Préparation à la mort : méditations et prières avant et après a sainte messe


Estote







Sr’lhans Y«r?f

I
mrili B. Lee üfc :ry

wTThdrâvvn
. tï,-

' ai AA,



PRÉPARATION A LA MORT

(RETRAITE DU MOIS)



Imprimatur :

Friburgi Helv., die jj Augusti 1908

f JOSEPHUS,

'Eptsc. Lausan. et Geben.







- au
*0 U b'/*

Pour le jour de la

Retraite du mois

PREPARATION A LA MORT

Méditations et Prières

avant et après la sainte Messe

Par le P. Boppert, O. S. B.

Rééditées par A. M. P. Ingold

0=-<^fe

Paris, Librairie Poussielgue, 1908

Fribourg, Imprimerie Saint- Paul



Tout est dans la main de Dieu, de

qui en tout temps (et principalement à

Tâge où je suis) il faut recevoir la vie
et la santé comme heure à heure, et

de moment en moment, sans se rien pro-

mettre, pour la faire servir à la gloire

de Dieu jusqu’au dernier soupir . Cette

pensée fait passer la vie doucement, en

attendant qu’il faille en partir ; ce qui,

après tout, par la grande bonté de Dieu,

|

est le moment le plus désirable .

BOSSUET.

HAROLD B. LEE LÎBRARY
mHAM YOUNG ÙNIVERSfTY

PROVO, UTÂH



]

Jésus de vicina

nos morte admonens
vS' vS'

MEDITATIO
Dixit Jésus discipulis suis : Vigi-

late ergo, quia nescitis, qua hora
'Dominus vester venturus sit. Illud

autem scitote, quoniam si sciret pater-
familias, qua hora fur venturus esset,
vigilaret utique, et non sineret perfodi
domum suam. Jdeo et vos estote parati :
quia, qua nescitis hora, Vilius hominis
venturus est.

(Matth., xxiv, 42-44.)

1. Terribilis est atque perti-

mescenda mortis hora misero



— 8 —

peccatori, maxime Clerico né-
gligerai et desidioso. En, Sacer-

dos ! certe veniet Dominus,

totius vitae tuae rationem exac-

turus : Dominus omniscius, qui

novit omnes tuas cogitationes,

locutiones, actiones, et omis-

siones ; Dominus aequissimus,

qui justitiae rationem habet in

ferenda sententia ; Dominus se-

verus et omnipotens, qui nullis

preci bus ad commi serationemmo-
vetur ; cujus irae nemo resistere,
cujus ultionem nemo potest in-

hibere ; Dominus aeternus, qui

tunc in judicio sortem tuam

definiet pro omni aeternitate ;
qui vel praemis sempiternis,

vel suppliciis perpetuis afficiet

te.



— 9 —

2. Quocirca, Sacerdos, esto

semper paratus ad adventum

talis et tanti Domini. Cor tuum
semper a peccato purum con-
serva

,
quia nescis qua hora

Dominus tuus venturus sit accer-
sire te ad tribunal suum. Neque
mortis tuae annum nosti, neque
mensem, neque diem, neque
horam. Ignoras, utrum morbo,

vel quonam morbi genere sis
extinguendus. Nescis, an morte

lenta, vel subita et inopinata

occubiturus sis. O quam incon-
siderate rem tuam ageres, si vel
parum a recta conscientia disce-

deres ! ]n extrema tua valetu-

dine magnum in timorem per-
venies, nisi jam hodie viriliter

incipias e vitiis tuis emergere,



1 O

atque ad majorem perfectionem
tendere.

3. Quidquid hucusque boni
peregeris. Sacerdos ! pro mo-
dico, pro nihilo reputa

;
et cum

Apostolo (Philip. y ni.) quae

quidem retro sunt, obliviscere;
ad ea vero, quae sunt priora,

extende teipsum. In via perfec-

tionis, simul ut desinis pro-

gredi, regrederis. « Vidit Jacob

(Gén., xxvm.) in scala Angelos

ascendentes et descendentes ;
numquid stantem quempiam
sive sedentem? Non est stare
in pendulo fragilis scalae :

neque in incerto hujus mortalis
vitae quidquam in eodem statu
permanet. Aut ascendas necesse



— 1 1 —

est, aut descendas. Si attenta-

veris stare, ruas necesse est.

Minime bonus est, qui melior
esse non vult : et ubi incipis

nolle fieri melior, ibi desinis

esse bonus ». S. Rernardus.

4. Donec adveniat vitae tuae
seu martyrii tui terminus, quo-

tidie teipsum ad novum animi
fervorem exstimula. Serio co-

gita, Deum esse Dominum tre-
mendae majestatis, qui servos
inutiles abjicit ac condemnat.

