Epodi - Wikisource





	
	

	
	

	Epodi

	
		E Wikisource

		

		

		
		

		Jump to navigation
		Jump to search
		
 EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Quintus Horatius FlaccusEpodi0Post 40 a.Ch.n.
Quintus Horatius Flaccus
Epodi

Post 40 a.Ch.n.
editio: incognita
fons: incognitus



Index


	1 I
	2 II
	3 III
	4 IV
	5 V
	6 VI
	7 VII
	8 VIII
	9 IX
	10 X
	11 XI
	12 XII
	13 XIII
	14 XIV
	15 XV
	16 XVI
	17 XVII





I[recensere]


    Ibis Liburnis inter alta navium,

          amice, propugnacula,

    paratus omne Caesaris periculum

          subire, Maecenas, tuo:

    quid nos, quibus te vita sit superstite

          iucunda, si contra, gravis?

    utrumne iussi persequemur otium

          non dulce, ni tecum simul,

    an hunc laborem mente laturi, decet

          qua ferre non mollis viros?

    feremus et te vel per Alpium iuga

          inhospitalem et Caucasum

    vel occidentis usque ad ultimum sinum

          forti sequemur pectore.

    roges, tuom labore quid iuvem meo,

          inbellis ac firmus parum?

    comes minore sum futurus in metu,

          qui maior absentis habet:

    ut adsidens inplumibus pullis avis

          serpentium adlapsus timet

    magis relictis, non, ut adsit, auxili

          latura plus praesentibus.

    libenter hoc et omne militabitur

          bellum in tuae spem gratiae,

    non ut iuvencis inligata pluribus

          aratra nitantur meis

    pecusve Calabris ante Sidus fervidum

          Lucana mutet pascuis

    neque ut superni villa candens Tusculi

          Circaea tangat moenia:

    satis superque me benignitas tua

          ditavit, haud paravero

    quod aut avarus ut Chremes terra premam,

          discinctus aut perdam nepos.




II[recensere]


    'Beatus ille qui procul negotiis,

          ut prisca gens mortalium,

    paterna rura bubus exercet suis

          solutus omni faenore

    neque excitatur classico miles truci

          neque horret iratum mare

    forumque vitat et superba civium

          potentiorum limina.

    ergo aut adulta vitium propagine

          altas maritat populos

    aut in reducta valle mugientium

          prospectat errantis greges

    inutilisque falce ramos amputans

          feliciores inserit

    aut pressa puris mella condit amphoris

          aut tondet infirmas ovis.

    vel cum decorum mitibus pomis caput

          Autumnus agris extulit,

    ut gaudet insitiva decerpens pira

          certantem et uvam purpurae,

    qua muneretur te, Priape, et te, pater

          Silvane, tutor finium.

    libet iacere modo sub antiqua ilice,

          modo in tenaci gramine:

    labuntur altis interim ripis aquae,

          queruntur in Silvis aves

    frondesque lymphis obstrepunt manantibus,

          somnos quod invitet levis.

    at cum tonantis annus hibernus Iovis

          imbris nivisque conparat,

    aut trudit acris hinc et hinc multa cane

          apros in obstantis plagas

    aut amite levi rara tendit retia

          turdis edacibus dolos

    pavidumque leporem et advenam laqueo gruem

          iucunda captat praemia.

    quis non malarum quas amor curas habet

          haec inter obliviscitur?

    quodsi pudica mulier in partem iuvet

          domum atque dulcis liberos,

    Sabina qualis aut perusta Solibus

          pernicis uxor Apuli,

    sacrum vetustis exstruat lignis focum

          lassi Sub adventum viri

    claudensque textis cratibus laetum pecus

          distenta siccet ubera

    et horna dulci vina promens dolio

          dapes inemptas adparet:

    non me Lucrina iuverint conchylia

          magisve rhombus aut scari,

    siquos Eois intonata fluctibus

          hiems ad hoc vertat mare,

    non Afra avis descendat in ventrem meum,

          non attagen Ionicus

    iucundior quam lecta de pinguissimis

          oliva ramis arborum

    aut herba lapathi prata amantis et gravi

          malvae salubres corpori

    vel agna festis caesa Terminalibus

          vel haedus ereptus lupo.

    has inter epulas ut iuvat pastas ovis

          videre properantis domum,

    videre fessos vomerem inversum boves

          collo trahentis languido

    positosque vernas, ditis examen domus,

          circum renidentis Laris.'

    haec ubi locutus faenerator Alfius,

          iam iam futurus rusticus,

    omnem redegit idibus pecuniam,

          quaerit kalendis ponere.




