόξαν, τη σεπτή σου Ζώνη, Θεοκυήτορ, κατέχοντες, ως υπέρλαμπρον κόσμον και τίμιον. Και νύν. "δείν σου, Θεοτόκε την δόξαν την άφατον, παλαι ωδίνησαν θείως, οι Προφήται παν- τες αλλ' επ' εσχάτων, ημίν ώφθη, τών ημερών ο χρόνων επέκεινα. χρ Τροπάριον, "Ηχος πλ. δ'. Θ εοτόκε Αειπαρθενε, τών ανθρώπων ή σκέ. πη, Εσθητα, και Ζωνην του αχραντου σε σώματος, κραταιαν τή Πόλει σου περιβολήν εδωρήσω, τώ ασπόρωτόκω σου άφθαρτα δια- μείναντα, επί σοι γαρ και φύσις καινοτομεί- ται, και χρόνος διό δυσωπουμέν σε, ειρήνην τη Οικουμένη δωρήσασθαι, και ταϊς ψυχαίς ή- μών το μέγα έλεος. Κοντάκιον, "Ηχος δ. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ. Η Ά πάσι πιστοίς αφθαρσίας, Θεοχα- Η ρίτωτε Αγνή εδωρήσω, την ιεραν Εσθή- τα σου μεθ' ής το ιερόν, Σώμα σε εσκέπασας, Ε ή σκέπη παντων ανθρωπων ής περ την Κατα- θεσιν εορταζομεν πόθω και εκβοώντες κρα- ζομεν πιστώς χαίρε Παρθένε Χριστιανών το καύχημα. Μεγαλυναριον. ι το θείον κρασπεδον του Χριστού, ασθε- νείς ιάται, τούτου χαριτι η Εσθης, της Μητροπαρθένου και Θεονύμφ8 Κόρης, τοίς χρή- ζουσιν, νέμει την ίασιν. Ο Κοινωνικόν. ν Υ 3) Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυ- ρίου επικαλέσομαι. ΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞ Ξ Ξ ΞΞ ΞΞ Ξ Ξ ΞΞΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ Ε. Του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών - Αθανασίου του εν τώ "Αθω. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και g'. Ηχος πλ. δ. "Ωδή γ. Ο στερεώσας κατ' αρχάς, ΑΕ παιδoς τή προς Θεόν, αγαπη συνειλημ- μένος, τους ομήλικας των παίδων αθροί- ζων, και χορείαν συνιστών, πνευματικώς έρρύ- θμιζες, τών παιδικών πανσόφως, τούτους έθών εξαιρούμενος. Νοφίας έρωτι βληθείς, προς την ευδαίμονα Α4 Πόλιν, παραγίνη Αθανασιε Πατερ, και ως μέλιττα σοφή, και μελουργός τα καίρια, των λόγων συναθροίσας, τα περιττα καταλέλοιπας. Ά Πατερ του Σταυρού, την ψυχικήν σου ξ ολκαδα, κυβερνήσας ευσταλώς τε και κού- φως, την του βίου χαλεπήν, ποντοπορίαν ήνυ- σας, και προς γαλήνης θείους, ήχθης λιμένας Μακαριε. Θεοτοκίον. Γ. προ αιώνων γεννηθείς, εκ του Πατρός απορρήτως, επ' εσχάτων εκ Γαστρος σου προήλθε, και εθέωσεν ημών, την φύσιν Μη- τροπαρθενε, τους τών Οσίων δήμους, περιφα- νώς επαγόμενος. Ωδής. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ, Η νέκρωσας σαρκικας, επιθυμίας τοίς πόνους ", σου εσταύρωσας σεαυτόν, Κόσμω, και τοίς παθεσι, νηστείας και δακρυσι, προσευχαίς και ύμνοις, ανενδότοις προσεδρεύων Θεώ. rΥών Μοναστών αρχηγός, τών εν τώ "Ορει του "Αθωνος, και τύπος και χαρακτηρ, έναρέτων πραξεων, υπαρχων εκόσμησας, τα εκείσε παντα, τών αζύγων καταγώγια. " Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. 89 - Δόξα. "δυς ευθύς και χρηςος, επιεικής τε και μέ. τριος, ευπρόσιτος προσηνής, έλεήμων πέ- φυκας, συμπαθής και εύσπλαγχνος, ίλαρός τούς τρόποις, χριστομίμητος τοίς ήθεσι, Και νύν. Θεοτοκίον. Ν" καθαπερ Μώσης,αναφανείς κατεσκεύα- σας, oία περ άλλην σκηνήν, μανδραν Παν- σεβασμιε ήν και υπερηύξησας, πόνος και - δρώσι, και ανέθου τη Μητρι του Θεού. Τροπαριον, "Ηχος γ. Τ εν σαρκί ζωήν σου, κατεπλάγησαν Αγ- γέλων ταγματα, πώς μετα σώματος προς αορατους σομπλοκας, έχωρησας Πανεύφημε, και κατετραυματίσας των δαιμόνων τας φα- λαγγας όθεν Αθανασιε ο Χριστός σε ημείψα. το, πλουσίαις δωρεαϊς διo Πατερ, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντάκιον, "Ηχος πλ. δ. Τη Υπερμάχω. φι " . . "...η - 2) Ω: των αύλων ουσιών θεωρον άριστον, και ". Υ πρακτικόν υφηγητήν παναληθέστατον, α- νακραζει σοι ή ποίμνη σου Θεορρήμον μη έλλί- πης ικετεύειν υπέρ των δούλων σου, λυτρωθή ναι πειρασμών και περιστασεων, τ8ς βοώντας σοι χαίροις Πατερ Αθανασιε. Μεγαλυναριον. , η 1 w - Με σοφόν Ποιμένα και Πρόεδρον, σε και πο- 4-4 λιούχον, και υπέρμαχον άμαχον, έχουσα η Λαύρα, σεμνύεται τιμώσα, το θείον Λείψα- ψανόν σου, ώ Αθανασιε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. ΕΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞcΞ ΞΞ ΞΞΞΞ ΞΞΞΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ Η. Του Αγίου και ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος, Ωδή γ. και g". "Ηχος δ. Ωδή γ. Ουκ εν σοφία, και δυνάμει. ΣΆ εν μέσω, παραδόξως Χριστός σοι οπταίνεται, εκδιδασκων εμφανώς, την προς ημάς συγκαταβασιν, και σε προς την άθλησιν προσεκκαλούμενος. όν και στήλην, ανεγείρας σαυτον θείου Ν. Πνεύματος, ζήλου πνέων θεϊκού, ναούς και άψυχα ξόανα, δαιμόνων κατέαξας Μάρτυς Προκόπιε. 12 Liturgicon. Τ. Φ. Πατρι δι αθλήσεως. 29 2 - / & " Μ Τ", όψεις, αποξέων σιδήρω ο Τύραννος, τέ - ίβαλου. δ υγγη ισ. <,, τ., ζs, Α., - -,8 ζ,:ς ύναπεόαλου, δερματίνους χιτώνας τώ ξέε- σθαι, αφθαρσίας δε στολήν, περιεβαλου Προκόπιε, και τον πολυμήχανον Μαρτυς έγύ- μνωσCζS . Θεοτοκίον, ΡΕ με πασης, προσβολής εναντίας του Η όφεως, Μητροπαρθενε Αγνή, και την καρ- δίαν μου φωτισον, πίστει Παναμωμητον. Ωδή ς. Θύσω σοι, μετα φωνής, βρει σου, ή μελίρρητος γλώσσα διδάγμα- Η 2 τα, μελισταγή και πικρίας, αθείας όντως απελυτρούτο, ευπειθώς σοι, τους προστρέχον- τας Μαρτυς Προκόπιε. ητέρα, την ευσέβειαν Μαρτυς κτησαμενος, 1ΝΗ της δυσσεβείας εξαίρεις, σου την κατα σαρκα σεμνη μητέρα, και "Ά ουρανίω ΟζΟζ. σε δοξάζοντος την Η λογισμού σου τον τόνον, Μαρτυς 8κ εσα- λευσεν ήδρασμένον, τή αγάπη, του τα Πάθη σαρκι υπομείναντος. . Και νύν . Θεοτοκίον, "γιον, των Αγίων αρρήτως έκύησας, Υπε- Ηλ. ραγία Παρθένε, τους Πιστους αεί αγιά- ζοντα, και Μαρτύρων, τους χορούς τοίς Αγγέ- λοις συναπτοντα . Τροπαριον, "Ηχος δ'. (Υ μαρτυς σου Κύριε εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας εκ σου του Θεού ημών έχων γαρ την ισχύν σου, τους Τυράννους καθείλεν έθραυσε και Δαιμό- νων τα ανίσχυρα θραση αυτού ταϊς ικεσίας Χριστε ο Θεός, σώσον τας ψυχας ημών. Κοντακιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. 5 ζηλω Χριστού τώ θείω πυρπολούμενος, Η καί τή του Σταυρού, ισχύι συμφραξαμε- νος, τών εχθρών το φρύαγμα, και το θράσος κατέβαλες Προκόπιε, και την σεπτήν Εκκλη- σίαν ύψωσας, τη Πίστει προκόπτων, και φω- τίζων ημάς. Μεγαλυνάριο Εβανα χλευάσας είδωλικά, τον Χριστόν κη- Η ρύξας, Θεόν είναι αληθινόν, χαλεπούς κο- λάσεις, υπήνεγκας και καύσεις, λαβων του Μαρτυρίου, στέφος Προκόπιε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. " Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. . μνούντων σε. : Της Αγίας Μεγαλομάρτυρος για πανευφήμου Ευφημίας, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος, Ωδή γ. και 5. Ηχος δ. Ωδή γ. Εν Κυρίω Θεώ μου. ΑΕ η σορός, και αρυέσθω ο Λαός του Θεού, τα ρείθρα των αιματων, ως νο- σηματων αλεξητήρια. Ω καινών ακουσμάτων η ευθαλης του Λό- γου άμπελος, έκπαλαι ξηρανθείσα, φύει τόν βότρυντών αιμάτων αυτής. 'ς ληνόν εν τη Σορώ, ως σταφυλήν δε της Ω σαρκός την δοραν, ως οίνον δε το αίμα, και της Πανευφήμου κατοπτεύσωμεν. Θεοτοκίον. όνην Θεομήτορα Παρθένον, ορθοδόξως ανυ- ΙΜΗ μνήσωμεν πρεσβεύει γαρ απαύστως, υ- πέρ ημών προς τον Κύριον. Ωδης. Ως Ιωνάν τον Προφήτην, - Τ: Ιουδήθ μιμουμένη, το αρρενωπον Μαρ- τυς ανδρεία φρενών, ανείλες εν Κόσμω, τώ ξίφει των δογμάτων σου, τον Ολοφέρνην εχθρόν. - ΩΆ αλάβαστρον μύρου, των Λειψάνων κενούσα την Λάρνακα, μυρίζεις ημών τας καρδίας, και γλώσσας εμπυρίζεις, αιρετιζόν, των εχθρών. Δόξα. ΒΆ αλουργίδα, εξ αιμάτων βαφείσαν τών άθλων σου, εξύφανας τη Εκκλησία, εντάξασα τους λόγους, τών Μυστηρίων Χρις 5. Και νύν, Θεοτοκίον. - αφραστως τεκούσα, τον Σωτήρα τέ Κό- Η σμου Χριστον τον Θεόν, αυτόν δυσωπού- σα μη παύση, το γένος άπαν σώσαι τών ανυ- - Τροπάριον, Ηχος β. αμνας σου Ιησού, κραζει μεγαλη τη φω. νή" σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ και συσταυρούμαι και συνθαπτομαι τώ βαπτισμώ σου και πασχω δια σε, ως βασι- λεύσω εν σοί και θνήσκω υπέρ σού, ίνα και ζήσω συν σοί αλλ' ως θυσίαν άμωμον προσ- δέχoυ την μετα πόθου τυθείσαν σοι αυτής πρεσβείας ως ελεήμων σώσον τας ψυχας ημών. Κοντακιον, "Ηχος δ. "γώνας εν αθλήσει, αγώνας εν τή Πίστει, Α κατεβαλου θερμώς υπέρ Χριστέ τού νυμ- - ΞΕΞΕΞ ΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕ φίου σου αλλα και νύν ως τας αιρέσεις, και των εχθρών το φρύαγμα, εν τοις ποσί των Βα- σιλέων ημών υποταγήναι, πρέσβευε δια της Θεοτόκε, η υπό εξακοσίων Θεοφόρων Πατέρων Ο"ρον λαβούσα, και φυλάττουσα Πανεύφημε, Μεγαλυναριον. ΓΕΓην λαμπαδα παντες την φαεινήν, και της παρθενίας, τον ασύλητον θησαυρον, την Νύμφην Κυρίε, και άσπιλον αμναδα, την θείαν Ευφημίαν, παντες τιμήσωμεν. Κοινωνικόν. Αγαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω . Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΓ'. . Η Σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς. Ηχος δ. Ωδη γ. Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε. εθέξει φωτός αύλωτατου, ως άυλος όντως Μ. Γαβριήλ, αύλως φωτιζόμενος, φώς καθο- ράσαι δεύτερον, τους υλικους εκαστοτε, βρο- τους φωτίζων υμνούντας σε. εγίστης ευκλείας ήξιωθης, το μέγα Μυςή- ριον ημίν, ανακαλύπτων μέγιστε, Αγγέ- λων διού ήρθημεν, οι απογής προς μέγιστον, ύψος μεγαλως τιμώντές σε. Η πίφανον πάσιν Ουρανόθεν, τοίς πόθω ζη- Ε τούσί σε αει, και παύσον το κλυδωνιον, το καθ' ημών κινούμενον, τών πειρασμών και θλίψεων, ώ Γαβριήλ Αρχιστράτηγε. - Θεοτοκίον. ΤΓνωρίζων το πάλαι κεκρυμμένον, Μυστήριον Γ Κόρη σοι ποτέ, ο Γαβριήλ εκραύγαζε χαί- ρε Θεέ παλάτιον, ενώ oικήσας άπαντας, βρο- - τους θεωσει ως εύσπλαγχνος. Ωδης. Την θείαν ταύτην. Υεώδεις γλώσσα γεραίρειν σε, τον Νούν τον φωταυγή και ουράνιον, ουκ εξισχύoυσι, περιφανώς λαμπρυνόμενον, ταίς υπερνούν και λόγον θείαις λαμπρότησιν. Α κτίς Ηλίου πολύφωτε, πυρίνων Λειτουρ- Α γών Αρχιστράτηγε, ταίς σελασφόροις σs, προς τον Δεσπότην δεήσεσι, τους υμνητας σου σκότους παθών εξαρπασον Δόξα. Τρουλας εθνών διασκέδασον, την Πίστιν την Ο Ορθόδοξον κρατυνον, παύσον τα σχίσμα- τα, της Εκκλησίας Αρχαγγελε, ταϊς προς τον Κτίστην πάντων σου παρακλήσεσι. ΑΕ Ι Τ ο γ μ Γ ι κ ο Ν. 91 Και νύν, Θεοτοκίον. εχρηματισας, και τον προαναρχον, Λόγον σαρκι απεκύησας, της αλογίας Κόσμον απο- λυτρούμενον. Τροπαριον, Τ "Ηχος δ'. σωπουμέν σε ημείς οι ανάξιοι, ίνα ταϊς | "ηματων θείων υπήκοος, Αγνή τέ; Γαβριήλ Σ ών ουρανίων στρατιών Αρχιστρατηγε, δυ- Α. (" Νς έργιον και Πύρρον τους δεινούς, προστα- τας της Αιρέσεως, Παύλον και Πέτρον και τον Θεόδωρον, γενναίως άμα Σοφοι καθείλετε, την σεπτην στηρίξαντες, Εκκλησίαν ένδοξοι, Αποστόλων Πατέρων τοίς δόγμασιν. ναρχου Θεότητος τρανώς, ενέργειαν συνα- ΗΑ ναρχον, οι Θεοφόροι ανακηρύξαντες, κτι- στην εδίδαξαν την ενέργειαν, τό κτιστού προσ- πίπτοντας εκτενώς και βοώντας εκ τών κιν- δύνων λύτρωσαι ημάς, ως Ταξιαρχης τών άνω Δυναμεων. Κοντακιον, "Ηχος ο αυτός. " ? «Ι. - γων της αύλου σου δόξης, φρουρών ημάς προσ- Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως, Τ ών Ασωμάτων Λειτουργών συ πρωτεύων, το προ αιώνων ορισθεν φρικτον Μυστή- ριον, μόνος συ πεπίστευσαι, Γαβριήλ πανένδο- ξε, τόκον τον απόρρητον της Αγίας Παρθένου Χαίρε προσφωνών αυτή, η Κεχαριτωμένη χρεω- στικώς σε όθεν οι Πιστοι, εν ευφροσύνη αει μα- μακαρίζομεν. - Μεγαλυναριον: Χ αίροις ιερωτατε Γαβριήλ, χαίροις Πρωτο- στατα, τών Αγγέλων Προμηνυτα, χαίροις σαίς δεήσεσιτειχίσης ημάς, σκέπη των πτερύ- ό το Χαϊρε, μηνύσας τη Παρθένω, εν Ναζαρετ τη πόλει σε μεγαλύνομεν. Κοινωνικόν. Ο' ποιών τους Αγγέλους αυτού Πνεύματα. ==================================== Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η ΤΩΝ Αr τΩΝ π Α Τ Ε Ρ Ω Ν. Απο της ΙΓ'. έως τής ΙΘ' τε παρόντος μη- νός, oία ημέρα τύχη Κυριακή, μνήμην επιτελέ- μεν τών Αγίων Εξακοσίων Τριακοντα Θεοφό- ρων Πατέρων, των εν Χαλκηδώνι εν τη Τετάρ- τη Οικουμενική Συνόδω συνελθόντων. και γ τ * , Φ Υ « ..?? Είς την Λειτουργίαν οι Μακαρισμοί του ήχου εις δ'. και εκ των Κανόνων τών Πατέρων, "Ωδή γ. και ς. "Ωδή γ. "Ηχος α. Ο μόνος είδως τής των βροτών. λήμματος, εν διπλόη φύσεων, Υιον ένα Χριςον καταγγείλαντες. Θεοτοκίον. δείν οι ποθούντες τας αύγας, της χαριτος του Πνεύματος, και την ανέσπερον θείαν έλλαμψιν, πηγή προσδραμωμεν, τή της χαρι- τος, τη Μητρι του Κτίσαντος εν αυτή γαρ ά- παντα, τοίς Πιστοίς χορηγείται τα βέλτιστα. Ωδής. "Ηχος πλ. δ. Ίλάσθητί μο, Σωτήρ. Α ι δύο επιστολαί, Κυρίλλου αι προς τον Σύγγελον, αποσταλείσαι ποτέ, Εωας τον Πρόεδρον, ελέγχουσιν άπασαν, την Σεβήρου πλανην, ευσεβώς Χριστον κηρύττουσαι. Δίς. "Δόξα. Α' Κύριλλος τον Χριστόν, κηρύττει εν δύο Ο φύσεσι, και ενεργείαις διτταίς, Σεβήρου την Αίρεσιν, του άνου τρεπόμενος διο παντες τούτου, τους διδάγμασιν εμμένομεν. - " Και νύν Θεοτοκίον. αρθένον σε και Αγνήν, Θεογεννήτορα έν- δοξον, Μαρία οι Ευσεβείς, κυρίως κηρύτ- τομεν, εμφράττοντες δύσφημoν, Νεστορίου στό- μα, Διοσκόρου τε κακόνοιαν. . Τροπάριον, Ήχος πλ. δ. Υo"περδεδοξασμένοςείΧριςε ο Θεός ημών,όφω- Υ ςήρας επίγής τ8ς Πατέρας ημών θεμελιώ- σας, και δι αυτών προς την αληθινήν Πίςιν, παν- τας ημάς οδηγήσας, πολυεύσπλαγχνεδόξα σοι, - Κοντακιον, "Ηχος ο αυτός. Γ ών Αποστόλων το κήρυγμα, και τών Πα- τέρων τα δόγματα, τη Εκκλησία μίαν την Πίστιν εκράτυνεν ή και χιτώνα φορούσα της αληθείας, τον υφαντον εκ της άνω θεολο- γίας, ορθοτομεί και δοξάζει τής Ευσεβείας το μέγα Μυστήριον. ". Μεγαλυναριον. - Η Υήν σοφίας λύραν πολύφθογγον, της Θεολο- γίας την πηγήν την πολύρροον, την τής πρώτη πηγή των αγαθών, ή χαρις ή του Πνεύματος, ως ποταμούς υμάς ανεστό- μωσε, την πλάνην"Ενδοξοι κατασείραντας, η Πιστους ποτίζοντας ευσεβείας ναματα, Προ- φητών Αποστόλων το κήρυγμα. Εκκλησίας πολυτελή κρηπίδα, τους θείους Ψ Ρ 3r - - / νύν Πατέρας, άσμασι στέψωμεντ … Κοινωνικόν. . . 2 Αυ " . - 3 . . . . υ. , .. Αινείτε τον Κύριον εκ των Ουρανών. Καί. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. 92 Γ Ι Κ Ο Ν. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΖ Της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και ς. Ωδή γ'. "Ηχος πλ. δ'. , οι ". - Ούκ έστιν 'Αγιος, ως ο Κύριος. Υ υ πύρ ουδε μαστιγες, ουδε ξίφους ακμή, > η 2 3ς ου Τυραννων ωμότητες, ουδε θανατος, ου θηρών αγριότης, της θείας εχωρισεν, αγα- πης σε Πανόλβιε. - * πήρξας άσειστος και ασάλευτος, εν καιρώ περιςασεως, πύργος Πανένδοξε, ευσεβείας κρηπίδα, δεμένη της Πίστεως, εν πέτρα Παμ- μακάριστε. & , Φ. Α η Α Φ. γίων αίματων σου καλλιπαρθενε, οι κρου- νοι προχεόμενοι, πάσαν κατέσβεσαν τών είδωλων την πλάνην, και δήμον προσήγαγον, Ρ φυ Τ Μαρτύρων τώ Νυμφίω σου, Θεοτοκίον. ς ν φυ Α - " Ο Ρ ωσθέντες τη χαρτί Θεοτόκονσε, ομοφρό, νως δοξαζομεν σαρκα γενόμενον, τον το είναι τοις πάσι, δίδούντα γαρ τέτοκας, και Κόσμον ανεκαίνισας, Ωδης. Ηχος δ. " θύσω σοι, μετα φωνής αινέσεως... Αιματων, τη πλημμύρα θαλασσας εξήρα- Α νας, κακοπιστίας, Χριστού δε, την σε- πτην κατήρδευσας Εκκλησίαν, ώ Μαρίνα, Α- θληφόρε Παρθένων το καύχημα, 2 ν (" 9 ν 2, ακαταπόντιστος όθεν, είς λιμένα άκλυ- στον καθωρμίσθης, και της όντως, απολαύεις γαλήνης Αοίδιμε. Δόξα. " Ω"ρθρισας, προς Χριστον τον ανέσπερον"Ή- 2 λιον, και ταίς αυτού φρυκτωρίας, την ψυχήν θεόφρον σου κατηυγάσθης, Αθληφόρε, και προς φώς μετετέθης αίδιον. Και νύν. Θεοτοκίον. αλασσαν, σπαργανώσας ομίχλη βουλήμα- Θ τι, κυοφορείται ο Κτίστης, εκ Παρθένου Κόρης απειρογάμου, ώσπερ βρέφος, και σπαρ, γάνοις αββήτως ειλίσσεται. Τροπαριον, Ηχος δ. Ι' αμνάς σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φω- νή σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ και συσταυρούμαι και συνθάπτομαι τώ 1 βαπτισμώ σου και πασχω δια σε, ως βασι- λεύσω ενσοί και θνήσκω υπέρ σού, ίνα και ζήσω συν σοί αλλ' ως θυσίαν άμωμον προσδέ- χε την μετα πόθου τυθείσαν σοι αυτής πρεσ- βείαις ως ελεήμων σώσον τας ψυχας ημών. Κοντάκιον, Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον, Παρθενίας καλλεσι, πεποικιλμένη Παρθένε, Μαρτυρίου στίγμασι, στεφανωθείσα Μα- να, αίμασιν αθλητικούς τε βεραντισμένη, θαύ- ρί μασι καταλαμφθείσα των ιαματων, ευσεβώς Μαρτυς έδέξω, βραβεία νίκης της σής αθλήσεως. - Μεγαλυναριον. αίρει καθορώσα τω πνεύματι, η προμήτωρ Εύα, συμπατούμενον τοις ποσί, Μαρτυ- ρος Μαρίνης, ον δρακοντα δολίως, αυτήν του Παραδείσου έφυγαδεύσατο. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. ΑΆ των βασάνων διήλθες κλυδώνιον Ο | Κύριε. Ε Ι Σ Τ Α Σ Κ. Του Αγίου ενδόξου Προφήτου Ηλιου του Θεσβίτου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων, Ωδη γ'. και ς. : "Ωδή γ. Ηχος β. Εν πέτρα με της Πίστεως, ΥΝ ς άριστος Προφήτα ο εστιάτωρ, ο κόραξι τελών σοι την πανδαισίαν, ο μόνος εμπι- πλών πάν ζώον ευδοκίας ώ πάντες κραζομεν σύ είΘεός ημών, και ουκ έστιν "Αγιος πλήν σου Κύριε. αρις τώ Ευεργέτη και κηδεμόνι, τώ Χήραν Χ και Προφήτην αλληλοτρόφους, αρρήτω εκτελέσαντι προμηθεία ώ παντες κραζομεν συ είΘεός ημών, και ουκ έστιν "Αγιος πλήν σου Κύριε. e 2 0 ". (" κλείσας ομβροτόκους νεφέλας ύειν, τρο- Ο φής ήπορημένη τη Σαραφθία, τα λείψανα τής βρώσεως ανενδότως, ψεκάζειν έδρασας συ είΘεός ημών, και ουκ έστιν "Αγιος πλήν σου Θεοτοκίον. υ μόνη παρα παντας τους απ' αιώνος, με- γαλων ήξιώθης και υπερ φύσιν Θεόν γαρ τον αχώρητον πάση Κτίσει, εν μήτρα ήνεγκας, και εσωμάτωσας όθεν Θεοτόκον σε πίστει σέ- βομεν. - - Η Ωδής. Ηχος πλ. δ. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. λάσθητί μοι Σωτήρ, πολλα σοι αφρόνως πταί- Ι σαντι, και της μενέσης εκεί, Κολάσεως λύ- - Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ τρωσαι, έχων δυσωπούντας σε, Ηλιού τον μέ- γαν, και την άχραντον Μητέρα σου, γνείας ως φυτ8ργός, αγνόν ψυχής με συν- τήρησον ως ζηλωτής Ηλιου, ζήλου θείου πλήρωσον, την εμην διανοιαν, όπως της κακίας, Η "λιος ώσπερ, τη Σελήνη τή "Αννη ενούμε- νος, ο κλεινός Ιωακείμ, της Παρθενίας ακτίνα γεννά δι ής της Θεότητος αυγή επέ- λαμψε. Θεοτοκίον. τας εφόδους αποκρούσωμαι. Δόξα. ηστεύεις βρώσει μιά, οδόν τεσσαρακονθή- Ν μερον, ανύων θεία ροπή διο ικετεύω σε, πασης παραβασεως, εγκρατεύεσθαι με, Θεοφό- ρε ενδυναμωσον. Και νύν. Θεοτοκίον, " πύλη ή του Θεού, εισόδους θείας υποδει- Η ξον, τη ταπεινή μου ψυχή, έναίς εισελεύ- σομαι, εξομολογούμενος, και κακών, την λύσιν, Θεοτόκε απολήψομαι. Τροπαριον, Ήχος δ'. " ένσαρκος"Αγγελος, των Προφητών ή κρη- πις, ο δεύτερος Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος, άνωθεν καταπέμ- ψας Ελισσαίω την χαριν, νόσους αποδιώκει, και λεπρούς καθαρίζει διο και τοίς τιμώσιν αυτόν βρύει ιαματα. Κοντακιον, "Ηχος β. Αυ ροφήτα και προοπτα των μεγαλουργιών Ι του Θεού, Ηλία μεγαλώνυμε, ο τώ φθέγ- ματί σου στήσας τα υδατόβρυτα νέφη, ικέτευε υπέρ ημών τον μόνον φιλανθρωπον. Μεγαλυναριον. Ι ύρ θεοσεβείας πνέων σοφέ, πύρ δυσθέους Η... φλέγον, καταφέρεις εξ ουρανού πυρ διό σε Μακαρ εις "Ολυμπον αναγει, πυρός με του ασβέστου, Ηλία λύτρωσαι. Κοινωνικόν. Α'γαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω. ΞΕΞΕΞ ΞΞ ΞΞΞΕΞΞ ΞΈΞΞΞΕΞΕΞ Ξ ΞΞ Ξ Ξ ΞΞΞΕΞΕΞΕΞ Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΕ. Η Κοίμησις της Αγίας Αννης της Μητρός της Υπεραγίας Θεοτόκου. τόμελον. - γ "Υ γ' Α" Είς την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, "Ωδή γ. και ς. "Ηχος δ'. λόγον κυήσασαν διό σου την Κοίμησιν, "Αννα γεραίρομεν. Γ . 2 2 / 3" ΑΦ Ο 9) ν / ετ' εγκωμίων, εκτελείται η ένδοξος μνήμη σου, ότι έτεκες ημίν, την εγκωμίων επέ- κεινα, Αγνήν Θεομήτορα, "Αννα θεόκλητε. "Ωδή γ. Ουκ εν σοφία, και δυνάμει. συλλαβέσαν, τον συνέχοντα παντα συ- Η ί. ε προστασίαν, ασφαλή Θεομήτορ κεκτήμε- θα τας ελπίδας έπι σοί, ανατιθέντες σω- ζόμεθα προς σε καταφεύγοντες, περιφρουρού- μεθα. Ε Ιησού τό Θεό οι Προπατορες, Ιωα- κείμ τε και Αννα, οι δικαιοσύνη κεκοσμη- μένοι, επαξίως, εν ωδαίς ευφημείσθωσαν σή- μερον. Α "παντων, εγκωμίων ή "Αννα υπέρκειται, ό- - τι παντός εγκωμίου, την υπερκειμένην ε- κύησε δια τούτο, τώ χορώ τών Αγίων αυλί- ζεται. Δόξα . ΦΆ και λαμπρότητος πλήρης ή μνή- μη σου, μαρμαρυγας τοίς εν Κόσμω, τας σωτηριώδεις εκπέμπουσα, σώφρον "Αννα, χαρι- σματων παντοίων αναπλεως. Ο - Και νύν. Θεοτοκίον, Ε; "Αννης, ή του Κόσμου ετέχθης Βασίλι σα, τον τού παντος Βασιλέα, και τεκού- σα και παρθενεύουσα, μετα τόκον, Χερουβίμ ανωτέρα Παναμωμε. "ει Τροπαριον, "Ηχος δ', ωήν την κυήσασαν έκυοφόρησας, Αγνήν Θεομήτορα, Θεόφρον "Αννα διο προς λή- ξιν ουρανιον, ένθα ευφραινομένων κατοικία εν δόξη, χαίρουσα νύν μετέστης, τοίς τιμώσί σε πόθω, πταισματων αιτουμένη ιλασμον αειμα- καριστε. Κοντακιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών, Ι ρογόνων Χριστού, την μνήμην εορτάζομεν, ΙΙ την τούτων πιστώς, αιτούμενοι βοήθειαν, του βυσθήναι άπαντας, από πάσης θλίψεως τους κραυγάζοντας ο Θεός γενού μεθ' ημών, ο τούτους δοξάσας ως ηυδόκησας. Μεγαλυνάριον. εύγος αγιόλεκτον και σεπτόν, ξυνωρίς τι- "Τψυ 3 . ψ 3/ ΑΡ \ των δικαίων, Ιωακείμ και "Αννα, τών την ύ- "Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. "ζξ . : μία, οι Προπάτορες του Χριστού, εύχος - Γ. Φ. νέλαβες, και έκύησας Χριστον, την υπερ μών τιμώντων, μνήμην προίστασθε, Κοινωνικόν. 9 4 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. εξώγχε@g εξΘΘεθεSθeyΘέθéΘΘθΘΘΘ8888ΦΘΘΘΘΘΘΘΘθS3" Ε Ι Σ Τ Α Σ Κ5". Της Αγίας Οσιομάρτυρος Παρασκευής, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος δ. Ωδή γ. Ευφραίνεται επί σοί. Ε το ασθενές, το Θείον"Πνεύμα, και φαιδρόν δέδειχεν, εξεικονίζον άριστα, της σής ακραιφνούς ψυχής έλλαμψιν. ΡΆ σθένει Χριστού, τας των βουνεύ- ρων αφειδώς μαστιγας, Μαρτυς Χριστού υπέφερες, οία τις αδαμας στερρότατος. Αγαπητή προς Θεόν, έντώ σταδίω καρ- Α τερώς ήνεγκας, τον σκορπισμόν του σω- ματος, και τους ανυποίστ8ς πικρούς αικισμ8ς. Θεοτοκίον. Νυ μόνη τοίς επίγής, των υπερφύσιν αγα- " θών πρόξενος, Μήτηρ Θεού γέγονας όθεν σοι το χαίρε κραυγαζομεν. Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής, "γγέλου, παρουσία την στέρνοις τεθείσαν Σ. σοί, μεγίστην πάνσεμνε πλάκα, και χει- ρών τους ήλους ένδοξε Μαρτυς, ο Δεσπότης, βοπή θεία θάττον ηφανισε. έαν σε, Πρωτομαρτυρα Θέκλαν δοξαζομεν, Ν οία κηρύξασαν πάσι, και πολλούς φωτί- ζουσαν θείω λόγω, και απίστους, προς την ένθεον πίστιν ρυθμίζουσαν. Δόξα. "βρει σου, τών ενθέων δογμάτων ο σύλλο- 4 γος, μελισταγής των χειλέων, και την γνώσιν παντων διδάσκουσα, παρρησία, Παρα- σκευή Μαρτύρων αγλαϊσμα. Και νύν. Θεοτοκίον. " Θαύμα, των απαντων θαυμάτων καινό- τερον ότι Παρθένος εν μήτρα, τον τα σύμπαντα περιέποντα, απειρανδρως συλλαβέ- σα, ουκ έστενοχώρησε "τ ) Τροπαριον, Ηχος α. Τ ην σπουδήν σου τη κλήσει κατάλληλον, έρ- γασαμένη φερώνυμε, την ομώνυμόν σου πίστιν εις κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευή Αθληφόρε, όθεν προχέεις ιαματα, και πρεσ- βεύεις υπέρ των ψυχών ημών. Κοντακιον, "Ηχος δ. Επεφανης σήμερον. Τ όν Ναόν σου πανσεμνε ως ιατρείον, ψυχι- κον ευραμενοι, εν τούτω παντες οι Πιστοι, μεγαλοφώνως τιμώμεν σε, Οσιομάρτυς Παρα- σκευή αοίδιμε. - - Μεγαλυναριον. Λ έβητος ραντίσματι φλογερώ, σβέσασα τας κόρας, του Τυραννε Παρασκευή, προς λ8. τρόν δροσώδες, Βαπτίσματος εκπέμπεις, φως τισαμένη κόρας, ψυχής και σώματος. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. "-τεGeΘéâte@eΘe,5®έegasξgΕΘΘέΘθéêëée6Θέλéέe ga"οι Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΖ'. Του Αγίου Μεγαλομάρτυρος, και Ιαματικού Παντελεήμονος, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς. "Ηχος β. "Ωδή γ. Εξήνθησεν η έρημος. Υ ΛΆ τών του Πνεύματος, επακούσας γε- γονας, ως γη καλή και εύκαρπος, δεχο- μένη σπόρον πολύτιμον, και τεκούσα Τρισμα- καρ σωτηρίαν ψυχών. "νέκρωσας το φρόνημα, δρακοντίου δήγμα- τος, και την ψυχήν εζωωσας, θεοπνεύς ως αναγεννώμενος, και Βασιλεί τών όλων παρι- σταμενος. ητρός σου την ευσέβειαν, αγαπήσας"Ένδο- ξε, την Πατρικήν έμίσησας, αθεϊαν την πολυτάραχον, ως εχέφρων το κρείττον έκλε- ξαμενος. - εοτοκίον. Ο φέρων θείω πνεύματι, πάσαν Κτίσιν Κύ- Ο ριος, εν ταις χερσιβασταζεται, σού Παρ- θένε, ον νύν δυσώπησον, βυσθήναι εκ κινδύνων τας ψυχας ημών. "Ωδής. Εν αβύσσω πταισμάτων. Ε της πλανης κατέπτυσας, και κορυφουμένην απατην κατήργησας, θαυμα- τ8ργών εξαίσια, και τελών τας ίασεις Θεόσοφε. Ντεφανίτης εδείχθης παναριστος συ δια πυ- ρός γαρ διήλθες και ύδατος και εν τροχώ τεινόμενος, παραδόξως ανείλες τους άφρονας. Δόξα: - Ο Γών Τυραννων το θράσος κατέβαλες, τας δυσφορωτάτας αικίας του σώματος, τη της ψυχής στερρότητι, διαθλήσας Θεόφρον εν Και νύν. Θεοτοκίον. χαριτι. C. , - 4. Ρ Α" ν" φ Ψ 9 κατέχων τον γύρον της γής ως Θεός, έν ι ταίς σαίς αγκάλαις Αγνή περιέχεται, πε- ριγραφή του σώματος, ο τη θεία μορφή απε- ρίγραπτος. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 95 " Τροπαριον, "Ηχος γ. Α θλoφόρε"Αγιε, και ιαματικέ Παντελεήμον, Αυ w "? πρέσβευε τώ έλεήμoνι Θεώ, ίνα πταισμα- των άφεσιν παρασχη ταις ψυχαίς ημών. Κοντακιον, "Ηχος πλ. α. / ιμητης υπαρχων του Ελεήμονος, και ια- ΝΕ ματων την χαριν παρ αυτού κομισαμε- νος, Αθλοφόρε και Μαρτυς Χριστού του Θεού, ταϊς ευχαίς σου τας ψυχικας ημών νόσους θε- ραπευσον, απελαύνων του αεί πολεμίου τα σκάνδαλα, εκ τών βοώντων απαύστως σώσον ημάς Κύριε. Μεγαλυναριον. "είθρα ιαματων ως εκ πηγής, χαριτι θαυ- ματων, βρύει χρήζουσι δωρεαν, ο Παντε- λεήμων ο πάνσοφος Ακέστωρ οι ρώσεως δι- ψώντες, δεύτεαρύσασθε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Μ ΗΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ. Ε Ι Σ Τ Η Ν Α. Η Πρόοδος των τιμίων Ξύλων του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού. Και τών Αγίων Μαρ- τύρων Μακκαβαίων. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος του Σταυρού, Ωδη γ'. και των Μαρ- τύρων, Ωδής. "Ωδή γ. "Ηχος πλ. δ. Ο στερεώσας κατ' αρχάς, Νταυρός απάντων των καλών, παρεκτικός και καθoράται, προσκυνούμενος και πάσα ή Κτίσις, εορτάζει εν χαρά, φωτιζομένη χαριτι, τού εν αυτώ βουλήσει, ανυψωθέντος Θεέ ημών. Ά αταυγαζόμενοι φωτι, τών του Σταυρού λαμπηδόνων, ολικώς οι εν αυτώ πεποι- δότες, σκοτασμόν αμαρτιών, εκφύγωμεν, και κραξωμεν ο φωτισμός τών όλων, εύσπλαγχνε Κύριε δόξα σοι. (ο'μνολογούμέν σε Σταυρε, και προσπτυσσό- μεθα πίστει, εξαιτούμενοι την σην δυνα- στείαν, εξελού ημάς εχθρού, παγίδων, και κυ. βέρνησον, προς όρμον ημάς παντας, της σωτη- ρίας υμνούντας σε , Σταυροθεοτοκίον. ενεκρωμένην την Ζωήν, επί Σταυρού θεω- ρούσα, και μη φέρουσα τών σπλαγχνων τον πόνον, εδονείτο ή Σεμνή Παρθένος ανακρα- ζουσα οίμοι Υιέ μου τί σοι, δήμος ανόμων πε- ποίηκεν; Άδή g. "Ηχος α. Τον Προφήτην Ιωνάν. " σοφία του Θεού, ώκοδόμησε Ναόν, και Η υπήρεισεν αυτόν, επτα στύλοις λογικούς, προγραφουσα, τους Παίδας τούτους, ως Νόμου φύλακας. Η σοφή Σολομονή, Υιους έτεκεν επτα, ούς Η εθρέψατο καλώς, Ελεάζαρ ο σοφός και έστεψεν, η θεία χαρις, στερρώς αθλήσαντας. Δόξα. ον Πατέρα και Υίον, και το Πνεύμα το ευθές, εν Θεότητι μιά, προσκυνήσωμεν πι- στώς, κραυγαζοντες. Τριας Αγία, σώζε τον Κόσμον σου. Και νύν. Θεοτοκίον. ώς εγέννησας Υιον, όν ουκ έσπειρε Πατήρ, πώς διέμεινας Αγνή, μετα τόκον ώσπερ ής; Θεος οίδεν, ο παντα πράττων, όπως αν βούλητα. : Τροπαριον του Σταυρού. "Ηχος α. Νώσον Κύριε τον Λαόν σου, και ευλόγησον Σ την κληρονομίαν σου, νίκας τοίς Βασιλεύ- σι κατα Βαρβαρων δωρούμενος, και το σον φυ- λαττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα. Έτερον τών Αγίων, Ηχος, ο αυτός. Τας αλγηδόνας των Αγίων, ας υπέρ σου έ- Τ παθον, δυσωπήθητι Κύριε και πάσας η- μών τας οδύνας, ίασαι φιλανθρωπε δεόμεθα. Κοντάκιον των Αγίων, Ηχος β: Τα άνω ζητών. ο οφίας Θεού, οι στύλοι οι επτάριθμοι, και θείε φωτός, οι λύχνοι οι επτάφωτοι, Μακ- καβαίοι πανσοφοι, προ Μαρτύρων μέγις οι Μαρ- τυρες, συν αυτοίς τώ παντων Θεώ, αιτείσθε σω- θήναι τους υμνούντας υμάς. - . Έτερον του Σταυρού. "Ηχος δ. . " ύψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως, τή ε- Ο Ε σου καινή πολιτεία, τ8ς οικτιρ- μούς σου δωρησαι Χριστέ ο Θεός εύφρανoν έν τη δυναμει σου τους πιστούς Βασιλεί5 ημών, νίκας χορηγών αυτοίς κατατών πολεμίων την συμμαχίαν έχομεν την σην, όπλον ειρήνης, αήτ- τητον τρόπαιον. Μεγαλυναριον του τιμίου Σταυρού, αίροις το τριπόθητον του Σταυρού, πανά- γιον ξύλον, ζωηφόρε θείε Σταυρέ εν σοι γαρ ο παντων, Θεός τε και Δεσπότης, εξέτεινε τας χείρας, δια το σώσαι ημάς. 96 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. "Ετερον τών Αγίων Μακκαβαίων. ΤΕ εν Αθλοφόροις θαυματουργούς, και τους εν αναγκαις, αντιλήπτορας ταχινες, τους θείους οπλίτας, και Μαρτυρας Κυρίου, ενδόξους Μακκαβαίους, παντες τιμήσωμεν. Κοινωνικόν. Ε σημειώθη εις ημάς το φώς του προσώπου σε Κύριε. Και. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι ==================================== Ε Ι Σ Τ Α Σ Β. Η Ανακομιδή τού Λειψάνου του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και ς. "Ηχος πλ. δ. "Ωδη γ'. Ο στερεώσας κατ' αρχας. ΙΆ ιερός, και Θεολόγος εδείχθης, συμ- πλεκόμενος Εβραίων τοίς δήμοις, διελέγχων ασφαλώς, την τούτων αθεότητα, και θεομαχον γνωμην, Στέφανε Μαρτυς παναριστε. Τ" Πρωτομαρτυρα Χριστού, και Διακόνων τον πρώτον, τον τοίς Μαρτυσι του δρόμs την νύσσαν, υποδείξαντα λαμπρώς, Αγγέλων τον συνόμιλον, δεύτε συμφώνως παντες, ύμνοις ενθέοις τιμήσωμεν. Ο κεκρυμμένος θησαυρός, υπό την γήν φα- νερούται, και τον Κόσμον ευωδίας ενθέ8, και πλουσίων δωρεών, την Οικουμένην έπλη. σεν, ότών Μαρτύρων πρώτος, και Διακόνων ο πρόκριτος. Θεοτοκίον. Ι" εδείχθης νοητή, ανατολής της εξ ύψeς, της εν γή φανερωθείσης Παρθένε δια σου γαρ προς ημάς, ο Λόγος εισελήλυθεν, επί το σώσαι πάντας, της αλογίας Παναχραντε. "Ωδής. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. "γγέλων ως μιμητής, τη προαιρέσει γενόμε- Η Ανος, το είδος Αγγελικoν, έκτήσω Μακα- ριε μεθ’ ών αγαλλόμενος, και περιπολεύων, τους υμνούντας σε περίσωζε. ημάτων Μάκαρ τών σών, τών θεοπνεύςων Ρ. δύναμις, ως ήχος ο τής βροντής, τα ώ. τα Θεόληπτε, σαφώς κατεβρόντησε, τα τών παρανόμων, και τας όψεις απημαύρωσε. Δόξα. Τ: δόξαν την Πατρικήν, θεασασθαι κατη- ξίωσαι, και ταύτης το συμφυές, Απαύ- γασμα Στέφανε, τών άθλων μηνύον σοι, τους λαμπρούς στεφάνους, θεηγόρε πανσεβάσμιε. Και νύν. Θεοτοκίον. Υ". ο Μονογενής, και προ αιώνων αόρατος, επ' εσχάτων των ημερών, Πρωτότοκος γέ- γονεν, όρωμενος σωματι, εκ σού Θεομήτορ, ο Θεός της σωτηρίας μου. Τροπαριον, "Ηχος δ. ΒΆ διαδημα, εστέφθη ση κορυφή, εξ άθλων ών υπέμεινας, υπέρ Χριστού του Θεού, Μαρτύρων Πρωτόαθλε συ γαρ την Ιου- δαίων απελέγξας μανίαν, είδές σου τον Σωτή- ρα του Πατρός δεξιόθεν, αυτονούν εκδυσωπει αει υπέρ των ψυχών ημών. Κοντακιον, "Ηχος πλ. β. ρώτος έσπαρης επί γής, υπό του ουρανίου Η Γεωργου Πανεύφημε: πρώτος το αίμα ε- πί γής, δια Χριστον εξέχεας Μακαριε πρώτος υπ' αυτού τον της νίκης στέφανον ανεδύσω εν ουρανώ, ως Αθλητών προοίμιον, στεφανίτα τών Μαρτύρων ο Πρωταθλος. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυ- τού, και εις τα πέρατα της Οικειμένης τα ρή- ματα αυτού. - "εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε". Ε Ι Σ Τ Α Σ Ε' Προεόρτια της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. . - . . Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος των Προεορτίων, Ωδή γ. και ς". "Η- χος δ. Ωδή γ. Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε. εσπόζων τής Κτίσεως απασης, ωραθης μορ- φήν δούλου λαβων, εν ή το τής Θεότητος, απρόσιτον απαύγασμα, τοίς Μαθηταίς παρέ- δειξας, καθως εχωρoυν θεασασθαι. Δίς. "ξ "Ορους έπείγεται αστραψαι, της δόξης ο "Ηλιος Χριστός, και τον εξ ύψους λαμ- ποντα, φωστήρα αμαυρώσαι φωτί: όταίς αυ- γαίς λαμπόμενοι, προεορτασωμεν σήμερον, γΖ/ωής αιωνίου εκπληρώσαι, τα ρήματα πα- Ζ ρεστι Χριστός, ώσπερ δεικνύων πραγμα- τα, τοίς φίλοις επιγνώσεσθαι, εν εαυτώ ηυδό- κησε, την Πατρικήν δόξαν αστραπτουσαν "Ωδής. Την θείαν ταύτην. μφώνα δόξης μελλούσης χαράς, τοίς φί- λοις ευτρεπίζων ανέρχεται, επί το "Ορος Χριστός, προς πολιτείαν μεταρσιον, εκ βίου χαμαιζήλου ανακομίζων αυτούς. Δίς. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 97 Δόξα. -ενίζων φρένας Χριστός Μαθητών, ουρανιον Η εν γή σέλας ήστραψε, Νόμου και των Προ- φητών, δουλοπρεπώς παριστών αρχηγούς υφ' ών νεκρών και ζωντων προσμαρτυρείται Θεός. - Και νύν. λύχνος φαίνειν νύν άρχεται, Χριστός εν αυχμηρώ τόπω φαύσεσι, τής Θεϊκής α- στραπής ού προς την λάμψιν όδεύσωμεν, εν Η αίγλη του προσώπου αυτού γηθόμενοι. Τροπαριον Προεόρτιον, Ήχος δ. ιριστού την Μεταμόρφωσιν προϋπαντήσω- / Α μεν, φαιδρώς πανηγυρίζοντες τα Προεόρ- τια, πιστοί και βοήσωμεν ήγγικεν η ημέρα, της ενθέου ευφροσύνης . άνεισιν εις το "Ορος, το Θαβωρ ο Δεσπότης, της Θεότητος αυτού απαστράψαι την ωραιότητα . Κοντακιον, "Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. Ε" τη Θεία σήμερον Μεταμορφώσει, ή βρο- τεία άπασα, φύσις προλαμπει θεϊκώς, εν ευφροσύνη κραυγαζουσα μεταμορφούται 1 " Χριστός, σωζων άπαντας. «ε:ΕΘεGeΘεθειέeΘeΘ®ΘGéêëëΘΘΘéΘéêëée®ε ΘΘέχεΘεξε» Α C Μ. " 2 ν - Στίχ. Υ . Μακάριος Ο λαός γινωσκων αλαλαγμόν, Ε Ι Σ Τ Α Σ Ξ". Η Αγία Μεταμόρφωσις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων της Εορτής, Ωδη γ'. και ς. Ει τύχη εν Κυριακή, ου λέγομεν Αναστασιμα, αλλ' άπαντα της Εορτής. "Η τα Αντίφωνα. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Α. Στίχ. α. Μέγας Κύριος, και αινετος σφόδρα. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Ετοιμαζων όρη εν τη ισχύ αυτού. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. "Ο αναβαλλόμενος φώς ως ιματιον. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Τα όρη αγαλλιάσονται από προσωπε, Κυρίου. - Ταίς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα και νύν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Στίχ. β. , Στίχ. Υ . Στίχ. δ. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Β'. Στίχ. α. Οι θεμέλιοι αυτού εν τοις όρεσι τοις αγίοις. Η.iturgicon, Τ. Φ. 1 3 |Στίχ. δ. Κύριε, εν τω φωτί του προσώπου σου 2 γαλλιάσονται. Σώσον ημάς Υιε Θεού, κτλ. ξέλαμψε. νης, νοητώς επι του "Ορους Θαβωρ. ΙΙΆ μεν ή σκια, του Νόμου εξασθενή" Σώσον ημάς Υιε Θεού, ο εν τω όρει τώ Θαβωρ μεταμορφωθείς, ψαλ- λοντας σοι Αλληλούϊα. Στίχ. β. Αγαπά Κύριος τας πύλας Σιων, υ- περ παντα τα σκηνώματα Ιακώβ. Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. γ. Δεδοξασμένα ελαλήθη περί σού, η πό- λις τού Θεού. Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. δ. Μήτηρ Σιων, ερεί άνθρωπος και άν- θρωπος εγεννήθη εν αυτή. Σώσον ημάς, κτλ. ιόξα, και νύν. "Ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού. -κκιν Αντίφωνον Γ'. Ηχος βαρύς. Στίχ. α. Τα ελέη σου, Κύριε, εις τον αιώνα ά- σομαι . Μετεμορφωθης εν τω όρει Χριστε ο Θεός. Στίχ. β. Εξομολογήσονται οι Ουρανοι τα θαυ- μαίσια σου Κύριε. Μετεμορφωθης εν τω όρει, κτλ. Μετεμορφωθης εν τω όρει, κτλ. πορεύσονται, και εν τώ ονόματί σε αγαλλιάσονται όλην την ημέραν. Μετεμορφωθης εν τω όρει, κτλ. Ε ί σ ο δ ι κ ό ν . Θαβωρ και Ερμων εν τώ ονόματί σου α- Ωδή γ. Ηχος δ. Τόξον δυνατών ησθένησε. "λον τον Αδαμ φορέσας Χριςε, την αμαυ- ρωθείσαν αμείψας ελαμπρυνας, παλαι φύσιν, και αλλοιώσει, της μορφής σου έθεούρ- γησας - Δίς. - Σ τύλω πυριμόρφω, και νεφέλη παλαι, ο εν τη ερήμω τον Ισραήλ άγων σήμερον, εν τώ"Ορει Θαβωρ αρρήτως, εν φωτί Χριστός ε- Δίς, "Ωδής. Ηχος πλ. δ. Ιλάσθητί μοι Σωτήρ, Γι'ς μέγα και φοβερον, ωραθη θέαμα σήμε- ΑΑ ρον, εξ ουρανού αισθητός, εκ γής δε α- σύγκριτος, εξήστραψεν "Ηλιος, της Δικαιοσύ- Δίς. - Δόξα. Α σασα ελήλυθε δε σαφώς, Χριστος η αλή- 98 Λ Ε Ι Τ ο Υ Ρ Γ ι κ ο Ν. θεια Μωσης ανεβόησεν, εν τώ Θαβωρίω, κα. τιδων σου την Θεότητα. : Και νύν. Ο στύλος τώ Μωύση, Χριστον τον μεταμορ- φούμενον η δε νεφέλη σαφώς, την χαριν του Πνεύματος, την επισκιασασαν εν τώ Θα- βωρίω, παρεδήλου εμφανέστατα. . Είσοδεκόν. Θαβωρ, και Ερμων εν τώ ονόματί σου αγαλ- λιασονται. Σώσον ημάς, Υιε Θεού, ο εν τώ "Ορει τώ Θα- βωρ μεταμορφωθείς, ψάλλοντας σοι, Αλληλεϊα. Τροπάριον, Ηχος βαρύς. ετεμορφωθης εν τώ "Ορει Χριστε ο Θεός, δείξας τοίς Μαθηταίς σου την δόξαν σου, καθως ηδύναντο λαμψοί και ημίν τοίς αμαρ- τωλοίς το φώς σου το αίδιον, πρεσβείας της Θεοτόκου φωτοδότα δόξα σοι. Κοντάκιον, "Ηχος ο αυτός. Γ.Ν 2 -, Αυ 2) & Α., - 4 & 5 η Ε πι του "Ορους μετεμορφώθης, και ως έχω- ρουν οι Μαθηταί σου την δόξαν σου, Χρι- στε ο Θεός εθεάσαντο ίνα όταν σε ίδωσις αυ- ρούμενον, το μεν Παθος νοήσωσιν εκούσιον, τώ δε Κόσμω κηρύξωσιν, ότι συ υπαρχεις αληθώς, του Πατρός το απαύγασμα. Μεγαλυναριον. ΘΕ επιδείξαι τοίς Μαθηταίς, δύναμιν εξ ύψους, και σοφίαν παρα Πατρός, εν "Ορει ανήλθες Χριστε τώ Θαβωρίω, και λαμψας ως Δεσπότης, τούτους έφώτισας. - Κοινωνικόν. Εν τώ φωτι της δόξης του προσώπου σου Κύ- ριε πορευσόμεθα, και εν τώ ονόματί σου αγαλ- λιασόμεθα εις τον αιώνα. Αλληλούϊα. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΔ, Προεόρτια της Κοιμήσεως τής Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τ8 Κανό- Α" 2 Α 1 η νος τών Προεορτίων, Ωδη γ'. και g. "Ηχος πλ. δ. Ωδή γ. Σύει το στερέωμα, Γ. και τα ουράνια, τη Μεταστάσει σε χαί- ρ ουσι, Μήτηρ Θεού, δια σου τυχόντα, πα- δόξου ενώσεως. - 2) 2 Ο 9/ χαιρον ουρανιοι, υποδεχόμενοι "Αγγελοι, ί σε απο γής, αναφερομένην, Θεοτόκε πα- νύμνητε. - "Ι Γέγονε παραδοξος, ώσπερ ή Κύησις "Αχραν- τε, σου αληθώς, ούτω και η θεία, και σε- πτη σου Μεταστασις. "ρθης προς σκηνώματα, τα επουράνια Πα- ναγνε, ούσα Θεού, άχραντε Παρθένε, κα- θαρώτατον τέμενος. Ωδής. Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον. Ο οίκος τον τού παντος συνοχέα, ο χωρή- σας μεταβαίνει οικήσαι, προς Ουρανους, Ουρανός δεδειγμένος, Χριστού και θρόνος και μέγα παλάτιον, η Παναγνoς Περιςερα ής την θείαν υμνήσωμεν Κοίμησιν. πόπτεροι εν νεφέλαις αρθέντες, αετοί ως υψηπέται του Λόγου, Γεθσημανή, συνελ- θόντες Παρθένε, σε επεφώνουν απαίρειν την μέλλουσαν, Πανύμνητε προς Ουρανόν, ούς ως ΥΙΟ Ο S. όξα. Τ" αύτη ή αναβαίνουσα πέλει, κοσμικών από κοιλάδων; τίς αύτη, η προπομπή, και προπόρευσις ξένη; τί το δρώμενον μέγα μυστήριον; ή παντων εστιν Βασιλις, και Κυ- ρία και δόξα και καύχημα. Και νύν. "λαλαζεν Απος όλων ο δήμος, και δακρύων επληρώθη ηνίκα, σου την Ψυχήν, την α- γίαν λιπέσαν, το Θεοδόχον τεθέαται Σκήνωμα και ύμνησε θεοπρεπώς, σου την θείαν Πανα- μωμε Κοίμησιν. Τροπαριον, "Ηχος δ. τέκνα. Υιού σου ηυλό - ΛΆ προσκιρτήσατε, χείρας κροτούντες πι- / ΔΑ στώς, και πόθω αθροίσθητε, σήμερον χαί- ροντες, και φαιδρώς αλαλάζοντες, παντες εν ευφροσύνη του Θεού γαρ ή Μήτηρ, μέλλει τών επιγείων προς τα άνω απαίρειν ενδόξως ην υμνούντες, ως Θεοτόκον δοξάζομεν. Κοντακιον, "Ηχος δ'. Επεφάνης σήμερον. "Γή ενδόξω Μνήμη σου η Οικουμένη, τώ αύ- λω Πνεύματι, πεποικιλμένη νοερώς, εν ευ- φροσύνη κραυγάζει σοι : Χαίρε Παρθένε, Χριςια- νών το καύχημα. νέεΞέξΘΘΘΘ®ΘΘΘ®ΘΕΘ6Θ«ΕνδΘΘΘεSθSSΘθΦΕΘέλΘ3ξξξξξ, Ε Ι Σ Τ Α Σ 1Ε. "Η Κοίμησις τής Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και Αειπαρθένου Μαρίας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κα- νόνων της Εορτής, Ωδη γ'. και ς". "Η τα Αντίφωνα, - Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. 99 Α ν τ ι φ ω ν ο ν Α'. Στίχ. α. Αλαλαξατε τώ Κυρίω πάσα η γή. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. , δι μα αυτού. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου, Εν πόλει Κυρίου των δυνάμεων, εν πόλει του Θεού ημών. Ταϊς πρεσβείαις της Θεοτόκου. Εγεννήθη εν ειρήνη ο τόπος αυτό, και το κατοικητήριον αυτού εν Σιων. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Δόξα, και νύν. Ταϊς πρεσβείας της Θεοτόκου. Β'. Αγαπά Κύριος τας πύλας Σιων, υπέρ παντα τα σκηνώματα Ιακώβ. Σώσον ημάς.... ο εν Αγίοις θαυμα- στός. Δεδοξασμένα ελαλήθη περί σέ, η πό- λις τού Θεού. Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. γ. Ο Θεός εθεμελίωσε αυτήν εις τον αιώνα. Σώσον ημάς, κτλ. Στίχ. δ. Ηγέασε το σκήνωμα αυτό ό"Υψιστος. Σώσον ημάς, κτλ. - Δόξα, και νύν. Ο μονογενής Υιός, και Λόγος του Θεού. -- Στίχ. γ. - Στίχ. δ. Α ν τ ί φ ω ν ο ν Αντίφωνον Γ'. "Ηχος α. Στίχ. α. Ετοιμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου. Εν τή Γεννήσει, κτλ. Στίχ. β. Τί ανταποδώσω τώ Κυρίω περί παν- των, ών ανταπέδωκέ μοι. % - w) Εν τή Γεννήσει, κτλ. - Στίχ. γ. Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το ό- νομα Κυρίου επικαλέσομαι. Εν τή Γεννήσει, κτλ - 4. 2: %.Τ. Ο Ε ί σ ο δ ι κ ά ν . Δεύτε προσκυνήσωμεν. ... Σώσον ημάς θεού, ο εν Αγίοις θαυμαστός. Υής - - "Υ, ΑΝ Ο - Ωδη γ. Εχος αε ο Η Δημιουργική, και συνεκτική. "Ρ - Μ 2" β' Α" Υ" Νυναίκα σε θνητήν, αλλ' υπερφυώς και Μη- Α ) Α - \ τέρα, Θεού είδοτες Παναμωμε, οι κλεινοί Ο 2 ΛΑ 2 Μ. \ Στίχ. β. Εξομολογείσθε αυτώ, αινείτε το όνο- Απόστολοι, πεφρικυίαις ήπτoντo χερσι, δόξη απαστράπτουσαν, ως Θεοδόχον Σκηνος θεω- |μενοι " , " Δίς ", αυ 2 πέφθασε χερσι, ταίς υβριστικαίς του αυ- θάδους, τομην η δίκη επαξασα, του Θεό φυλαξαντος, το σέβας τη εμψύχω Κιβωτώ, δό- ξη της Θεότητος, εν ή ο Λόγος Σαρξ εχρημα- τισεν. Δίς. - - Ωδή ς. Ηχος δ. Την θείαν ταύτην και παντιμον. " | "γι σού Ζωή ανατέταλκε, τας κλείς της Παρθενίας μη λύσασα πώς oύν το ά- χραντον, ζωαρχικόν τεσού Σκήνωμα, της του θανάτου πείρας γέγονε μέτοχον; Δίς. Δόξα. ωής υπαρξασα τέμενος, ζωής της αίδίου τετύχηκας δια θανάτου γαρ, προς την ζωην μεταβέβηκας, ή την Ζωην τεκούσα την ενυπόστατον. Και νύν το αύτό. Τροπαριον, "Ηχος α. Ε" τη Γεννήσει την Παρθενίαν έφύλαξας, έν τή Κοιμήσει τον Κόσμον oυ κατέλιπες Θεοτόκε μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υ- παρχsσα της Ζωής και ταις πρεσβείαις ταϊς σαίς λυτρουμένη, εκ θανατου τας ψυχάς ημών. Η Υπακοή, Ηχος, πλ. α. ΜΆ σε πάσαι αι γενεαί, Θεοτόκε Παρθένε εν σοι γαρ ο αχώρητος Χριστός ο Θεός ημών, χωρηθήναι ηυδόκησε μακαριοι εσμεν και ημείς, προστασίαν σε έχοντες ημέ- ρας γαρ και νυκτός πρεσβεύεις ημών, και τα σκήπτρα της Βασιλείας, ταϊς σαϊς ικεσίαις κρατύνονται διο ανυμνέντες βοώμέν σοι. Χαί- ρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετα σού. Κοντάκιον, Ηχος πλ. β. r Γήν εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και Τ προστασίας αμετάθετον ελπίδα, ταφος και νέκρωσις εκ έκράτησεν ως γαρ Ζωής Μη- τέρα, προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οι- κήσας αειπαρθενον. Μεγαλυναριον. Π αρέστης Παρθένε εκ δεξιών, του Παμβα- σιλέως, η Βασίλισσα του παντός, περιβε- βλημένη και περιλαμπομένη, φωτί τών σών χαρίτων, Θεοχαρίτωτε. Κοινωνικόν. Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυ- ρίου επικαλέσομαι. - Μ 00 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΓ'. Η Απόδοσις τής Εορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και Αειπαρθένου Μαρίας. Εις την Λειτ8ργίαν, άπαντα ως προεγράφησαν εν τη αυτή Εορτή. «ΕξΘθ®8ΘθθΘέλG ΘΕ ΘS®Θ$ΘsΘSΘΕΘΕΘΥΘΘΘέλΘΈλΘSΘΕΘ ξε Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΘ'. Η Αποτομή της τιμίας Κεφαλής του τιμίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου, και Βαπτιστού Εωάννου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος, Ωδη γ'. και g". "Ηχος πλ. δ. "Ωδή γ. Συεί το στερέωμα. "σεμνον αναίδειαν, τώ μεθισμώ πλησθεν "Α. Κύριον, δός μοι φησί, Καραν Ιωάννου, τώ Ηρωδη ανέκραζεν. Η παίς εξωρχήσατο, και ως παρανομοντέρ- Η ψασα, τον Ηρώδην, προς φόνον ανθέλκει, του Προδρόμου και Κήρυκος. Ω σής αθλιότητος, Ηρωδη άφρον και άνο- & με ποία τόλμη, Κόρης ασελγούσης, φό- νον άδικον έπραξας; Θεοτοκίον. Δ". ημίν βοήθειαν, ταίς ικεσίαις σου Πανα- γνε, τας προσβολας, αποκρουομένη, τών δεινών περιστάσεων. Ωδής. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. Τ" νόμs τών εντολών, προκινδυνεύων Μα- καριε, ελέγχοις παιδαγωγείς, τον παρα- νομήσαντα ου γαρ έφυς καλαμος, δυσμενών πνευματων, ριπιζόμενος προσπνεύσεσι. Η Γώ λύθρω τώ της σφαγής, η Κεφαλή στα- ζoμένη σε, ήνέχθη τών πορνικών, αγώνων εις μίσθωμα, Ηρωδην ελέγχουσα, και μετα το τέλος, ως την φύσιν συνθολώσαντα. Δόξα. Α ρήμους περιπολών, θριξί καμήλου σκεπό- ΕΑ μενος τας μεν ως φωτολαμπες, κατω- κείς ανακτορον τας δε ως βασίλειον, περιφέ- ρων κόσμον, τών παθών κατεβασίλευσας. Και νύν. Θεοτοκίον. Ε) υσθείημεν τών δεινών, πταισματων ταϊς Η ικεσίας σου, Θεογεννήτορ Αγνή, και τύ- χοιμεν Παναγνε, της θείας έλλαμψεως, του εκ σού αφράστως, σαρκωθέντος Υιού του Θεού. Τροπαριον, "Ηχος β. ΜΆ δικαίου μετ' εγκωμίων σοι δε αρκε- σει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε α- Η 21 ν Ψ Α2 " νεδείχθης γαρ όντως, και Προφητών σεβασμιώ- α Α τερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιωθης τον κηρυττόμενον όθεν της αληθείας υπερα- θλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοίς εν "Αδη, Θεον φανερωθέντα εν σαρκι, τον αίροντα την αμαρτίαν του Κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος. Κοντακιον, "Ηχος πλ. α. Η του Προδρόμου ένδοξος Αποτομη, οικο- νομία γέγονε τις Θεϊκή, ίνα και τοίς εν Α"δη του Σωτήρος κηρύξη την έλευσιν θρηνεί- τω ούν Ηρωδιας, άνομον φόνον αιτήσασα ου Νόμον γαρ τον τού Θεού, ούζώντα αιώνα η- γαπησεν, αλλ' επίπλαστον πρόσκαιρον. Μεγαλυναριον. Κ" ετμήθης Καραν, ώ Βαπτιστα, φθέγγε- γεται η γλώσσα, τον Ηρωδην ελέγχουσα. Αόγου την Φωνήν σε, σιγήσαι γαρ έδει αλλα και τοίς εν "Αδη, Χριστον κηρύξασθαι. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Ι ΘΘse®δΘεεεεéêΘΘδεGΘ®Θs®Θ®εGéêëëΘ@@@@@eΘεée ετ- κ. - , Η Καταθεσις της τιμίας Ζώνης της "Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κανόνων, Ωδη γ'. και ς. "Ωδή γ. Ηχος δ. Ευφραίνεται επί σοί. Γ. Γιμήσωμεν οι πιστοί, ως συναφείας προς Ζωνην και πιστώς προσκυνήσωμεν. ΑΆ οχετοι, εκ τής αχραντου σου Σορού βέοντες, των χαρισματων Αγνή, παντας τους πιστούς καταρδεύουσι. Ά τοίς πιςοίς, η πολυύμνητος ημίν σή- μερον, της υπερτίμs Αγνής, Ζώνη αναβρύει εν χαριτι. Ω δρόσος εωθινή, η ευφροσύνη σου Αγνή ανυμνούντων κομίζει οξεί. - Σ " ?? ΑΒ "Ωδής. "Ηχος πλ. δ. "Αβυσσος αμαρτιών. Νέον τέτοκας ημίν, ως Παιδίον τον προ παν- των αιώνων και καινουργείς καρδίας α- ρέουσα, την τών παθών καμινον, τών σε μαρτίας παλαίωσιν, δεξαμένας καινισμώ, τής Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. καταθέσεως της τιμίας, Ζωνης σου Κόρη Αει- παρθενε. - "γιός σου ο Ναός, θαυμαστός δικαιοσύνη υπαρχει, ός τις την θαυμαστήν σου Ζω. νην θαύματα βρύουσαν, κεκτημένος τοίς πι- στοίς πέλαγος δείκνυται ιαματων, Θεοκυήτορ Μητροπαρθενε. Δόξα. έγηθε πάσα ψυχή, συνιούσα εν αγίω Ναώ Γ σου, και εν αυτώ ορώσα Θεοτόκε την Ζω- νην σου, ώσπερ "Ήλιον φαιδρόν, φέγγος αστρα- πτουσαν χαρισμάτων, τό παντουργό και θείο Πνεύματος. Και νύν. εύρωσον ημών Αγνή, τας καρδίας παρε- θείσας παντοίων, αμαρτιών ιδέαις και περίζωσον δύναμιν, τους την Ζωνην σε πιστώς, ως πολυτίμητον κεκτημένους, και αναφαίρετον δησαύρισμα. Τροπαριον, Ηχος πλ. δ. εοτόκε Αειπαρθενε των ανθρωπων ή σκέ- Θ πη, Εσθήτα και Ζωνην του αχραντου σε Σώματος, κραταιαν τή Πόλεξίσου περιβολήν ε- δωρήσω, τώ ασπόρω τόκω σου άφθαρτα δια- μείναντα επί σοι γαρ και φύσις καινοτομεί- ται και χρόνος διo δυσωπουμέν σε ειρήνη τη πολιτεία σου δωρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος. . Κοντακιον, Ηχος β. Την έν πρεσβείαις. ην Θεοδόχον Γαστέρα σου Θεοτόκε περι- λαβούσα η Ζώνη σου η τιμία, κράτος τη πολιτεία σου απροσμάχητον, και θησαυρός ύ- πάρχει τών αγαθών ανέκλειπτος, η μόνη τε- κούσα Αειπαρθενος. Μεγαλυνάριον, ΖΆ την υπέρτιμον και σεπτην, πόθω σου τιμώντες, περιζώννυνται οι πιστοί, δύνα- μιν Παρθένε, κατα παθών ατίμων σώζονται δε κινδύνων, κατασπαζόμενοι, Κοινωνικόν, Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυ- ρίου επικαλέσομαι. Ε Κ. ΨΑΛΛΟΜΕΝΑ ΕΝ ΤΑΙΣ • ΕΑΝ ΘΕΛΗ ΤΙΣ ΕΟΡΤΑΣΑΙ ΤΙΝΑ Α : ε=================================== ΕΙΣ ΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτού, Ωδή γ. και ς. Ηχος πλ. δ. Ωδή γ. Συ εί το στερέωμα. όγω εσαγήνευσας, προς λογικήν Χριστού τραπεζαν, αναγαγων, τους βεβυθισμένες, εν τη πλάνη Απόστολε. Ν"βλυσεν Απόστολε, η παμμακάριστος μνή- μη σe, θεουργικαίς, θαυματοποιίας, τοίς νοσούσιν ιαματα. τέργων τον Διδασκαλον, και υπεργών αυ- τού νεύσεσι, παντουργικαίς, πλανης δια- σωζεις, τους βροτούς Αξιαγαστε. Θεοτοκίον. ος ημίν βοήθειαν, ταίς ικεσίαις σου Πα- Δ ναγνε, τας προσβολας, αποκρουομένη, τών δεινών περιστασεων. Ωδής, Χιτώνα μoι παράσχου, "νήγγειλε την δόξαν σου Χριστε, ο σεπτος Απόστολος, και παντας εφώτισε, δια λό- γου της εκ σού θείας χάριτος. Δίς. ο β/ τ.μ. . Δόξα. . - - Γ'ς "Ηλιος επέδραμες την γην, Απόστολε ένδοξε, Τρισήλιον άκτιστον, καταγγέλλων τοίς Πιστοίς Φώς Θεότητος. Και νύν, Θεοτοκίον. Ταόν σε τού Θεού και κιβωτόν, και παστα- δα έμψυχον, και πύλην ουράνιον, Θεοτόκε οι Πιστοι καταγγέλλομεν. Τ Ο Υ ΑΝΘ 0 ΑΟ Τ Ι Ο Υ. ΕΙΣ ΕΝΑ, ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΑΞΙΝ ΑΓΙΟΥΣ, ΗΕΡΑΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙΣ. rox, Ειογκ Εχει λιον κλκο Α. ο το . Τροπαριον, "Ηχος γ'. Α πόστολε "Αγιε, πρέσβευε τώ ελεήμoνι Θεώ Α ίνα πταισμάτων άφεσιν, παρασχη ταϊς ψυχαίς ημών. Και το παρόν Κοντάκιον, Ηχος δ. Επεφανης σήμερον. υφροσύνης πρόξενος ημίν επέστη, η φωσ- Γι φόρος σήμερον, του Αποστόλου Εορτή ην εκτελούντες δοξαζομεν, τον εν υψίστοις υ- παρχοντα Κύριον. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτού, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα αυτού. ΞΞΕΞΞ ΞΈΞΞ ΞΞΕΞΞ ΞΞΞΕΞ ΞΞΞΕΞΕΞΕΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞΞ. ΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτών, Ωδη γ'. και g'. Ηχος δ'. Ωδή γ. Ευφραίνεται επί σοί. υρανία και σεπτα, θεηγορούντες επί γης δόγματα, γλώσσας πυρος φθεγγόμενοι, Κήρυκες Χριστού παρεδωκατε. ΥΦπέδειξας Ουρανους, τους Μαθητας σε λο- Υ γικούς Δέσποτα, δόξαν την σην άπασιν, εκδιηγουμένους τοίς πέρασι. αφέντες εν Ουρανοίς, και δεδειγμένοι του ΓΕ: σύσκηνοι, τους νύν υμάς Πανσο- φοι, σέβοντας προθύμως φρουρήσατε. Α Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. Θεοτοκίον. Ά εν ημίν, ο εν υψίστοις κατοικών "Αχραντε, άνευ σποράς σαρκα γαρ, εκ σου προσλαβων πεφανέρωται. Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. τηρίξας, τους Μαθητας σοφία και χαριτι, δυνατωτέρους ειργασω, τής Ελλήνων Σώ- τερ ερεσχελίας και τα τούτων, απατηλα κα- τήργησαν δόγματα. ι θείοι, ποταμοι της Σοφίας έπλήρωσαν, των σωτηρίων ναμάτων, τας κοιλάδας πασας της Εκκλησίας, σωτηρίου, εκ των πη- γών τα ρείθρα πλουτήσαντες. Δόξα. ανέντες, διεσκεδασατε πάσαν, την ζοφώδη πλάνην ταίς φωτοβόλοις, λαμπηδόσι, Θεογνωσίας φέγ- γος αστράψαντες - Και νύν. Θεοτοκίον Ο λην σε, περιστεραν τελείαν και παγκα- λον, και τηλαυγές εύρων κρίνον, και κοι- λαδων άνθος, ώ. Θεομήτορ, ο Νυμφίος, ο νοητός ενσοι κατεσκήνωσεν. Τροπαριον, "Ηχος γ. πόστολοι "Αγιοι, πρεσβεύσατε τώ ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν, παρασχη ταϊς ψυχαίς ημών. Κοντάκιον δε το παρόν, Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον, Ε" σήμερον τών Αποστόλων, ή σε- πτή πανήγυρις, παρεχομένη εμφανώς, πταισμάτων πάσι την άφεσιν, τοίς εκτελούσιν 2 Αυ Ν. αυτων το μνημοσυνον. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα βήματα " "ν ΟζUΤζι) y - κεε==ξG8Φρ ΦέΦséêëé GéΘeagΕΞΕΘβεεεεεεεεεεεεεεεε, Ε Ι Σ ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΗ Ν. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος αυτού, Ωδη γ'. και ς. "Ηχος πλ. β. Ωδη γ'. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. πάντα βλέπων ως Θεός, τών μελλόντων " την γνώσιν, και τών γενησομένων, την δησίν σοι σαφή, προφαίνει θεοπρεπώς, και δεικνύει, Μάκαρ αξιαγαστε. Δίς. ευρωσας Μακαρ σου τον νέν, ευσεβεί παρ- Ν βησία, τώ Πνεύματι τώ Θείω, υπέκλινας σεαυτόν και γέγονας δεκτικός, τώ εκείθεν επιλαμψεων. Θεοτοκίον, ζωτικοί ως αστέρες Πανόλβιοι, 2 3. "Α Μ " ή δου σε πάσαι γενεαί, μακαρίζουσι πίστει, την τον άχρονον Λόγον, εν σώματι χρονι- κώς, τεκούσαν υπερφυώς και Παρθένον παλιν διαμείνασαν. "Ωδής. Τού βίου την θαλασσαν. - ΔΆ "Ενδοξε, τας του Πνεύματος αυ- γας, διαφανές ως έσοπτρον, Προφητείας ενθέου μαρμαρυγας, τώ Κόσμω εξήστραψας, ως παρόντα θεσπίζων τα εσόμενα. Δίς. Δόξα. Ο σος επεδήμησε, Βασιλεύς, χαίρε Σιων, και κατατέρπου βλέπουσα, και τον Κό- σμον εφώτισεν αςραπαίς, ιδίας Θεότητος, και δαιμόνων την πλανην εθριάμβευσε. Και νύν Θεοτοκίον. ΣΆ πηλικότητι, ενωθείς ο εκ Πατρός, Μονογενής εν μήτρα σε, είς εκ δύο προήλ- θε δίχα φθοράς, τηρήσας αλώβητον, την σε- πτην Παρθενίανσου Πανύμνητε. Τροπαριον, Ήχος β. Τ: Προφήτου σου την μνήμην Κύριε εορτα- ζοντες, δι αυτού σε δυσωπούμεν, σώσον τας ψυχας ημών , - Κοντακιον, "Ηχος δ'. Επεφανης σήμερον. ροφητείας χαρισμα, πλουτών Προφήτα, τ8 Χριστού κατήγγειλας, την παρουσίαν εμ- φανώς, και το του Κόσμου Σωτήριον oύ τή ελλάμψει, ο Κόσμος πεφωτισται. Κοινωνικόν. Α'γαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω, τοίς ευθέσει πρέ- πει αίνεσις. - Ε Ι Σ Π Ρ Ο Φ Η Τ Α Σ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτών, Ωδη γ' και ς". "Ηχος πλ. α. ο . - 2 Ωδη γ'. Ο πήξας επ' ουδενός. ιθαρα του Πνεύματος τώ πλήκτρω κρουό- Η μεναι, οι Προφήται παντες το παναρμό- νιον, μέλος της σής γνώσεως Χριστέ, πάσι θεο- λογούντες, τοίς φιλοθέοις αναμέλπουσιν, άνω- δεν πλουτούντες την έλλαμψιν. ΡΆ εξεγειρόμεναι τη προσταξει σου, οι Προφήται παντες την πολυτάραχον, πλανην διακόπτουσι Χριστέ, θείαν σου δυνα- στείαν, οι ευσεβώς περίζωσαμενοι, και το α- καταληπτον κρατος σου. ι θείοι και νοητοί κρατήρες της γνώσεως, Ο οι Προφήται παντες την γήν εμέθυσαν, . 104 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ 0 Ν. προδιατυπέντες εμφανώς, της σής Οικονομίας, Μ Α 2 2 ΗΆ τον άσταχυν, τον αγεωργητον "Α- το δυσθεώρητον Μυστήριον, άλλος αλλαχού σε κηρύττοντες, Θεοτοκίον. ο πάλαι προορισθεν Παρθένε Μυστήριον, σχάτων, εν τη νηδυϊ σου Παναμωμε, πέρας ει- ληφός αναδέδεικται. Ωδή ς. Μαινομένην κλυδωνι. θείας Σαρκώσεως "Αγιοι. "ωμην θείαν έχοντες, Βασιλέων άσχετον όρμην, και θηρών τα στόματα έφραξατε, και εκ γαστρος, του κήτους σώοι ερρύσθητε. Δόξα. " Ο" εκ μήτρας "Αγιοι, εν τώ Κόσμω λάμπον- τες παντί, αρετής διδασκαλοι γεγόνατε, και φυτουργοί, Προφήται παντες πανόλβιοι. Φ Και νύν. Θεοτοκίον. ιλοθέους έχοντες, διανοίας, γέννησιν την Ψ σην, οι Προφήται Δέσποινα προήγγειλαν, σε τυπικοίς, και πολυτρόποις συμβόλoις Αγνή. Τροπαριον: Ηχος β. Υων Προφητών σου την μνήμην Κύριε εορτα- ζοντες, δι αυτών σε δυσωπούμεν, σώσον τας ψυχας ημών. σ' 2 - Κοντάκιον. Ηχος δ. Επεφανης σήμερον. ε Ο 2 Α Α 1 ορταζει σήμερον η Εκκλησία, την σεπτην και προ των αιώνων πρoγινωσκόμενον, τώ παντα γινώσκοντί Θεώ, χρόνων νύν επ' ε- ολιτείαν ένθεον, ευσεβείας λόγον αληθή, κε- κτημένοι Κήρυκες γεγόνατε, παναληθείς, ΕΑ Πανήγυριν, τών θεηγόρων Προφητών, και γαρ αυτοί προεκήρυξαν, του Θεού Λόγου σω- τήριον έλευσίν, - Κοινωνικόν. Α'γαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω, τοίς ευθέσι πρέ- πει αίνεσις. Ε Ι Σ Ε Ν Α Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Α . Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτού, Ωδή γ. και ς. "Ηχος πλ. δ. ΓΕ περιφανειαν, καταλιπων Χριστού έ- σπευσας, Μάρτυς θανείν, όπως απολαύ- σης, την ζωήν την αιωνιον. ος ημίν βοήθειαν, τοίς κινδυνεύουσι πάν- Α τοτε, ταίς κοσμικαίς, Μάρτυς επηρείαις, και δειναίς περιστάσεσιν. Μ"λβιος γενόμενος, και φωτισμέ παντός έμ- Ψ πλεως, πάντας πλουτείν, την δικαιοσύ- νην, Αθλοφόρε ικέτευε. - " Ωδη γ'. Σύει το στερέωμα. Θεοτοκίον. χραντε, παντων ημών, τρέφοντα καρδίας, τών πιστώς ανυμνούντων σε . Ωδής. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ. Α "νέτειλέ σοι Σοφέ, φώς άδυτον εναθλήσαν- τι, και ευφροσύνης σκηναι, άγιαι εδέξαν- το εν αίς αυλιζόμενος, τών επί της γης σε, ευ- ημούντων Μαρτυς μέμνησο. εγαλους επί της γης, ανύσας άθλους Αοί- διμε, μεγαλων ημάς κακών, κινδύνων και θλίψεων, ταϊς σαίς απολύτρωσαι, ιεραίς πρεσ- είαις, ίνα πόθω σε δοξαζωμεν. Δόξα. η δείξης με Ιησού, κατεγνωσμένον ηνίκα σου, τώ Θρόνω τώ φοβερώ, Λόγε παρα- στήσωμαι αλλ' οίκτείρον σώσόν με, του σού μεσιτείας, Αθλοφόρου Πολυέλεε. Και νύν Θεοτοκίον. Α γίασόν μου τον νούν, και την ψυχήν φω- ταγώγησον, τον εν Αγίοις Θεόν, επανα- παυόμενον, αρρήτως κυήσασα, Παναγία Κόρη, Θεοτόκε Αειπαρθενε. Τροπάριον, "Ηχος δ', " Μαρτυς σου Κύριε εν τη αθλήσει αυτού, το στέφος εκομίσατο της αφθαρσίας, εκ σου του Θεού ημών . έχων γαρ την ισχύν σου, τους Τυραννους καθείλεν έθραυσε και δαιμο- νων τα ανίσχυρα θράση αυτού ταίς ικεσίας Χριστε ο Θεός, σώσον τας ψυχας ημών. Κοντακιον, Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον. Τ ών Μαρτύρων σύναθλος, αναδειχθείς και οπλίτης, Στρατιώτης άριστος, του Βασι- λέως της δόξης, γέγονας δια βασανων και τι- μωρίας, έπαρσιν ειδωλομανούντων καταπατή- σας, δια τούτο και εδέξω, βραβεία νίκης της σής αθλήσεως. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. ΞΕΞΕΞ ΞΞΕΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞΞΕΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞ ΞΞΞ Ε Ι Σ Μ Α Ρ Τ Υ Ρ Α.Σ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτών, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος, β. "Ωδη γ'. Εν πέτρα με της Πίστεως. - αθείλον οι καλλίνικοι Στρατιώται, τώ Πά- Η U θει σου τώ θείω δυναμωθέντες, της πλα- νης την πολύθεον αθεϊαν, εν πίστει κραζοντες σύ είΘεός ημών, και ουκ έστιν "Αγιος, πλήν σου Κύριε. Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ 0 Ν. 5 10 "ανίσι Θείο Αίματος ραντισθέντες, θυσίας ουκ έχρανθητε δαιμονίων, θυσία προσηνέ- χθητε τώ Κυρίω, ολοκαυτώμενοι, και πίστει κραζοντες, ως εκ έστιν "Αγιος, πλήν σs Κύριε. "λον σε κεκτημένοι οι Αθλοφόροι, ταίς εαυ- των καρδίαις είσωκισθέντα, τρανούντες την ευσέβειαν ανεβόων ουκ έστιν "Αγιος, ως ο Θεός ημών, και ουκ έστι Δίκαιος, πλήν σου Κύριε. Θεοτοκίον. Τ" μόνην παρθενεύουσαν μετα τόκον, προς Πίστιν της Θεότητος του Τεχθέντος, τι- μώμέν σε κραυγαζοντες τώ Υιώ σε ουκ έστιν Α'γιος ως ο Θεός ημών, και ουκ έστι Δίκαιος, πλήν σου Κύριε. Ωδης. "Αβυσσος αμαρτιών. αλπιγγος ηχοί κροτείτω, πνευματική επα- ξίως, λογικών χειλέων καρδία, ύμνον εκ- πέμπουσα, και μέλπουσα, των Μαρτύρων τες άθλους. έτρωνται τών ασεβούντων, και δυσμενών Τ αι καρδίαι. Χριστός γαρ εκτείνας τον Σταυρόν, ως τόξον απέςειλε, τους Μάρτυρας βέλη ήκονημένα. Δόξα. "Τ"πλοίς της δικαιοσύνης, και πίστεως οι Γενναίοι, εαυτους προς παλην εχθρών, ασαρκων καθώπλισαν, και τέλεον εξηφανισαν τούτους. Και νύν. Θεοτοκίον. Αιασωσον από κινδύνων, τους δούλους σου Θεοτόκε, ότι παντες μετα Θεόν εις σε καταφεύγομεν, ως άρρηκτον τείχος και προ- στασίαν. - Τροπαριον, "Ηχος πλ. α. θαύματα των Αγίων σου Μαρτύρων, τείχος ακαταμάχητον ημίν δωρησάμενος, Χριστε ο Θεός, ταίς αυτών ικεσίαις βουλας ε- θνών διασκέδασον, της Βασιλείας τα σκήπτρα κραταίωσον, ως μόνος αγαθος και φιλανθρωπος. Κοντακιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. αμπτήρες φαιδροί, φανέντες θείοι Μαρτυ- Α ρες, την Κτίσιν φωτι, θαυμάτων καταυ- γαζετε νοσηματων λύοντες την βαθείαν νύκτα εκάστοτε και Χριςώ τώ μόνω Θεώ, πρεσβεύ- οντες δούναι ημίν έλεος. - Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι. 14 Liturgicon. Τ. Φ. Η -" γ-, σ---οσΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ -- -" ΕΕ »----τ- Α-- - σ Εσ - " "Οζ"Ε σ "ΟΞ Ξ Ξ Ξ Ξ Ξ . ΕΕΕΕΕΕΕΕΕξΞς, Ες-ΕΩΣ Σ-9 ΕΙΣ ΕΝΑ ΙΕΡΑΡΧΗΝ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και έκ τού Κανόνος αυτού, Ωδη γ' και ε', Ηχος δ. Ωδή γ. Ευφραίνεται επί σοί. 2 τ, γι ψ •, την 3 ή Α" Α κηλίδωτον τον νέν, τή αναλαμψει των σε- πτών πραξεων, έχων εδείχθης έσοπτρον, Ιεραρχα θείας λαμπρότητος. Γή χαριτι αληθώς, και τη ελπίδι τελεσθείς όσιε, Ιερουργός γέγονας, του Ευαγγελίου τής χαριτος. : \ών λόγων σε το τερπνόν, υπέρ κηρίου γλυ- κασμον φέρουσα, η Εκκλησία "Ένδοξε, εκπτύει πικρίαν αιρέσεων. Θεοτοκίον. Ω" πύλην σε καί Ναον, της θείας δόξης κοι- νωνον σέβοντες, Μήτερ Θεού Παναμωμε, παντες των κινδύνων λυτρούμεθα. Ωδής. Εβόησε, προτυπών. Γ. άβυσσον, τών γραφικών νοημάτων εξήν- τλησας, και τον πλέτoν, τών ενθέων δογ- ματων επλούτησας, και εξήρανας, ποταμούς Γεραρχα αιρέσεων. : "Γή τραπέζη, του Δεσπότου Χριστού παρι- σταμενος, και της θείας, ευωχίας αυ- του αξιούμενος, εκτενώς μη παύση, έλασμον εξαιτώνταίς ψυχαίς ημών. Δόξα, Ι "ην μαχαιραν, τώ τέ; Πνεύματος λόγω σπα- σαμενος, των αθέων, νοηματων καθείλες w 2/ Υ 2 ? ( η - τα έκφυλα, και ερρίζωσας, Θεοφόρε πιστών τα νοήματα. Και νύν. Θεοτοκίον. Τ" τόκω σου, της αρχαίας αράς απηλλα- γησεν την Χαραν γαρ, εν Γαστρί σου Παρθένε συνέλαβες και Θεον τεκούσα, τών ανθρώπων την φύσιν εθέωσας. Τροπαριον, Ηχος δ. Η ανόνα πίςεως, και εικόνα πραότητος, εγ- κρατείας διδασκαλον, ανέδειξε σε τή ποί- μνη σου ή των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο έκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλα, τη πτωχεία τα πλείσια. Πατερ Ιεραρχα Θεόπνευςε, πρέσ- βευε Χριςώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών, Η το παρόν, Ηχος πλ. δ. ΟΆ οδηγε, ευσεβείας διδασκαλε Α και σεμνότητος, της Οικουμένης ο φω- στήρ, Αρχιερέων θεόπνευστον εγκαλλωπισμα, Γεραρχα σοφε ταϊς διδαχαϊς σου πάντας έφω- τισας λύρα του Πνεύματος, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Μ θ 6 Λ Ε Ι Τ ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. Κοντακιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. η Α" 2 αυ 2) σας, και ταύτην τηρών, εις πλήθος όντως 3 \ w - 9 - ηύξησας, το πιστόν σου ποίμνιον συν Αγγέ- λοις όθεν Αοίδιμε, συναγαλλη νύν και τώ Χρι- στώ, πρεσβεύεις απαύgως υπέρ πάντων ημών. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. - εε=sseeseeeeeeeeeeeeaeeeeeeeeeseaegsesaearcos Ε Ι Σ Ι Ε Ρ Α Ρ ΧΑ Σ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του Κανόνος αυτών, Ωδη γ'. και g". "Ηχος πλ. δ. Ωδη γ'. Ο στερεώσας λόγω. ι εγκρατείας όντως και προσευχής, ακλι- Δ. νούς ανήλθετε εις ακρόπολιν, της αρετής Θεοφόροι ένθα της τρυφής τον χειμάρρεν τρυ- φ%τε αεί . παρρησίαν έχοντες 4. Ε : S σωθήναι, τους πίστει εκτελούντας την μνήμην υμών Ω: ευσεβών δογμάτων Καθηγηται, και σο- SΑ φών λογίων υφηγηται αληθείς, τον στέ- φανον εκομίσασθε, κατα των αιρέσεων όσιοι. Θεοτοκίον. 'ς ουρανόν και θρόνον σε του Θεού, ανυ- ΑΕ μνούμεν παντες Θεοκυήτορ Αγνή, ότι εκ σού "Ε" Ιησούς ή αλήθεια. . βδης. Ως τον Προφήτην έβρύσω Μής Εκκλησίας την δόξαν, κατεκοσμήσατε Ι. Πατέρες μακάριοι θείοις υμών δόγμασιν αυτήν απαςράπτοντες, τας αιρέσεις τε εκ πο- δών εξήρατε. - Ω Δόξα. αιρέσεις λόγω Θεού. Α ντι μαχαίρας τη γλώττη, και τώ λόγω χρησάμενοι "Οσιοι, τα νόθα έκόψατε, δι- δάγματα άπαντα, και έτρανώσατε την Τρια- δα πάσι σαφώς. Και νύν Θεοτοκίον. Ο τεχθείς εκ Παρθένου, και τον Κόσμον ν Α" σμάτων μου, ρύσαι ως φιλάνθρωπος, βέρνησoν την ζωήν μου δέομαι, Τροπαριον. Ηχος δ. ξ 1 Α" Α € αν και εκν 2 " Μ' Θεός τών Πατέρων ημών, ό ποιών αει και κυ- ην πίστιν Χριστού, τρανώς συ έδογματι- ς ευσεβείας φωστήρες, τών δογμάτων τώ .. " 2 / 2 ("Η - καλλει ήστραψατε, καθ' όλης της Κτί- σεως, Διδάσκαλοι ένδοξοι, αμαυρώσαντες τας φωτίσας Χριστε ο Θεός, καμε τών πται- προς Θεόν, Ιεραρ- χαι όσιοι δυσωπήσατε, υπέρ ημών του Ι μεθ' ημών κατα την σην επιείκειαν, μη | | γεγόνατε τη Ευσεβεία τα παντα πλουτήσαν- - Υ 2 ΑΡ Δ γνε, τας προσβολας, αποκρουομένη, τών - "α - Μ. - το αίμα προτίθεις ικετήριον. 9 γ βή 2 ? @ Αυ 3 " Α" αποστήσης το έλεός σου αφ' ημών, αλλα ταίς αυτών ικεσίας, εν ειρήνη κυβέρνησoν την ζωήν ημών. "Η το παρόν, "Ηχος γ'. "ργοις λάμψαντες Ορθοδοξίας, πάσαν σβέ Σ. σαντες κακοδοξίαν, νικηταί τροπαιοφόροι τες, την Εκκλησίαν μεγαλως κοσμήσαντες, α- ξίως εύρατε Χριστον τον Θεόν, δωρεμενον πά- σι το μέγα έλεος. - Κοντάκιον, "Ηχος δ'. Επεφανης σήμερον εραρχαι μέγιςοι της ευσεβείας, και γενναίοι πρόμαχοι, της Εκκλησίας τέ Χριστέ, παν- τας φρουρείτε τους μέλποντας σώσον Οικτίρ- μον τους πιστεί τιμωντας σε . Κοινωνικόν. - Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι. εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε". ΕΙΣ ΕΝΑ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτού, Ωδή γ. και g. "Ηχος πλ. δ.- "Ωδή γ. Σύει το στερέωμα. - "φθης ιερώτατος, ιερουργών το πριν "Ενδο- Α ξε, τον Λυτρωτήν, έπειτα ως θύμα, αυτώ ιερουργούμενος. . . . . έγονας πιστότατος, ου μισθωτος Ποιμηνό- σιε, το σεαυτού, αίμα προεκχέων, φιλο- θέως της Ποίμνης σου. Α "ριστα εποίμανας, το τού Δεσπότου σου Α ποίμνιον, Αρχιερεύ: όθεν εν τώ τόπω, τής Ο χλόης κατεσκήνωσας. Θεοτοκίον, Υ ε κ . Λ. Α. α " Α ος ημίν βοήθειαν, ταίς ικεσίαις σου Πανα- δεινών περιστάσεων. - - Ωδης'. Χιτώναμοι παράσχου. Γ. 3 ' 2 ("fς, Μ \ ρ 'βαπτισας εν ύδασι λαθς, και Αγίω Πνεύ- ΟΙ Α 9 Ψ "μ ματι, ώσπερ βεβαπτισαι εβαπτίσθης δε, τώ σώ αύθις αίματι... ε Α/ η παύση τας εντεύξεις εκτελών, προς Χρι- στον Μακαριε, υπέρ των δούλων σου, και Δόξα. φ ΑΡ Α) 2. - ΑΡ Αυ - 2 Α. η ς κλήμα της αμπέλου της ζωής, εκλεκτού και έντιμον, πλείςον εξήνθησας, τώ πότη σου καρπόν Ιερώτατε, Και νύν Θεοτοκίον, "οάνων καταλύτης ως Θεός, γεγονως ο Τό- Η κος σου, Μαρία Θεόνυμφε, προσκυνείται συν Πατρί και τώ Πνεύματ - και ζ , Δεσ.- Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ ο Ν. 107 αι τρόπων μέτοχος, και θρόνων διαδοχος Τροπαριον, Ηχος δ. Ι" των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες Θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών, και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομαρ- τυς αοίδιμε πρέσβευε Χριςώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντάκιον, "Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. ΜΆ Πίστεως εν ση καρδία, περιθεις εφύλαξας, Ιερομάρτυς Αθλητα, μη δει- λιασας τον Τύραννον, Χριστού Θεραπον διο ημάς φύλαττε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. ΕΙΣ ΙΕΡ0ΜΑΡΤΥΡΑΣ. Υ ' Α. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του - Σ Σ γ' Κανόνος αυτών, Ωδη γ' και ε'. Ηχος δ. Ωδή γ. Τόξον δυνατών ησθένησε. "ρνας λογικούς ποιμαναντες, και ώσπερ Η αρνία των προβατων προτέθυσθε, τον α- παντων Αρχιποίμενα, και Θεού Αμνόν μιμού- μενοι - αλα λογικόν Πανίεροι, τους ποιμαινομένους . . θεοπνεύστως ποτίσαντες, του Χριστού δε της μαρτυρίας, χαίροντες πεπώκατε ποτήριον. ΣΕ Αθλητών ηγούμενοι, υπερ ευσεβείας " υποδύντες τα σκάμματα, ένα δοξαζετε Θεόν Πατέρα, συν Υιώ και Θείω Πνεύματι. Θεοτοκίον. - Χ αίροις Μήτερ απειρόγαμε, ή τον Θεόν Λό- έν Γαστρί σου χωρήσασα, και τεκούσα σεσαρκωμένον, ως Θεόν όμου και "Ανθρωπον. Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. ΤΆ τώ Σωτήρι θυσίαν αινέσεως, εν Εκκλησία Οσίων, ως Θεού μεσίται, και των ανθρώπων, και προθύμως, τας ψυχας δι αίματων προσμίξαντες. - Ε ιλήφατε, χαρισματων πληθυν δια Πνεύμα- μτος, Ιερομάρτυρες όντως, εν ανοίξει θείων ύμών χειλέων και προσάγετε, ευχαρίστως αυ- τους θανατούμενοι. Δόξα - Ω 'ς θείον, τών Αθλητών σου Χριστέ μου το Α σύςημα, τών επ' ελπίδι κειμένων, ως πα- ρόντων ήδη κατατρυφώντων, και ήδίω, της ζωής ηγουμένων τον θάνατον. κρατορι. Και νύν. Θεοτοκίον, Υ" θαύμα, τών απάντων θαυμάτων καινό- SΑ τερον ότι Παρθένος εν μήτρα, τον τα σύμπαντα περιέποντα, απειρανδρως συλλαβέ- σα, ουκ έστενοχωρησε. Τροπαριον, "Ηχος δ. Κ" τρόπων μέτoχoν, και θρόνων διαδοχοι ιτών Αποστόλων γενόμενοι, την πράξιν εύρατε θεόπνευστοι εις θεωρίας επίβασιν δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομούντες, και τή Πίστει ενηθλήσατε μέχρις αίματος, Ιε- ρομάρτυρες ένδοξοι, πρεσβεύσατε Χριστον τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντάκιον, Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. Ε άσειστοι, και θείοι πύργοι, εύ- σεβείας ένθεοι, στύλοι ως όντες κραταιοί, Γερομάρτυρες ένδοξοι, υμών πρεσβείαις φρου- ρήσατε άπαντας. - Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αίωνιον έσονται δίκαιοι. *ttΞ336ΘΘΘΘΘΘΘ@ΘΘΘΘΘΘΘΘΘαΞΘΘΘΘΘΘΘΘΘΘΘΘ8Θξε=333. Είς την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Ο 2 Αυ 2 η " , "ττ Α Κανόνος αυτού, Ωδη γ' και ε'. "Ηχος πλ. δ'. φΨν \ υ " 9 " β",-ς. ΙΙ" το τής Θεότητος, ενςερνίσαμενος Οσιε, . . και καθαρθεις, άνθραξ θεοφόρε, επί γης έχρηματισας. 1 - 3. Υ 9 ω f"Α-w. ΝΆ ενδέδυσο, προ τελευτής παθών"Ο- - σιε, και προς ζωήν, δια του θανατου, ε- ξεδήμησας άληκτον. ΣΆ καθυπέταξας, τώ λογισμώ στερρώς Ωδή γ. Σύει το στερέωμα. ι Α" "Οσιε, την δε ψυχήν, έδειξας δουλείας, των παθών αταπείνωτον- Θεοτοκίον. - 4 (" αν η Αί - ω ". " Λος ημίν βοήθειαν, ταίς ικεσίας σου Πανα- Α. Αγνε, τας προσβολας, αποκρουομένη, τών δεινών περιστάσεων. Ο Τ Ι 2 ΑΤΑ Κ. κ ρ Ωδής. Χιτώνα μου παράσχου, πω "Υ Α' Α' κ. Α. Ο Γού όφεως Χριστε η προσβολή, ου τώ λείω 9/ .. Α) Ψ 2 \ "Ο Α" έθελξε σου τον Θεραποντα, 8 το πύρ τών πειρασμών κατεπτόησεν. . (y η ... και η 5 Α" " CrΛ-Α. "σαγγελον βιώσας επί γής, πολιτείαν "Οστε, θείοις χαρίσμασιν, εκοσμήθης δεξιά παντο- Δόξα. - "γ Α. 2' ώφθης έσοπτρον - - Α ν. - γ' ρ, . Ε αένναον ευχήν, κτησαμενος Ο- στε, αγαπην αθόλωτον, ακηλίδωτον Θεού 108 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Και νύν Θεοτοκίον. λόγος του Θεού σε τοίς βροτούς, Θεοτό- κε έδειξεν, ουρανιον κλίμακα δια σου γαρ προς ημάς καταβέβηκε. Τροπαριον, "Ηχος α. ης ερήμου πολίτης, και εν σώματι "Αγγε- λος, και θαυματουργός ανεδείχθης Θεο- φόρε Πατήρ ημών νηστεία, αγρυπνία, προσευ- χή, 8ραίνια χαρίσματα λαβων, θεραπεύεις τες νοσούντας, και τας ψυχας τών πίστει προστρε- χόντων σοι δόξα τω δεδωκότι σοι ισχυν, δόξα τώ σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιαματα. "Η το παρόν, "Ηχος πλ. δ. "ν σοί Πατερ ακριβώς διεσώθη το κατ' ει- Ε κόνα λαβων γαρ τον Σταυρόν, ηκολού- θησας τώ Χριστώ και πραττων εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκος, παρέρχεται γαρ επιμε- λείσθαι δε ψυχής, πραγματος αθανατου διο και μετα Αγγέλων συναγαλλεται, "Οσιε Πα- τερ τα πνεύμα σου. "Η τούτο, Ηχος ο αυτός. - ίς των δακρύων σου ροαίς της ερήμου το ΤΕ έγεωργησας, και τοίς εκ βάθους στεναγμούς εις εκατόν τους πόνους έκαρποφό- ρησας και γέγονας φωστήρτή Οικεμένη, λαμ- πων τοίς θαύμασιν ένδοξε Πατήρ ημών"Οσιε, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας - - ήμων . Κοντακ ριστού τον ζυγόν, λαβων Πατερ Όσιε, και Χ σου τον Σταυρον, επ' ώμων αραμενος, μι- μητής παναριστος των αυτού Παθημάτων γέ- γονας, κοινωνός τε της δόξης αυτού, της θείας μετέχων και αλήκτου τρυφής. Κοινωνιγιόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Ε Ι Σ Ο Σ Ι Ο Υ Σ. 2 w , - Ψ. Υ 2. Α. Είς την Αειτουργίαν, Τυπικοι, και εκ του Κανόνος αυτών, Ωδή γ. και σ'. Ηχος β. ιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. Ωδή γ. Στερέωσον ημάς εν σοί. ΤΠατέρες αγαθοί φανέντες "Οσιοι, τών πίστει Ι υμάς επικαλουμένων, τας ψυχας απολυ- τρωσασθε, και του σώματος παθη θεραπεύ- ΕΟΖΤΕ.. - Α Υ δους τας προς ζωήν φερούσας "Οσιοι, Ο όδεύειν στηρίξατέ με, και πάσης, των εχθρών αποπλανήσεως, προσευχαίς υμών θεί- αις διασώσατε. μωμως την οδόν του βίου "Οσιοι, δραμόν- τες στερούμενοι κακουχίας, προς το πλα- τος εσκηνώσατε, τών πραέων διο και μακα- ρίζεσθε. Θεοτοκίον. αρία το χρυσούν θυμιατήριον, του θείου άνθρακος γενομένη το δυσώδες της καρ- δίας μου, ευωδίασον όπως μεγαλύνω σε . Ωδής. Εν αβύσσω πταισματων. ρραγείς Εκκλησίας θεμέλιοι, παααις με- Η θοδίαις εχθρού σαλευόμενον, το τής ψυ- χής με οίκημα, ταίς υμών ικεσίας στηρίξατε. ί αι ψυχών και σωματων ακέστορες, θείοι χρηματίζοντες Θεομακαριστοε, τας της ψυχής μου δέομαι, και σαρκος ασθενείαις ια- σασθε. Δόξα. Ε πελάγει δεινώς κυματούμενος, "Οσιοι υ- "Α μάς κυβερνήτας προβαλλομαι, και δυσω- πώ ιθύναι με, προς σωτήριον όρμον μακαριοι. Κοχι νύν, Θεοτοκίον. Ε σοι τας ελπίδας ανέθηκα, Μήτερ Αει- ι Η παρθενε της σωτηρίας με και σε προστα- την τίθημι, της ζωής ασφαλή τε και άσειστον. Τροπαριον, Ηχος δ. Υ' Θεός τών Πατέρων ημών, ο ποιών αει "μεθ' ημών και την σην επιείκειαν, μη α- ποστήσης το έλεός σου αφ' ημών αλλα ταϊς αυτών ικεσίας, εν ειρήνη κυβέρνησoν την ζωήν ημών. - Κοντακιον, Ήχος β. Την εν πρεσβείαις. ιν τών Αγγέλων έν σωματι πολιτείαν, ε- ΤΕ "Οσιοι Θεοφόροι, τείτων και της τιμής ήξιώθητε, τώ Δεσποτικώ Θρόνω πα- ριστάμενοι, και πάσιν αιτείτε θείαν άφεσιν. Κοινωνιγκόν. Εις μνημόσυνον αίωνιον έσονται δίκαιοι. ΕΙΣ ΕΝΑ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτού, Ωδη γ. και g'. Ηχος πλ. β. - "Ωδή γ. Ουκ έστιν "Αγιος ως σύ. Νευρούσα σθένει θεϊκώ, και χωρείς προς Ι. Ν αγώνας, θαρσαλέως παμμακαρ, υπομέ- νων αικισμούς, και στρέβλας των διωκτών, Α- θλοφόρε"Οσιε Πατήρ ημών. Δίς. Σ' Γ. - - y Ο: Τσχύν σοι δίδωσι Χριςος, αθλοθέτης ο μέγας, διολέσαι την πλανην, καταισχύνας τον εχ- Α Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. 109 θρόν, καυχώμενον αναιδώς και ακαίρως μας την φρυαττόμενον. Θεοτοκίον, Η" είδε παλαι Ιακωβ, απο γής τεταμένην, προς ουρανιον ύψος, θείαν κλίμακα σα- φώς, Μαρίαν το καθαρόν, του Δεσπότου μέλ- ψωμεν παλατιον, Ωδή ς. Τού βίου την θαλασσαν. "πέβης τοίς ύδασι, κυβερνώμενος χειρί, ζωαρχική Πατήρ ημών διεσώθης δε τεί- τοις των διωκτών, βυθίσας "Ά προ- σευχή επιμόνω ιερωτατε . Δίς. Δόξα. - ΜΕ αντωνούμενος, τα μεγαλα εαυτόν, τοίς αικισμοίς εξέδωκας, "Οσιε Πατερ, και τον πτερνιστήν, της Εύας εν Πνεύματι, έ- θανάτωσας όφιν εμφανέστατα. - Και νύν Θεοτοκίον, "δου νύν σεσαρκωτα, εξ αιμάτων σε αγνών, Παρθενoμήτορ Κύριος και τοίς βροτοίς ε- νούται δίχα τροπής, δι άφατον έλεος, την η- μών σωτηρίαν εργαζόμενος. Τροπαριον, "Ηχος δ. Ω" τών Αθλοφόρων ισότιμον, και παντων των Οσίων συμμέτοχον, παναοίδιμε Ο- σιομάρτυς υμνούμέν σε και δυσωπουμέν σε, πρεσβεύειν εκαστοτε υπέρ ημών, όπως εύρω- μεν έλεος. Κοντακιον, Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. Ω" αστέρα μέγιστον η Εκκλησία, κεκτη- ΣΑ μένη σήμερον, τον θεοφόρον Αθλητήν, φω- ταγωγείται κραυγάζουσα χαίροις Μαρτύρων, και Ασκητών εγκαλλωπισμα. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Ξ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞGΞΕΞΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΕΙΣ ΟΣ10ΜΑΡΤΥΡΑΣ. * 5' - " ..." Υ 9' ν" Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του - Κανόνος αυτών, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος δ'. Γ. κ. (", "Ωδή γ. "Οτι στείρα ένεκεν. όσμον αρνησάμενοι, τώ δι' ημάς εν τώ Κό- - σμω, σαρκι Θεώ ελθόντι, ηκολgθήσατε Χριστώ διό την υπερκόσμιον, Πανόλβιοι δό- ξαν εκληρώσασθε . Δίς . Ε θωρακι, καθοπλισθέντες καθεί- " λον, τας παρατάξεις πάσας, οι Αθληταί του δυσμενούς, και νικηταί γενόμενοι κραυγα- ι . Μ. ζουσιν "Αγιος εί Κύριε. Θερτoγίζον . ως αγαθή προστατις, διανοίξον, και εκ ύλη ή σωτήριος, της μετανοίας μοι πύλας, της Θεοσεβείας τοίς ναμασι - πυλών, της αμαρτίας ρύσαι με, φρουρήσασα θεία δυναστεία με. Ωδή - Εβόησε, προτυπών. 3 ν γ Μ Μ γ Ά και την "Ασκησιν ως και την "Αθλη- σιν, γεγονότες, τών επαθλων επίσης ετύχε- τε, Αθλοφόροι όθεν, Αγγέλοις αει συναγαλ- λεσθε. - ΤΆ και σφοδραίς αλγηδόσι βαλλό- Η μενοι, τη αγαπη του Χριστού, αταπείνω- τοι ώφθητε τας ημών οδυνας, δια τέτο Σοφοι θεραπεύετε. Δόξα. ( Νυ προς αίμα, ου προς σάρκα την πάλην / ηνέγκαντο, οι Γενναίοι, αλλ' αρχας ετρο- πούντο και δαίμονας, αορατω σθένει, του Υιέ του Θεού κρατυνόμενοι. τε τών γαρ απαντων, την χαραν τον Χριςον απεκύησας, και την λύπην πάσαν, της προμήτορος Εύας απήλασας. Τροπαριον, Ηχος δ. Δ "σκήσει το πρότερον παθη νεκρώσαντες, Αθλήσει το δεύτερον εχθρόν καθείλετε, τον πάσι πολέμιον, Μάρτυρες Αθλοφόροι, των Αγγέλων πολίται, όθεν κληρονομείτε την αί- διον δόξαν διόταίς ικεσίας υμών σώσατε παν- τας ημάς. Κοντακιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. Η: Ε της κοσμικής συγχύσεως έφύγετε, και Η 2 προς γαληνήν καταςασιν μετέςητε, Μαρ- τυρίου αϊμασι, και Ασκήσεως πόνοις στεφόμε- νοι όθεν και ανεδείχθητε, Μαρτύρων και Ο- η & σιων Ομοσκηνοί - Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αίωνιον έσονται δίκαιοι. «ΕξΘéΘΘθΘΘΥΘθΘεξ8586€ΘΘθΘ@@@@@@@@@@@ΘέΘέΘωχλΘ3ξε» ΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΑΡΤΥΡΑ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτής, Ωδή γ. και ς. "Ηχος δ'. - Ωδή γ. Ευφραίνεται επί σοί. 3' , 4' - ν' . φ' 3" «' R" Α" - ΑΆ σου την ψυχήν, έρως ο θείος, της ί Α σαρκός έρωτα, και χαλεπα βρασματα, τα τών αικισμών εναπέσβεσεν. σχύϊ παντουργική, την κεφαλήν του δυσμε- νούς έθλασας, της κεφαλής φέρουσα, Μαρ- τυς καρτερώς την αφαίρεσιν, " " " - - - Υ ν - "Δ / ... - - ιμάτων σου οι κρουνοί, της αθείας την πυ- ψ. 7: 2. V C. Α 2! < ραν έσβεσαν, τους δε πιστούς ήρδευσαν, Και νύν Θεοτοκίον. ο χαιρέσοι, ασιγήτως βοώμεν Παναχραν- 410 Λ. Ε Ρ Γ Ι Κ 0 Ν. Ι Τ Ο Υ Θεοτοκίον. ύ μόνη τους επί γης, των υπερ φύσιν αγα- δών πρόξενος, Μήτηρ Θεού γεγονας όθεν σοί το χαιρε προσαγομεν . "Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. ΑΆ εν γυναικείω σωματι φρόνημα, α- Α-Α ναλαβούσα προς παλην, επεξήλθες Μαρ- τυς τών Τυραννώντων, και βομφαία, υπομονής αυτούς έθανατωσας. Ε σταζομένη τώ αίματι Πανσεμνε, τώ σώ Νυμφίω παρέστης, καλλoναίς παν- τoίαις ωραϊσμένη, και τη τούτ8, εις αει εντρυ- φάς ωραιότητι . Δόξα. "ρωτι, τετρωμένη τώ Θείω εκραύγαζες Χρι- μ στον επείγομαι φθάσαι, τον ωραίον καλ- λει όθεν βασαν&ς, υπομένω, ακλινεί γηθομένη φρονήματι, Και νύν . Θεοτοκίον. " θαύμα, των απαντων θαυμάτων καινό- τερον ότι Παρθένος εν μήτρα, τον τα σύμ- παντα περιέπονται, απειράνδρως συλλαβούσα, ουκ έστενοχώρησε, Η Τροπαριον, "Ηχος δ. αμνας σου Ιησού κράζει μεγαλη τη φω- νή σε Νυμφίε μου ποθώ, και σε ζητούσα αθλώ, και συσταυρούμαι, και συνθαπτομαι τώ βαπτισμώ σου και πάσχω δια σε, ως βασι, ' 2. 1 / ΑΣ β?. λεύσω εν σοι και θνήσκω υπέρ σού, ίνα και ζήσω συν σοί αλλ' ως θυσίαν άμωμον προσδέ- χου την μετα πόθου τυθείσαν σοι αυτής πρεσ- βείας ως ελεήμων, σώσον τας ψυχας ημών. Κοντακιον, Ηχος δ'. Επεφάνης σήμερον. Ε" σήμερον, της Αθληφόρου, η λαμ- πρα πανήγυρις, παρεχομένη εμφανώς, πταισμάτων πάσι την άφεσιν, τοίς εκτελούσιν αυτής το μνημόσυνον. -- Κοινωνικόν. - Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος, - ΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικά, και εκ του ν 2. Αν 2ΔΟΥ, Ν. Α. / 1 ν ? ' Κανόνος αυτών, Ωδη γ', και ς. Ηχος δ. Ωδή γ. Ουκ εν σοφία, και δυνάμεις ΝΆ λογισμώ ο παρανομος Τύραν- - νος, την ζωήν ημών Χριστόν, δεινώς αρ- νείσθαι ηναγκαζε, Κόρα παναοίδιμοι, καται- κιζόμενος. - ΑΆ προκειμένων οργανων ηλόγησε, των Μαρτύρων ο χορός, προς σε τον μό- νον δυναμενον, σωζειν Παντοδύναμε, ενατενί- ζων πιστώς. - Μια βασανων, αι τρισόλβιοι "Αγιαι Μαρτυ- "- ρες, θησαυρον εν ουρανοίς, και αιωνίζου- σαν εύκλειαν, ήραντο τρανωτερον, Θεώ εγγί- |ζουσαι. Ε της ψυχής μου το σκότος α- πέλασον αμαρτίας τας σειρας, Αγνή Παρθένε διάρρηξον σώσόν με κυήσασα τον Πα- νοικτίρμονα. - Ωδής. Θύσω σοι, μετα φωνής. "δείν σου, εφιέμεναι καλλος αμήχανον, αι τε- τρωμέναι τώ πόθω, σου τώ γλυκυτάτω "Α- | ναρχε Αόγε, των βασανων, την πικρίαν γεν- ν%ίως υπΎνεγκαν - ( Μ" κρίμα, Αθλητών εν λειμώνι εξήνθησαν, ΕΕ αι Παναοίδιμοι Κόραι, και την Εκκλη- σίαν πνοαίς βασανων, των ποικίλων, ευωδία- σαν Πνεύματος γαριτι. μ. χ "Εξα. ΝΆ τον αθάνατον μόνον ποθήσασαι, τού δρωμένου θανάτου, αορατω σθένει νευρούμεναι, αριδήλως, ούκ έφρόντισαν Κόραι Νεάνιδες. Θεοτοκίον. - Και νύν Θεοτοκίον.. ΑΕ ο σκηνώσας έν Μήτρα σε Κύριος α- γιωτέραν εύρων σε, και καθαρωτέραν Κτί- |σεως πασης, Θεομήτορ, κυριώνυμε άχραντε Δέσποτα. Η Τροπάριον, Ηχος δ. Υ"περ Τριάδος καρτερώς έναθλήσασαι, τον Υ πολυμήχανον εχθρον ετροπωσασθε, αδελ- φικώς συνδούμεναι τα πνεύματα υμών όθεν εισωκίσθητε, σύνταϊς πέντε Παρθένοις, προς τον επουρανιον, Αθληφόροι Νυμφώνα, και συν Αγγέλοις τώ Παμβασιλεί, εν ευφροσύνη απαύ- στως παρίστασθε. Κοντακιον, "Ηχος β. Τα άνω ζητών. Π ΜΕ Χριστού, την μνήμην εορταζομεν, - την τούτων πιστώς, αιτούμενοι αντίλη- ψιν, του βυσθήναι άπαντας, από πάσης θλί- ψεως τους κραυγάζοντας ο Θεός γενέ μεθ' η- μών, ο ταύτας δοξασας ως ηυδόκησας. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι. ΛΕ . Το φπτ κ ο Ν. λ Μ. 1 Ξ ΞΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞ-ΕΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΕΙΣ ΟΣΙΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ , Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτής, Ωδη γ'. και σ'. Ηχος πλ. δ. Ωδή γ. Ο στερεώσας κατ' αρχάς, Ε πιστώς, ταίς του Κυρίου Ο- σία, παναοίδιμε Θεόφρον ακτίσι, της ε- φέσεως τυχείν, ικέτευες συν δακρυσι διο και της ελπίδος, μετ' ευφροσύνης επέτυχες. Μην σκοτισθείσαν μου ψυχήν, ταίς πονηραίς και βεβήλοις, ενθυμήσεσι Φιλανθρωπε Λό- γε, της Οσίας σου ευχαίς, καταύγασον, και σκότους με, τού αφεγγές εν ώρα, της Κρίσεως ελευθέρωσον. ηφαλιότητι νοός, τών ουρανίων τα καλλη, φαντασθείσα ταίς φροντίσιν 8δόλως, ένε- παρης υλικαίς πτεροίς κουφιζομένη δε, ακτη- μοσύνης Μήτερ, όλη μεταρσιος γέγονας. Θεοτοκίον, ών Χερουβίμ και Σεραφίμ, εδείχθης υψη- λοτέρα, Θεοτόκε συ γαρ μόνη εδέξω, τον αχώρητον Θεόν, εν ση γαστρί Αμόλυντε διο πιστοί σε παντες, ύμνοις Αγνή μακαρίζομεν. Ωδής". "Αβυσσος αμαρτιών. "ρξασα των ψυχικών, παθημάτων τη δυνα- μει του Λόγου, πασας τας των δαιμόνων, εξηφανίσας φαλαγγας, εν νηστείας και ευχαίς, και έν τοίς δακρυσι τον Νυμφίον, τον σον α- παύστως μεγαλύνασα. σιν όντως, στερρώς υπενεγκέσα, και πα- ματίζουσα. Δόξα. Α πω η 9 / ροσχες μου τη προσευχή, και εισακουσον ψυχής κατωδύνου ιδού γαρ η ζωή μου εν τώ "Αδη εξέλιπε και παρασχου μοι Χριστέ, άφεσιν δέομαι τών πταισματων, της σής Ο- σίας παρακλήσεσι. Και νύν Θεοτοκίον. έκρωσόν μου της σαρκός, τα κινήματα την Ν Ζωήν η Τεκούσα και των παθών τον σαλον εις γαλήνην μεταβαλε και γενού μοι βοηθός, εξαιρουμένη με τών κινδύνων, των εν τώ βίω Παναμωμητε. Τροπαριον, "Ηχος πλ. δ' Σ'ν σοί Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ' ει- Ε κόνα λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολ8- Η σία το πνεύμα σου. ΑΆ υπερφυή, εν νηστείας και δεήσε- ΑΆ Κόσμον, και σαρκικόν φρό- θών κυριεύσασα, απαθείας την στολήν, κατα- κεκόσμησαι του Σωτήρος, Νύμφη ωραία χρη- θησας τώ Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός παρέρχεται γαρ έπι- μελείσθαι δε ψυχής, πραγματος αθανατου διο και μετα Αγγέλων συναγαλλεται, Ένδοξε Ο - ?πτ και 3 Ν. Κοντάκιον, Ηχος β. Τα άνω ζητών. - Γον ασκητικόν, ισαγγελόντε βίον σου, τοίς καρτερικοίς εφαίδρυνας, παλαίσμασι και .. " 27. " Αγγέλοις σύσκηνος, Οσία ώφθης Θεομακαρι- στε συν αυτοίς Χριστώ τω Θεώ, πρεσβεύουσα 2 1 κ, απαύστως υπέρ πάντων ημών. "! - η Ε " δ' ς 2 Ετερον Κοντάκιον, Ηχος ο α γr , 2η φε " . Τα άνω ζητών. "ο σώμα το σον, νηστείας κατατήξασα, α- γρύπνοις ευχαίς τον Κτίστην καθικέτευες, δια τας πραξεις τας σας, όπως λαβης τελείαν άφεσιν ήν και εύρες Οσία σαφώς, οδον μετα- νοίας υποδείξασα. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. ΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞΞ Ξ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞΕΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞΞ ΕΙΣ ΟΣΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτών, Ωδη γ. και g". "Ηχος πλ. δ. "Ωδή γ. Ουρανίας αψίδος όροφουργέ. Υ"περίδετε καλλους σωματικού Πανσεμνοι, και την παραβρέουσαν δόξαν, όναρ ηγή- σασθε εν ταπεινώσει δε, και αγρυπνίας και πόνοις, τον Χριςον ζητήσασαι, τέτον ευρήκατε. Δίς. νημα, και δι εγκρατείας, και πόνων Χρι- στον έκτήσασθε, Νυμφίον άχραντον, επουρανίg πασταδoς, θείαν παρεχόμενον υμίν απόλαυσιν. Θεοτοκίον. ΙΆ Προφητών σε, αι ιεραι σαλπιγγες, πα- λαι προεμήνυσαν, πύλην φωτος γενήσεσθαι, και τόμον έμψυχον, ενώ χειρος άνευ Λόγος, υπερ λόγον "Αχραντε Κόρη γραφήσεται. Ωδής. Την δέησιν εκχεώ. \'γκράτειαν ταπεινώσει καρδίας, αγρυπνίαν ευσυμπαθητoν γνωμην, πίστιν ορθήν, και τελείαν αγαπην, τα ιερα εξασκήσαντα Γύναια, εγένοντο τέκνα Θεού, και θαυματων πηγαια- δαπανητοι. Δίς. Δόξα. "ενώσασαι εαυτας τών του βίου, ηδονών δί Η επιδόσεως πόνων, ασκητικών, τον εις γήν Μ Μ 2 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. καταβαντα, και εκουσία βουλή ξενητεύσαντα, εκτήσαθε εν Ουρανοίς, ξεναγέντα υμάς Αξια- γαστοί . Και χύν. Θερτοκίου, ανατε, και της φθοράς ως έσωσεν, εαυτόν εκδεδωκως τώ θανατω, την τη φθορά, και θανάτου μου φύσιν, κατασχεθείσαν Παρ- θένε δυσώπησον, τον Κύριόν σου και Υιον, της εχθρών κακουργίας με βύσασθαι. Τροπάριον, Ηχος πλ. δ. ( 3 Το προστριχθέν, Α" Α" 's εις λειμώνα αρετών ανθηφορούντα, των σεβασμίων Γυναικών περιπατούντες, της | Ευς μνημόσυνον αιωνιον έσονται δίκαιοι, οσμής πληρούμεθα της ηδυπνόου τοίς πόνος γαρ στομωθείσαι τών πειρασμών, το σώμα τη εγκρατεία δουλοπρεπώς καθυπέταξαν πνεύμα- τι, Αγγελικήν επίγής, πολιτείαν βιώσασαι δό- ξης ούν ήξιώθησαν, Κοντάκιον, "Ηχος δ', Επεφρίνης σήμερον, ώ Κυρίω "Οσιαι ευαρεστώσαι, δι ενθέων πράξεων, και πολιτείας καθαράς, της κληρουχίας ετύχετε, των Ασωμάτων, Σεμναι παμμακαριστοι. - Κοινωνικόν, τj'ΑΑ Λ Ο Μ Ε Ν Α Ε Ν Τ Α Ι Σ Ι Ε Ρ Α Ι Σ Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Α ΙΣ ΤΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΙΩΝ . =================================== ΜΗΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΔ'. Της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, της επονομαζομένης Μυρτιδιότισσας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων της Θεοτόκου, Ωδη, γ', και g'. Ωδη γ'. "Ηχος α. Αίθον δν απεδοκίμασαν. εύτε παντες ευφημήσωμεν, την Χαραν του Κόσμου, ότι Σωτηρία παντων έπεφάνθη, τοίς παλαι αιχμαλώτοις αλόγοις έν παθεσι, και την απάθειαν διδούσα, άπαντας πιστούς εστερέωσεν , , , Μ Α. ί Παρθενικόν απανθισμα, το της παρθενίας καύχημα και κλέος, και Μαρτύρων δόξα σου γαρ της Παρθενίας τα κλείθρα πεφύλακε, Χριστος εκ σού Κόρη τεχθείς, και παντας πι- στους εστερέωσεν. έδεν Ιακώβ σε Κλίμακα, Ουρανέ Παρθένε, διής και κατέβη, ο Θεός τών όλων, και σάρκα την βροτείαν αρρήτως προσείληφε, και καθηγίασεν αυτήν, και τώ Πατρι φίλην κατέ- στησε. Παρθένε συ γαρ εκκαθαίρεις μολυσμούς πταισματων, ότι Κολυμβήθρα σωτήριος δείκνυ- σαι, δί ής σωζόμεθα πιστοι, και σωτηρία στε- ρεούμεθα. Ι.iturgicon. Τ. Φ. 4 5 Ε Κ Τ Ω Ν ΦΥΛΛΑΔΩΝ, •tξ=ξ3ξε 3: ΕSξ=ξξξξ33ς Ά ψυχής και σώματος, δός καμοί "Ωδής. Ηχος β. Εν αβύσσω πταισμάτων. ωτηρίας σφραγίς Κόρη πέφυκας, Μήτερ " Αειπαρθενε τους προσπελαζουσιν, Αγνή Α" 7) \ Α Ο Λ τώ Θείω Οίκω σου, και τιμώσι πιστώς την Είγιόνα σου. Μ". γέγονας Κόρη αντίληψις, ταύτης σου της Νήσου, Θεόν ως γεννήσασα, και α- νομβρίας έλυσας, τον αυχμόν, και την γην κα- τεδρόσισας. Δόξα. νηγέρθη ο πάνσεπτος Οίκός σου, Παναγνε Θεόνυμφε παρα τών δούλων σου, και εν αυτώ κατώκησας, και πηγας αναβλύζειςιασεων. Και νύν . - ΛΕ με Παρθένε τον δείλαιον, πάσης περιστασεως και κατακρίσεως, εχθρών ε- πεμβαινόντων μοι, και κολασεως ρύσαι τον δε- λόνσου, ο Τροπαριον, "Ηχος δ. αοι νύν κροτήσωμεν, δεύτε τας χείρας πι- Λ ) Α" \ Α. στώς, και άσωμεν άσμασι τη Θεομήτορι, έν πόθω κραυγαζοντες χαίρε ή προστασία ποόντων τών δεομένων χαίρε η σωτηρία τών τιμώντων σε πόθω χαίρε ή τώ παραλύτω την βασιν βραβεύσασα. Κοντακιον, "Ηχος πλ. δ. Τη υπερμαχω. Τ Θεοτόκω οι πιστοί νύν προσπελάσωμεν, ως χορηγούση τοίς πιστοίς πάσιν ιαμα- τά, αναμέλποντες έφύμνια μετα πόθου , αλλ' ως ήγειρας παραλυτoν Θεόνυμφε, απο πασης ημάς ρύσαι περιστασεως, τες σοί κραζοντας χαίρε δόξα παγκόσμιος. - Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Κοινωνικόν. Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, και το όνομα Κυ- ρίου επικαλέσομαι. «Ε=========>5€θε ΞΕΞΕΞΕΞΕδέΞΕΞΕΘεΞΕ δεGes==========3. Μ ΗΝ 0 Κ Τ Ω ΒΡ Ι Ο Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ κ. Του Οσίου Πατρός ημών Γερασίμου του Νέου Ασκητού, τού έτη Νήσω Κεφαληνίας. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτού, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος α. Ωδη γ'. Τώ προ τών αιώνων. καθηράμενος, ολοσχερώς εκολλήθης Χρις ώ, τώ σε καταστέψαντι. ε "φθης εκ κοιλίας, καταγώγιον θείον τού Εά Πνεύματος, φωταγωγούμενος ταϊς τέτου, επιπνοίαις Παμμακαρ, ένθεν φωτός έμπλεως γενόμενος, και θεία λάμψει τον νούν, Παίτερ Ά Ο ένος σου Θεόφρον, και πατρίδα και πλού- τον κατέλιπες, ακολουθήσας εκ καρδίας, προσταγαίς του Δεσπότου όθεν τούτω παρι- σταμενος, καθικετεύεις αυτόν εκτενώς, υπέρ τών υμνούντων σε. Θεοτοκίον. Η Αγιωτέρα, γενομένη τών άνω Δυνάμεων, Η συ εί Παρθένε Θεοτόκε, προστασία και σκέπη, των σοι προστρεχόντων "Αχραντε μη ούν παρίδης ημάς εκτενώς, αίνόν σοι προσα- γοντας . ,,, , , " 9 - Αυ Ωδής. Σπλαγχνων Ιωνάν. ΜΕ και φρικτον, έτέλεις τεραςιον, εν Κό- - σμω Σοφέ, και εν Μονή σου το πρίν και το Σώμα σου, το σεπτόν και σεβάσμιον "Οσιε, ενεργεί και μετα θανατον ως πρότερον, έμ- πνουν, και ζών τα τεράστια, διετέλει αύλως εκαστοτε. Η Ε από γής, εις ύψος αιθέριον, Αγγέλοις ΕΗ συνων, και αγαλλόμενος, και κατέλιπες, Μοναζούσαις την θείαν ευλόγησιν, ειρηνεύειν ταύτας και την μνήμην σου, Μακαρ εκτελείν σοι πάντοτε, ίνα εύρριεν χάριν και έλεος. Δόξα. Ε σου είς γήν, το Σκήνος Θεόπνευστε, ί και εν ουρανοίς το θείον πνεύμα σου, με- - ταβέβηκεν, εκ φθοράς εις αθάνατον εύκλειαν, και Τριαδι τή Αγία νύν παρίσταται ήπερ και πρεσβεύεις πάντοτε, υπέρ πάντων τών πίστει υμνούντων σε Και νύν. Θεοτοκίον. Α αμψον εν εμοί, το φώς το απρόσιτον, Παρ- Α θένε Αγνή αειμακαριστε, και Παναμω- με, σαΐς πρεσβείαις σον Υιον ικέτευσον, και δυσώπησον αυτόν Θεοχαρίτωτε, δούναι μοι τε- λείαν άφεσιν, τών κακών οίς αυτόν παρεπί- %ρ% να . Ο "; Τροπαριον, Ηχος α. Τ ης Μονής τον προστάτην, και εν σαρκι "Αγγελον, και θαυματουργόν θεοφόρον νεοφανέντα ημίν, επαινέσωμεν πις οι θείον Γε- Ι" σου την σαρκα, υποταξω νηστείαις τώ πνεύματι, και κακουχίας των δαιμό- νων, και ενέδραις ταϊς τούτων, σαυτόν Πατερ ράσιμον ότι αξίως παρα Θεού απείληφεν, ια- \ 2 η Ο Υ Α ματων την αενναιον χαριν ρώννυσι τ8ς νοσgν- τας δαιμονώντας ιάται διό και τοίς τιμώσιν αυτόν βρύει ιαματα. Ά δ'. Επεφανης σήμερον. "γκρατεία Όσιε τον νούν καθαρας, και α- Ελ γνεία σώματος, καταλαμπρύνας την ψυ- χήν, ανεπτερωθης προς άληκτον, και θείαν δό- ξαν Χριστού του Θεού ημών. Κοινωνικόν, Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Τ Η ΑΥΤΗ Η ΜΕΡΑ. Της Οσίας Ματρώνης της Χιοπολίτιδος, - Εις την Αειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτής, Ωδή γ. και g'. Ηχος δ. Ωδή γ. Τους σούς υμνολόγους, 2 / < Α2 , Α 1 2 Α σματων και κρότων Πανολβία, τα σα όν- τως άξια τελείν. Θεoν γαρ τοίς σοίς μέ- λεσι, τοίς ιεροίς εδόξασας, και τούτω έγονας, και ιερον καλλιέρημα. Νυκτος αποστέρξασα τα έργα, ημέρας έγέ- L V νου και φωτός, τέκνον Ματρώνα γνήσιον, του βίου ευσχημόνως όδον, ως εν ημέρα τέμνε- σα, και φώς προς άδυτον σπεύδουσα. ΥΕ στενωσασα και άρτου, ενδεία Μα- Η τρώνα κομιδή, γαστέρα, πάσαν έφεσιν, την ταύτης έχαλίνωσας διo ευρυχωρότατον, εν ουρανοίς πλατος εύρηκας. θεότοκίον, ΝΕ χρηματίζων ου γινωσκω, κακίας τώ θύμα καρω συσχεθείς, και μέθη απογνώσεως, βεβαπτισμένος Δέσποινα αλλ' ή νεκρούς ζωώ- σαντα, Τεκούσα, αυτή με ζώωσον. Λ Ε Ι Τ Ο Υ ΡΤ Ι Κ Ο Ν. Μ 15 2 / ? - Ωδής'. Εβόησε, προτυπών. w ΑΡ Ο 27ς. εφέλην σε, δροσεραν ή του Πνεύματος έδει- " ξε, χαρις Μήτερ, νοσημάτων εξαίρουσαν : καύσωνας, και παθών ομίχλην, πρεσβειών σου ταίς αύραις σκεδαζουσαν. επλήρωται, και εν σοί ψαλμική προαγό- ρευσις. Βασιλεί γαρ, τώ τών όλων Παρ- δένος εξόπισθεν, της Αειπαρθένου, συν σεμναίς απηνέχθης Νεανισι. Δόξα. 'ούν έστησας, ανιατων παθών ταις πρεσ- βείαις σου, τοίς τώ τα φω, προσιούσι τώ σώ μετα πίστεως, και ψυχών Ματρώνα, σηπε- δόνα δεινόν απεξήρανας. Και νύν Θεοτοκίον. " άχρονος, υπο χρόνον εκ σού Κόρη γίνε- Ο ται, και δράται, ο Αγγέλοις αυτοίς αθεω- ρητος, φύσεως βρoτείας, υπελθων φιλανθρώπως το φύραμα. Τροπαριον, "Ηχος πλ. δ. Η Ε κόνα λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολ8- θησας τώ Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκος, παρέρχεται γαρ επιμε- λείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανατου, διο Μ \ 9 Ο ' Ι. - και μετα Αγγέλων συναγoίλλεται, Οσία " τρώνα το πνεύμα σου. Κοντακιον, "Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον. υδαμώς το θηλύ σοι, έμποδων ώφθη Μα- Ο τρώνα, προς τους υπέρ άνθρωπον, αγώ- νας όντως και άθλους ήσχυνας διό τον μέγαν νύν Θεοφόρε, εύφρανας το γυναικείον μεγαλως γένος το εκείνων ταίς σαίς νίκας, προσαφε- λούσα της ήττης όνειδος. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. ΕΞΕΞΕΞΞ ΞΞΞΕΞΕΞ ΞΞΞΞΕΞΕΞΕΞΞ ΞΞ ΞΞ ΞΈΞ ΞΞΕΕ Μ ΗΝ Ν 0 Ε Μ Ε Ρ Ι Ο Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΞ". Του Οσίου Πατρός ημών Αλυπίου τού Κιονίτου, ο Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και έκ τών Κανόνων αυτού, Ωδη γ' και g'. , ? και ρ. ΤΡ. . . . Ωδη γ'. Ηχος πλ. α. Ο πήξας επ' ουδενός. νος, επιτεθειμένος, ταϊς σελασφόροις σου, "ν σοί Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ' ει- - Η ς λύχνος έπι λυχνίαν, πραξεως κρείττο- σιoύσαν, ευσεβοφρόνως κατελαμπρυνας, σκό- τους αμαρτίας λυτρούμενος. ρός σε τας ιερας, κινήσεις ποιούμενος, προς τηρήσεις θείων, νόμων τέ; Πνεύματος, "Αγ- - 2 2 Υ Α 2 Α «ι γελος έφανης επί γης, Αγγέλων πολιτείαν, μετα σαρκος αναλαβόμενος, Πάτερ θεοφόρε Αλύπιε. Ε "μφρόνως τών οχληρών, του βίου Αοίδιμε, μεταναστης ώφθης, και προσεχώρησας, προς ασκητικής διαγωγής, τα σκάμματα προ- θύμως, την σην καρδίαν oίκητήριον, "Οσιε δει- κνύων του Πνεύματος. Θεοτοκίον. Παρθένε το καθαρόν, του Λόγου παλατιον, την ψυχήν μου δείξον, οίκον του Πνεύμα- τος, ύδατος πηγής ζωαρχικής, πότισόν με τη καύσει, της αμαρτίας φλογιζόμενον όπως κα- ταχρέως δοξαζω σε - Ωδή γ". "Ηχος πλ. δ. Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον . οιούμενος εν τώ Κίονι στασιν, της κακίας σε τα πνεύματα Μακαρ, λίθοις σαφώς, βάλλοντα υλακτούντο, μανιωδώς κατα σου ω- ρυόμενα αλλ' ουδαμώς της αρραγούς, πέτρας Πατερ τον νούν σου εσαίλευσαν. πέμεινας υπομένων Κυρίω, αληθή τώ δω- ρουμένω σοι Πατερ, υπομονήν, υποφέρειν το τραύμα, όσοι προσήξεν εχθρός ο πολέμιος αλλ' απεκρούσθη πληγωθείς, καρτερία τή σή θανατούμενος. Δόξα . Μυ "? "Φ ΑΦ ' Α 3 Φ ώς ύπερθεν τού σου Κίονος Πατερ, καθ' ε- " θ' αν Ψ ί κάστην παραδόξως ωράτο, Θαυματουργέ, απελαύνων το σκότος, έχθρών ασαρκων Παμ- μακαρ Αλύπιε φωτίζων δέ σου δαψιλώς, της ψυχής τα σεπτα αισθητήρια. . . . . Και νύν Θεοτοκίον... .. γο πέρλαμπρος ανεδείχθης Καθέδρα, Βασι- λέως ουρανίου Παρθένε, εν ή σαρκι, α Ο WS- ι "Τ γ' Η Α \ Α α" " " παύσατο θέλων, και τον πολύν ημών κόπον αφείλετο, και ίδρυσε τό Πατρικώ, ως ηυδόκη- σε Θρόνω τον άνθρωπον. Τροπάριον, "Ηχος α. "πομονής στύλος γέγονας, ζηλώσας τους θεσι, τον Ιωσήφ εν τούς πειρασμούς, και την Προπάτορας "Οσιε, τον Ιωβ εν τούς παί- τών Ασωμοίτων πολιτείαν, υπάρχων εν σώμα- ? Α. \ " Α" ("Η Λ-Ν. Α - τι Αλύπιε Πατήρ ημών "Οσιε, πρέσβευε Χρι- στώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών, Κοντοίκιον, "Ηχος πλ. δ' Ως απαρχας της φύσεως Ε" 9' ο η Α' ψ 3" "Α, η * ς αρετών υπόθεσιν, και Ασκητών καλλω- ΙΩ πισμα, η Εκκλησία δοξάζει σε σήμερα", Μ Μ 6 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ 0 Ν. και ανυμνεί σε Αλύπιε ταϊς ευχαίς σου πα- Δόξα. ράσχου, τοίς τιμώσιν εκ πόθου, τας αριστείας (Γ' s Ιεραρχών, κανων και έδραίωμα, Φω- σου, και τα παλαίσματα, των εγκλημάτων ε- | Αστηρ Οικουμένης διαυγέστατε, πύργειά- κλύτρωσιν ως επώνυμος. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. -Ε"eeeeeeeeeeeeee?ε Εεεεεεεεεεεεεεεεε"ε" ΜΗ ΝΔ Ε Κ Ε Μ Ε Ρ Ι Ο Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΒ'. Του εν Αγίοις Πατρός ημών Σπυρίδωνος Επισκόπου Τριμυθούντος του Θαυματουργού. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων αυτού, Ωδη γ'. και g'. Η γ. Ωδή έστιν εκ του Μηναίου, η δε σ'. εκ τής Φυλλαδος. Ωδη γ'. "Ηχος β. Εν πέτρα με της Πίστεως. ΤΥον νούν σου απαθεία καταλαμπρύνας, και θεία ταπεινώσει καθωραϊσας, χαρίσματα του Πνεύματος υπεδέξω, διωκειν πνεύματα, λύειν νοσήματα, των πιστώς τιμώντων σε Ιε- ρωτατε . "Τ Γον όφιν τον αρχέκακον αποκτείνας, τον Τ τρόπον τον φιλαργυρον συμπατήσας, οί- κτείρων τον δεόμενoν Ιεραρχα, όφιν μετέβαλες, χρυσούν εις κόσμιον, ιεραίς εντεύξεσι Πατερ "Οσιε. 2 φυ w ". 2?. Α" 2 γ. 2 Α. Α νήλθες προς το όρος της απαθείας, εισέ- ΗΑ δυς εις τον γνάφον της θεωρίας πλαξι δε της καρδίας σου εισεδέξω, νόμον σωτήριον, ως Ιερώτατος, και θεράπων γνήσιος του Δεσ- πότου σου. Θεοτοκίον. ΔΩ εράπευσον τα τραύματα της ψυχής μου, Θ τον νούν μου σκοτιζόμενον αμελεία, Θεό- νυμφε καταύγασον, ίνα ψάλλω ουκ έστιν ά- μεμπτος, ως συ Παναμωμε, και ουκ έστιν ά- χραντος, πλήν σου Δέσποινα. Ωδής: Ηχος α..Σπλάγχνων Ιωνάν, "λλον Σαμουήλ, η χάρις σε έχρισε, Σπυρί- ΑΑ δων σοφε ιερατεύειν Θεώ, και προσήγα- γες, αναίμακτους θυσίας Πανόλβιε πιστεύων αληθώς ότι εδείχθη σοι, άνω εν σκηναίς Θεού ημών, η φρικτή Λειτουργία και άμωμος. fo αβδoν Μωυσής, εις όφιν μετέβαλε, προ- Ρ σταξει Θεού παλαι κινούμενος συ δε "Ο- σιε, εις χρυσον προσευχή σου μετέβαλες, τον όφεν Ιεραρχα δια φίλον τον σόν ούτω θαυμα- τα ειργάσατο, δια σέ ο Θεός Πάτερ τέρατα. σειςε, Εκκλησίας θεμέλιε άρρηκτε τών θαυ- ματων ποταμος ο ανεξάντλητος ρύσαι σαίς πρεσβείαις πάντοτε, πειρασμών τους τιμώντας την μνήμην σου. Και νύν Θεοτοκίον. όλπων ουκ εκστας, αναρχου Γεννήτορος, " εν κόλποις αγνής, Κόρης αυλίζεται και καθίσταται, ο αμήτωρ απατωρ σαρκούμενος, ο της δικαιοσύνης βασιλεύων Θεός τούτου α- γενεαλόγητος, η φρικτή γενεα και απόρρητος. Τροπαριον, "Ηχος α. ής συνόδου της Πρώτης ανεδείχθης υπέρ- μαχος και θαυματουργών λόγω μόνω ποταμούς ανεχαίτισας, Σπυρίδων μακαριε σο- φέ όθεν νεκραν συ εκ τάφου προσφωνείς, και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες και εν τώ μέλπειν τας αγίας σου εύχας, Αγγέλους έσχες συλλει- τουργούντας σοι Ιερώτατε, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχυν, δόξα τώ σε στεφανώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι δια σου τοιαύτα τέρατα. Κοντάκιον, Ήχος β. Τα άνω ζητών. ώ πόθω τρωθείς Χριστού Ιερώτατε, τον Τ νούν πτερωθείς τη αίγλη του Πνεύματος, πρακτική θεωρία την πράξιν εύρες Θεόπνευ- στε, θυσιαστήριον θείον γενόμενος, αιτούμενος πάσι θείαν έλλαμψιν. "Ετερον, "Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον. Η Η Κερκύρα σήμερον λαμπρα λαμπρώς εορ- Η ταζει. Συν αυτή δε άπασα η Οικουμένη θαυμάζει. Λάρνακα θαυματοφόρον εγκωμια- ζει Ταύτη δε φυλαττομένη φαιδρώς κραυγα- ζει. Χαίροις φύλαξ ο τής Νήσs, Σπυρίδων ταύ- της ομού και πρόμαχος. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. " Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΖ. Τού εν Αγίοις Πατρός ημών Διονυσίου Αρχιεπισκόπου Αιγίνης του Ζακυνθίου. - 9. 4, ί, " η- 4 3" ΝΑ Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων αυτού, Ωδη γ' και ς. Ωδή γ. "Ηχος β. Εξήνθησεν η έρημος. Υενναίως κατεπαλαισας, στοργήν γεννητό- Η ρων σε, και πάσαν άλλην εύκλειαν, Σταυ- Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. λ Α 7 ρόν δ' άρας τον του Κυρίου σου, προς τας ερή- μους χαίρων ηυτομόλησας. "χνη τών της ασκήσεως, φεγγοβόλοις λαμ- ψεσι, τετηλαυγότων "Οσιε, στενή τρίβω έκ- μίμησαμενος, Ασκητής επεφανης διαπρύσιος. "λος εν σοι επέπνευσεν, ήχος Θείου Πνεύ- Ο ματος, και χαρισματων έδειξε, θείων έν- δοξον οικητήριον, και πηγήν ιαματων ανεξάν- τλητον. Θεοτοκίον. "πόδεξαι το Σπήλαιον, Μαριαμ την άχραν- Υ τον αποτεκείν γαρ έρχεται, απειρανδρως Χριστον τον Κύριον, μεσότοιχον της έχθρας λύ- σαι θέλοντα. Ωδής. Ηχος ά: Σπλάγχνων Ιωνάν. "ντως την φρικτήν, Θεώ και αναίμακτον, Ο αγνώς λογικήν θυσίαν έθυες, μετα σω- ματος, επιβιωτεύσας ως άσαρκος όντως όλος του Θεού ναος παναγιoς, ώφθης όργανον και Πνεύματος, ηχούν πασης αρετής μελωδημα. έφους ζοφερού, τον νούν απεκαθηρας, νε- φώδη ποτε αμφιγνοούνται σου, Διονύσιε, Δανιήλ συνεργεία αλαςορος φανείς εκτός σής Λαρνακος αυτώ θείου Ναού, ένδον εισελθόντι Α'γιε, θυτών μέσω, ύμνοις λειτουργούντων σοι. Δόξα. αξεις νοεραι, δρώσαι εξέστησαν, σε Μα- Τ καρ τού σου εναποκρύπτοντα, τον ομαί- μονος, διωκόντων οργην δραπετεύοντα, φονέα όνπερ έσωσας θανατου τέ πικρέ, τούτον συμ- παθως δεξαμενος, πεφευγότα, εν σοι αγνοούν- τα σε. Και νύν. Θεοτοκίον. "δη τής ημών, έκλαμψαι προέρχεται, Παρ- Η θένου Αγνής, της εξ οσφύος Δαβίδ, η α- νακλησις, σωτηρίας ως ώμοσε Κύριος ήχήσω- μεν ούν άσματα, και άσωμεν ωδας ύμνον ά- παντες κροτήσωμεν, Γενεθλίοις, Χριστού Προ- εόρτιον. - Τροπαριον, "Ηχος α. Τού λίθου σφραγισθέντος. ής Ζακύνθου τον γόνον, και Αιγίνης τον Τ Πρόεδρον, τον φρουρον Μονής τών Στρο- φάδων Διονύσιον άπαντες, τιμήσωμεν συμφω- νως οι πιστοί, βοώντες προς αυτόν ειλικρινώς σαίς λιταίς τους την σην μνήμην επιτελούντας σώζε, και βοώντας σοι δόξα τώ σε δοξάσαντι Χριστώ δόξα τώ σε θαυμαστώσαντι δόξα τώ δωρησαμένω σε ημίν πρέσβιν ακοίμητον. Κοντακιον, "Ηχος γ'. Η Παρθένος σήμερον. Ε υχαρίστοις άσμασι, τών Ζακυνθίων η Πό- λις, Ανυμνείν προτρέπεται, πάντας πι- | στους συγκαλούσα, Μέγιστον τον εν αναγκαις θερμον προστατην, Ρύστην δε τών τοίς κινδύ- νοις συνεχομένων, Και γεραίρουσα κραυγάζει το κλέος χαίρε πιστών Διονύσιε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΜΗ Ν Ι Α Ν Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ . Ε Ι Σ Τ Α Σ Λ'. ι Η Αναμνησις τού γενομένου Θαύματος εν Ζακύνθω, παρα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, εν τή του Λοιμού απαλλαγή. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος των τριών Ιεραρχών ή γ'. Ωδή και τέ Αγίου ή ς. "Ηχος β. Ωδής. Εν αβύσσω πταισματων. ασιλείς Ιερείς τε και "Αρχοντες, πάσα Ζα- , κυνθίων τε ταξις ευφραίνεται, εν τη εξόδω σήμερον, της σεπτής σε Εικόνος Γεωργιε. Δίς. Δόξα. ΡΆ την νόσον εξήλασας, έκ περιο- |. χής Ζακυνθίων Γεώργιε, ώς στρατιώτης άριστος όθεν αίρει σοι νίκης τα τρόπαια. Και νύν . Θεοτοκίον. "αματων πηγήν σε γινωσκομεν, και αλεξιφαρ- μακον Κόρη παναμωμε, συν Γεωργίω όθεν σε, μακαρίζειν ουδόλως παυσόμεθα. Τροπάριον των τριών Ιεραρχών. Και του Αγίου. "Ηχος δ', Ο ς τών αιχμαλώτων ο ελευθερωτής, και τών Ω πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ια- τρός, Βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Με- γαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριςώ τώ Θεώ, σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντάκιον των τριών Ιεραρχών. Και του Αγίου το παρόν, "Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. Η Ε ύχαρίστως άπασα Νήσος Ζακύνθου, την Παρθένον Δέσποιναν, συν Γεωργίω τώ λαμπρώ, ως ευεργέτας δοξασωμεν, ημάς φυλατ- τείν οξεί ικετεύοντες. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. Μ 18 - Λ Ε ΞΕΞ ΞΞΕΞΕΞ ΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞΞΕΕΕΕΞ ΞΞΕΞΞ ΜΗΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ. Ε Ι Σ Τ Α Σ Η Του Αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους. Α" %. , ". \. ψ. 2. Α. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τών Κανόνων αυτού, Ωδη γ'. και g'. Ωδή γ. Ηχος πλ. β. Ουκ έστιν "Αγιος, ως σύ. υκ έστιν όλως εξειπείν, τών θαυμάτων " τα πλήθη, άπερ έδρασας έτι, εν τώ βίω περιων, και προς Θεον μετελθων, Αθλοφόρε Μαρτυς αξιαγαστε. ΛΑυναμει θεία κρατυνθείς, το ανίσχυρον θρα- Α. σος, τών ανόμων καθείλες, στρατιώτης ως στερρος, Χαραλαμπες Αθλητα, ως πολίτης θείας παραταξεως. Α μοίτων ρεύσαντες κρουνοί, σου του σωμα- Α τος πάσαν, ασεβείας την φλόγα, και δει- νην πυρκαϊαν. κατέσβεσαν της τρυφής, τον χει- μάρβουν σοι δε προεξένησαν. Θεοτοκίον. γίων "Αγιον Θεόν, τέτοκας Παναγία, αγιό- - τητος οίκος, δεδειγμένη καθαρός, και πύ- η μόνη Χριστός, ήν διήλθε, σώζων το ανθρω. ΤζίγΟΥ) . Ωδής. Ηχος δ. Την θείαν ταύτην, και παντιμον. Εορτήν τό Παμμακαρος, δεύτε την παν- σεπτον, Καραν αυτού ασπασώμεθα, και τών δεινών την λύτρωσιν κομισώμεθα. Η ηγην ίασεων έχοντες, την Καραν την σε- Η πτήν σου Χαραλαμπες, θερμώς προστρέ- χομεν, ταύτη προσκύνησιν νέμοντες, και τον Θεόν υμνούντες, τον σε δοξάσαντα . Δόξα. / εγίστην χαριν απείληφας, Θεόθεν Αθλητα ΙΝΗ γενναιότατε, Μαρτυς Χαραλαμπες. Κα- ραν την σην γαρ ο Κύριος, των ιαμάτων κρή- νην σαφώς ειργάσατο. Και νύν Θεοτοκίον, Νον πύρ εν σοι της Θεότητος, εσκήνωσεν Αγνή Θεονύμφευτε, και ου κατέφλεξε, την σην νηδύν Παμμακάριστε, εδρόσισε δε μάλ- λον, και κατεφωτισε. Τροπαριον, Ήχος δ. φε, εδείχθης Χαράλαμπες, έλαμψας εν τώ Κό- σμω δια του Μαρτυρίου, έλυσας και είδωλων την σκοτόμαιναν Μακαρ διo εν παρρησία Χρι- στώ πρέσβευε σωθήναι ημάς. - Κοντακιον, "Ηχος δ'. Επεφονης σήμερον. Ο ησαυρον πολύτιμον η Εκκλησία, την σην Γ. Καραν κέκτηται, Ιερομάρτυς Αθλητα, τροπαιοφόρε Χαραλαμπες διο και χαίρει τον Κτίστην δοξαζουσα . Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται δίκαιος. ., 3 -=->ξάt=ξ23. Ε. εφε-ΕξΞ33ς θtiΞΕΒΕξ89 «Ε» εξΞξε 34-Ξ=- Μ. Η Ν Α Π Ρ Ι Λ Ι Ο Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΘ'. Του Αγίου Μαρτυρος Ιωάννου, του εξ Ιωαννίνων, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος της τυχούσης Εορτής Ωδη γ'. και τέ Μαρτυρος Ωδής. "Ηχος β. Ρ "αντισμώ σών αίματων εδρόσισας, τας των ευσεβών διανοίας Τρισόλβιε : αυτοίς δε παλιν έσβεσας, χαλεπής ασεβείας τους άν- δρακας. τεφηφόρος Θεώ παριςαμενος, συν τοις τών Ωδής. Εν αβύσσω πταισματων. Ν. ΙΑ- Μαρτύρων χοροίς Χαριτωνυμε, τους υμνη- Τ". δείαν ταύτην και παντιμον, τελούντες τας σου πρέσβευε, λυτρωθήναι παντοίας κα- κώσεως. Δόξα. Ο Γην αρχέκακον καραν συνέτριψας, του δο- λίου δράκοντος, εν τούς αγώσί σου, και τη στεβρά ενστασει σου, των δαιμόνων τα στί- φη διεσκέδασας. Και νύν. Θεοτοκίον Υ" περαμωμε παναγνε Δέσποινα, η Θεον αν- θρώποις αφράστως κυήσασα, σώσον η- μάς δεήσεσι, Ιωάννου τέ δείg και Μαρτυρος : Η Τροπαριον, Ήχος γ. Θείας πίστεως. Μ", καύχημα Ιωαννίνων, μέγα στήριγμα της Κωνσταντίνου, μέγα κλέος συ τ8των τών Πόλεων, της μεν γαρ γόνος σεπτος έχρη- μάτισας την δε τοίς σοίς επορφύρωσας αίμα- σιν αλλοι πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ Μακαριε, τού περιέπειν αυτών την ευσέβειαν. Κοντακιον, Ηχος δ. Επεφονης σήμερον. ‘ς ς ύλος ακλόνητος της Εκκλησίας Χρις 5, Α 'θλοφόρον νέον σε η Εκκλησία, κτησαμένη και λύχνος αείφωτος της Οικουμένης Σο- |" άπασαν του διαβόλου την ισχύν κατα- * } , λέ , το Υ Ρ Τ Ι Κ Ο Ν. βαλέσα γεραίρει σε, αξιοχρέως τιμώσα την μνήμην σου . Κοινωνιγιόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Μ Η Ν Μ Α Τ Ο Σ . Ε Ι Σ Τ Α Σ Γ. Τών Αγίων Μαρτύρων Τιμοθέου, και Μαύρος. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ τέ. Κανό- νος της τυχείσης Εορτής η γ. Ωδη και των Αγίων ή ς. "Ηχος πλ. β. Ωδής. Τού βίου την θαλασσαν. ί "Αγιοι Μάρτυρες, τώ ιστίω του Σταυρού, πνευματικώς πτερέμενοι, τών πειρασμών το πέλαγος αβλαβώς, εν πίστει παρέδραμον, και προς θείους λιμένας ανεπαύσαντο. "φάψαντες λέβητα, εν αυτώ σε τον Χριςόν, ομολογούσαν ρίπτουσιν, οι δυσσεβείς, αλ- λ' έμεινας αβλαβής, την δρόσον του Πνεύμα- τος, εύραμένησε Μαύρα αναψύχουσαν. Δόξα. τρεβλούμενοι Μάρτυρες, πασας στρέβλας Σ του εχθρού, ανδρείως διελύσατε, και τη αγάπη τέλεον του Χριστού, ψυχας συνεδήσα- τε, της σαρκός αποθέσει Παναοίδιμοι. Και νύν Θεοτοκίον. Η ανάγαθε Δέσποινα, τον πανοίγαθον Θεόν, Ι η εν σαρκί κυήσασα, κεκακωμένην πα- θεσι την ψυχήν, εμην νύν αγαθυνον, ίνα πίστει και πόθω μεγαλύνω σε . Τροπαριον, Ηχος δ. ΜΆ σύλλογος νύν ευφραίνεται Αγ. γέλων άσμασι μεγαλύνομεν, την μνήμην ύμών "Αγιοι, άπαντες μελωδέντες, και πιστώς εκβοώντες χαίροντες της Τριαδος, Δυας Μαρ- τύρων και κλέος, Τιμόθεε, και Μαύρα, υπερ ημών αει πρεσβεύετε. Κοντακιον, Ηχος δ'. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ. ΤΕ πολυτρόπους αικισμούς ανεγκόντες, και τους στεφανους εκ Θεού ειληφότες, υπέρ ημών πρεσβεύσατε προς Κύριον, μνήμην την πανίερον την υμών εκτελούντων, μέγιστε Τιμόθεε, και αοίδιμε Μαύρα, του ειρηνεύσαι Πόλιν και Λαόν αυτός γαρ έστι Πιστών το 1 Ά μου τον νούν, πληγέντα ταϊς πα- 7 κραταίωμα. Μ Μ 9 "Ετερον, Ηχος γ. Η Παρθένος σήμερον. ι ευχής απωσατο, τους πειρασμούς διαβό- λου και Αγγέλου δέχεται, χειραγώγία ή Μαρτυς θρόνω γαρ επουρανίω αύτη προσή- χθη στέφανον στολήν λευκήντε απολαβούσα Άνα χαίρη αιωνίως, μετα Μαρτύρων παντων χορεύουσα, - - Μεγαλυνάριον, / εύγος αγιόλεκτον του Χριστού, Ξυνωρίς α- /4 γία, ή κηρύξασα τον Χριστόν, Τιμόθεε άμα τη λαμπρά Μαύρα, συγχωρησιν πταισμα- των ημίν αιτήσασθε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιώνιον έσονται δίκαιοι. εξέ=33666ΘΘéΘΘΘΘβΘΘ®ΘeΘΘ98ΘéΘéΘθ®éêëΘξ6Θξε" Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΕ. Τού εν Αγίοις Πατρός ημών Αχιλλίου Αρχιεπισκόπου Λαρίσσης του θαυματουργού, Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ των Κανόνων αυτού, Ωδη γ' και ε'. Ει δε τύχη εν ταις Εορταίς, λέγομεν την γ. "Ωδην της τυχούσης Εορτής, και την ε", τού Αγίου . - 7ς και η ? . , ί - Ωδή γ. Ηχος α. Δεύτε πόμα πίωμεν καινόν. εύτε πόμα πίωμεν καινόν, εκ πηγής νύν βλυζούσης του Αρχιποίμενος, του Αχιλ- λίου πιστοί, του πάσι κηρύξαντος λαμπρώς, Χριστού την Αναστασιν. - Ν" παντα πληρούνται χαρμονής, ορατα τε όμoύτε και τα αόρατα συνεορτάζει φαι- δρώς, ο Κόσμος Αχίλλιε ημίν, την μνήμην σου σήμερον. - θες συνεσταυρέτο τώ Χριστώ, τή ασκήσει ο θείος Αχίλλιος συνανηγέρθη λοιπόν, σήμερον αυτώ πνευματικώς μεθ' ού συνευ- φραίνεται. Θεοτοκίον. "ν βάτω Μωσής σου τυπικώς, το μυστή- Ε ριον παλαι Σεμνη έωρακεν ως γαρ εκεί- νην ή φλοξ, το πύρ τής Θεότητος την σην, νη- δήνου κατέφλεξε. Ωδής. Ηχος πλ. δ. Ιλαίσθητί μοι Σωτήρ, είφωτος τοίς πιςοίς, πυρσός έδείχθης Μα- καριε, πελάγους τών δυσχερών, του βίου και κλυδωνος, παντας εκλυτρούμενος, προς ζωής λιμένα δια τούτο σε γεραίρομεν. ραβασεσι θεραπευσον την ψυχήν, πολλα 120 Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ Ο Ν. Γ. Α 2) η "Ο αμαρταίνουσαν του σώματος ίασαι, τας οδύ- νας Πατερ, δυσωπών τον Υπεράγαθον. Δόξα. ΣΆ μέσον Σοφέ, Πατέρων θείων ενή- στραψας μεθ’ ών πρεσβείαν ποιέ, ευρείν ημάς έλεος, όταν μέλλη Κύριος, επί θρόνου δό. ξης, καθεσθείς κρίναι τα σύμπαντα . Και νύν Θεοτοκίον. ΣΆ με τον νούν, εν ταπεινώσει Πα- ναμωμε, ταίς μεθοδίαις αει, του πλανου τρεπόμενον, και δελεαζόμενον, και τη παρα- βάσει, εκουσίως υποκύπτοντα . Τροπαριον, Ήχος δ. Ά Πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδασκαλον, ανέδειξέ σε τη Ποίμνη σε ή τών πραγματων αλήθεια δια τέ- το έκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλα, τη πτω- χεία τα πλούσια . Πατερ Ιεραρχα Αχίλλιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχας ημών. Κοντακιον, Ηχος πλ. δ. Τη υπερμάχω στρατηγώ Γής Οικουμένης τον αστέρα τον ανέσπερον, και Λαρισσαίων τον Ποιμένα τον ακοί- μητο", τον Αχίλλιον ανυμνήσωμεν, εκβοώντες παρρησίαν κεκτημένος προς τον Κύριον, εκ παντοίας τρικυμίας ημάς λύτρωσαι ίνα κρα- ζωμέν σοι χαίροις Πατερ Αχίλλιε. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΚΓ'. Τού εν Αγίοις Πατρός ημών Μιχαήλ Επισκόπου Συναίδων. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος της τυχούσης Εορτής η γ. Ωδη και του Αγίου ή ς'. Ει δε τύχη έξω τών Εορτών, λέγομεν γ. και ς, του Αγίου. Ωδής. Ηχος β. Εν πέτρα με της Πίστεως. "εόντων προτετίμηκας Θεορρήμον, τα άρ- ρευστα και μένοντα δι αιώνος : ποικίλως γαρ διέπρεψας ανακράζων ουκ έστιν "Αγιος, ως ο Θεός ημών, και ουκ έστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε. ί ΥΕ το παθη δι εγκρατείας, εφωτι- τισας τον νούν σε τη θεωρία, εγένε πρα- κτικώτατος αναμέλπων ουκ έστιν "Αγιος, ως ο Θεός ημών, και ουκ έστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε Ο Γξεχύθη σοίς χείλεσι θεία χάρις, επλατυ- : Ανας το στόμα σου και έδέξω, σοφίας τα χαρίσματα, και εβόας ουκ έστιν "Αγιος, ως ο Θεός ημών, και ουκ έστιν δίκαιος, πλήν σου Κύριε. Θεοτοκίον. ΜΆ την παναχραντον Θεοτόκον, υμνή- σωμεν, ως πρόξενον σωτηρίας, φανείσαν Α" ο Υ] οι θεόφρονες, ή βοώμεν ουκ έστιν άλλη τις, ελπις και στήριγμα, των πιστών Πανύμνητε Θεοδόξαστε. Ωδής. Ηχος ο αυτός. Εν αβύσσω πταισματων κυκλούμενος. Σωτηρίου χιτώνα Πανεύφημε, θείας ευφρο- σύνης τε περιβαλλόμενος, Ομολογίας στέ- Ά προς Θεού έκομίσω επάξιον πομείνας πικρας εξορίας Σοφέ, εις ευρυ- χωρότατον πλατος κατήντησας, του Πα- ραδείσου Μαρτυσι, συγχορεύων Θεόφρον πα- νόλβιε. Δόξα. ΜΕ χρηματίσας Χριστού του Θεού, τg- ΙΝΗ τ8 τα Παθήματα Μακαρ εζήλωσας, προ- κινδυνεύων άριστα, της αυτέ Εκκλησίας Θεό- πνευστε. Και νύν Θεοτοκίον. |οερώς εμυούντο την άφραστον, παντες οι | 1 . Προφήται σου Παναγνε Κύησιν, πνευμα- |τικώς τυπούμενοι, και προλέγοντες πάσι τα μέλλοντα. Ι Τροπαριον, Ηχος δ. Η εώ καθιέρωσας την σην Παμμακαρ ζωήν, U? Ποιμήν ανηγόρευσαι, και Ιεράρχης σε- πτος, Χριστού ιερώτατε θλίψεις εν εξορίας Μιχαήλ υπομείνας όθεν εις τας αύλους μετε- τέθης σκηνώσεις και νυν αναπηγαζεις ημίν βείθρα ιάσεων, 2π. και Ο Κοντάκιον. Ηχος δ. Επεφάνης σήμερον. "σπερμέγας ήλιος εξανατείλας, καταυγά- Ο Α" 2 Μ) Μ. Α 4 ζεις άπαντας των αρετών σου τώ φωτι, και των θαυμάτων ταίς λάμψεσι, Θαυματο- φόρε Αγγέλων όμωνυμε. Κοινωνικόν. ΤΝ 2 , ή Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος. Η Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Κ 0 Ν. 121 Ξ Ξ Ξ ΞΞ Ξ Ξ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞ ΞΞΕΞ ΞΞ ΞΞ ΞΞΕΞ Ξ Ξ Ξ Ξ ΞΞcca Οικουμένην πάσαν κατεφωτισας τοίς διδαγμα- Μ Η Ν Ι Ο Υ Λ Ι Ο Σ . Ε Ι Σ Τ Α Σ ΛΑ". Η Ανακομιδή τού Λειψάνου του Αγίο ενδόξε, και πανευφήμου Αποστόλου Φιλίππου. Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κανόνος αυτού, Ωδη γ'. και ς". "Ηχος δ. Ωδή γ. Τους σούς υμνολόγους, ΤΓλώσσα θεολόγους φθεγγομένη, συντόμως την τής Τριαδος έλλαμψιν, την υπερ νούν τε Σάρκωσιν, του φιλανθρωπoυ Θεού ημών. ο πανσεπτον Σκήνός σου Παμμακαρ, η Κύπρος επλούτησε Σοφέ, λαμπρώς επι- τελούσα σου, πανήγυριν σεβασμιον ήν εκ κιν- δύνων λύτρωσα, Φίλιππε θείαις πρεσβείαις σs. αίς σαϊς ευπροσδέκτοις ικεσίας, Απόστο- λε Φίλιππε Χριστός, ταχέως επικαμπτε- ται, και δίδωσι την άφεσιν, τοίς ευλαβώς την Καραν σου, ασπαζομένοις Πανεύφημε. Θεοτοκίον, "ημάτων Παρθένε μεμνημένος, του Θείου Ρ Αγγέλs εν χαρά, Χαίρε Σεμνή κραυγάζω σοι. Χαίρε Αδαμ ανόρθωσις, χαίρε βροτών ή λύτρωσις, χαίρε ψυχής μου διασωσμα. Ωδής. Την θείαν ταύτην, ην συν παράσχου βοήθειαν, και ρύσαι με κινδύνων θλίψεων, Φίλιππε ένδοξε, τον ευλαβώς προσπτυσσόμενον, το πανσεπτόν σου Σκηνος, Χριστού Απόστολε. ΥΆ Κύπρου ο πρόμαχος, βοήθησον η- μίν κινδυνεύουσες και χείρα όρεξιν, και προς λιμένα κατεύθυνoν, τοίς κατασπαζομέ- νοις το θείον Σκήνός σου. Δόξα. Η "αρσηνόη ευφραίνεται, την θήκην τέ παν- σέπτου Λειψάνου σου, έχουσα Φίλιππε, και θησαυρον ώσπερ μέγιστον, πίστει σεμνυ- νομένη καταλαμπρύνεται - Και νύν. Θεοτοκίον. ενου μοι Παναγνε Δέσποινα, γαλήνη και Γ λιμην παρακλήσεως, διαβιβαζουσα, προς θείον όρμονιακύμαντον, την ζάλην των παθών μου καταπραύνουσα. Τροπαριον, Ηχος α. κ της πυρίνης αίγλης του Θείου Ηνεύμα- τος, εμπνευσθείς, Απόστολε Φίλιππε, την Ι.iturgicon: Τ. Φ. 16, " έφώτισε λαούς, Φιλίππου του Θεόφρονος, αθλίως γενόμενοι. σι, και τους λόγω μόνω θαύμασιν έστήριξας, και τώ σώ Διδασκαλω προσήγαγες ην περί- σωζε διαπαντός εν ειρήνη, ταϊς προς Θεoν πρε- σβείαις σου, δωρούμενος ημίν το μέγα έλεος. Κοντάκιον. "Ηχος δ. Επεφρίνης σήμερον Ε "ορτάζει σήμερον η Αρσηνόη, Εορτήν χαρ- μόσυνον, της Επανόδου τέ σεπτού, θείg Λειψάνου σου κραζουσα χαίρε Κυρίου Από- στολε Φίλιππε . "Ετερον, Ήχος α. Χορός Αγγελικός. Τυφρανθη μυστικώς των Κυπρίων ο δήμος, Η τη Ανακομιδή του πανσέπτου σου Σκή- νους, και τούτο υπεδέξατο, ώς περ δώρον πο- λύτιμον τους υμνούντας σε, από λοιμού και λιμού τε, ανομβρίας τε, και της ακρίδος Παμ- μακαρ, εκλύτρωσαι Φίλιππε. Κοινωνικόν. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυ- τού, και εις τα πέρατα της Οικ5μένης τα ρή- ματα αυτού. ΜΗΝ Α Υ Τ Ο Υ Σ Τ Ο Σ. Ε Ι Σ Τ Α Σ ΙΑ Η Αναμνησις τέ έν Κερκύρα γενομένε Θαύ- |ματος παρα του εν Αγίοις Πατρός ημών, και Θαυματουργού Σπυρίδωνος- Εις την Λειτουργίαν, Τυπικα, και εκ του Κα- νόνος της Μεταμορφώσεως Ωδή γ. και του Αγίου Ωδης. "Ηχος β', Ωδής. Εν αβύσσω πταισμάτων. Ν 'πε σε καταφεύγομεν Πανσoφε, την ακα- Ε ταμαχητον τής βοηθείας σου, επικαλού- μενοι δύναμιν, εξ εχθρών ημάς παντσίων, και κινδύνων διασωσον. ΤΠ ν τώ Ναώ σου το Σκήνός σου σέβοντες, Ε των θαυμάτων τών σών εμπιπλαμεθα, και επι σε καταφεύγοντες, τας εασεις των ψυ- χών και σωματων λαμβανοντες. Δόξα. Νους σοφούς εν Νικαία κατέπτηξας, και Τ Ισμαηλίτας εν Κερκύρας κατέθραυσας, εν ξηρά και υγρά συντριβόμενοι, και τραυματία Η Και νύν Θεοτοκίον, | "ην πολλήν μου γινωσκεις ασθένειαν, και την ραθυμίαν επίστασαι Δέσποινα ως λειτοκο οίδας αυτή σώσόν με, και ως θέλεις γεέννης με λύτρωσαι. Τροπαριον της Εορτής και του Αγίου, Ηχος δ. ς των Ορθοδόξων υπέρμαχον, και παν- των των απίστων αντίπαλον, Παμμακα- ρίστε Σπυρίδων υμνούμέν σε, και δυσωπουμέν σε φυλάττειν την Πόλιν σου, ποίσης ορμής βαρβαρων αμέτοχον. κοντάκιον του Αγίου, Ηχος πλ. δ Τη υπερμάχω στρατηγώ. ώ τής Κερκύρας Λυτρωτή νύν υπανοίγο- μεν, ως τροπαιούχω νικητή τα αισθητή- ρία, ανακραζοντες οι δούλοί σου Θεοφόρε, σοι τώ έχοντι αεί το ευσυμπαθητoν εκ βαρβα- ρων ώ Σπυρίδων περιφρούρησον, τους κραυγα- ζοντας χαίροις Πατερ αήττητε. Και το Κοντάκιον της Εορτής Μεγαλυναριον του Αγίου "ών θαυματων πέλαγος γεγονως, πασης τρικυμίας, εν θαλασση τε και εν γή, μέ- γιστε Σπυρίδων, διασωζε ευχαίς σου, τους επι- καλουμένους μέγα σον όνομα. Κοινωνικόν. Εις μνημόσυνον αιωνιον έσται δίκαιος, - τΉε υΝινεκsίτγ or ΜιcHισΑΝ GRΑDUΑΤΕ LΙΒRΑRΥ ΙΩΑΤΕ DUΕ ΠΕΣ-4-4-Η" * Άξ " 8 κ. — ΣεΐτείgΥώ. • 1 ατετωa" ΞΕΕ: , ς?.τνικ -τ • Ε μπν- ----ε" πατεσ" <<==**ΕΞ., ΤΕΕc 91974 UΝΙVΕRSΙΤΥ ΟF Μ iiiiiiiiiΙ 08469 6585 Α 3 9015 0846 --- Ε. : : Ε Ε ΕΕ ------ - : : : : - Ε. : -- : - Η "ΗΗ: - - - - - --- - - - - -- - - - - -------- -