Totis viribus agoniza pro anima
tua immortali, ne gravi peccato

|

adstricta migret e corpore tuo.

i
Adhuc cogita, plurimos tibi
hostes insidiari tanquam latro-
nes, ut, priusquam e vivis abeas,



1 2

auferre tibi valeant acquisitos

meritorum thesauros. Cave, ne

majorem vitae partem dormi-
tando vel oscitando transigas,

dum intérim inimici tui semper
vigilant ad perniciem tuam.

Denique cogita, mortis tuae
horam esse vicinam et incertam.

5. Si viator in itinere moras

traxit inutiles, quid agit? Quam-
primum advertit, multum sibi
viae, sed parum diei restare,

!
mox iter accelerat, gressus urget,
passus duplicat, factasque moras

alacritate sua compensare festi-

nat. Jam ecce, Sacerdos! longas
forte moras hactenus in via vir-

tutis traxisti. Adhuc procul abes
a coelesti patria

:
grandis tibi



f

restat via : jam in occasum

vergit dies vitae tuae. Cur ita-
que non festinas ? Quare non

acceleras progressum ? ut quid

moras trahis? Excute somnolen-

tiam. Periculum in mora. Surge,

qui dormis. Prope forsan abes

a sepulcro tuo. Noli tardare.

Corpora gravia dum properant
ad centrum suum, magis ac

magis accelerant motum. Age,
rumpe moras, quo certius ad
metam pertingas.

6. « Ad finem vitae quotidie
appropinquas; et extremum diem,
quem tamen nescis, quam cito
veniat, certus exspectas. 1 deo-

que, Frater ! horrendum exa-
men, et inevitabile judicium



— i 4 —

districti Judicis ante oculos tibi

ponas, et illius adventum ea
conscientiae puritate et morum
conversatione praeoccupare fes-

tines, quatenus in conspectu

divinae praesentiae, cujus oculis

omnia patent, non te culparum

timor deprimat, sed laeta reci-

piendae pro bonis actibus retri-

butionis fiducia imperterritum

reddat. » S. Gregor. VJJ. Pap.

7. Etiamsi nescias, qua hora

venturus sis in manus Domini

Dei viventis; scis saltem, qua

hora hodie Dominus tuus ven-
turus sit in manus tuas, et in

praecordia tua. Praepara te ad

hunc adventum desiderabilem,

et (quoad ejus fieri potest) de-



centi hospitio J esum tuum sus-
cipe, ut animus tuus accendatur

ad alacriorem progressum in via

virtutis. Quod in extrema vale-
tudine tua suscipere desideras,

jam hodie quasi statim moriturus

accipe, pretiosum aeternitatis

Viaticum.
0

Preces ante Missam

#

Missae sacrificium hodie rur-
sum offerre cogito, Pater omni-
potens, aeterne Deus, ut coram
coelo et terra profitear summam
potestatem tuam in omnes crea-
turas, simulque nostram subjec-
tionem et dependentiam. Offero



— 1 6 —

tibi hanc immaculatam Hostiam

in gratiarum actionem pro bene-

ficiis tuis toti Ecclesiae con-

cessis, praecipue vero pro sin-

gulari benevolentia tua, qua

speciatim me famulum tuum
inde a puero fovisti, et tam

misericorditer ad veram fidem,

ad dignitatem sacerdotalem, ad

aulam tuam coelestem vocasti.

Scio
,

Pater amantissime !

duas solum esse vias ad coelum,

nempe viam innocentiae, viam-
que poenitentiae . Quia vero

(proh dolor !) ab innocentiae

via procul aberravi, sola mihi

poenitentiae via superest, a me
continue pergenda, si cupiam

felicem oppetere mortem, aeter-

namque consequi vitam.



— ] 7 —

Saepius equidem ad agendam
poenitentiam invitasti me, bone
Pater ! ego autem tanquam sur-
dus non audiebam, haerens seni-
per in eodem luto, in eodem
torpore. Post tot admonitiones

ac illustrationes, post tot sacras

exomologeses
,

semper idem
mansi peccator, de incerta mor-
tis hora minime sollicitus. Iden-
tidem peccavi, Pater ! et iden-

tidem mihi pepercisti. Incolumem
me servasti, centiesque me reum
mortis ex innumeris eripuisti
vitae periculis et incommodis,

libique tuam expertus sum opem,
et dum ubique salvus evasi

,

iterum iterumque peccavi
,

et

velut undique tutus in utramque
aurem dormivi. Quodsi vero



— i8 —

monitis tuis ac conscientiae sti-

mulis impulsus, obdormire non

poteram, et timore salutari con-

cussus ad frugem redire statue-

bam
;

paulo post in eamdem
malam occasionem, in idem me
periculum ultro conjeci. Et quid

factum (fluite lacrymae 1) ? In

eumdem impegi scopulum, in
easdem incidi sordes ac negli-

gentias, et ita perstiti peccator

inveteratus.

Pater augustissime, cui pro-

prium est misereri semper et

parcere ; tibi gratias ago pro

stupenda longanimitate tua, qua

tamdiu peccantem me tolerasti ;
suppliciter etiam oro et obtestor

te, Deus misericors, ut omnia

mihi delicta benigne condones.