III[recensere]


    Parentis olim siquis inpia manu

          senile guttur fregerit,

    edit cicutis alium nocentius.

          o dura messorum ilia.

    quid hoc veneni saevit in praecordiis?

          num viperinus his cruor

    incoctus herbis me fefellit? an malas

          Canidia tractavit dapes?

    ut Argonautas praeter omnis candidum

          Medea mirata est ducem,

    ignota tauris inligaturum iuga

          perunxit hoc Iasonem,

    hoc delibutis ulta donis paelicem

          serpente fugit alite.

    nec tantus umquam Siderum insedit vapor

          siticulosae Apuliae

    nec munus umeris efficacis Herculis

          inarsit aestuosius.

    at siquid umquam tale concupiveris,

          iocose Maecenas, precor,

    manum puella savio opponat tuo,

          extrema et in sponda cubet.




IV[recensere]


    Lupis et agnis quanta Sortito obtigit,

          tecum mihi discordia est,

    Hibericis peruste funibus latus

          et crura dura compede.

    licet superbus ambules pecunia,

          fortuna non mutat genus.

    videsne, sacram metiente te viam

          cum bis trium ulnarum toga,

    ut ora vertat huc et huc euntium

          liberrima indignatio?

    'sectus flagellis hic triumviralibus

          praeconis ad fastidium

    arat Falerni mille fundi iugera

          et Appiam mannis terit

    sedilibusque magnus in primis eques

          Othone contempto sedet.

    quid attinet tot ora navium gravi

          rostrata duci pondere

    contra latrones atque servilem manum

          hoc, hoc tribuno militum?'




V[recensere]


    'At o deorum quidquid in caelo regit

          terras et humanum genus,

    quid iste fert tumultus aut quid omnium

          voltus in unum me truces?

    per liberos te, si vocata partubus

          Lucina veris adfuit,

    per hoc inane purpurae decus precor,

          per inprobaturum haec Iovem,

    quid ut noverca me intueris aut uti

          petita ferro belua?'

    ut haec trementi questus ore constitit

          insignibus raptis puer,

    inpube corpus, quale posset inpia

          mollire Thracum pectora:

    Canidia, brevibus illigata viperis

          crinis et incomptum caput,

    iubet sepulcris caprificos erutas,

          iubet cupressos funebris

    et uncta turpis ova ranae Sanguine

          plumamque nocturnae strigis

    herbasque, quas Iolcos atque Hiberia

          mittit venenorum ferax,

    et ossa ab ore rapta ieiunae canis

          flammis aduri Colchicis.

    at expedita Sagana, per totam domum

          spargens Avernalis aquas,

    horret capillis ut marinus asperis

          echinus aut Laurens aper.

    abacta nulla Veia conscientia

          ligonibus duris humum

    exhauriebat, ingemens laboribus,

          quo posset infossus puer

    longo die bis terque mutatae dapis

          inemori spectaculo,

    cum promineret ore, quantum exstant aqua

          suspensa mento corpora;

    exsucta uti medulla et aridum iecur

          amoris esset poculum,

    interminato cum semel fixae cibo

          intabuissent pupulae.

    non defuisse masculae libidinis

          Ariminensem Foliam

    et otiosa credidit Neapolis

          et omne vicinum oppidum,

    quae sidera excantata voce Thessala

          lunamque caelo deripit.

    hic inresectum saeva dente livido

          Canidia rodens pollicem

    quid dixit aut quid tacuit? 'o rebus meis

          non infideles arbitrae,

    Nox et Diana, quae silentium regis,

          arcana cum fiunt sacra,

    nunc, nunc adeste, nunc in hostilis domos

          iram atque numen vertite.