— '9 —

Munda cor meum ab omnibus
|

scelerum maculis, quo dignius
hodie possim operari Sacris.

Adjuva me, ceterosque mihi
similes peccatores, ut deinceps

ab omni peccato abhorreamus,

nec unquam a conscientia recta
discedamus, quo paratiores sem-
per ad Domini Judicisque nostri
adventum simus. Assidue nobis
ob oculos pone vicinam mortis
horam, ex qua pendet totius
sors aeternitatis nostrae. Omni-

potens sempiterne Deus ! te humi-
liter deprecamur

, ne permittas nos

perire creaturas tuas, sed concede

;

nobis vitae spatium
, ut ante diem

\

exitus nostri per veram poeniten-

I

tiam , morumque emendationem,
tibi omnipotenti Domino in hac



20

praesenti vita placere mereamur 1 .

Memento, etc.

0

Preces post Missam

Beneficentiam tuam, Domine
Jesu, caritatem tuam, qua tecum

me quotidie conjungis, nec ani-
mo comprehendere, nec ore
satis unquam depraedicare valeo.
Rursus admisisti me peccatorem
ad divinam mensam tuam, ibique
recreasti me mirifico amoris tui
mysterio, inaestimabili epulo,

dulcissimo aeternitatis Viatico,

1 Ex Missa latina, sec. VII.



2 1

ut inde retocillatus, instaurato
mentis ardore incipiam in stadio
salutis currere. Grates tibi, Do-
mine Jesu, pro incomparabili
hoc beneficio. Effice, quaeso,
benignissime Salvator, ut coe-
lestis haec Alimonia desideratum
in me producat effectum. Fac,
ut anima mea hoc Convivio
roborata, non tantum omnem
peccati umbram anxie refugiat,
sed et tota virium contentione
ad majorem quotidie perfec-
tionem tendat. Sine te quid
boni facere possum ? Propria
edoctus experientia, satis ag-
nosco, quanta virium mearum
imbecillitas sit.

Miserere mei, Domine (Ps., vj.),
quoniam infirmus sum ; respice



22

misericorditer peccata mea ut

aegritudines animae meae, qui-

bus omnino fractus et debilitatus

sum. Sana me, Domine
,
quoniam

conturbata sunt ossa mea : parum

in me roboris est ; nutat forti-
tudo mea. Et anima mea turbata

est valde : exarescit jam mentis

meae vigor, resque meas emen-

dari non video, hinc anima mea

lurbata est valde. In via sancti-

moniae regredior potius quam

progredior, et quolibet titubo

gradu ; ideo anima mea turbata

est valde . Video, mihi jam mor-

tis horam esse vicinam, meipsum

vero piorum operum meritis

I

vacuum, vitiis plenum, omnisque

consilii inopem : hinc anima

\
mea turbata est valde. Contre-



— 23 —

misco totus, si miseriam meam
proprius inspicio. — Sed tu,
Domine, usquequo ? Quamdiu
tardabis mederi malis meis ?
Convertere, Domine

,
et eripe ani-

mam meam : erue me ab omnibus
iniquitatibus meis, antequam va-
dam, et non revertar, ad terram
tenebrosam . Salvum me fac
propter misericordiam tuam. A
morte aeterna libera me, bone
Jesu, non propter merita mea,
sed propter infinitam bonitatem
tuam. Si enim mecum judicio
contendere volueris, ipsus ego
prior adversum me loquar, re-
umque mortis sempiternae meip-
sum pronuntiabo.

(( Tibi jam nunc confiteor,
Domine J esu, cui totius aliquando



— M —

vitae meae rationem reddere de-

bebo : tibi confiteor, quia nullum

mandatum tuum a me perfecte
custoditum scio. Cogitatione,

verbo, et opere, me deliquisse
profiteor. Sed nunc, o Domine,

praevenio faciem tuam in con-

fessione : veniam postulo pro

delictis meis, teque obsecro, ut

in hoc tempore acceptabili exau-

dias me, et in his diebus salutis

adjuves me, ut in praesenti va-

leam expiare peccata mea, ve-

niamque mereri delictorum meo-

rum, quatenus ad tremendum

judicium tuum securus ab om-

nibus adversarii accusationibus

perveniam 1 . »

1 Ex eadem Missa latina.



2 5

Amantissime J esu! ad adju-

vandum me festina. JSIumquid non
paucitas dierum meorum finietur

brevi ? Dimitte ergo mihi poe-

nitenti, quidquid peccavi in te.

Non intres in judicium cum
servo tuo, qui non habet unde

se defendat vel excuset. Patien-

tiam habe in me, donec cunctas

anteactae vitae noxas hic expia-

vero. Fac, ut incertam mortis

horam diu noctuque prae oculis
habeam, et tempestive me prae-
parem ad adventum tuum, ne

culparum mearum metus in ex-
trema mortis hora nimium me
perturbet, sed ut potius laeta

recipiendae mercedis aeternae

spes imperterritum reddat.

Arnen.





]]

Jésus

Dulce viaticum morientium
"

'S'
-

MEDITATIO

Dixit Jésus discipulis suis : Sint

lumbi vestri praecincti, et lucernae

ardentes in manibus vestris ; et vos

similes hominibus exspectantibus domi-

num suum, quando revertatur a nuptiis :

ut, cum venerit, et pulsaverit, confestim

aperiant ei . 'Etc.

(Luc, xji, 35-48.)

]. Isthac similitudine docuit

Dominus, in quo consistat prae-

paratio ad beatam mortem. Sint



— 28 —

lumbi praecincti
, cingulo mortifi-

cationis ac continentiae, quo
expeditius in via virtutis pro-

gredi valeamus. Si pie mori

desideramus, mature cuncta sa-
lutis obstacula removeamus, et
terrenarum rerum cupiditates
comprimamus, domitasquehabea-
mus. — Sint lucernae ardentes
in manibus. Inter istius seculi

tenebras ne aberremus, semper
retineamus lucernam fidei ac

religionis catholicae. Hoc lu-
mine qui carent, miserrime pe-
reunt. Lucerna ardens est Dei
proximique caritas

,
quae ne

unquam extinguatur, assidue fo-
venda est. Singulis diebus expec-

temus Dominum, qui nos hinc
exire jubebit

; ut, cum venerit,



— 2 9 —

et pulsaverit per invaletudinem

mortiferam, confestim aperiamus

ei. « Oportet nos quotidie ad
emigrandum ex hac vita paratos
esse, et Domini nutum expec-
tare ». S. Basii.

2. Beati servi illi
,

quos, cum
venerit dominus

, invenerit vigi-

lantes : amen dico vobis
,

quod
praecinget se, et faciet illos dis-

cumbere, et transiens ministrabit

illis. Izt si venerit in secunda vi-

gilia, et si in tertia vigilia venerit,

et ita invenerit, beati sunt servi

illi. — Justus, qui saluti suae
semper invigilaverat, ingenti
gaudio completur in extrema
sua valetudine. Anima pia non
expavescit ad Domini sui adven-



— 3o —

tum, sed ineffabili fruitur solatio,

dum ante exitum ex hoc mundo,
videt Amorem eucharisticum in
manibus Sacerdotis ad ipsam

venire, tanquam dulce Viaticum

aeternitatis et pignus futurae

gloriae. Beati mortui, qui in

Domino moriuntur ! cum enim
Dominus servos suos (peregri-

nantes in hoc exilio) toties facit

discumbere ad divinam Mensam
suam, eisque ministrat Angelo-

rum Escam
;

quid ergo minis-

trabit illis in coelesti patria?

Quam magnificum erit illud con-
vivium, quod in coelo paravit

Omnipotens ?

3. Hoc autem scitote
,
quoniam

si sciret paterfamilias, qua hora



3 i

fur veniret, vigilaret utique, et

non sineret perfodi domum suam .
Ft vos estote parati ; quiay qua
hora non putatis, 'Filius hominis

veniet. — En itaque, Sacerdos !
horam mortis tuae nescis. Ho-
mines innumeri morte repentina

correpti sunt. Forsan et tu

praeter opinionem ibis in do-
mum aeternitatis tuae : idcirco
praepara te quotidie ad Domini
tui adventum, ad exitum tuum.

Fac modo, quae moriens facta
fuisse voles. Mori, maximi res
momenti est, eoquod ex ultimo
vitae memento pendet omnis
aeternitas. Mortis memoria plu-
rimum valet ad devincendas ten-
tationum illecebras. Æemorare
novissima tua (Eccl., vn.), et



— 32 —

in aeternum non peccabis. « Qui

ultimam vitae suae horam, qua

ex luteo habitaculo suo exi-

mendus est, jugiter ante oculos

ponit, seque vas fragile, citoque

conterendum, et in pulverem

redigendum, gestare meminit,

poenasque impiorum et gloriam

sanctorum sedula meditatione

tractat ; aut vix aut raro peccat.

Oportet ergo, ut mortem quo-

tidie ante oculos nostros consti-
|

tuamus. » Jonas Aurei.
j

I

4. Ait autem ei Petrus :
j

Domine ! ad nos dicis hanc para-
j

holam ? an et ad omnes ? Dixit

autem Dominus : Quis (pulas)

est fidelis dispensator et prudens

,

quem constituit Dominus super



33

|

familiam suam, ut det illis in tem-

|

pore tritici mensuram ? Beatus ille
servus, quem, cum venerit domi-
nus, invenerit ita facientem. Vere
dico vobis, quoniam super omnia,
quae possidet, constituet illum. —
Quocirca, Sacerdos ! horam mor-
tis tuae prae ocuiis habeas.
Hodie quidem eadem hora, qua
putas, Filius hominis Jésus
Christus veniet, ut pascat te
proprio suo Corpore et San-
guine. At aliquando, qua hora
non putas, Filius Dei veniet,
teque vocabit ad tribunal suum,
ut ibi rationem reddas dispensa-
tionis çt administrationis sacra-

mentorum. Semper igitur esto
fidelis et prudens dispensator
mysteriorium Dei. Ad hodier-