    formidulosis cum latent silvis ferae

          dulci sopore languidae,

    senem, quod omnes rideant, adulterum

          latrent Suburanae canes

    nardo perunctum, quale non perfectius

          meae laborarint manus.

    quid accidit? cur dira barbarae minus

          venena Medeae valent,

    quibus Superbam fugit ulta paelicem,

          magni Creontis filiam,

    cum palla, tabo munus imbutum, novam

          incendio nuptam abstulit?

    atqui nec herba nec latens in asperis

          radix fefellit me locis.

    indormit unctis omnium cubilibus

          oblivione paelicum?

    a, a, solutus ambulat veneficae

          scientioris carmine.

    non usitatis, Vare, potionibus,

          o multa fleturum caput,

    ad me recurres nec vocata mens tua

          Marsis redibit vocibus.

    maius parabo, maius infundam tibi

          fastidienti poculum

    priusque caelum Sidet inferius mari

          tellure porrecta super

    quam non amore sic meo flagres uti

          bitumen atris ignibus.'

    sub haec puer iam non, ut ante, mollibus

          lenire verbis inpias,

    sed dubius unde rumperet silentium,

          misit Thyesteas preces:

    'venena maga non fas nefasque, non valent

          convertere humanam vicem.

    diris agam vos: dira detestatio

          nulla expiatur victima.

    quin, ubi perire iussus exspiravero,

          nocturnus occurram Furor

    petamque voltus umbra curvis unguibus,

          quae vis deorum est Manium,

    et inquietis adsidens praecordiis

          pavore somnos auferam.

    vos turba vicatim hinc et hinc saxis petens

          contundet obscaenas anus;

    post insepulta membra different lupi

          et Esquilinae alites

    neque hoc parentes, heu mihi superstites,

          effugerit spectaculum.'




VI[recensere]


    Quid inmerentis hospites vexas, canis

          ignavos adversum lupos?

    quin huc inanis, si potes, vertis minas

          et me remorsurum petis?

    nam qualis aut Molossus aut fulvos Lacon,

          amica vis pastoribus,

    agam per altas aure sublata nivis

          quaecumque praecedet fera;

    tu, cum timenda voce complesti nemus,

          proiectum odoraris cibum.

    cave, cave, namque in malos asperrimus

          parata tollo cornua,

    qualis Lycambae spretus infido gener

          aut acer hostis Bupalo.

    an si quis atro dente me petiverit,

          inultus ut flebo puer?




VII[recensere]


    Quo, quo scelesti ruitis? aut cur dexteris

          aptantur enses conditi?

    parumne campis atque Neptuno super

          fusum est Latini sanguinis,

    non ut superbas invidae Karthaginis

          Romanus arces ureret,

    intactus aut Britannus ut descenderet

          sacra catenatus via,

    sed ut Secundum vota Parthorum sua

          Vrbs haec periret dextera?

    neque hic lupis mos nec fuit leonibus

          umquam nisi in dispar feris.

    furorne caecos an rapit vis acrior

          an culpa? responsum date.

    tacent et albus ora pallor inficit

          mentesque perculsae Stupent.

    sic est: acerba fata Romanos agunt

          scelusque fraternae necis,

    ut inmerentis fluxit in terram Remi

          sacer nepotibus cruor.




VIII[recensere]


    Rogare longo putidam te saeculo,

          viris quid enervet meas,

    cum sit tibi dens ater et rugis vetus

          frontem senectus exaret

    hietque turpis inter aridas natis

          podex velut crudae bovis.

    sed incitat me pectus et mammae putres

          equina quales ubera

    venterque mollis et femur tumentibus

          exile suris additum.

    esto beata, funus atque imagines

          ducant triumphales tuom

    nec sit marita, quae rotundioribus

          onusta bacis ambulet.

    quid? quod libelli Stoici inter Sericos

          iacere pulvillos amant,

    inlitterati num minus nervi rigent

          minusve languet fascinum?

    quod ut superbo povoces ab inguine,

          ore adlaborandum est tibi.