3



— H —

num Missae sacrificium ita prae-

para te, ac si hodie ultima vice

Sacris operaturus sis. Accipe

nunc Eucharistiae sacramentum,

vel ut extremum peregrinationis

tuae Viaticum. Totus in eo

nunc esto, ut quam optime

comparatus accedas sacram Men-
sam, ne indigne percipias istud

inscrutabile mysterium, in quo

sanctissimum Christi Corpus,

dulce Viaticum morientium, reali-

ter atque substantialiter adest

secundum antiquissimam Eccle-

siae fidem.

0



35

Preces ante Missam

\5- .

Pater omnipotens, aeterne
Deus, cujus in nutu atque volun-
tate salutis nostrae cardo verti-
tur ! hodie tibi offerimus sanc-
tissimum novae Legis sacrificium,
gratias agentes pro certa spe
futuri aliquando felicis de hoc
mundo transitus, et secuturae
glorificationis, quam ab aeterno
jam decretam ac praefinitam esse
pie confidimus. Inveniamus, bone
Pater, gratiam in conspectu tuo,
ut, quod viribus nostris obtinere
non possumus, per merita Jesu
Christi Filii tui, et per inter-



— 36 —

cessionem omnium Sanctorum

tuorum impetrare nos facias.

Quia vero peccata nostra remo-

ram faciunt, quo minus actiones

nostrae pro coelesti gloria sint

meritoriae, nobis illa clementer

indulgeas. Ignosce nobis sacer-

dotibus tuis, quod hucusque nec

fideles nec satis prudentes fue-

rimus dispensatores mysterio-

rum tuorum ; et effice, quaesu-

mus, ut saltem in posterum

majori solicitudine ministerium

nostrum honorificemus. Prae-

cinge lumbos nostros cingulo

mortificationis ac continentiae,

ut domitas habeamus cupiditates.

Da nobis praeterea lucernas
ardentes fidei ac caritatis, ut in-

ter hujus secui i tenebras secure



- 37 -

pergamus viam salutis, et exem-
plo ad virtutem praeluceamus

aliis. Credentibus singulis eam
tribue gratiam, misericors Deus !
ut quotidie parati sint ad emi-

grandum ex hac vita ad beatam
immortalitatem. Dalethali morbo
correptis, ut Eucharistiae sacra-

mentum, dulce 'Viaticum monen-
tium, mature, nec indigne, per-

cipiant, et intrepide mortis

horam exspectent.
« Domine Deus, qui nos

creasti, et in hanc vitam protu-

listi ! qui nobis viam ad salutem

ostendisti, et benigne mysteria

coelestia revelasti
;
quique nos

huic mysterio praefecisti in vir-

tute sanctissimi Spiritus tui :

placeat tibi, Domine Deus, ut



— 38 —

simus ministri novi Testamenti

ac sacrificii immaculatorum mys-
teriorum tuorum

;
et admitte nos

accedentes ad sanctum tuum
altare secundum multitudinem

misericordiae tuae : ut digni

simus, qui offeramus tibi mune-
ra et sacrificium pro nobis, et

pro peccatis, quae populus per

ignorantiam admisit. Da nobis,
Domine, ut tibi cum omni metu,
ac pura conscientia, hoc sacrifi-

cium incruentum offeramus. O
Deus ! respice in nos, et nos-
trum hoc rationale obsequium

intuere. Fac, ut oblatio nostra

grata et acceptabilis sit per Spi-

ritum Sanctum sanctificata, in

propitiationem peccatorum nos-

trorum, et in requiem animarum



- 3 9 -

eorum, qui ante nos dormierunt :
ut et nos abjecti peccatores, et

indigni servi tui, digni tamen
habiti, qui ministremus sancto

altari tuo, mercedem accipiamus
fidelium et prudentium dispen-
satorum, gratiamque inveniamus

et misericordiam in die illa tre-

menda retributionis tuae jus-
tae h » Memento, etc.

0

Preces post Missam
&

Summo gaudio, dulcique sola-
tio plena est anima mea, Domine
Jesu ! quia te rursum mecum

1 Ex Liturgia S. Jacobi apost.



— 4° —

habeo. Ingenti laetitia exultât

spiritus meus in te Deo Salva-
tore meo. — Nunc, amabilis-
sime Domine ! nunc dimitte
servum tuum in pace, dum te
possideo in pectore meo. Quis

mihi dabit, o Deus cordis mei,

ut in amplexu tuo, in osculo

pacis jam moriar? — O amoris
mysterium ! o res mirabilis !

manducavit Dominum pauper
servus et humilis ! — Quo pacto
dignas tibi referre potero gra-

tes, bone Jesu, pro singulari

beneficentia tua, quam mihi

hactenus exhibuisti, et deinceps

exhibebis? — Magna sunt et
inaestimabilia, quae mihi jam

tribuisti : sed longe majora et

plura sunt, quae in futurum



— 4 * —

mihi promisisti. Dum enim mihi
servo tuo, in terra lugenti, tam

pretiosa dona quotidie ministras,

quanta et qualia erunt illa bona,

quae fideli servo tuo in coelesti

patria ministrabis?

Diligo te, amantissime Jesu !

et tui solius amore detestor
omnia peccata me. Vah me ser-
vum ingratum, qui tali Domino
tam negligenter servio!... Heu
mihi ! ut quid vivo ? quare tamdiu

vivo, qui tam male vivo? Ideo

nempe diutius me vivere sinis,
Domine ! ut majori cura stu-
deam me parare ad mortem.
Qua hora non puto, ex hac vita
vocabis me ad tribunal tuum.
Redde me tibi fidelem ac pru-
dentem servum, qui praeparat



— 4 * —

se ad aeternitatis ingressum, et

securus exspectat adventum Do-
mini sui. Effice, precor, ut

horam mortis, finemque pere-

grinationis meae jugiter prae

oculis habeam : et qui me do-
cuisti pie sancteque vivere, doce

me pariter pie sancteque mori.
« Domine Jesu Christe, Fili

Dei vivi ! qui ultimo die vitae

tuae in cruce pendens, ideo

septem illa verba dixisti, ut illa

semper in memoria habeamus ;
rogo te per virtutem illorum

septem verborum, ut indulgeas

mihi, quidquid peccavi, per

septem vitia capitalia, scilicet

per superbiam, avaritiam, luxu-

riam, invidiam, gulam, iram, et

acediam. Domine Jesu ! qui



43

moriens in cruce dixisti : Pater,

ignosce crucifigentibus me, fac, ut

et ego ex amore tui parcam
omnibus mihi mala facientibus.
— Dixisti Matri tuae : Mulier,
ecce filius tuus ; deinde disci-

pulo : Tzcce Mater tua ! fac, ut
Matri tuae me societ amor tuus
et caritas vera. — Dixisti pio
latroni : Hodie mecum eris in
paradiso ; fac me semper ita
vivere, ut id ipsum mihi dicas
in hora mortis meae. — Et
sicut in cruce dixisti : Deus meus,
Deus meus, ut quid dereliquisti
me ? fac me dicere in tempore
tribulationis : Domine, parce
mihi misero

; rege me, Rex
meus et Deus meus, qui tuo
sanguine me redemisti. — Et



— 44 —

qui dixisti : Sitio, scilicet salu-

tem animarum ; fac, ut et ego

sitiam te Fontem aquae viven-

tis, et toto pectore quaeram

aliorum salutem. — Et sicut
dixisti : Pater, in manus tuas

commendo spiritum meum ; fac, ut

et ego in hora mortis meae

libere possim tibi dicere : Do-
mine j esu, in manus tuas com-

mendo spiritum meum ; recipe
me venientem ad te, qui jam
constituisti finem vitae meae. —
In cruce tandem dixisti : Con-

summatum est, quod significabat,

dolores, quos pro nobis susce-

peras, jam esse finitos ; fac, ut

tunc egredi ens anima mea au-

dire mereatur illam dulcissimam

vocem tuam : Y'eni anima dilecta !



45

quia jam decrevi consummare

aerumnas tuas ; veni, ut mecum

ascendas epulari
,

jucundari ac

commorari cum electis meis per

infinita secula secutorum. Amen,
amen. » S. Beda.





]]]

Jésus, triumphator mortis
vS

1

MEDITATIO
S. Paulus apostolus ad Corin-

thios scripsit : Tradidi vobis, quod et
accepi : quoniam Christus mortuus est

pro peccatis nostris secundum Scrip-

turas ; et quia sepultus est, et quia

resurrexit tertia die secundum Scriptu-

ras ; et quia visus est Cephae, et post

hoc Undecim. Deinde visus est plus

quam quingentis fratribus simul, ex
quibus multi manent usque adhuc, qui-
dam autem dormierunt

.

(1. Cor., xv, 3-6.)

i. Fratres illi, seu discipuli

quingenti, quibus apparuit Chris-



- 48 —
tus a morte redivivus, jam pri-
dem morte defuncti, in terrae
pulvere dormiunt ac requiescunt.
Statutum est hominibus (Heb. jx.)
semel mori. Beati, qui in Do-
mino moriuntur : beati

,
qui

obdormiunt in Christo, justorum
mors, somnus potius quam mors
dicenda. Morte sua Dominus
ita mortem devicit, ut et animae
nostrae semper vivere vita gra-
tiae, et corpora nostra suo tem-
pore ad immortalem vitam resur-
gere possint.