IX[recensere]


    Quando repositum Caecubum ad festas dapes

          victore laetus Caesare

    tecum sub alta---sic Iovi gratum---domo,

          beate Maecenas, bibam

    sonante mixtum tibiis carmen lyra,

          hac Dorium, illis barbarum?

    ut nuper, actus cum freto Neptunius

          dux fugit ustis navibus

    minatus Vrbi vincla, quae detraxerat

          servis amicus perfidis.

    Romanus eheu---posteri negabitis---

          emancipatus feminae

    fert vallum et arma miles et spadonibus

          servire rugosis potest

    interque signa turpe militaria

          sol adspicit conopium.

    ad hunc frementis verterunt bis mille equos

          Galli canentes Caesarem

    hostiliumque navium portu latent

          puppes sinistrorsum citae.

    io Triumphe, tu moraris aureos

          currus et intactas boves?

    io Triumphe, nec Iugurthino parem

          bello reportasti ducem

    neque Africanum, cui super Karthaginem

          virtus Sepulcrum condidit.

    terra marique victus hostis Punico

          lugubre mutavit sagum.

    aut ille centum nobilem Cretam urbibus

          ventis iturus non suis

    exercitatas aut petit Syrtis noto

          aut fertur incerto mari.

    capaciores adfer huc, puer, Scyphos

          et Chia vina aut Lesbia

    vel quod fluentem nauseam coerceat

          metire nobis Caecubum.

    curam metumque Caesaris rerum iuvat

          dulci Lyaeo solvere.




X[recensere]


    Mala soluta navis exit alite

          ferens olentem Mevium.

    ut horridis utrumque verberes latus,

          Auster, memento fluctibus;

    niger rudentis Eurus inverso mari

          fractosque remos differat;

    insurgat Aquilo, quantus altis montibus

          frangit trementis ilics;

    nec sidus atra nocte amicum adpareat,

          qua tristis Orion cadit;

    quietiore nec feratur aequore

          quam Graia victorum manus,

    cum Pallas usto vertit iram ab Ilio

          in inpiam Aiacis ratem.

    o quantus instat navitis sudor tuis

          tibique pallor luteus

    et illa non virilis heiulatio

          preces et aversum ad Iovem,

    Ionius udo cum remugiens sinus

          Noto carinam ruperit

    opima quodsi praeda curvo litore

          porrecta mergos iuverit,

    libidinosus immolabitur caper

          et agna Tempestatibus.




XI[recensere]


    Petti, nihil me sicut antea iuvat

          scribere versiculos amore percussum gravi,

    amore, qui me praeter omnis expetit

          mollibus in pueris aut in puellis urere.

    hic tertius December, ex quo destiti

          Inachia furere, silvis honorem decutit.

    heu me, per Vrbem (nam pudet tanti mali)

          fabula quanta fui, conviviorum et paenitet,

    in quis amantem languor et silentium

          arguit et latere petitus imo spiritus.

    'contrane lucrum nil valere candidum

          pauperis ingenium' querebar adplorans tibi,

    simul calentis inverecundus deus

          fervidiore mero arcana promorat loco.

    'quodsi meis inaestuet praecordiis

          libera bilis, ut haec ingrata ventis dividat

    fomenta volnus nil malum levantia,

          desinet inparibus certare submotus pudor.'

    ubi haec severus te palam laudaveram,

          iussus abire domum ferebar incerto pede

    ad non amicos heu mihi postis et heu

          limina dura, quibus lumbos et infregi latus.

    nunc gloriantis quamlibet mulierculam

          vincere mollitia amor Lycisci me tenet;

    unde expedire non amicorum queant

          libera consilia nec contumeliae graves,

    sed alius ardor aut puellae candidae

          aut teretis pueri longam renodantis comam.




XII[recensere]


    Quid tibi vis, mulier nigris dignissima barris?

          munera quid mihi quidve tabellas

    mittis nec firmo iuveni neque naris obesae?

          namque sagacius unus odoror,

    polypus an gravis hirsutis cubet hircus in alis

          quam canis acer ubi lateat sus.

    qui sudor vietis et quam malus undique membris

          crescit odor, cum pene Soluto

    indomitam properat rabiem sedare, neque illi

          iam manet umida creta colorque

    stercore fucatus crocodili iamque Subando

          tenta cubilia tectaque rumpit.

    vel mea cum saevis agitat fastidia verbis:

          'Inachia langues minus ac me;

    Inachiam ter nocte potes, mihi Semper ad unum

          mollis opus. pereat male quae te

    Lesbia quaerenti taurum monstravit inertem.

          cum mihi Cous adesset Amyntas,

    cuius in indomito constantior inguine nervos

          quam nova collibus arbor inhaeret.

    muricibus Tyriis iteratae vellera lanae

          cui properabantur? tibi nempe,

    ne foret aequalis inter conviva, magis quem

          diligeret mulier sua quam te.

    o ego non felix, quam tu fugis, ut pavet acris

          agna lupos capreaeque leones!'




XIII[recensere]


    Horrida tempestas caelum contraxit et imbres

          nivesque deducunt Iovem; nunc mare, nunc siluae

    Threicio Aquilone sonant. rapiamus, amici,

          Occasionem de die dumque virent genua

    et decet, obducta solvatur fronte senectus.

          tu vina Torquato move consule pressa meo.

    cetera mitte loqui: deus haec fortasse benigna

          reducet in sedem vice. nunc et Achaemenio

    perfundi nardo iuvat et fide Cyllenea

          levare diris pectora Sollicitudinibus,

    nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno:

          'invicte, mortalis dea nate puer Thetide,

    te manet Assaraci tellus, quam frigida parvi

          findunt Scamandri flumina lubricus et Simois,

    unde tibi reditum certo Subtemine Parcae

          rupere, nec mater domum caerula te revehet.

    illic omne malum vino cantuque levato,

    deformis aegrimoniae dulcibus adloquiis.'




XIV[recensere]


    Mollis inertia cur tantam diffuderit imis

          oblivionem sensibus,

    pocula Lethaeos ut si ducentia somnos

          arente fauce traxerim,

    candide Maecenas, occidis Saepe rogando:

          deus, deus nam me vetat

    inceptos, olim promissum carmen, iambos

          ad umbilicum adducere.

    non aliter Samio dicunt arsisse Bathyllo

          Anacreonta Teium,

    qui persaepe cava testudine flevit amorem

          non elaboratum ad pedem.

    ureris ipse miser: quodsi non pulcrior ignis

          accendit obsessam Ilion,

    gaude sorte tua; me libertina, nec uno

          contenta, Phryne macerat.




XV[recensere]


    Nox erat et caelo fulgebat Luna sereno

          inter minora sidera,

    cum tu, magnorum numen laesura deorum,

          in verba iurabas mea,

    artius atque hedera procera adstringitur ilex

          lentis adhaerens bracchiis;

    dum pecori lupus et nautis infestus Orion

          turbaret hibernum mare

    intonsosque agitaret Apollinis aura capillos,

          fore hunc amorem mutuom,

    o dolitura mea multum virtute Neaera:

          nam siquid in Flacco viri est,

    non feret adsiduas potiori te dare noctes

          et quaeret iratus parem

    nec semel offensi cedet constantia formae,

          si certus intrarit dolor.

    et tu, quicumque es felicior atque meo nunc

          superbus incedis malo,

    sis pecore et multa dives tellure licebit

          tibique Pactolus fluat

    nec te Pythagorae fallant arcana renati

          formaque vincas Nirea,

    heu heu, translatos alio maerebis amores,

          ast ego vicissim risero.