2. In omnibus operibus tuis,
Sacerdos ! memorare novissima
tua. Frequenter recordare tam
mortis quam resurrectionis tuae,
quo facilius vitae praesentis in-



49

commoda sustineas. Ad aram
memento Defunctorum, qui prae-
cesserunt cum signo fidei, et dor-
miunt in somno pacis. Serius aut
citius similiter pro te orabitur :
Deus, qui inter apostolicos sacer-

dotes famulum tuum 7V sacerdotali
fecisti dignitate vigere, etc . For-
sitan unus aut alter e sacerdo-
tibus, hodie Sacrificium ultima
vice peragit.

3. « Sacrosanctum altaris sa-
cramentum frequentatur in Eccle-
sia, ut justis gratiam, peccato-
ribus veniam, debilibus robur,
moestis laetitiam, nutantibus
spem, credentibus pacem, cer-
tantibus victoriam, atque de-
functis conferat requiem aeter-

4



— 5o —

nam. In illo thesauri reperiuntur

plurimi, munera copiosa, spiri-

tuales deliciae, mirabilia maxima,

Dei-Hominis Persona. »

S. Laur. Just

0

Preces ante Missam

Gubernator rerum omnium
Deus, cujus imperio potentis-

sime tota paret universitas ;
scio quidem me serius aut citius
esse moriturum : innumeri enim

homines ante me vita functi
sunt, dormientes nunc in terrae

pulvere. Eo certius tamen credo,
e vita me discessurum, quia tu
ipse dixisti, cunctos Adami



— 5j —

posteros in pulverem reversuros.
Ecce, libenter amplector et ap-
probo latam in me mortis sen-
tentiam. Accedo rursus aram,
latreuticum Missae sacrificium
oblaturus tibi, Pater adorande !
qui solus omnium hominum vi-
tae, mortis, ac aeternitatis claves

habes in manu tua. Offero pari-
ter illud in adorationem unige-
niti Filii tui, qui propter nos
homines in cruce vitam posuit,
et a morte redivivus apparuit
plusquam quingentis fratribus
simul

, nunc dormientibus in
terrae pulvere, sed aliquando I

evigilaturis ad vitam aeternam.

Immolo tibi. Pater, eucharis-
ticum hoc sacrificium, in gratia-
rum actionem pro misericordia



5 2

tua, qua Filium tuum mortali-

tatis nostrae participem fieri

decrevisti, ut ipse nobis solatio

esset in vita et morte. Grates

simul habeo tibi, Pater aman-

tissime, quia salutarem mihi

mortis metum frequenter injicis,

ut avellas cor meum a vitiis, a
seculi deliciis, a rebus caducis.

Offero praeterea sacrificium istud.

Divinae Majestati tuae, ut prae-

ter alia dona impetrem mortis

sanctae gratiam, ut omni culpa

vacuus, plenus vero dierum ac

meritorum operum bonorum

,

apponar ad patres et fratres

meos, qui jam obdormierunt in
j

Christo. Denique, cum sacri fi-
j

cium hoc sit propitiatorium pro

vivis atque defunctis, id offero



— 53 —

in satisfactionem delictorum nos-

trorum, ut immortales animae

nostrae, corporibus solutae, tran-

sire mereantur ad coelestem glo-

riam. Memento viv. N. et
defunct. N.

Ad Christum

Utinam, mi Jesu dilectissime,

nunc altaris sacramentum digne

suscipiam, ac si foret ultimum

peregrinationis meae Viaticum.
Tali nunc caritate cupio flagrare,

quali tu complecteris homines.

Per eumdem amorem tuum ob-
secro te, ut tibimet ipse decen-

tem in corde meo habitationem
praeparare digneris, ne molestius

ibi morari cogaris. Summa qui-



— 54 —

dem me terret indignitas mea :
sed immensa tua clementia

jubet me sperare, quin et in-
gens tui desiderium urget me
adire mensam tuam. O quantam
olim laetitiam ac consolationem

attulisti quingentis fratribus illis,

quibus apparuisti redivivus a

morte ! — Veni etiam ad me,
ac consolare me fratrum tuorum
minimum. Veni, Jesu desidera-

bilis! et fac, ut debita pietate

accipiam Viaticum vitae aeternae,

priusquam dimittas servum tuum

in pace.

0



55

Preces post Missam

Dulcissime Jesu ! ex hac per-

sonali praesentia tua, non me-

diocrem haurio laetitiam ac

consolationem. Si omnes Ange-
lorum exercitus, si omnes etiam
Electorum chori, si vel universae

creaturae pro me gratias tibi
laudesque tribuerent, quantulum

id esset pro stupenda bonitate

tua, qua te sic demisisti, et me
sic extulisti ? Jesu melliflue !

quanta possum animi demissione

magnifico caritatem tuam, quam
ostendis in Eucharistiae sacra-

mento pro utilitate Ecclesiae,



— 56 —

tam militantis in praesenti seculo,
quam purgandae in altero. Amo
et amabo te, usque ad supre-
mum vitae halitum. Quodsi for-
tasse in hora mortis meae, in

illa temporis angustia, fractis

viribus, amoris actum elicere

non possem
;
jam in praesenti

totis animi conatibus intensis-

sime te diligo, et diligere cupio.