XVI[recensere]


    Altera iam teritur bellis civilibus aetas,

          suis et ipsa Roma viribus ruit.

    quam neque finitimi valuerunt perdere Marsi

          minacis aut Etrusca Porsenae manus,

    aemula nec virtus Capuae nec Spartacus acer

          novisque rebus infidelis Allobrox

    nec fera caerulea domuit Germania pube

          parentibusque abominatus Hannibal:

    inpia perdemus devoti sanguinis aetas

          ferisque rursus occupabitur solum:

    barbarus heu cineres insistet victor et Vrbem

          eques sonante verberabit ungula,

    quaeque carent ventis et solibus ossa Quirini,

          (nefas videre) dissipabit insolens.

    forte quid expediat communiter aut melior pars,

          malis carere quaeritis laboribus;

    nulla sit hac potior sententia: Phocaeorum

          velut profugit exsecrata civitas

    agros atque lares patrios habitandaque fana

          apris reliquit et rapacibus lupis,

    ire, pedes quocumque ferent, quocumque per undas

          Notus vocabit aut protervos Africus.

    sic placet? an melius quis habet suadere? Secunda

          ratem occupare quid moramur alite?

    sed iuremus in haec: 'simul imis saxa renarint

          vadis levata, ne redire sit nefas;

    neu conversa domum pigeat dare lintea, quando

          Padus Matina laverit cacumina,

    in mare seu celsus procurrerit Appenninus

          novaque monstra iunxerit libidine

    mirus amor, iuvet ut tigris subsidere cervis,

          adulteretur et columba miluo,

    credula nec ravos timeant armenta leones

          ametque salsa levis hircus aequora.'

    haec et quae poterunt reditus abscindere dulcis

          eamus omnis exsecrata civitas

    aut pars indocili melior grege; mollis et exspes

          inominata perpremat cubilia.

    vos, quibus est virtus, muliebrem tollite luctum,

          Etrusca praeter et volate litora.

    nos manet Oceanus circum vagus: arva beata

          petamus, arva divites et insulas,

    reddit ubi cererem tellus inarata quotannis

          et inputata floret usque vinea,

    germinat et numquam fallentis termes olivae

          suamque pulla ficus ornat arborem,

    mella cava manant ex ilice, montibus altis

          levis crepante lympha desilit pede.

    illic iniussae veniunt ad mulctra capellae

          refertque tenta grex amicus ubera

    nec vespertinus circumgemit ursus ovile

          nec intumescit alta viperis humus;

    pluraque felices mirabimur, ut neque largis

          aquosus Eurus arva radat imbribus,

    pinguia nec siccis urantur semina glaebis,

          utrumque rege temperante caelitum.

    non huc Argoo contendit remige pinus

          neque inpudica Colchis intulit pedem,

    non huc Sidonii torserunt cornua nautae,

          laboriosa nec cohors Vlixei.

    nulla nocent pecori contagia, nullius astri

          gregem aestuosa torret impotentia.

    Iuppiter illa piae secrevit litora genti,

          ut inquinavit aere tempus aureum,

    aere, dehinc ferro duravit saecula, quorum

          piis secunda vate me datur fuga.




XVII[recensere]


    'Iam iam efficaci do manus scientiae,

    supplex et oro regna per Proserpinae,

    per et Dianae non movenda numina,

    per atque libros carminum valentium

    refixa caelo devocare sidera,

    Canidia: parce vocibus tandem sacris

    citumque retro solve, solve turbinem.

    movit nepotem Telephus Nereium,

    in quem superbus ordinarat agmina

    Mysorum et in quem tela acuta torserat.

    unxere matres Iliae additum feris

    alitibus atque canibus homicidam Hectorem,

    postquam relictis moenibus rex procidit

    heu pervicacis ad pedes Achillei.

    saetosa duris exuere pellibus

    laboriosi remiges Vlixei

    volente Circa membra; tunc mens et sonus

    relapsus atque notus in voltus honor.

    dedi satis superque poenarum tibi,

    amata nautis multum et institoribus.

    fugit iuventas et verecundus color

    reliquit ossa pelle amicta lurida,

    tuis capillus albus est odoribus,

    nullum a labore me reclinat otium;

    urget diem nox et dies noctem neque est

    levare tenta spiritu praecordia.

    ergo negatum vincor ut credam miser,

    Sabella pectus increpare carmina

    caputque Marsa dissilire nenia.

    quid amplius vis? o mare et terra, ardeo,

    quantum neque atro delibutus Hercules

    Nessi cruore nec Sicana fervida

    virens in Aetna flamma; tu, donec cinis

    iniuriosis aridus ventis ferar,

    cales venenis officina Colchicis.

    quae finis aut quod me manet stipendium?

    effare; iussas cum fide poenas luam,

    paratus expiare, seu poposceris

    centum iuvencos sive mendaci lyra

    voles sonare: tu pudica, tu proba

    perambulabis astra sidus aureum.

    infamis Helenae Castor offensus vice

    fraterque magni Castoris, victi prece,

    adempta vati reddidere lumina:

    et tu, potes nam, solve me dementia,

    o nec paternis obsoleta sordibus

    neque in sepulcris pauperum prudens anus

    novendialis dissipare pulveres.

    tibi hospitale pectus et purae manus

    tuosque venter Pactumeius et tuo

    cruore rubros obstetrix pannos lavit,

    utcumque fortis exsilis puerpera.'

          'quid obseratis auribus fundis preces?

    non saxa nudis surdiora navitis

    Neptunus alto tundit hibernus salo.

    inultus ut tu riseris Cotytia

    volgata, sacrum liberi Cupidinis,

    et Esquilini pontifex venefici

    inpune ut Vrbem nomine inpleris meo?

    quid proderat ditasse Paelignas anus

    velociusve miscuisse toxicum?

    sed tardiora fata te votis manent:

    ingrata misero vita ducenda est in hoc,

    novis ut usque suppetas laboribus.

    optat quietem Pelopis infidi pater,

    egens benignae Tantalus semper dapis,

    optat Prometheus obligatus aliti,

    optat supremo collocare Sisyphus

    in monte saxum; sed vetant leges Iovis.

    voles modo altis desilire turribus,

    frustraque vincla gutturi innectes tuo

    modo ense pectus Norico recludere

    fastidiosa tristis aegrimonia.

    vectabor umeris tunc ego inimicis eques

    meaeque terra cedet insolentiae.

    an quae movere cereas imagines,

    ut ipse nosti curiosus, et polo

    deripere lunam vocibus possim meis,

    possim crematos excitare mortuos

    desiderique temperare pocula,

    plorem artis in te nil agentis exitus?'



















Receptum de "https://la.wikisource.org/w/index.php?title=Epodi&oldid=127719"


		Categoriae: 	Opera omnia
	Opera quae Quintus Horatius Flaccus scripsit
	Carmina
	Saeculi primi ante Christum opera
	Opera sine editione
	Opera sine fonte
	Opera sine re wikidata
	25%




	





	Tabula navigationis

	
		

	
		Instrumenta personalia
	

	
			Nomen nondum datum est
	Disputatio huius IP
	Conlationes
	Sibi nomen imponere
	Nomen dare


		
	



		
			

	
		Spatia nominalia
	

	
			Opus
	Disputatio


		
	



			

	
	
		Variantes
	

	
		

		
	



		

		
			

	
		Visae
	

	
			Legere
	Recensere
	Historiam inspicere


		
	



			

	
	
		More
	

	
		

		
	



			
	
		Quaerere
	

	
		
			
			
			
			
		

	




		

	

	

	
		
	

	

	
		Navigatio
	

	
			Pagina prima
	English Main Page
	Scriptorium
	Scriptores
	Chronologia
	Nuper mutata
	Pagina fortuita
	Auxilium


		
	



	

	
		Instrumenta
	

	
			Nexus ad hanc paginam
	Nuper mutata annexorum
	Onerare fascicula
	Paginae speciales
	Nexus perpetuus
	De hac pagina
	Hanc paginam citare


		
	




	
		Imprimere vel exportare
	

	
			Librum creare
	Paginam prehendere formá PDF
	Forma impressibilis


		
	



	

	
		Aliae linguae
	

	
			Català
	Português


		Add links

	









		 Novissima mutatio die 4 Maii 2020 hora 17:24 facta.
	Nonobstantibus ceteris condicionibus hunc textum tractare licet secundum "Creative Commons Attribution-ShareAlike License".
Vide modos et condiciones.



		Consilium de secreto
	De Wikisource
	Repudiationes
	Pagina mobilis
	Elaboratores
	Statistics
	Cookie statement