Proh ! quam negligens, quam
ingratus fui servus erga te

,

Domine liberalissime ! Remisso
ac languido fui animo in rebus

meis. Nihilominus tuum in me
singularem ostendisti amorem.
In hoc mihi spem dedisti, quod
et gratiam mihi daturus sis effi-

cacem, ut saltem in posterum

pie vivam, et tandem in amplexu



57

tuo placide moriar. Ecce trado
me totum infinitae misericordiae
ac caritati tuae. Integrum me
repono in manus tuas, o Arbiter
vitae mortisque meae ! litinam
mox in pace dormiam et requies-
cam ! Quandonam evolabit anima
mea e vinculis corpusculi mei ?
quandonam ex tristi hoc deserto
transibo in domum Patris tui ?
quandonam educes me de lacu
miseriae et de luto faecis?

O bone Jesu, qui tam mira-
biliter enutrivisti me a juventute
mea ! etiam tunc, cum defecerit
virtus mea, ne derelinquas me.

In illo formidabili mortis confi-

nio, eumdem mihi largire Panem
angelicum, quem mihi hodie
manducandum dedisti. Concede

t

'

,



— 58 —

mihi, Domine, specialem hanc

gratiam, ut, antequam ingrediar

viam universae carnis, sacra

Synaxi praemuniar, neque Via-

tico isthoc destituar, dum ex
hujus mundi theatro migrandum

mihi erit in domum aeternitatis
meae. Tunc, o Jesu suavissime!

tunc infirmum me visita , et
sacrosancto Corpore tuo refice

trepidantem animam meam, ut in

fortitudine Cibi hujus ambulem

usque ad illum montem excel-

sum gloriae tuae, ubi sanctos

fratres ac coheredes tuos (quos

hic cibaveras pane lacrymarum)

in perpetuum satiabis ab uber-

tate domus tuae. Qui vivis.



APPENDICE
0

Acte

de résignation à la mort

DU P. DE CoNDREN 1

vS\\

Après m'être retiré aux pieds

de Dieu pour me disposer à
recevoir sa lumière et lui de-

mander plus efficacement la sanc-

tification de son nom, l'avènement

1 Lettres du P. de Côndren . (Biblio-

thèque oratorienme, t. VJ.) Extrait de

la lettre LXXXÎV, p. 3 1 3-3 14.



— 6o —

de son règne et l'accomplissement

de sa volonté pour jamais, sur

moi et sur toutes les choses qui

dépendent de moi, je consacre

à son honneur tous les moments
qui me restent à vivre, et, pour
l'heure de ma mort, je m'offre
en sacrifice à sa divine Majesté

en la manière qui lui sera le

plus agréable. J'accepte la mort

comme pécheur avec toutes les
circonstances de douleur et d'hu-

miliation qu'il lui plaira d'or-

donner pour la pénitence due à

mes péchés, laquelle pénitence

je reconnais être bien au-des-

sous de ce que je mérite.

Comme chrétien, puisque Dieu
m'a fait la grâce de l'être, je la

reçois et la chéris avec toutes



6

les souffrances et les humilia-

tions qui raccompagneront,
comme une portion désirable
de la passion de son Fils et

comme une association à sa
croix et à son sacrifice, auxquels

je dois prendre part pour entrer

avec lui en communion parfaite.

Je désire encore la mort pour

honorer la Très Sainte Trinité

par le sacrifice que je lui dois

de moi-même en ma mort, après
l'avoir servie le temps qu'il lui

plaira de me donner en cette
vie, puisque je suis sa créature

et que je ne dois rien désirer

de plus que de me consommer
en son honneur. Je la supplie

aussi de me faire la grâce de
passer en pénitence le temps



62

qui me reste
;
de me pardonner

mes péchés
;

de recevoir la

satisfaction que Jésus-Christ en

a faite et que j'offre en répa-

ration d'honneur à sa divine

Majesté lésée et offensée tant

de fois par sa misérable créa-

ture. je laisse, à ma dernière
heure, entre ses mains mon âme
qui a été si mal gardée dans les

miennes, et, m'humiliant en sa

présence d'en avoir si souvent

mésusé, je la prie d'en disposer

pour sa plus grande gloire, en

sorte qu'elle puisse l'aimer et

glorifier éternellement.

Ainsi soit-il.

&



Table des matières

&

Pages

]. Jésus, de vicina nos morte

admonens ...... 7
11 j esus, dulce viaticum mo-

rientium 27

111. j esus, triumphator mortis . 47

APPENDICE

Acte de résignation à la mort du

P. de Condren .... 59

: ^